Yazık çok yazık o eşe 2 veladını ve sizi kaybettipine umarım çok pişman olur bu günlerde geçer elbet siz sağlam durun evlatlarınızla hayat sadece eşle yürümüyor bundan sonra sizde düzen kurup yaşarsınız evlatlarınızla böyle eşe dönüpte hayatınızı heba etmeyinMerhabalar oncelikle.. 4 yaşında ve henüz 50 günlük 2 bebeğim var. Dogumumdan sonra baska sehirde yasadigimiz icin yanima annem geldi 20 gun o kaldi, sonra kayinvalide geldi. İlk kizimdada boyle oldugu icin ikincide de bu sekilde karar aldik hersey iyi guzeldi, bebegim 30 günlükken ablasindan hastalik bulasti bronsit oldu ve bi hafta hastanede yattik. O surecte strrsten yorgunluktan sezaryen dikislerim agridi kendimi cok zorladim cok sıktım, hastaneden ciktik evdeki kizim cok ilgi bekledi, bebek zaten hic uyumuyo durmuyo..
Asla dinlenemedim 10 günde 10 gun uyku uyumadim, eşim ve annesiydi sanki lohusa olan onlar yatti ben ev isi cocuklar diye harab oldum. Pazartesi günü yine yorgunlugun ve uykusuzlugun dibine vurdugum sinirlerimin yiprandigi bi an, annesinin üşüyo bu cocuk laflariyla eşime sert cikistim, esimde bir aylik cocugu bronsit ettin sen annem hakli diyerek benim uzerime geldi. O arada annesi oglunu aldi yanina bana yuklendi bagirdi cagirdi, nisanliyken olan kavgalari evliligin ilk yillarinda yasananlari herseyi ogluna bagira bagira anlatti. Kucagimda emzirdigim cocuga bakmadan esim olacak adam gelip yuzume tukurdu ve tokat atti annesi agzini dahi acmadi. Tabi bende konustum ama tek agir lafimin annesine kinani gonderirim evine umarim mutlusundur dedigimi saniyorum cunku gözüm dönmüştü. Esim yeniden geldi yanima bukez bogazimi sıktı. Sonra kizlarimi alip odama gectim sabah annesi gitmek istemis 7de onu bindirdi otobuse geldi, yüzüme geceliklerini atarak uyandirdi beni, annemi kovdugun bu evden sende s...r olup gideceksin diye. Büyük kizim aglamaya basladi, ben onu sakinlestirirken annemi aramis gelin kizinizi alin mahkemede gorusuruz bundan sonra diye. Neyse annemler geldi beni aldi ama cocuklarini gormeye bile gelmedi, ve ben baba evimdeyim.. yüküm cok agir, bi yanda 4 yasinda evini oyuncaklarini babasini ozleyen bi cocuk, bi yanda 50 günlük bebek, annemin evinde kalacak yer bile yok salonda ayni odada bebek uyandikca ablasi agliyor.. karsi tarafla asla iletisimde degilim ama icim aciyo, hem cocuklarima, hem bu eve sigamiyorum.. geçecek mi ? Ne yapacagim kafayi yemek uzereyim
Canım benim hemen rapor alıp uzaklaştırma kararı çıkar ve evine git kapı kilidini değiştir. Eve geldiğinde hemen kades uygulamasına bas. Kapının dışına onun eşyalarını bırak.Sen dişli olmak zorundasın yoksa böyle ezer seni
bakın lütfen çocuğunuz tabii ki önemli ama değişikliklere daha kolay adapte olurlar inanın siz sadece sabredin, sonra bakın göreceksiniz kızınız çok daha huzurlu bir çocuk olacak
Ispatlayabilecegim bir iz yok olsa gidecektim.
Bu şikayetçi olmayacağınız anlamına gelmez. Hemen şikayetçi olun ve evinizi alın o adamdan.
iz olması önemli değil. Muhakkak bir rapor al.
Gelemezler babam engelli, annem hem babama hem babaneme bakiyor, bekar kardesim var ve simdi +3 kişi biziz başında..
Öncelikle sakin olun , lohusasiniz ekstra duygu yukunuzde var , eşiniz karaktersiz bir insanmış annesinde ondan karaktersiz ,duruşunuzu bozmayın aileniz arkanizdaysa hele suanki şartlara bir süreliğine alışır sonra istediğiniz gibi bir hayat kurarsınız ,siz iyi bir annesiniz ,50 günlük bebek hep 50 günlük kalmicak büyücek anneniz yanınızda eminim fazlasıyla destek veriyordur geri cevirmeyin buhraninizi ne kadar hızlı atlatirsaniz okadar güzel adapte olursunuz karakter yoksunu insanların olmadığı hayatinizaMerhabalar oncelikle.. 4 yaşında ve henüz 50 günlük 2 bebeğim var. Dogumumdan sonra baska sehirde yasadigimiz icin yanima annem geldi 20 gun o kaldi, sonra kayinvalide geldi. İlk kizimdada boyle oldugu icin ikincide de bu sekilde karar aldik hersey iyi guzeldi, bebegim 30 günlükken ablasindan hastalik bulasti bronsit oldu ve bi hafta hastanede yattik. O surecte strrsten yorgunluktan sezaryen dikislerim agridi kendimi cok zorladim cok sıktım, hastaneden ciktik evdeki kizim cok ilgi bekledi, bebek zaten hic uyumuyo durmuyo..
Asla dinlenemedim 10 günde 10 gun uyku uyumadim, eşim ve annesiydi sanki lohusa olan onlar yatti ben ev isi cocuklar diye harab oldum. Pazartesi günü yine yorgunlugun ve uykusuzlugun dibine vurdugum sinirlerimin yiprandigi bi an, annesinin üşüyo bu cocuk laflariyla eşime sert cikistim, esimde bir aylik cocugu bronsit ettin sen annem hakli diyerek benim uzerime geldi. O arada annesi oglunu aldi yanina bana yuklendi bagirdi cagirdi, nisanliyken olan kavgalari evliligin ilk yillarinda yasananlari herseyi ogluna bagira bagira anlatti. Kucagimda emzirdigim cocuga bakmadan esim olacak adam gelip yuzume tukurdu ve tokat atti annesi agzini dahi acmadi. Tabi bende konustum ama tek agir lafimin annesine kinani gonderirim evine umarim mutlusundur dedigimi saniyorum cunku gözüm dönmüştü. Esim yeniden geldi yanima bukez bogazimi sıktı. Sonra kizlarimi alip odama gectim sabah annesi gitmek istemis 7de onu bindirdi otobuse geldi, yüzüme geceliklerini atarak uyandirdi beni, annemi kovdugun bu evden sende s...r olup gideceksin diye. Büyük kizim aglamaya basladi, ben onu sakinlestirirken annemi aramis gelin kizinizi alin mahkemede gorusuruz bundan sonra diye. Neyse annemler geldi beni aldi ama cocuklarini gormeye bile gelmedi, ve ben baba evimdeyim.. yüküm cok agir, bi yanda 4 yasinda evini oyuncaklarini babasini ozleyen bi cocuk, bi yanda 50 günlük bebek, annemin evinde kalacak yer bile yok salonda ayni odada bebek uyandikca ablasi agliyor.. karsi tarafla asla iletisimde degilim ama icim aciyo, hem cocuklarima, hem bu eve sigamiyorum.. geçecek mi ? Ne yapacagim kafayi yemek uzereyim
Merhabalar oncelikle.. 4 yaşında ve henüz 50 günlük 2 bebeğim var. Dogumumdan sonra baska sehirde yasadigimiz icin yanima annem geldi 20 gun o kaldi, sonra kayinvalide geldi. İlk kizimdada boyle oldugu icin ikincide de bu sekilde karar aldik hersey iyi guzeldi, bebegim 30 günlükken ablasindan hastalik bulasti bronsit oldu ve bi hafta hastanede yattik. O surecte strrsten yorgunluktan sezaryen dikislerim agridi kendimi cok zorladim cok sıktım, hastaneden ciktik evdeki kizim cok ilgi bekledi, bebek zaten hic uyumuyo durmuyo..
Asla dinlenemedim 10 günde 10 gun uyku uyumadim, eşim ve annesiydi sanki lohusa olan onlar yatti ben ev isi cocuklar diye harab oldum. Pazartesi günü yine yorgunlugun ve uykusuzlugun dibine vurdugum sinirlerimin yiprandigi bi an, annesinin üşüyo bu cocuk laflariyla eşime sert cikistim, esimde bir aylik cocugu bronsit ettin sen annem hakli diyerek benim uzerime geldi. O arada annesi oglunu aldi yanina bana yuklendi bagirdi cagirdi, nisanliyken olan kavgalari evliligin ilk yillarinda yasananlari herseyi ogluna bagira bagira anlatti. Kucagimda emzirdigim cocuga bakmadan esim olacak adam gelip yuzume tukurdu ve tokat atti annesi agzini dahi acmadi. Tabi bende konustum ama tek agir lafimin annesine kinani gonderirim evine umarim mutlusundur dedigimi saniyorum cunku gözüm dönmüştü. Esim yeniden geldi yanima bukez bogazimi sıktı. Sonra kizlarimi alip odama gectim sabah annesi gitmek istemis 7de onu bindirdi otobuse geldi, yüzüme geceliklerini atarak uyandirdi beni, annemi kovdugun bu evden sende s...r olup gideceksin diye. Büyük kizim aglamaya basladi, ben onu sakinlestirirken annemi aramis gelin kizinizi alin mahkemede gorusuruz bundan sonra diye. Neyse annemler geldi beni aldi ama cocuklarini gormeye bile gelmedi, ve ben baba evimdeyim.. yüküm cok agir, bi yanda 4 yasinda evini oyuncaklarini babasini ozleyen bi cocuk, bi yanda 50 günlük bebek, annemin evinde kalacak yer bile yok salonda ayni odada bebek uyandikca ablasi agliyor.. karsi tarafla asla iletisimde degilim ama icim aciyo, hem cocuklarima, hem bu eve sigamiyorum.. geçecek mi ? Ne yapacagim kafayi yemek uzereyim
vallahi durumunuz çok zor çok özür diliyorum kırıcı olursam ama bence siz adamla barışacağınızı düşündüğünüz için bu raporu almadınız.Aklınıza gelmeme ihtimaline asla inanmıyorum ve şimdi de adam gelip 2 tatlı laf etse gideceksinizAklima bile gelmedi o durumda
