Bir süredir burayı takip ediyorum ama üye olmak içimden gelmemişti. Az önce bu yazdığınızı okuyunca üye olmaya karar verdim. Lütfen ilk önce ne yazdığınızı kendiniz okuyabilir misiniz? Okurken bazı kısımları anlamakta güçlük çektim. Birkaç kez okumak zorunda kaldım. Elbette arada sırada ufak tefek hatalar olabilir ama bazıları sizin derdinizi iyi bir şekilde anlatmanıza engel oluyor. Her neyse konuya geçeyim. Neden hemen üye olup buraya yazmak istedim? Ben de senin gibi üniversite öğrencisiyim ve benim de sevgilimle aramda yaş farkı var, seninkinden biraz fazla hatta. İki de çocuğu var. Hiçbir zaman çocukları ile alakalı bir konu olduğunda sesimi çıkarmadım, hatta o beni bırakıp gitmek zorunda olduğu için benden özür diledi. Bir keresinde de küçük çocuğunun yanına gidip gelmesi gerekti, ona ulaşamadığı için ama o bir müddet daha bekleyip öyle gidecekti, bense ona hemen gitmesi gerektiğini söyledim. Bence bir insanın çocukları ile ilgilenmesi gerektiğini anlaması için ebeveyn olmasına gerek yok. Kendimize bakalım, biz birilerinin çocuğuyuz. Ebeveynlerimizden beklentilerimiz neler? Bu bile anlamamız için yeterli diye düşünüyorum.
Tabii bu sorununuz biraz da erkek arkadaşınızın davranışlarından kaynaklı. Her insanın huyu farklıdır elbette ama eğer erkek arkadaşımla buluşmak için onun olduğu şehre gitseydim ve onunla buluşamasaydım onun beni sevmediğini düşünürdüm. Erkek arkadaşınız da bana biraz ilgisiz geldi ama dediğim gibi, her insanın huyu farklıdır. Çocuğuna ne kadar düşkün olursa olsun eğer hayatına sizi de aldıysa size karşı da bir sorumluluğu var demektir. Hem sizinle bir ilişki içerisinde olup hem de ilgisiz bırakma gibi bir hakkı yok. Ayrıca çocuğunun doğum günü olduğu gün önceliği elbette çocuğu olacak. Nakit paranız yokmuş, hastaneye gidemiyorsunuz, farklı şehirlerde değil misiniz? Ne yapmasını bekliyorsunuz ki? Bu kısmı gerçekten anlayamadım.
Bir de çocuğuna istediği kadar para harcar, siz neden çalışmayacaksınız? Özel bir sebebi var mı? Çalışıp kendinize baksanız daha iyi olmaz mı?