- 27 Nisan 2009
- 194
- 7
- Konu Sahibi ipektuncer
- #101
Desteğin için teşekkür ederim canım, dikişler artık pek hissettirmiyor kendini. Oğlan gün içinde uykuda genelde, ablası ile zaman geçiriyoruz. Dışarı çıkamıyor "hapis kaldım, ne suç işledim ben" diye komik komik dolanıyor ortalıkta..
Babası işten geldiği gibi yemek falan da yemeden parka gidiyorlar hemen, en az 2 saat.
Kurtlarını döküp geliyor, banyo yaptırıyorum. Yemek vs derken sızıp kalıyor.
Hazır yemeğe bile gerek kalmadı. Üvey annem birkaç çeşit yemek yapıp bıraktıi, birkaç çeşit de pişmeye hazır halde dondurucuya attı. Sanırım 1 hafat daha dondurucudakiler bana yetecek. Sonrasında yemek yapmak sıkıntı olmaz zaten.
Ben insanlara çok kolay bağlanıyorum, güveniyorum. Üvey annem giderken ağladım arkasından mesela O görmedi.
2 çocuk çok yorucu, ama çok da meşgul ettiği için psikolojime iyi geliyor. Bu gereksiz insanları düşünmeyeceğim inşallah bu sayede. Sadece aileme konsantre olacağım ve öyle yapıyorum.
Zeynep hn ararsa dediğiniz gibi "annemdeyim, eve geçince ararım" diyeceğim. Nasıl olsa ararım deyip aramamak çok şaşırtıcı değildir onun için, hep yaptığı şey.
Eskiden yatıya gelmek isteyenlere (genelde şimin kuzenleri) ses çıkaramazdım, mecburen kabul ederdim. Ama şimdi milleti ağırlayacak gücüm yok, isteğim de.. Onlara ayıramam olan enerjimi. Daha toparlanamadım, toparlanınca ararım dedim, oldu bitti.
Ne rahatmış böylesi.. Özel alanıma sokmayacağım bu insanları artık..
K.validemin bayram için planladığı turistik gezi hevesi kursağında kaldı, ona da üzüldüm..
Sözünü de dinledim, emzirme çayı içiyorum cnm şu an
Ha şöyle ipek
Senden ümitliyim, sen bu ilişkilerini düzene sokacaksın inşallahhhhhh