- 17 Aralık 2021
- 7
- 13
- 8
- 31
- Konu Sahibi yazkizim0993
-
- #1
Şimdi bosansaniz 3 yıl sonra si için planınız nedirHerkese iyi geceler. Ne yapsam ne yapsam diye düşünürken çok önceden birkaç şey yazmış olduğum, fikir danıştığım kadınlar kulübü aklıma geldi ve buradayım. 10 yıllık evliyim ve yaklaşık 2.5 yıldır evliliğimi bitirme kararı alıp uygulamaya geçemiyorum. 7.5 yaşında bir oğlum, 3.5 yaşında bir kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendim ama 10 sene içinde sevginin kırıntısı dahi kalmadı. Son 1 senedir çok şiddetli kavgalarımız oldu. Çocuklarım da buna tanık oldu. Ben evden gittim ama en fazla 5 gün sonra geri döndüm çocuklarım için. Eşim çok kötü biri değil ve son zamanlarda rahatsız olduğum birçok şeyinden vazgeçmiş durumda ama bu beni hiç etkilemiyor. Bende çoktan bitti her şey. Hep kavga gürültünün sonunda boşanma mevzusu açılıyor. Ben açıyorum yani. Eşim kesinlikle boşanmak istemiyor ve beni seviyor. Ben daha fazla sürdürdükçe kendime üzülüyorum. 28 yaşındayım ve neden mutlu bir kadın değilim, neden ben de sevgi denen şeyi yaşayamıyorum diye. Ortada hiçbir sorun yokken ben boşanmak istiyorum demeyi düşünüyorum. Eminim saçmalamadığımı düşünecek. Ailem boşanmak istediğimi biliyor ve bir sorun çıkarmıyorlar. Ben de devlet memuruyum. Başımın çaresine bakabilir miyim? Çocuklarım babalarına çok düşkün. Bende sevgi bitti diye evliliği bitirmek şımarıklık mı olur sizce? Çocuklarım bana kızarlar mı? Onlara neyi nasıl açıklarım? Ben eşime boşanmayı nasıl kabul ettirebilirim? Çünkü böyle konularda sakin kalmayı beceremeyen birisi. Asarım keserim moduna girecek. Fikirleriniz benim için çok önemli, gerçekten bir çıkmazdayım.. şimdiden teşekkür ediyorum
kesinlikle katılıyorumÇok küçükken evlenmişsiniz. O yaş grubunda evlenenlerde çok denk geliyorum yaşadıklarınıza. Büyüdükçe istekleriniz, beğenileriniz değişiyor, karakteriniz şekilleniyor. Artık eşler anlaşamamaya başlanıyor çoğu zaman.
Sizce bu denklemde bir gariplik yok mu? Çocuklarım bu kavgaya tanık oldulardan hemen sonra çocuklarım için döndüm yazmışsınız. Çocuklarınızı böyle bir ortamda büyüterek onlara iyilik yapmıyorsunuz. Çocuklarınız babalarına düşkünmüş madem yine görüşürler. Boşanınca çocuklar da boşanmış olmuyor. Aileniz arkanızda, mesleğiniz elinizde. Elbette başınızın çaresine bakabilirsiniz. Yeter ki kararlı olun
kesinlikle katılıyorum
ilk aşk , ilk sevgili hatta son sevgiliyle bile evlendiğimi düşünemiyorum. kesin boşanmış olurdum
Sevmenek buyuk bır neden benceHerkese iyi geceler. Ne yapsam ne yapsam diye düşünürken çok önceden birkaç şey yazmış olduğum, fikir danıştığım kadınlar kulübü aklıma geldi ve buradayım. 10 yıllık evliyim ve yaklaşık 2.5 yıldır evliliğimi bitirme kararı alıp uygulamaya geçemiyorum. 7.5 yaşında bir oğlum, 3.5 yaşında bir kızım var. Eşimle 18 yaşında severek evlendim ama 10 sene içinde sevginin kırıntısı dahi kalmadı. Son 1 senedir çok şiddetli kavgalarımız oldu. Çocuklarım da buna tanık oldu. Ben evden gittim ama en fazla 5 gün sonra geri döndüm çocuklarım için. Eşim çok kötü biri değil ve son zamanlarda rahatsız olduğum birçok şeyinden vazgeçmiş durumda ama bu beni hiç etkilemiyor. Bende çoktan bitti her şey. Hep kavga gürültünün sonunda boşanma mevzusu açılıyor. Ben açıyorum yani. Eşim kesinlikle boşanmak istemiyor ve beni seviyor. Ben daha fazla sürdürdükçe kendime üzülüyorum. 28 yaşındayım ve neden mutlu bir kadın değilim, neden ben de sevgi denen şeyi yaşayamıyorum diye. Ortada hiçbir sorun yokken ben boşanmak istiyorum demeyi düşünüyorum. Eminim saçmalamadığımı düşünecek. Ailem boşanmak istediğimi biliyor ve bir sorun çıkarmıyorlar. Ben de devlet memuruyum. Başımın çaresine bakabilir miyim? Çocuklarım babalarına çok düşkün. Bende sevgi bitti diye evliliği bitirmek şımarıklık mı olur sizce? Çocuklarım bana kızarlar mı? Onlara neyi nasıl açıklarım? Ben eşime boşanmayı nasıl kabul ettirebilirim? Çünkü böyle konularda sakin kalmayı beceremeyen birisi. Asarım keserim moduna girecek. Fikirleriniz benim için çok önemli, gerçekten bir çıkmazdayım.. şimdiden teşekkür ediyorum
Evet en büyük sorunun bu olduğunu düşünüyorum. O yaşta evlendiğimde hayata bakış açım, bir görüşüm oluşmamıştı ve eşimle evlendim. Şimdi hayata onunla aynı yerden bakamadığımızı anlıyorum. Bu geçerli bir sebep bana göre ama karşımda bunu anlayabilecek hak verebilecek medeniyette biri olduğunu sanmıyorum. Çocuklarım kavgalara şahit olsalar da hep babalarını istediler. Küçük olan kızım pek anlamıyor ama oğlum çok etkileniyor. Kavgalardan da etkileniyor, boşanma fikrinden de etkileniyorlarÇok küçükken evlenmişsiniz. O yaş grubunda evlenenlerde çok denk geliyorum yaşadıklarınıza. Büyüdükçe istekleriniz, beğenileriniz değişiyor, karakteriniz şekilleniyor. Artık eşler anlaşamamaya başlanıyor çoğu zaman.
Sizce bu denklemde bir gariplik yok mu? Çocuklarım bu kavgaya tanık oldulardan hemen sonra çocuklarım için döndüm yazmışsınız. Çocuklarınızı böyle bir ortamda büyüterek onlara iyilik yapmıyorsunuz. Çocuklarınız babalarına düşkünmüş madem yine görüşürler. Boşanınca çocuklar da boşanmış olmuyor. Aileniz arkanızda, mesleğiniz elinizde. Elbette başınızın çaresine bakabilirsiniz. Yeter ki kararlı olun
Kendi başıma çocuklarım ile mutlu mesut bir hayatŞimdi bosansaniz 3 yıl sonra si için planınız nedir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?