12 yıllık evliliğim ve eski sevgili

Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...

12 yil sonra bu olayi gundem yapman cok garip geldi bana. Yillar önce cok travma yaratmis bu sende galiba ama evlilik falan hasir ardi edilmis gibi olay.

Ama 12 yil, bjnca zaman nerdeydin derler adama. Yada o kadar mutlu sorunsuz hayatin varkj suan, eskileri cikRmissin ugrasmak icin gibi.
Bilemedim valla cok garip bir durum

isisya .!.:

Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...

Genişletmek için tıkla...

Adam haklı, taa Fi tarihinden kalmış olay için şu anki tepkin çok yersiz ve abartı. Madem bu durum senin için çok büyük bir sorundu, o zaman tepkini fazlasıyla gosterseydin de adam seni zar zor barışmaya ikna etmiş olsaydı veya direkt ayrılsaydın.

Şu seneye kadar adamın başka hatası olmamışsa açıkçası adama çok üzüldüm. 12 sene önce yaşanıp kapanmış konuyu şimdi açıp adamı strese sokup canını sokmak iyi mi yani!?

isisya .!.:

Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi

Genişletmek için tıkla...

Bana tepkin çok saçma geldi. Sevilmediğini söylemen için çok ciddi sorunlar yaşaman gerek. Aynı şekilde değersiz hissettiğini söylemişsin ama bunun için de bir done sunman gerek. Ortada hiçbir sorun yokken 2 çocukla 12 yıl sonra fi tarihinden kalmış bir olay için boşanmayı düşünmek bana normal bir psikolojide olmadığını gösteriyor. Aşırı takıntılı birisin bence.
Zaten zar zor barışıp evlenmişsin. Demek ki gönüllü olarak barışma olmamış ki evliliğin 12. yılına kadar yansıtmışsın bu olayı.Tedavi görmelisin.
Kocana kolaylıklar diliyorum.

isisya .!.:

Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...

Genişletmek için tıkla...

Delirmişsiniz. Bu kadar takıntı hali normal değil. Tedavi olmalısınız.

Bu konunun hala akliniza takılmasının tek bir sebebi var, eşinizden beklediginiz sevgiyi gormuyorsunuz. Ben tüm meselenin bu oldugunu düşünüyorum. Eşim bana zil zurna aşık olarak evlenmesine rağmen onun bana karşı ilgisiz olduğunu dusundugumde bende (elimde olmadan) ani patlamalar yasayabiliyorum.

Abartmayın on iki yıl olmuş adamı oyalamişsiniz o zaman bu kadar zaman, takıntılarıniz varsa tedavi olun adamı yormayın zaten özür de dilemiş niye diliyorsa artık

isisya .!.:

Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...

Genişletmek için tıkla...

Eşinizi sevmiyor ve ayrılmak için bahane arıyor olabilir misiniz ?

Gençlikte size mantıklı gelen evlilik gerekçeleriniz artık mantıksız geliyor olabilir mi ?

isisya .!.:

Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...

Genişletmek için tıkla...

Sevilmediğinizi düşünüyorsanız bunun için tarihten bir hortlak üretmenize gerek yok.
Güncel argümanlardan yola çıkın.
Ne diye kendinize takıntılı etiketi vurduruyorsunuz?
Ortada karşılanmamış bir ihtiyaç var, bundan bahsedin eşinize.
Gerekirse terapi alın.
Ama yıllar önceki konuyu güncel soruna paravan ederseniz kafayı yediğinizle kalırsınız

allahim herkesin karşısına hayırlı insanlar çıkar yarabbim. gerçekten 12 yıl sonra patlama yaşayacak kadar neyin kafası bu? çoğu zaman hemcinslerime yaşadıkları ve hak etmedikleri şeyler yüzünden üzülürken böyle bazı adamlara da üzülüyorum ya. bosanin evet hayati o adama zahir etmeyi de bırakın adam hayatına baksın. böyle paranoyak derecesinde yaşamaya calismak insanlara hayatı afedersiniz ama b*k etmek gibi kimsenin lüksü yok. hayata bir defa geliyoruz ve kimsenin de onu mahvetmeye hakkı yok. yardım almanızı olmuyorsa adamı birakmanizi öneririm.

Revna .!.:

Sevilmediğinizi düşünüyorsanız bunun için tarihten bir hortlak üretmenize gerek yok.
Güncel argümanlardan yola çıkın.
Ne diye kendinize takıntılı etiketi vurduruyorsunuz?
Ortada karşılanmamış bir ihtiyaç var, bundan bahsedin eşinize.
Gerekirse terapi alın.
Ama yıllar önceki konuyu güncel soruna paravan ederseniz kafayı yediğinizle kalırsınız

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle doğru bir yorum. Tam nokta atışı yapmışsınız ellerinize sağlık.

strawberry_cake .!.:

Kesinlikle doğru bir yorum. Tam nokta atışı yapmışsınız ellerinize sağlık.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim

isisya .!.:

Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...

Genişletmek için tıkla...

Bunun için boşanmayı mi dusunuyorsunuz gercekten? Bu normal değil, bence psikolojik destek alın. Kendinize de adama da ızdırap olursunuz.

siz hiç iyi değilsiniz. 12 sene önce ki sevgilisi için bağırığ çağırıp ağlamak neyin kafası Allah aşkına? kendinize dert arayıp bulmuşsunuz bana şımarıklık geldi bu yaptığınız. ay bazı adamlara gerçekten yazık. gidin tedavi olun bu takıntılığınız aşşşşşşşşşşırı derecede anormal

Başka sorunumuz yok diyorsunuz ama evliliğinizde eşinizden gerekli ilgiliyi gördüğünüzü hiç sanmıyorum. Oradaki boşluk sizi yıllar öncesine götürüyor muhtemelen.
Böyle değilse de psikolojik açıdan anormal bir durumun içindesiniz demektir.

İşinize yarayacağını düşünüyorum.
Giriş kısmına takılmadan izleyin lütfen.

Aynı durumu yaşadım. 12 yıllık evliyim eşimle tanıştığımda daha ayrılmadığım ama devam edip etmediği belli olmayan bir ilişkim vardı hatta eşimle sevgili olmaya karar verdiğimiz gün cafede varlığını unuttuğum sevgilim aradı eşime çaktırmadan konuştum o gün birinden ayrılıp biriyle başlamış oldum yıllar sonra o günü konuşurken eşim anladığını söyledi o günden sonra bende herhangi bir yanlış görmeyince takılmamış . Şimdi eşinizin yerine cevapta veriyor gibiyim o eski lanet sevgili hiç umrumda değil bitti gitti evet hata yaptım ayrılıp öyle yeni bir ilişkiye başlamalıydım ama bittikten sonra hiç geriye bakmadım eşinde bakmadıysa uzatacak birşey yok kendinizi üzmeyin .

Eşiniz kesinlikle sizden boşanmalı. Takıntılı biriyle 12 yılını heba etmiş. Takıntılı kişilerle ilişki azap gibidir. Eski sevgilim böyleydi ayrılınca kuş gibi hafifledim. Adamı kurtarın acilen ayrılın

eşinizde birşey yakaladınız mı? somut ya da manevi olarak eski sevgilisini unatmadığına dair? eğer yoksa öyle bişey takıntı hastalığı olabilir. çünkü bir iki sene değil on iki sene

strawberry_cake .!.:

Bu konunun hala akliniza takılmasının tek bir sebebi var, eşinizden beklediginiz sevgiyi gormuyorsunuz. Ben tüm meselenin bu oldugunu düşünüyorum. Eşim bana zil zurna aşık olarak evlenmesine rağmen onun bana karşı ilgisiz olduğunu dusundugumde bende (elimde olmadan) ani patlamalar yasayabiliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Aynen, hiçbir şey sebepsiz değildir.