Neden bu kadar kötü bakıyoruz ki başkasıyla mutlu olamayıp sevdiğine dönene? Çocuk reddetmiş de olabilir reddedilmiş de, uzun bir süre başkasıyla görüşüp ayrılmış da olanbilir, bunun bir önemi yok öyle ya da böyle başkasıyla olabileceğini düşünmüyor ki bu kadar can sıkıcı yaşanmışlıklara da rağmen yine aynı kişiyle olmak istiyor. Bence asıl böyle ilişkiler, böyle aşklar kurtarılmaya değer. Böyle kavgalı gürültülü, böyle dolu dolu. Tabi aldatma ve karşısındakine saygısızlık olmadan. Sinirli anda veya o zaman için ayrı kalmanın her iki taraf için de daha iyi olacağını düşündüğü anlarda hakaretler de edebilir sevmediğini de söyleyebilir insan, önemli olan kalpte olandır. Bence görüştüğünüzde az çok kafanızdaki soru işaretleri dağılacak, beni de haberdar ederseniz sevinirim durumdan.