bahardalıcığımmm
seni görmek güzel. bravo sana tedaviye başlamasan bile sürekli buralara gelip okuyorsun ya bu da bir şeydir diye düşünüyorum.asla bu işin peşini bırakmış değilsin...senide hazır olduğun an yanımızda göreceğimize eminim belkide sen çok garantici bir insansın ve herkes hamile kalmadan harekete geçemiyorsun:)yani önce tüm tedavi şekillerini,kliniklerin başarısını görüp öyle başlayacaksın kim bilir....
canım bende bu sefer çok yoruldum zorlandım.38 yaşıma bir ay kadar bir zamanım kaldı ama yıllardır keyifle, yanlız yaşamaya o kadar alışmışım ki bu yaşta banada çok zor geldi.ama bu kadar rahata alışmak iyi değil.bu sefer insanlardan uzaklaşıyorsun.ama bende uzun süre kimseyi ağırlamamaya kararlıyırm
nedenmi?;tabiki bişeyle ilgilenmediği için sen ilgilenmedinde böyle oldu der çıkarım işin içinden:)
birde sanki tek sıkıntımız buymuş gibi rahim kalinlasmasi olunca sevinecekmiyizki??? Sonrasında gebelik oldumu,olursa keseleri görecekmiyiz,kalp atışlarını duyacakmiyiz veeee benim için en büyük stres bir daha düşük yapacakmiyim,her an kanamam mı olacak diye iç çamaşır kontrolü yapmak ...sürekli yüreğin ağızda olduğu bir sürece giriyoruz.sanki artık ben bunları kaldıracak durumda değilim diye düşünüyorum belkide gecen ay bu yüzden rahim geriledi,bilinçaltım bu sürece girmek istemediğim için rahmime sinyaller gönderdi bilemiyorum...efsune sen bize yardım et.ben zaman yaklaştıkça kendimi iyi hissetmez oluyorum.bugunde bir iç karanlığı ile uyandım.evlatlik bebeğin gelmesini beklemek bana daha kolay geliyor.sanirim bu ısı yapmak istemiyorum artık.bu kadar stresli bir donemi nasıl kaldıracağım destege ihtiyacım var
