• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2 çocuklu çalışan anneler, ne zaman dinleneceğiz ?

Buyuklerınde derdı bıtmıyor kı, tamam tuvalet banyo kendılerı hallediyor ama büyüdükçe dertlerı ve sorunlarıda başkalaşıyor. Cumartesı gunu kursa gıderken bırde bana benı kütüphaneye goturmedın dedı. Zaten ağlamak ıcın onun gıtmesını bekliyordum , patladım.
Bugun ıse geldım , perşembe gelmeyecegım . Kutuphaneye gideceğiz.
Buarada küçükler ne zaman kreşe başlamıştı sızın , bunu tamamen meraktan soruyorum
benim büyük kızı babaanne büyüttü
küçüğü bakıcı sorunlarından 3 yaşında 2 ay önce başlattım kreşe

insan büyüğe karşı da vicdan azabı çekiyor çünkü o yüzden üzülüyor bunalıyorsun
 
Çalışıyorum iki çocuğum var. Bahsettiklerinizin aynısını yaşıyorum ama tek farkla. Kuaföre gidemiyorum, çıkıp gezemiyorum diye dertlenmiyorum. Temizlikçim, yemeğimi yapan ve özel öğretmenimiz de yok. Üstelikte eşimin sürekli 24 saat nöbetleri var. Derslerimizi beraber yapıyoruz oğlumla. Yani o yapar, yapamadığını bize sorar. Bizde anlatırız sonra yine kendi yapar. Bacak kıllarınızı almak ne kadar zaman alabilirki. İki dk da makineyle halloluyor. Gezmeyede çocuklarımla gezebileceğim yerler ayarlıyorum hepbirlikte geziyoruz. Yani onlarsız sinemeya gitsemde zevk alamamki. Sinema için mi çocuklarından olacağım diyorum mesela. Onlarsız yemeğemi gitmek asla boğazımdan geçmezki. Çoğu organizasyonuda reddederim çocuklarım olmadan keyif alamam asla. Onların kokusu, kahkahası yeter. Yorgunluk morgunluk kalmıyor bende. İyi ki varlar. Sağlıklı olsunlar başka birşey istemem.
Ya cok dramtize etmissiniz sanki bu durumu. Cocuklarimsiz sinemadan zevk alamam derken ? Sizin kisisel zevkleriniz yok mu ?
Fırsat bulabilirseniz kendiniz icinde biseyler yapin. Cocuklariniz birey. Sizde bir bireysiniz.
Cok kaptirmissiniz biraz dinlenin kendinizi dinleyin.
Bende anneyim. Cocuksuz program firsat varsa yaparim. Cokta guzel eğlenirim. Cocuklarimla da eğlenirim

Ben sizin türünüzde ki anneleri geleceğin fettan kvleri olarak goruyorum :D
 
32 yaşıma girdim , dün akşam rüyamda 40 yaşındayken öldüğümü gördüm. Baya öldüm ve acı cekıyordum. Ben hiç yaşamadım filan diye agladığımı hatırlıyorum.Bizim bebeğin aglamasına uyandım o sıra.
Büyük olan 9 yaşında 4.sınıfa gidiyor(bu sene not sıstemı oldugu ıcın derslerı asırı yogun gecıyor , bır oncekı konumda bahsetmıstım ), diğeri ise 1 yaşına girecek 10 gün sonra.

İşe başlayalı(mecburiyetten başlamadım ) 2.5 ay filan oldu. 4 gün çalışıyorum , 3 gün evdeyim.Eşimde çalışıyor, o 2 hafta hafta içi tam gün , 2 hafta bir gün gidip bir gün gitmiyor. Son zamanlarda hafta sonları mesaiye gidiyor, eğitim veriyor.Eve temizlikci geliyor, oglana öğretmen geliyor , hafta içi 3 gün annem yemek yapıyor, eşimde hafta içi mutfagı topluyor.

Ama zaman yetmiyor. Bu sabah zaten böyle kötü uyandım ama aslında hafta sonundan beri kafam atıktı. Cumartesı günü , ufaklıgı uyutamadım , baya saatlerce ugrastım uyutamadım . Tam uyudu , büyük olanın yapamadığı dersi vardi,ona yardım ettim.
Kursa gideceği için yemeğini hazırladım , yedi hazırlandı çıktı . Ve bebeğimiz uyandı :KK53: Gülüyorum ama o gün agladım buna , baya bacak kıllarım serce parmagımın yarısı kadar olmuş. Saçlarımı boyattım , bu hafta da bir işlem yapılması gerekiyordu .Annemi aradım , benı cagırmayacaksın dımı dıye actı telefonu , yok dedım kıvırdım kapadım. Manikür yaptıramıyorum , en son 5 hafta( 1 aydır mahalle sınırlarından cıkmıyorum , servısle ıse gıdıp gelıyorum - arada kuafore gıttım geldım dumduz arabayla, cıkısta dogru eve dondum) önce cocuklara aldıgım kıyafetlerı cıkıp degıstıremedım elimde kaldılar.

İşe baslayana kadar böyle değildi, sureklı ben baktıgım ıcın etrafımdan cok rahat yardım alabılıyordum. Zaten yazın istanbulda bile değildim, cocuklarla nasıl gezebılırım napabılırım gayet farkındayım. ve idare edebilir yapıdayım. Ama sımdı kıs , havalar cok sogudu .Dısarı cıksam evdekı tempoyu kacırıyorum , burnumdan gelıyor ve telafı edecek zamanım olmuyor.

Evde, evde olduğum günler napıyorum pekı ;ıste her gun evı supuruyorum , cunku ufaklık agzına atıyor. Yemek yapıyorum , çamaşır makineye atıyorum , topluyorum katlıyorum , yerlestiyorum. Evi toplu tutuyorum. Yanlız böyle dediğime bakmayın , ne tezgahtan bulaşık eksik oluyor , ne yerden oyuncak. Bende birikmesin diye anında mudahale edıyorum . Cocuklarla tamamen ilgileniyorum , büyüğün dersi oluyor, veya oyun oynamak istiyor. Ona o zamanı veriyorum , küçüğün zaten tamamen oturmus oldugu bır duzen var ona ayak uydurmaya calısıyorum.

Neyse daha fazla yapabılecek bıseyım yok galıba , 2 gun cocuklarla oynamak dısında tamamen bana aıt kalan zamanda koltuga oturamadan gectı,geçiyor. Çalıştığım için ,annem baktığı için annemden yardım alamıyorum , eşimin bu hafta sonlarıda işe gitmesi durumu herşeyi birbirine soktu. Zaten zordu , sımdı daha zor.

Ne zaman gececek bu gunler, tam olarak ne zaman rahatlıyoruz. Tamamen içimi dökmek istedim , kötü hissediyorum kendimi, kendime ait zaman dilim kalmadı.
Ee bütün bunlarin olucağini 2. Bebeği yapmaya karar verince düşünmüş olmaniz lazimdı! İlk bebekten tecrübelisiniz. Bunu göze alarak bebek kararı veriyor herkes. Saçtır kıldır tüydür kimse takmıyor ilk 2 3 yıl
 
Vallahi nezaman dinlenecegiz bilmiyorum :) canlari sagolsun minnaklarimin :KK36:
Cok yoruluyorum ama napim, mecbur. Isim ağir, aksam vardiyasindayim genelde, sabah cocuklari gotur okula getir yemek yap temizlik yap cocuklarla oyna yemek yedir icir ustumu degisiyorum o arada esim isten geliyor ayak ustu goruyorum ce cikiyorum haftanin 3/ 4 gunu genelde boyle. Asiri derecede yoruluyorum, bazen kolumu zor kaldiriyorum yorgunluktan. Bazen annemlerde yiyoruz bazen, genelde bos gunlerimde cagirir, calistigim gunler evde yemek zorundayim cunku cocuklar aksamlari evede olmalari lazim.
Butun calisan annnelere guc diliyorum, rabbim yardim etsin zor... ama allah eksikliginide vermesin.
Sizin hem yaridminizda var, temizlikci geliyor annenizde yiyorsunuz. Zaten temizlikci buyuk bir + sizin icin.
 
Çalışıyorum iki çocuğum var. Bahsettiklerinizin aynısını yaşıyorum ama tek farkla. Kuaföre gidemiyorum, çıkıp gezemiyorum diye dertlenmiyorum. Temizlikçim, yemeğimi yapan ve özel öğretmenimiz de yok. Üstelikte eşimin sürekli 24 saat nöbetleri var. Derslerimizi beraber yapıyoruz oğlumla. Yani o yapar, yapamadığını bize sorar. Bizde anlatırız sonra yine kendi yapar. Bacak kıllarınızı almak ne kadar zaman alabilirki. İki dk da makineyle halloluyor. Gezmeyede çocuklarımla gezebileceğim yerler ayarlıyorum hepbirlikte geziyoruz. Yani onlarsız sinemeya gitsemde zevk alamamki. Sinema için mi çocuklarından olacağım diyorum mesela. Onlarsız yemeğemi gitmek asla boğazımdan geçmezki. Çoğu organizasyonuda reddederim çocuklarım olmadan keyif alamam asla. Onların kokusu, kahkahası yeter. Yorgunluk morgunluk kalmıyor bende. İyi ki varlar. Sağlıklı olsunlar başka birşey istemem.
Ben 4 aylik bebeğimi eşime bırakıp dışarı çıkıyorum arkadaşlarımla kahve içmeye
:dondurma:3 yaşında da bir kızım var ve çalışmıyorum ama Cocuklar olmadan 1-2 saat keyif aldigim birşeyler yapmak bana çok iyi geliyor, biz kadınlar çocuklara fazla kaptırıyoruz kendimizi sanki ona bağlı onlardan beklentimiz gereğinden çok oluyor..
Siz böyle mutlusunuzdur ona birsey diyemem ama genel olarak söyledim
 
Uzun zamandir çalışıyorum ,simdilik tek çocuğum var ikinciyi düşünüyorum nasipse ama hiç öyle yoruldum ,kendime bakamıyorum filan demedim cunku kendimi de ihmal etmiyorum anne olmuş olabilirim ama bende önce bir insanım sonra anneyim verimli olabilmem için önce kendimi mutlu etmeliyim diye düşünüyorum .Anneyim diye evladıma karşı aşırı paralamiyorum kendimi ,mükemmel olacağım diye uğraşmıyorum.Cocugumu tabi ki ihmal etmiyorum ama aşırı davranmiyorum :)
 
Yalniz degilsin demeye geldim CuteMom CuteMom :)

Bende iki cocuk yok ustelik tek cocuk var ama calisan kadin olmak zaten yorucuyken bir de cocuklarin bakimi....

Ben haftada 3 gun ise gidiyorum ama kalan zamanda da evden yuruttugum bir e ticaret isim var onunla ilgileniyorum. Bazen hic uyumadan alarmi kapatip ise geliyorum:( arabam yok, temizlige yardimcim yok, esim haftada 6 gun sabah 8 de cikiyo aksam en erken 9 da geliyo ( ki aabaha kadar hic gelmedigi de oluyor ne yazikki)

Kuafore gitmeyeli aylar olmustu, gecen hafta kaslarimi aldirmak kismet oldu aylar sonra isyerinde 3 gun geyik malzemesi yaptilar beni aaaaa senin gozlerin ela miymis, yuzune nur gelmis felan diye:) manikur filan unuttum tirnaklarimi kesmeye bile vaktim yok.

Ne zaman biter bilmiyorum ben deli gibi bir de hala ikinciyi dusunuyorum cok ara vermeden:) hazir ortalik cumbusken ikinci de olsun da sonra birine ders calistirirken birine oyun oynatmayayim birlikte calisip oynasinlar kafasi:bicak:
 
siz yine birçok çalışan anneden iyisiniz. yani 3 gün tatil temizlikçi falan. tüm bu yarıdmlar olmadan daha da zor olurdu.
 
Ben hep soyle dusunurum,
Cocuklari dunyaya getirirken sorduk mu, dunyaya gelmek istiyor musun? Diye

Sormadik
Kendimiz icin anne baba olmak icin dogurduk

Ehh zorluklarina da katlanicaz

Allah uzun omur versin hepsine

Calisam annelerin cogu ben de dahil gectik bu yollardan

Illa ki daha az yogun gunleriniz olacak

Biraz sabir
Cokca sükür;)
 
Yardım alabileceğim hiç kimse yok
Evde koştura koştura geziyorum ve iki çocuğun ödevleri mutlaka oluyor ikisinin ortasına oturuyorum bir ona bir diğerine yardım ediyorum
Manikür falan yok hayatımda, lazere başlamak istiyorum ama sadece istiyorum vakit yok
Eşim eve gelmiyor neredeyse oyüxden aklına gelen tüm ev ve dışarı işleri bende
Çocuklar anne bugün senin günün olsun diyorlar bazen marketteyken biri saç boyası alıyor diğeri çekirdek Mutlu oluyorum
Sadece mesaimi 8-4 olarak ayarladım ve onun mutluluğunu yaşıyorum
Mutluyum huzurluyum evlatlarım sağlıklı ne zaman rahatlarım bilmiyorum ama alıştım sanırım bu hayata
 
cute en zor zamandasin,
kucuk daha cok kucuk cunku.

benimki iki yasina girdi, buyuk de 5 yasinda,
ve biraz nefes aldiriyorlar,
birlikte oynuyorlar veya ayri ayri da olsa bize daha az ihtiyac duyuyorlar.
benimkiler erken yatiyor, en gec 9 da cocuklarla isimiz bitmis oluyor.
ama kisin secenekler de azaliyor veya olsa bile evden cikamiyorsun dogal olarak.
yaza kadar sabir diyoruz...
9 da yatırmaya nasıl alıştırdınız, öğlen uyuyorlar mı? benim ki gece 11-12 den aşağı uyumuyor :(
 
9 da yatırmaya nasıl alıştırdınız, öğlen uyuyorlar mı? benim ki gece 11-12 den aşağı uyumuyor :KK43:
Benımkılerde 8-9 da yatıyorlar. Kucuk daha erken, buyuk daha gec.
Kac yasında sızın kı?
 
Uyku egitimi vermis sanirim ne mutlu:) bende baslayip baslayip basa saranlardanim:) cocuk 1 gun erken uyuyosa 5 gun gece kusu oluyor/(
Sızın cocugunuz da kucuk degıl mıydı? Ben sızı takıp etmıstım , yazlıkta kanamanız olmustu . Benımde olmustu nısanım gelıyordu bende yazlıktaydım fılan sankı aynı hamıleydık. Daha cok kucuk degıl mı 2.dusunmek ıcın :hasta:
 
Ee bütün bunlarin olucağini 2. Bebeği yapmaya karar verince düşünmüş olmaniz lazimdı! İlk bebekten tecrübelisiniz. Bunu göze alarak bebek kararı veriyor herkes. Saçtır kıldır tüydür kimse takmıyor ilk 2 3 yıl
İşte tek cocuk , iki cocuk cok farklı.
 
Tek çocukluyum, çalışıyorum her işim yarım. Yani 2 çocuklu biri için yetişememen de, bunalman da normal.

Ben oğlum 18 aylık olunca biraz nefes alabildiğimi hissettim. 28 aylık oldu ve biraz daha.. Böyle böyle büyüdükçe ev, iş, kendine zaman ayırma konusunda rahatlayacağız.

Bana göre bir bebeğin, anne baba için en zor zamanı 1 yaş yeni yürüme evresi.
Hem heyecanla hem de dengesizce hareket ediyor. Sık dişini biraz daha..
 
2 cocugum var, biri 2 biri 5 yasinda.
Birbirleriyle oynuyorlar ve ben cok sukur herseye yetisiyorum.
Bacaklarimi yanlarinda aliveririm makineyle, onlar epilatorun sesini taklit edip eglenirler, sizi yer bu minik canar diye korkutuyorum mesela, salgiladiklari adrenalin cok komik :-)
Yemek yaparken tezgahin yanina iki sandalye cekiyorum onlarda karistirip cirpip biseylerle oyalaniyorlar.
Ikisini de ayni anda banyoya sokuyorum.
Ikisinide ayni anda krese birakiyorum.
Cizgifilmi oturup onlarla izler muhabbetle cayimi yudumlarim.
Esim nerde peki?
Surekli nobette gorevde, cok yogun calisiyor.
Ben bu iki sipayla herseyi hallediyorum ama.
Sadece banyoya mecbur gec saatlerde girip bakim peeling vs yi geceye birakiyorum.
Yurtdisinda tek basimayim, aileler yok yanimda.
Bi Allah var bide cekirdek ailem.
Kuafore sadece kesim icin giderim.
Kaslarima mikroblading yaptirdim cok rahatim.
Kil tuy isini max 1 saate hallediyorum.
Evin icin kres gibi heryer oyuncak ama napayim.
Cocuk bakmaya vs usenmem ben. 10 cocugum olsam gik demeden bakarim, ruhum hizmetci
 
9 da yatırmaya nasıl alıştırdınız, öğlen uyuyorlar mı? benim ki gece 11-12 den aşağı uyumuyor :KK43:

2 yasindaki oglen uyuyor halen, digeri uyumuyor.
cok erken kalkiyorlar ama,
hani bazen gec yatsinlar ama gec uyansinlar dedigim oluyor, her allahin gunu 6.30da ayaktayiz.
 
Back