Beni kendime getirmeniz, içinde bulunduğum dipsiz kuyudan bir ışık huzmesi dahi olsa gostermeniz için bu konuyu açtım. Uzun oldu kusura bakmayin. Benim sarsılmaya hayat devam ediyor daha güzel günler cocugunla seni bekliyor diyen şifalı dillere o kadar ihtiyacım var ki. 9 yıllık evliyim. 7 yaşında bir oğlum var. Hemsireyim. Evliligim başından beri problemliydi. Evlilik terapisti, psikolog , eşime psikiyatrik yardım , büyüklerin araya girmesi, karşılıklı defalarca konuşma çabalarım birkac gun düzelir gibi olmaktan öteye gidemedi.4 yıla yakın bir süredir ayrı yatıyoruz. Aramızda herhangi bir temas olmadı. Ayrı odalarda oturuyoruz ve birlikte yaptığımız tek şey akşam yemeğini beraber yemek. Sanki aynı evi yarı yarıya kiralamış ev arkadasliginin ötesinde bir durum yok. Asıl önemli problemin eşimin hicbir şekilde öfkesini kontrol edememesi. En ufak meseleleri büyütüp kaos çıkarması. Dış kapıyı açıp bı de apartmanda bağırması. Arkadaşlarının yanında telefonda her yerde her zaman bagiracak azarlayacak sebep yaratmasi. En acı beni kahreden kısmı oğlum çok agresif ve takıntılı bir çocuk haline geldi. Ben her ne kadar ona yansitmamaya çalışsam da her şeyin bütün mutsuzlugumun farkında. Belki klişe gelecek ama ben dokunmak bile istemediğim, gizli kapaklı işleri olan bu adama oğlum babasıyla mutlu diye bu kadar zaman tahammül ettim. Bir insan uyanık kaldığı zaman zarfında doldurup boşaltıp sürekli boşanma fikriyle yaşar mi? Carsamba günü beni aradı. Arkadaşlarıyla buluşacağını söyledi. Ben de biraz dikkat etsen bayrama gideceksin dememle kıyamet koptu. Bağırdı çağırdı. Dün tekrar konu ortaya geldi. Artan covid vakalarindan dolayı ben onu sorumlu tutuyormuşum. İnsanlar maske takmadikca öfkemi ondan cikariyormusum. Bunalmış nasıl bunaliyorsa. Ben nobetteyken illa birileriyle program yapar kendine. Bagris cagrisin ardından eski defterler ortaya döküldü. Ben hastanede pnömoniden yatarken bekar kız arkadaşıyla gece yarisina kadar gezmisligi, kızı evine birakmisligi varki bunu annemin yanında anlattı sırf olay cikartmiyim diye. Çünkü duyulacakti. Ben bu şüphelerle evlilik surduremiyorum dedim. Sen o.. musun da bilerek oturuyorsun o zaman dedi. X senden çevrendeki herkesten daha namuslu dedi. Beni hiçbir sözü uzemez insan sevdiğine darilir derdim hep yanılmışım. Bu sözüyle ayağımın altından yer kaydı resmen. Aynı şeyi ben de sana yapıyım bu şüphe bu acıyla bakalım ne kadar surdurebiliyorsun dememle saldırması bir oldu. Sonuç olarak mosmor çürümüş kollar basmayan sol bacakla bayram nöbetindeyim. Hiç kimseyle paylasmadim. Uykusuz gecelere alışkınım ama dün bir türlü sabah olmadı. Arabanın iki anahtarını da alıp çıktım evden. Yarın kendi başıma gitmeyi düşünüyorum ama çoktan çöreklenmiştir eve. Oğlum iki aydır annemlerin yanında memlekette. Nobetlerim 24 saat bakacak kimse yok. Ona söz verdim dört gözle beni bekliyor yavrum. Kimsenin bayramını da zehir etmek istemiyorum. Bayram dönüşü davami açacağım. Bana yol gosterin. Benim goremedigimi söyleyin lütfen. Hepinizin bayramini kutluyorum. İçten yorumlarınızı bekliyorum
.. Sizi asla ve asla haketmeyen, canavar ruhlu vicdanını merhametini kaybetmiş bir insan müsveddesi.. Herşeyi yeteri kadar görüyorsunuz.. Ne denir ki.. Çok geçmiş olsun..
