15 yaşında bir çocuktan bahsediyoruz, ayakta durmayı öğrenmesi lazım ama 15 yaşındaki bir çocuk sevildiğini de hissetmek ister, yanlış anlamayın lakin siz kızınızdan 25 yaş olgunluğu bekliyorsunuz.
Bakın ben size kızınızın içinde neler oluyor yazayım, anne babası ayrıldı, hiçbir kadın yuvasını bozmak istemez, haklı sebepleriniz var ki ayrılmışsınız ama kızınız bence aynen şöyle düşünüyor, ben babamla büyüyemedim, annem beni alıp gittiği için babam artık beni istemiyor, kardeşim babasıyla büyüyor, onu seviyorlar ilgileniyorlar ama beni annem bile sevmiyor, kimse beni istemiyor, kimse beni sevmiyor, bana iş yap diyorlar, yapmayacağım, şöyle davran diyorlar davranmayacağım, onların istediği gibi olmayacağım, hepsinden nefret ediyorum.
Çözüm var uzman yardımı alacaksınız, zaten psikolog gerek duyarsa babasıyla da iletişime geçer, temizlik, işlere yetişememeniz gibi sorunlarınız var sizin anlıyorum, bunlar için çözüm kızınız değil eşiniz, eşinizle ciddi bir iletişim sorunu da yaşıyorsunuz, eski konularınızda işkolik olduğunu yazmışsınız.
Aslında sizin evde 2 temel ve birbirinden ayrı sorun var, biri ergenlik çağındaki kızınızın günden güne sizden uzaklaşma sorunu, ki büyüdükçe bu sorun daha da derinleşecektir o yüzden hemen harekete geçmeniz lazım zira evladınızın tümden sizden kopması söz konusu, diğeri de eşinizle ilgili sorun, kızınız için ergenlik psikolojisi üzerine yardım, eşiniz ve sizin için aile terapisi şart.
Siz 2 sorunu tek bir yoldan çözmeye çalışıyorsunuz, ki bu hata olur.
Tavsiyelere kızıyor musunuz bilmiyorum ama sizden yaşça büyük ve hem ergenlik geçirmiş hem de evladında ergenlik dönemini yaşamış tecrübeli bir hemcinsiniz olarak tavsiyem, bahsettiğim sorunları ayrı yoldan çözmeye çalışmanız, bunu yaparken de kesinlikle yardım almanız.