mizikcilik gibi, olmadi ben gidiyorum denmez ki zaten, tamam bosanabilir ama ben cocugu alip trye gitmek istiyorum demesi sacma geldi bana.Yani evde siddet kavga yok. Bir sekilde acil olarak dil ögrenip ise girmesi bence cok daha iyi olur kadin siginmaya gitmekdense
Bu yazdıklarinizi size ben yazacaktim, gitmeden onceki aşamlarinizi az cok hatirliyorum, iki ulke arasinda nasil kosturdugunuzu v.s.Ya ben zaten çocuk için buraya geldim. Adamı zorla ikna ettim de gönderdim onun gidesi yoktu. Hatta ailesi karşı çıktı. Ben ister miyim onca para harcadım buraya gelebilmek için. Evraktı kürekti bilmem ne. Ama işte şu an yapamıyorum. Evet terapiye yeniden başlamam gerekiyor haklısın kendime gelmeliyim. Ama düşünsene eşinden umudu kestiğini. O kadar kötü hissediyorum ki. Boşuna uğraşmışım gibi. Şu ana dönüp enerjimi toplayıp mutlu olmam gerekiyor farkındayım. Boşanırsam saçmalık olacak farkındayım. Ama en azından ailem asla gelme bir şekilde kal orada deyince kendimi kimsesiz hissettim. Yaşananları yazıya döküp anlatamıyorum kusura bakmayın ama kolay şeyler değildi.
Boncuk dizecek ne yapacak..Sorun ne tam olarak?
Türkiyeye dönüp ne yapmayı planlıyorsunuz ?
Boşanırsam Almanya beni deport ediyor. Ha iyi boşandın kal burada demiyor. Benim oturum kartım elimden alınıyor. Ondan dedim trye dönmem gerekir diye.mizikcilik gibi, olmadi ben gidiyorum denmez ki zaten, tamam bosanabilir ama ben cocugu alip trye gitmek istiyorum demesi sacma geldi bana.
Durumu duzeltmesi daha iyi olur, yani kendi icin kendine yatırım yapmasi vs.
bu da dil ogrenmek ve ise girmekle başlar.
Ondan sonra boşananilir istiyorsa.
cocugunuz nerede doğdu, hangi ülkenin vatandaşı?Boşanırsam Almanya beni deport ediyor. Ha iyi boşandın kal burada demiyor. Benim oturum kartım elimden alınıyor. Ondan dedim trye dönmem gerekir diye.Çocuk da emen bebek olduğu için velayet bana verilir. Ama boşanma konusunu şu anlık askıya aldım annemle konuştum terapistimden randevu aldı. Zaten bana öyle geliyor ki şu entegrasyon kursuna bir başlayım daha iyi olacak herşey.
Ana baba peşinden ayrılamayan lafınıza çok güldüm. Allah da sizi güldürsün.Boncuk dizecek ne yapacak..
Sorun eşi değil kendisi..
Eşi olmasa başka şeyi takacaktı.
Belli ki evli olsa bile ana baba peşinden ayrılamayan tiplerden.
Kendisi değil ama eşi çok şanssız.
Bulgaristan ve Türk. Çifte vatandaş.cocugunuz nerede doğdu, hangi ülkenin vatandaşı?
Almanya vatandasi isi seni hiçbir yere gönderemezler.
Eşiniz Bulgar tamam sizi hatırladım. Kayınvalideniz çok fenaydı yanınıza gelip olay çıkartmıştı. Eğer o üyeyseniz. Sırf o kaynana için bile boşanmalısınız..Ana baba peşinden ayrılamayan lafınıza çok güldüm. Allah da sizi güldürsün.Ne deyim bu lafa bilmeden konuşmak bu herhalde.
Tamam şöyle anlatayım baba meselesini. Eşim Türkiye’den gittikten sonra varımı yoğumu satıp 300000 borcunun büyük bir kısmını kapattım ondan asla para almayarak yeter ki orada bize bir hayat kurabilsin diye. Sonra da Almanya’ya gelince dedim ki aydan aya kapatırız. Ev tutsun diye ona 2000 Euro gönderdim. Her gün dışardan yemek yiyerek bitirmiş parayı. bir geldim Almanya’ya dedim ayda aya şu borcu kapatalım sürekli bahane uyduruyor beni İstanbul’a gönderirken elime kartlarını tutuşturdu anneme ver ödesin borcumu dedi. Yani böyle biri. Durup durup yumurtluyor denen cinsten. Hiç yoktan bir şey çıkartır öylece ortada kalırsın. Misal sana hiç bir şey söylemez hop evinde icra celbi. Öyle.Biz ülkeden gitmek için gün sayıyoruz siz dönmek istiyorsunuz. Evladınız babasız ve zor bir ekonomide büyüyecek. Ben göze alamazdım. Ayrı bile olsanız babasını görmeye hakkı var.
Korku filmi kaynanaEşiniz Bulgar tamam sizi hatırladım. Kayınvalideniz çok fenaydı yanınıza gelip olay çıkartmıştı. Eğer o üyeyseniz. Sırf o kaynana için bile boşanmalısınız..
Korku filmi gibiydi..
Anladığım kadarıyla eşinizin tembel biri oluşuyla sizin orada hayata adapte olamayışınız birleşmiş, bunalıma girmişsiniz. Keşke dil bilmeden gitmeseydiniz, veya çocuk yapmadan önce dil öğrenseydiniz.Selam arkadaşlar,
Buraya daha önce eşimin sorumsuzlukları vs hakkında yazmıştım. Almanya’da yaşıyoruz 1 buçuk yaşında kızımız var kreşe başladı. Eşim şu an çalışıyor Allah’a şükür maddi bir sıkıntımız yok. Ama ben iyi değilim. Ev işi yapmak içimden gelmiyor ki her gün evimin işini eksiksiz yapan bir insandım. Çocukla yeterince ilgilenmediğimi düşünüp her gün kendimi suçluyorum. Eşimle iletişim bile kurmuyorum. Günümün çoğunu sigara içip telefona bakarak geçiriyorum. Sanırım çok ağır depresyondayım. Dil kursu için başvurdum cevap bekliyorum ama inanın içimde hiç bir şey için gram istek yok. Evden gerekmedikçe asla markete bile çıkmıyorum. Eşimden ayrılmak istediğimi çocuğumu alıp geri dönmek istediğimi anneme anlattım. Asla dönme ayrılacaksan da bir şekilde Almanya’da kal dedi annem. Ailemin de beni bu hayata mecbur bıraktığını hissedince iyice bunalıma girdim. Önceden eşim yeter ki çalışsın maddi sıkıntımız olmasın ben kursa gidip dil öğreneyim her şey iyi güzel olur diye düşünüyordum. Şu an her şey o kadar anlamsız ki. Neden uğraşmışım ki ne manası varmış diyorum. Sadece çocuğumu da alıp Türkiye’ye dönmek istiyorum. Parası da pulu da yerin dibine batsın. Kocam bir derdimiz yok Allah’a şükür neden böylesin deyip duruyor. Açıklama bile yapmıyorum. Sesini duymak istemiyorum yeter ki sussun. Kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum. Ben neden ülkeme dönemiyorum ailem sırf almanyadayım diye beni bu hayata neden zorluyor? İçimi dökmek istedim sadece
Dil öğrenme konusunda yetenekliyim. Fransızca ve İngilizcem iyi olmasa 8 ay dayanamazdım gerçi Almanya’da Almanca bilmeyince istersen C2 şakı karşındakine suratına Deutsch diye bağırıyorlar. Almanca öğrenmekte sorun yaşamam ben. Zaten entegrasyon kursu için süreç devam ediyor. Sonuçlanmasını bekliyorum.Anladığım kadarıyla eşinizin tembel biri oluşuyla sizin orada hayata adapte olamayışınız birleşmiş, bunalıma girmişsiniz. Keşke dil bilmeden gitmeseydiniz, veya çocuk yapmadan önce dil öğrenseydiniz.
Çocuk hasta filan olsa hastanede derdinizi anlatamayacaksınız, çok hazırlıksız girişmişsiniz yurtdışı konusuna.
Kendinizi zorlayıp dil kursuna başlayın derim, dönmektense.
Biraz konuşmaya başlayınca çevreniz de oluşur, çocuğun kreşinden annelerle tanışırsınız, öyle genişler çevreniz. Zaman içinde orada işe girecek kadar da konuşursunuz. Dil herşey demek yurtdışında tutunmak istiyorsanız.
İşe girip kendi kazancınız olunca, ondan sonra boşanmayı düşünürsünüz.
Almanca öğrenemezsiniz demedim zaten.Dil öğrenme konusunda yetenekliyim. Fransızca ve İngilizcem iyi olmasa 8 ay dayanamazdım gerçi Almanya’da Almanca bilmeyince istersen C2 şakı karşındakine suratına Deutsch diye bağırıyorlar. Almanca öğrenmekte sorun yaşamam ben. Zaten entegrasyon kursu için süreç devam ediyor. Sonuçlanmasını bekliyorum.
Kanadadan yazıyorum: eşiniz ve aileniz ile ilgili yazdığınız cümleleriniz hariç diğer tüm cümlelerinizi bende yazabilirim. Bence olay yurtdışında yaşamanın yalnızlığı, alışılmamışlığı. Ben ilaç da kullanmaya başladım. Uykularıma faydası oldu en azından. Tüm gün uyusam modundayım. Hiç koltuktan kalkmak istemiyorum. Ben de bugun başlık açmayı düşünüyordum o derece isteksizim birşeyler yapmaya.Selam arkadaşlar,
Buraya daha önce eşimin sorumsuzlukları vs hakkında yazmıştım. Almanya’da yaşıyoruz 1 buçuk yaşında kızımız var kreşe başladı. Eşim şu an çalışıyor Allah’a şükür maddi bir sıkıntımız yok. Ama ben iyi değilim. Ev işi yapmak içimden gelmiyor ki her gün evimin işini eksiksiz yapan bir insandım. Çocukla yeterince ilgilenmediğimi düşünüp her gün kendimi suçluyorum. Eşimle iletişim bile kurmuyorum. Günümün çoğunu sigara içip telefona bakarak geçiriyorum. Sanırım çok ağır depresyondayım. Dil kursu için başvurdum cevap bekliyorum ama inanın içimde hiç bir şey için gram istek yok. Evden gerekmedikçe asla markete bile çıkmıyorum. Eşimden ayrılmak istediğimi çocuğumu alıp geri dönmek istediğimi anneme anlattım. Asla dönme ayrılacaksan da bir şekilde Almanya’da kal dedi annem. Ailemin de beni bu hayata mecbur bıraktığını hissedince iyice bunalıma girdim. Önceden eşim yeter ki çalışsın maddi sıkıntımız olmasın ben kursa gidip dil öğreneyim her şey iyi güzel olur diye düşünüyordum. Şu an her şey o kadar anlamsız ki. Neden uğraşmışım ki ne manası varmış diyorum. Sadece çocuğumu da alıp Türkiye’ye dönmek istiyorum. Parası da pulu da yerin dibine batsın. Kocam bir derdimiz yok Allah’a şükür neden böylesin deyip duruyor. Açıklama bile yapmıyorum. Sesini duymak istemiyorum yeter ki sussun. Kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum. Ben neden ülkeme dönemiyorum ailem sırf almanyadayım diye beni bu hayata neden zorluyor? İçimi dökmek istedim sadece
Bakın samimiyetle söylüyorum ben bundan 1 sene önce bu başlığı görsem, başkası bunları yazsa seni deli mi dürttü derdim. Rahat batmış bunu derdim yemin ederim. O yüzden burada bana cevap yazan herkes çok haklı. Türkiye şu durumdayken bu başlığı gören insan senin de derdini bilmem napayım der. Haklı herkes. Çünkü benim ayakkabımla yürümemişler ki. Ya şu da var belki o cevap yazan buraya gelmeye çalışan insan gelse gül gibi yaşayacak. Herkesin durumu bir değil ki. Ya da belki ben dil öğrensem meslek icra edebilecek pozisyona gelsem bir sosyal hayatım olsa amaaannn deyip mutlu olcam hayatımda şu an dert ettiğim hiç bir şey dert olmayacak. Ama şu an psikolojim buna müsade edemiyor çünkü süreç yavaş ilerliyor daha entegrasyon kursu için izin çıkmadı. Herkes kendine göre haklı. Kanada’da arkadaşım yaşıyor benim de 2 senedir bana diyor ki Pinky keşke ben Almanya’da olsam diyor kızın çatır çatır Almancası da var. Daha önce Almanya’da staj da yaptı deneyimli bura konusunda. Ben de ona diyorum ki keşke ben Kanada’da olsam benim de Fransızcam var.Kanadadan yazıyorum: eşiniz ve aileniz ile ilgili yazdığınız cümleleriniz hariç diğer tüm cümlelerinizi bende yazabilirim. Bence olay yurtdışında yaşamanın yalnızlığı, alışılmamışlığı. Ben ilaç da kullanmaya başladım. Uykularıma faydası oldu en azından. Tüm gün uyusam modundayım. Hiç koltuktan kalkmak istemiyorum. Ben de bugun başlık açmayı düşünüyordum o derece isteksizim birşeyler yapmaya.
Boşanmayın demiyorum. Bu sizin kararınız. Sadece bir evlat babasını hiç görmeden büyümemeli.Tamam şöyle anlatayım baba meselesini. Eşim Türkiye’den gittikten sonra varımı yoğumu satıp 300000 borcunun büyük bir kısmını kapattım ondan asla para almayarak yeter ki orada bize bir hayat kurabilsin diye. Sonra da Almanya’ya gelince dedim ki aydan aya kapatırız. Ev tutsun diye ona 2000 Euro gönderdim. Her gün dışardan yemek yiyerek bitirmiş parayı. bir geldim Almanya’ya dedim ayda aya şu borcu kapatalım sürekli bahane uyduruyor beni İstanbul’a gönderirken elime kartlarını tutuşturdu anneme ver ödesin borcumu dedi. Yani böyle biri. Durup durup yumurtluyor denen cinsten. Hiç yoktan bir şey çıkartır öylece ortada kalırsın. Misal sana hiç bir şey söylemez hop evinde icra celbi. Öyle.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?