Zamanla birini sevmek mümkün mü?

Aysenimi .!.:

Ben çok katılmıyorum.evlenmeye niyeti olmak suç mu? Sanki herkes aklında hiç evlilik yokken körkütük karşısındakine âşık okup bir anda evlenmeye karar veriyor.bu oran ülkede yüzde kaçtır sence? Eee niyeti varmış sen de uygun gelmişsin.eee başka ne olacaktı ki zaten.senelerce körkütük âşık olacağım diye mi bekleyecekti? Ya da sana yazmaya devam mı edecekti? ille de sen illede de sen diye.sen gitmişsin, başkası gelmiş.bundan doğal ne var ki?

Genişletmek için tıkla...

thepinka .!.:

Ya ben de öyle düşünüyorum. İşin aslı onun sevgisine de tam inandığımdan emin değilim. Bu kadar kısa sürede mümkün değil bence. Ve sanki beni dönüştürmek istiyor da gibi bazı konularda. Geçen birlikte diyete başlayalım mı dedi mesela. Ben bu konulrda hassas olduğum için biraz tepki verdim. Beni gördüğünde de fazla kilolarım vardı değiştirmeye mi çalışıyorsun dedim. O da bu şekilde de beni beğenip kabul ettiğini söyledi ama neden daha fazla beğenmeyim ki dedi. Ben sevdiklerimi en iyi şekilde görmek isterim dedi ki mükemmelliyetçiliği de var. Patavatsızlığı da var biraz. Ama bu söylem de rahatsız edici mesela. İyi bir çocuk ama süreci yönetirken beni kendine bağlayabilirdi.

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

bacim yasin 26 bosver gitsin.
adamin evlenesi var muhtemelen. cogu arkadasi evlendi,ailesi ondan bir haber bekliyor, duzenli cinsel ilişki arayisi var, su an yasadigi hayattansa evli olmak istiyor vs vs
ne sebepleyse evlenmek istiyor. sense onun standartlarinda bir kizsin. o yuzden tum hayalleri senin uzerinde.
bu yaslarda 25 sonrasi o kadar erkek var ki benzer, sirf onlar yüzünden flortten sogumuştum:) bak sen bugun ayril. ne zaman yeni , ayni standartlarda bir kizla tanissin tum hayaller onun uzerine kurulur. cunku sen ozne degilsin. adamin mutlu aile fantezisinde bir nesnesin. sen ya da x ya da z yani. cok da onemli degil.
bence yol ver gitsin. israrla, hatirla gonulle sevgili olunmaz.
zamanla sevme meselesine gelince ben hic elektrik almadigim, öpüp koklamak istemediğim bir iliski icinde olmadim. o cekim hep vardi. ama simdiki sevgilim tanistigimiz ve takildigimiz yillarda benim icin "tatli ve iyi bir insan"di. hatta konusmayi kesmistim gayet de onsuz hayatima bakiyordum tum sevgililerim gibi. ama sonra bir döndü, pir döndu. biz tekrar basladik o gunden beri benim icin dünyadaki tek insan. tek mesaji bes saat yüzümü güldürüyor, 37 yil sonraki yildonumumuz icin bile planimiz var, en ufak bir suphem yok 37 yil sonra beraber olmayacağımiza dair.
bence hic bir kadin yaşi geldi diye, aman ayrilmadik çıkıyoruz iste diye birlikte gelecek kurmaya heyecan duymadığı kimseyle evlenmemeli.
sen de evlenme.
ben 26 yasimda isi evi arabasi oldugu icin, askerligini tamamlayip isini kurdugu icin tanistigimiz aydan benle nisan hayalleri kuran cocukla devam etseydim cooook yuksek ihtimalle su an "hayatim daha baska olabilir miydi" diye dusunen bir es olacaktim. iyi ki de ayrilmisim. o da 9 ay sonra benim boylarimda, benim kilolarımda, benim gibi beyaz tenli ve güleç tatli kizla evlenmis :)

Genişletmek için tıkla...

accessdenied .!.:

Herkes öyle evlenmediği için bir çok insan mutsuz, yaşım geldi diye ha Ayşe ha Fatma dersen 3 gün sonra ne Ayşe’yi ne Fatma’yı aslında tanımadan sevmeden evlenmenin sonucu mutsuz hayatlar işte

Genişletmek için tıkla...

Borellus80 .!.:

Ben kendi adıma söyleyeyim, baştan ısınmadığım kimseyi sonradan sevemezdim. Hele ki şöyle bir adamdan koşarak uzaklaşırdım, ne demek neden daha fazla beğenmeyeyim?

Genişletmek için tıkla...

CocoParisien .!.:

O kişiye antipatik olmadıysanız sonradan tanıyarak sevebileceğinizi düşünenlerdenim. Hatta ilk görüşte aşka da inanmam. Ama sizin durumunuzda sevecek olsanız şimdiye kadar olurdu bence. Adamın hareketleri bana biraz antipatik geldi ne yalan söyleyeyim. Yangından mal kaçırıyormuş gibi ilerlenmesinden hiç hoşlanmam. İyi insan olabilir ona lafım yok ama hep derim, iyi insan iyi eş demek değildir.

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Ben çok katılmıyorum.evlenmeye niyeti olmak suç mu? Sanki herkes aklında hiç evlilik yokken körkütük karşısındakine âşık okup bir anda evlenmeye karar veriyor.bu oran ülkede yüzde kaçtır sence? Eee niyeti varmış sen de uygun gelmişsin.eee başka ne olacaktı ki zaten.senelerce körkütük âşık olacağım diye mi bekleyecekti? Ya da sana yazmaya devam mı edecekti? ille de sen illede de sen diye.sen gitmişsin, başkası gelmiş.bundan do

Eee bu seferde yalnızım diye mutsuz olunuyor.

Genişletmek için tıkla...

thepinka .!.:

Evet bu kısım sıkıntı değil mi? Çocuk çok iyi kötü niyeti de yok. Ama patavatsızlık ve her düşündüğünü söyleme gibi bir huyu var sanki arada. Benim de fazla kilolarım var cidden. Bu çocuğa başta sevgililiği kabul ederken bu en büyük artısıydı. Kendimi beğendirmeye uğraşmadığım olduğum halimle beni seven birisi çok artıydı. Süreçte de dediğim gibi ben konuşmak istemedim ama çok gel gitlerim de oldu. Arada ona ısındığım ve olur mu dediğim zamanlar da vardı. Şimdi hem ona hem çevreye çok sıkıntılı bir tip gibi gözükmek istemiyorum. Ama içimi de sıkan şeyler var. Birinden ayrılma ya da hayır deme konusunda hep sıkıntılı bir insanım. Kendimi sürekli yanlış yapıyormuş gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

Borellus80 .!.:

Kimseye karşı bir sorumluluğunuz yok, içinizden nasıl geçiyorsa öyle davranın. Bence bu huzursuzluk ileride katlanarak artacak, daha şimdiden hayatınıza dolaylı yollardan müdahele etmeye çalışıyor adam. Yaşınız da çok genç henüz, sevmediğiniz içinizin ısınmadığı kimseye sırf ne derler diye katlanmak zorunda değilsiniz.

Genişletmek için tıkla...

thepinka .!.:

Doğru haklısınız ama bunun bilincinde olarak yavaş yavaş ilerlenebilir. Mesela sana iyice alışmaya başladığımı hissediyorum denilebilir bu süreçte ama tutup da sana aşığım denilmesi inandırıcı olmaz. Ben dünden razı bir şekilde aşırı beylik laflar edilmesine karşıyım

Genişletmek için tıkla...

thepinka .!.:

Karşıdakine karşı haksızlık yapma düşüncesi de beni üzüyor. Dediğiniz gibi hayatıma müdahele etmeye çalışıyor baya baya. Mesela sabahları geç uyanırım şu an tatilde olduğumdan dolayı. Ve gece geç yatarım. Bana sosyal medyadan geç uyumanın zararları diye reels atmış. Şu an uzaktayız mesela. Yaz tatilinden sonra aynı şehirde olacağız. Bana diyor ki işte şu gün film günümüz olur şöyle yaparız böyle yaparız. Ben daha spontane gerçekleşmesi taraftarıyım sanki. Bir ilginçlik geliyor normalden farklı. Çok çok da iyi bir insan. Ama kapana kısılmış hissediyorum ve çıkamıyormuş gibi. Bir yanım da buldun bunuyorsun seven birini daha önce bulmuş muydun ki şımarıklık ediyorsun diyor. Diyet ile ilgili olan kısım zaten ekstra üzücüydü benim adıma

Genişletmek için tıkla...

Varizzen .!.:

Ben de hiç gelemem 2 günde sana öluyorum bitiyorum diyen erkegi garip gelir. Daha benim duugularim o raddeye gelmemisken, çok duygusal biriyimdir ama 1 ay da da bir adama evlenme muhabbeti yapamam..içimden gelmez. Yılışık biri sanirim sevgiliniz, akli başında insan olgundur…ergen gibi durmadan miy miy miy ask, dugun, evlilik bilmemel me muhabbeti yapmaz. Bilmiyorum aradiginiz kisinin bu olduğunu düşünüyorum ben, ben de olsaydım sevemezdim böyle birini.

Genişletmek için tıkla...

Aysenimi .!.:

Ben çok katılmıyorum.evlenmeye niyeti olmak suç mu? Sanki herkes aklında hiç evlilik yokken körkütük karşısındakine âşık okup bir anda evlenmeye karar veriyor.bu oran ülkede yüzde kaçtır sence? Eee niyeti varmış sen de uygun gelmişsin.eee başka ne olacaktı ki zaten.senelerce körkütük âşık olacağım diye mi bekleyecekti? Ya da sana yazmaya devam mı edecekti? ille de sen illede de sen diye.sen gitmişsin, başkası gelmiş.bundan do

Eee bu seferde yalnızım diye mutsuz olunuyor.

Genişletmek için tıkla...

thepinka .!.:

Merhabalar kızlar. Uzun süredir foruma yazmıyordum. Fikrinize ihtiyacım var. Şu an sevgili olarak konuştuğum birisi var hayatımda. Yüz yüze tanıştık ama ben bir şey hissedemediğim için 4 5 kere reddetmeme rağmen bir şekilde aylar sonra ortak arkadaş grubu vs derken böyle bir ilişki içinde buldum kendimi. Onu reddettiğim dönemde başka bir çocuktan hoşlanıyordum da aynı zamanda. Telefonla konuşuyorduk sadece. 6 ay kadar konuştuk ve sohbetimiz aşırı sarıyordu. Bir şekilde beni canlı hiç görmemiş olmama rağmen ihtimali bile çok heyecanlandırıyordu onun. Neyse o çocukla mantıksız gördüğüm için ve bomboş arkadaşça konuşmamıza rağmen bu konuşmanın duygusal olarak diğer ihtimallerime kendimi kapatmama neden olduğunu farkettiğim için konuşmayı bıraktım. O konuşmayı bıraktıktan bir buçuk ay sonra da bu çocukla sevgili olduk.

26 yaşındayım ve mesleğim var ayrı evde de oturuyorum. Evlilik istediğim bir şey tabiki ama çok kafam da karışıyor bir yandan evliliğin nasıl yapılması gerektiği ile ilgili. Şu an sevgili olduğum kişi çok iyi bir insan. Yavaş yavaş duygularım da oluşabilecek birisi. Ama her şeyde çok aceleci. İki üç aydır tanışıyoruz ama daha bir iki haftadır sevgililik adını koyduk şimdiden bana aşık olduğunu söylüyor. Ocakta nişan yapmayı düşünüyor işler yolunda giderse. Yan yanayken durmadan sarılmak gözlerime bakmak istiyor mesela ama ben bu hareketleri çok abartı buluyorum. Yani samimi olan her sevgi hareketine okeyim. Aşırı soğuk bir insan da değilim ama samimiyetsiz gelebiliyor fazlası. Mesela birlikte hayal kurmayı seviyor mesajda falan. İşte düğüne gittiğinde biz de o güzel günleri görebilecek miyiz gibi şeyler. Ama ben sevgili olarak tek konumuz ilişkimiz olsun istemezdim. Ortak paylaşım alanlarına da ihtiyacımız var. Yani size tam da aktaramadığım içime sinmeyen oturmayan şeyler var bende. Her zaman uğraştığım sevgililik ilişkilerine alıştığım için şimdi çabasız olunca mı acaba şımarıklık mı yapıyorum diyorum. Çocuk çok iyi bir insan. Ben şuna dikkat et derim dikkat eder. Ne istediğini bilmeyen birisi değil. Her sorunumu işimi benimser yanımda olur. Yine de içime sinmesi için zamana ihtiyacım var sanırım. Bir yandan da kendimi tam oturtamadım oraya gibi.

Ben yukarıda ilk anlattığım çocukta daha farklı hissediyor gibiydim sanki. Görmediğim etmediğim insan ama ihtimal olarak daha çok heyecanlandırıyordu. O belirsizliğe ve karşıdaki için çabalama haline alışkın olduğum için sanırım. Nasıl yorumlarsınız benim durumumu?

Genişletmek için tıkla...

thepinka .!.:

Merhabalar kızlar. Uzun süredir foruma yazmıyordum. Fikrinize ihtiyacım var. Şu an sevgili olarak konuştuğum birisi var hayatımda. Yüz yüze tanıştık ama ben bir şey hissedemediğim için 4 5 kere reddetmeme rağmen bir şekilde aylar sonra ortak arkadaş grubu vs derken böyle bir ilişki içinde buldum kendimi. Onu reddettiğim dönemde başka bir çocuktan hoşlanıyordum da aynı zamanda. Telefonla konuşuyorduk sadece. 6 ay kadar konuştuk ve sohbetimiz aşırı sarıyordu. Bir şekilde beni canlı hiç görmemiş olmama rağmen ihtimali bile çok heyecanlandırıyordu onun. Neyse o çocukla mantıksız gördüğüm için ve bomboş arkadaşça konuşmamıza rağmen bu konuşmanın duygusal olarak diğer ihtimallerime kendimi kapatmama neden olduğunu farkettiğim için konuşmayı bıraktım. O konuşmayı bıraktıktan bir buçuk ay sonra da bu çocukla sevgili olduk.

26 yaşındayım ve mesleğim var ayrı evde de oturuyorum. Evlilik istediğim bir şey tabiki ama çok kafam da karışıyor bir yandan evliliğin nasıl yapılması gerektiği ile ilgili. Şu an sevgili olduğum kişi çok iyi bir insan. Yavaş yavaş duygularım da oluşabilecek birisi. Ama her şeyde çok aceleci. İki üç aydır tanışıyoruz ama daha bir iki haftadır sevgililik adını koyduk şimdiden bana aşık olduğunu söylüyor. Ocakta nişan yapmayı düşünüyor işler yolunda giderse. Yan yanayken durmadan sarılmak gözlerime bakmak istiyor mesela ama ben bu hareketleri çok abartı buluyorum. Yani samimi olan her sevgi hareketine okeyim. Aşırı soğuk bir insan da değilim ama samimiyetsiz gelebiliyor fazlası. Mesela birlikte hayal kurmayı seviyor mesajda falan. İşte düğüne gittiğinde biz de o güzel günleri görebilecek miyiz gibi şeyler. Ama ben sevgili olarak tek konumuz ilişkimiz olsun istemezdim. Ortak paylaşım alanlarına da ihtiyacımız var. Yani size tam da aktaramadığım içime sinmeyen oturmayan şeyler var bende. Her zaman uğraştığım sevgililik ilişkilerine alıştığım için şimdi çabasız olunca mı acaba şımarıklık mı yapıyorum diyorum. Çocuk çok iyi bir insan. Ben şuna dikkat et derim dikkat eder. Ne istediğini bilmeyen birisi değil. Her sorunumu işimi benimser yanımda olur. Yine de içime sinmesi için zamana ihtiyacım var sanırım. Bir yandan da kendimi tam oturtamadım oraya gibi.

Ben yukarıda ilk anlattığım çocukta daha farklı hissediyor gibiydim sanki. Görmediğim etmediğim insan ama ihtimal olarak daha çok heyecanlandırıyordu. O belirsizliğe ve karşıdaki için çabalama haline alışkın olduğum için sanırım. Nasıl yorumlarsınız benim durumumu?

Genişletmek için tıkla...