-
- Konu Sahibi sassyassyy
- #61
Üzülecek hiçbi şey yok bunda S sassyassyy yengem bulasıcı olmadığını bilecek kadar cahil değildir bence de. Çocukları yollasaydı sana da iyi olurdu ama hastaneye gidip geliyosun ya bence ondan çekinmiştir o hasta olurlar diye.. sen hassas olduğun için yanlış anlamışsındır..
Babanız daha iyi bilir belki ama yanlış bilmiyorsam kanser hastalarında çocuklarla (yaş durumu vs bilmiyprum) aynı ortama sokmak istemezler enfeksiyon riski olduğu için. Ama dediğim gibi çokta bildiğim bir şey değil.
Babam ameliyat olduğunda hastanede kalırken hemşire hanım odaya çocuk sokmamamız istemişti. Hasta enfeksiyon kapabilir diye kanser hastalarında da öyle oluyor duymuştum. Belki yengeniz de bu şekilde düşünmüştür.
rus komşum 2 yaşındaki çocuğu evde yalnız bırakıp alışverişe arkadaşa kahveye giderdi
Benim aklıma o gelmişti demek ki başka bir sıkıntısı var.ben kemoterapi almıyorum. öyle olsa evet dikkat etmemiz gerekir ama gerçekten tehlikeli bir durumum yok.
ruslar çok rahatlar çocuk konusunda tatilde rus ağırlık otelleri tercih ederim mesleğim de turizm daha yürümeyen çocukları bacaklarından tutup havuza atan da çokk var 2 3 yaşında çocukları koskoca otelin içinde tek başına bırakan da var o da ad bırakan da var ama hiç bir çocuğunda başına bir şey gelmez nasılsa .çocuklarımıza biz kaşık kaşık yemek yedırırız yıllarca onların bebekleri kendi kendine yer mama sandalyesinde tuvalete kendi giderler.aslında biz turkler fazla korumacıyız bend e dahilDeli mi ne
Bu konuda haklısın tabi ki canım. Haftada 2 gün hastane yoğunluğu bitince rahat görürsün. Hastanede yatan hastanın odasına bile ziyaretçi almıyolar girişe dezenfektan sıvıları koyuyolar sık sık el yıkamalı refakatçi bilirsin. Enerjin hep güzel kalsın bu ufak şeyleri takma abin baban güzelce eğlenin..nereye kadar görmeyeceğim peki yeğenlerimi? kesin iyileştiğime dair noter imzalı kağıt mı götüreceğim ona bilmiyorum.
Bu insanı tanıyorsanız iyi niyetli mi, kötü niyetli mi anlarsınız. Belki de ince düşünceli bir kadındır. Çocukları hasta birini rahatsız edebilecek çocuklarsa düşüncelilik ediyor olabilir. İletişim her şeyin başıdır. Bir yanlış anlaşılma varsa o an düzeltilmeli. Yoksa sonra ben mi alındım, o mu kötü, ben mi kötü.... bu düşüncelerin sonu gelmez.
Çok geçmiş olsun morale çok ihtiyacınız var öyle de olabilir böyle de . kendiniz için böyle şeyleri düşünmemeye gayret edin sizin daha önemli bir konunuz var ve önemli şey sizin moraliniz, cahillik etmişler takılmayın ...selamlar,
başlıkta okuduğunuz cümle abimin eşi tarafından bana söylendi. abimin iki çocuğu var ve eşi çocukları benimle görüştürmek istemiyor bence hasta olduğum için. geçen hafta abim yurt dışındaydı benim de onların yaşadığı şehirde bir işim vardı gitmişken çocukları görmek istedim aradım ama açmadı ben de habersiz gitmeyeyim dedim uğramadım. sonra aradı beni ertesi gün "dışardaydık, çocuklar zaten seni çok seviyorlar sarılmak isteyebilirlerdi" dedi. ben de "sarılsınlar ne olacak ki?" dedim. toparladı "rahatsız olursun demek istiyorum çok üzerine gelirler" dedi. neyse dedim sustum.
iki hafta sonra babam buraya gelecek ve abimin çocuklarını, beni hepimizi birden görmek istediğini söyledi. abime söylemiş yassy'nin yaşadığı yere yakın güzel bir otel ayarla acil bir şey olursa hastaneden uzaklaşmış olmayalım sen de çocuklarını al gel demiş. dün de abim beni aradı sevgilimin gelip gelmeyeceğini sordu gelmeyecek dedim. "tamamdır 3 kişilik o zaman" dedi. niye 3 kişilik çocuklar gelmiyor mu diye sordum "anneleri bir yere götürecekmiş bilmiyorum gelmek istemedi" dedi. "sebep neymiş iyi de babama ayıp olmuyor mu adam türkiyeden geliyor şu yaptığınıza bak" dedim. "ben nerden bileyim işim var dedi kestirdi attı onu mu düşüneceğim gelmezse gelmesin" dedi öylece kapattık.
sonra ben rahat duramadım tabi aradım bunu neden gelmiyorsunuz babam hep birlikte olmak istiyor diye. "sen rahatsız olma diye gelmemeyi düşündüm zaten rahatsızsın yorgunsundur" dedi. ben de yok benim için sorun değil öyle sürekli yatmıyorum ki ben iyiyim dedim. gelin siz bir şey olmaz çocukları hiç göremiyoruz dedim. "yok ya gelmeyelim zaten hastasın çocuklar için çekinirim" dedi.
neye uğradığımı şaşırdım resmen. "neden öyle diyorsun benim hastalığım bulaşıcı değil" dedim. "aa yok ondan değil rahatsız ederler seni" dedi. ben zaten ağlamaya başladım bir şeyler geveleyip kapattım o daha açıklama yapmaya çalışıyordu.
şimdi size soruyorum ben alınganlık mı yapıyorum yani gerçekten çocuklar beni rahatsız eder diye bir şey olabilir mi? çocukları görseniz çok akıllı ikisi de hiçbir yaramazlıkları yok onlar beni rahatsız etmezler ki asıl ben onlardan çok rahatsızlık veririm yani sarılırım öperim.
gerçekten hastalığım bulaşıcı değil öyle olsa ne babam onlarla aynı ortama sokardı beni ne de ben giderdim. çok üzüldüm bilmiyorum ben zaten bazen insanların bakışlarını fark ediyordum ama ilk kez böyle dan diye duyunca çok üzüldüm resmen ortalıkta barut gibi geziyorum hem sinirliyim hem üzgünüm. gidesim de kalmadı babamı arayıp anlatmak istiyorum ama bu sefer abimin huzuru kaçar diye susmam gerekiyor.
hastaneye gidip gelmekten sürekli iğne vurulmaktan delik deşik kolumdan her şeyden bıktım yani gerçekten tam artık pes dediğim bir yerde böyle bir şey duyduğum için ben mi boş yere büyütüyorum bilmiyorum.
kanser
Yuh yarus komşum 2 yaşındaki çocuğu evde yalnız bırakıp alışverişe arkadaşa kahveye giderdi
gecmis olsun canim allah yardimcin olsun sifa versin belki cocuklra degil cocuklardan sana bulasack bir hasatalik var yanlis anlama moralini bozaarak kendini daha kotu etme canmkanser