- 3 Ocak 2018
- 43
- 10
- 3
- 30
- Konu Sahibi Elfidaaaaa
-
- #1
Arkadaşlar uzun olabilir ama fikirlerinize çok ihtiyacım var okursanız sevinirim.
Hayatımda sadece bir kez sevgilim oldu. Onla da 3 yıl sürdü. ciddi bir ilişkiydi. Evlenmek istediğini söylüyordu. Bu üç yılda ailesiyle de tanışma oldu. Askere gitti bekledim, benim mezun olmamı bekliyorduk evlenmek için. Onun da ilk sevgilisi bendim. Çok aşıktık birbirimize üzerime çok titrerdi. İlkin acemiliğinden midir nedir aşırıydık biz. Telefonda konuşsak en az 5 saat sürüyordu. Uzak mesafeydik çünkü. Sürekli sevgimizi söylüyoduk aşırıydık kısaca. Bir sene böyle sürdü. Sonra normalleşmeye başladı bense hala aşırıydım. Az aramaya başladı ben sevmiyorsun dedim. Böyle böyle kavgalar arttı. İşin içine aileler de girince bunaldı çok bunaldı. Benim ailem biraz problemliydi ve ben bunu çok yansıtıyordumkavgalar arttı ona çok ağır konuluyordum o ise alttan alıyodu hatta beni uyardı beni bu şekilde azarlamaya devam edersen beni kaybedersin dedi ve ben devam ettim. O da en son patladı. 3 senenin sonunda nişan yapacağız derken beni terk etti. Aslında zaman ver bana dedi ben vermedim ya benle olursun ya da olursun yaptım resmen. Onun peşinden aylarca koştum işte bu süreçten sonra bana öok kötü davrandı. İstemiyorum seni defol sevmiyorum seni sorunlusun sen gibi hakaretler yedim aylarca.. Sana acıyorum vicdan yapıyorum sen de bunu istiyosun zaten. Karşımda zavallı durna bana muhtaç değilsin böyle yaptıkça soğuyorum dedi. Ben her lafına rağmen peşinden gittim tam 10 ay.. ve en son hayatımda biri var daha yazma dedi. Ben de yazmadım.
Son 3 aydır hiçbir şekilde iletişime geçmedim. Gittim psikolojik tedavi gördüm. Hayata adapte olmaya başladım onsuzluğa alıştım derken bir hafta önce ondan mesaj aldım.. Uzunca konuştuk. Neden ayrılmak istediğini bana neden o kadar kötü davrandığını anlattı.
Sebebi şuymuş: aşırı kavga ediyorduk bu şekilde evlenemezdik. Ben o süreçte seni sevmekten nefret ettim seni sevmek istemedim bunu hep bastırdım. Karşımda güçsüz olmandan nefret ettim bana zaman vermeyişinden nefret ettim dedi. Son üç aydır beni aramadın.korktum seni kaybettim diye ama bu zaman bana ne hissettiğimi görme fırsatı verdi ben seni çok sevmişim ben sana aşıkmışım dedi. Hayatımda senden sonra kimse de olmadı diye yeminler etti. O süreçte benden kop peşimi bırak diye bu ualanı söyledim sadece sensiz de olabileceğimi görmek için bir kızla konuşmaya çalıştım onda da senin gibi kimsenin olmayacağını seni sevdiğim gibi kimseyi sevemeyeceğimi gördüm dedi. Eğer o kadar üzerime gelmeseydin ben sana o lafları etmeezdim ana beni affet o sözlerim için ben senin kıymetini anladım dille değil kalple söylüyorum seni çok seviyorum bize bir şans verdi.arkadaşı da aradı beni. Bu çocuk aylarca sen dedi mutsuz hayatı berbat sensiz yapamıyo dedi.
sizce bunca hakarete rağmen ona şans verebilir miyim? Söylediklerinde sevgisinde samimi mi? Nasıl anlarım?
Hayatımda sadece bir kez sevgilim oldu. Onla da 3 yıl sürdü. ciddi bir ilişkiydi. Evlenmek istediğini söylüyordu. Bu üç yılda ailesiyle de tanışma oldu. Askere gitti bekledim, benim mezun olmamı bekliyorduk evlenmek için. Onun da ilk sevgilisi bendim. Çok aşıktık birbirimize üzerime çok titrerdi. İlkin acemiliğinden midir nedir aşırıydık biz. Telefonda konuşsak en az 5 saat sürüyordu. Uzak mesafeydik çünkü. Sürekli sevgimizi söylüyoduk aşırıydık kısaca. Bir sene böyle sürdü. Sonra normalleşmeye başladı bense hala aşırıydım. Az aramaya başladı ben sevmiyorsun dedim. Böyle böyle kavgalar arttı. İşin içine aileler de girince bunaldı çok bunaldı. Benim ailem biraz problemliydi ve ben bunu çok yansıtıyordumkavgalar arttı ona çok ağır konuluyordum o ise alttan alıyodu hatta beni uyardı beni bu şekilde azarlamaya devam edersen beni kaybedersin dedi ve ben devam ettim. O da en son patladı. 3 senenin sonunda nişan yapacağız derken beni terk etti. Aslında zaman ver bana dedi ben vermedim ya benle olursun ya da olursun yaptım resmen. Onun peşinden aylarca koştum işte bu süreçten sonra bana öok kötü davrandı. İstemiyorum seni defol sevmiyorum seni sorunlusun sen gibi hakaretler yedim aylarca.. Sana acıyorum vicdan yapıyorum sen de bunu istiyosun zaten. Karşımda zavallı durna bana muhtaç değilsin böyle yaptıkça soğuyorum dedi. Ben her lafına rağmen peşinden gittim tam 10 ay.. ve en son hayatımda biri var daha yazma dedi. Ben de yazmadım.
Son 3 aydır hiçbir şekilde iletişime geçmedim. Gittim psikolojik tedavi gördüm. Hayata adapte olmaya başladım onsuzluğa alıştım derken bir hafta önce ondan mesaj aldım.. Uzunca konuştuk. Neden ayrılmak istediğini bana neden o kadar kötü davrandığını anlattı.
Sebebi şuymuş: aşırı kavga ediyorduk bu şekilde evlenemezdik. Ben o süreçte seni sevmekten nefret ettim seni sevmek istemedim bunu hep bastırdım. Karşımda güçsüz olmandan nefret ettim bana zaman vermeyişinden nefret ettim dedi. Son üç aydır beni aramadın.korktum seni kaybettim diye ama bu zaman bana ne hissettiğimi görme fırsatı verdi ben seni çok sevmişim ben sana aşıkmışım dedi. Hayatımda senden sonra kimse de olmadı diye yeminler etti. O süreçte benden kop peşimi bırak diye bu ualanı söyledim sadece sensiz de olabileceğimi görmek için bir kızla konuşmaya çalıştım onda da senin gibi kimsenin olmayacağını seni sevdiğim gibi kimseyi sevemeyeceğimi gördüm dedi. Eğer o kadar üzerime gelmeseydin ben sana o lafları etmeezdim ana beni affet o sözlerim için ben senin kıymetini anladım dille değil kalple söylüyorum seni çok seviyorum bize bir şans verdi.arkadaşı da aradı beni. Bu çocuk aylarca sen dedi mutsuz hayatı berbat sensiz yapamıyo dedi.
sizce bunca hakarete rağmen ona şans verebilir miyim? Söylediklerinde sevgisinde samimi mi? Nasıl anlarım?