Arkadaşlar Merhaba
Siteyi takip ediyordum ancak üye olmak daha yeni nasip oldu.Kısaca konumdan bahsetmek istiyorum sadece anlatmak istiyorum olayların üstünden zaman geçti ancak içimde tutmak istemiyorum.
Ben 38 yaşındayım eşim 40 yaşında iki tanede çocuğum var biri kız biri erkek.Kızım evli Allah nazardan saklasın damadım çok iyi insandır çok iyi yürekli bir çocuktur.Oğlum ise yaramaz ama sevgili saygılı lise öğrencisi bir delikanlı.Eşimde Allah yukarıda çok iyi baba çok iyide bir can yoldaşıdır.Benim ve çocuklarımın istediğini iki etmez.Kızım evli ama eli hep üstündedir.Maddi olarak eşimin durumu çok çok iyi 10 senedir filan.Daha öncesinde oda bende toy duk kimi zaman iyi kimi zaman durumumuz kötü oldu.Onlarda geldiği gibi bitti.Kısaca konuma geçeyim artık.Eşim ile evlendiğimde daha çok gençtik.Benim ailem istanbullu ben ev hanımıyım şuanda evlenmeden öncede sabun fabrikasında çalışıyordum.Neyse bir şekilde tanıştık evlendik.Ama binbir zorluklarla ne benim ailem ne onun ailesi yardımcı oldu 1 sene sadece domates yediğimizi biliyorum.Evimde buzdolabım bile yoktu ilk evlendiğimde.Annem istanbulda olmasına rağmen bir kerede kızım bir şey lazımmı diye sormadı ama abilerimin elektirik su herşeylerini öderdi.Eşimin aileside yardım etmedi kayın validem düğünümede gelmedi.Eşimin ailesi kayın validem kayın pederim köyde yaşıyorlar ama kayın pederim kore savaşında gazi olmuş emekli durumları çok iyiydi ( Biz evlenirken ) evleri tarlaları hayvanları herşeyleri fazlaca vardı.Ancak kayın pederim eşimi küçük yaşta istanbula göndermiş eşim ailede okuyan tek insan 9 kardeşten.Hem okusun hem çalışsın diye.Eşimde daha ufak abisinin yanında kalıyordu o günleri anlatırdı 1 dilimden fazla ekmek yiyince yengem bana bakardı 2 dilimi yemeyeyim diye yemek utanarak yerdim derdi Ben beslenemedim eşimin bilekleri o kadar ince ki beslenemediğimden hep derdi çoçuklarım ne isterse yesin alsın derdi bir kerede bunu neden aldın neden harcadın diye hesap sormaz ne bana ne çocuklarına o kadar üzülürdüm ki o zamanlarına arada eşimle bizimde tartışmalarımız olur dayak yemedim mi yedim ama neden benim yüzümden çok sabırlıdır ben kışkırtıtrdım onu gerçi uzun zamandır duruldum.Ancak eltimde bana çok çektirdi doğum yaptım yerleri sildirdi bana eskiden.Annem 7-8 senedir köyde yaşıyor ara sıra istanbula oğullarının yanına gelir banada gelir tabi ama biz alır bırakırız harçlığını cebine koyarız köyde ki evini neredeyse eşim yaptı diyebilirim ama o bize 1 sene boyunca domates yediğimiz zamanda eline o zamanlar çocuğum vardı çok zordu Allah kimseye yaşatmasın ama bir kere bile bişey alıp gelmiş biri değil bunu yapanda benim annem özbe öz annem.Ama yinede annemdir her ne kadar oğullarının borcunu ödesede parasını onlarada verse her geldiğinde gider karşıdan alır getiririm.Oğlu ise benzin parası alarak getirir. evimin baş köşesine oturturum harçlığınıda cebine koyarım ama artık kullanılmaktan bıktım.Eşim zar zor bu günlere kendi başına geldi.Bu sene geldi harçlık vermedim.Hiçte pişman değilim çünkü kaç senelik eşime mahçup oluyorum.Oda annemi açıkca söyler sevmem der ama saygıdada asla kusur etmez.Sadece anlatmak istedim biliyorum biraz karışık eltimde kayınpederimde annemde şuan ağzımızın içine bakıyorlar ama çok geç o kadar şey yaşandıktan sonra şuanda eltimin 2 oğluda eşimin yanında çalışıyo arkadaşlar ayıp olmasın ama eskiden adam orda burda çalışırdı eşim adam etti gerçekten içten söylüyorum otobüse bincek parası yoktu sıfır araba aldı 70 mlyara maaşı 5 mlyar hayatında göremiceği bolluğu gördü her ne kadar onlar kötü olsada biz onlar kadar kötü kalpli olamıyoruz.Anneme gelince bana yaşattıklarının hiç birini kızıma yaşatmıyorum onunla arkadaş gibiyim derdini sıkıntısını dinlerim evini yoklarım çeviririm hiç birşeydende asla gocunmam yavrum o benim birine verirken birine vermemezlik yapamam.Sadece anlatmak istedim karışık olduysa kusura bakmayın ama senelerdir içimde tuta tuta yoruldum artık...İnsanın en yakınları böyle acımasız olabiliyorken nasıl mutlu olucaz ki biz
Siteyi takip ediyordum ancak üye olmak daha yeni nasip oldu.Kısaca konumdan bahsetmek istiyorum sadece anlatmak istiyorum olayların üstünden zaman geçti ancak içimde tutmak istemiyorum.
Ben 38 yaşındayım eşim 40 yaşında iki tanede çocuğum var biri kız biri erkek.Kızım evli Allah nazardan saklasın damadım çok iyi insandır çok iyi yürekli bir çocuktur.Oğlum ise yaramaz ama sevgili saygılı lise öğrencisi bir delikanlı.Eşimde Allah yukarıda çok iyi baba çok iyide bir can yoldaşıdır.Benim ve çocuklarımın istediğini iki etmez.Kızım evli ama eli hep üstündedir.Maddi olarak eşimin durumu çok çok iyi 10 senedir filan.Daha öncesinde oda bende toy duk kimi zaman iyi kimi zaman durumumuz kötü oldu.Onlarda geldiği gibi bitti.Kısaca konuma geçeyim artık.Eşim ile evlendiğimde daha çok gençtik.Benim ailem istanbullu ben ev hanımıyım şuanda evlenmeden öncede sabun fabrikasında çalışıyordum.Neyse bir şekilde tanıştık evlendik.Ama binbir zorluklarla ne benim ailem ne onun ailesi yardımcı oldu 1 sene sadece domates yediğimizi biliyorum.Evimde buzdolabım bile yoktu ilk evlendiğimde.Annem istanbulda olmasına rağmen bir kerede kızım bir şey lazımmı diye sormadı ama abilerimin elektirik su herşeylerini öderdi.Eşimin aileside yardım etmedi kayın validem düğünümede gelmedi.Eşimin ailesi kayın validem kayın pederim köyde yaşıyorlar ama kayın pederim kore savaşında gazi olmuş emekli durumları çok iyiydi ( Biz evlenirken ) evleri tarlaları hayvanları herşeyleri fazlaca vardı.Ancak kayın pederim eşimi küçük yaşta istanbula göndermiş eşim ailede okuyan tek insan 9 kardeşten.Hem okusun hem çalışsın diye.Eşimde daha ufak abisinin yanında kalıyordu o günleri anlatırdı 1 dilimden fazla ekmek yiyince yengem bana bakardı 2 dilimi yemeyeyim diye yemek utanarak yerdim derdi Ben beslenemedim eşimin bilekleri o kadar ince ki beslenemediğimden hep derdi çoçuklarım ne isterse yesin alsın derdi bir kerede bunu neden aldın neden harcadın diye hesap sormaz ne bana ne çocuklarına o kadar üzülürdüm ki o zamanlarına arada eşimle bizimde tartışmalarımız olur dayak yemedim mi yedim ama neden benim yüzümden çok sabırlıdır ben kışkırtıtrdım onu gerçi uzun zamandır duruldum.Ancak eltimde bana çok çektirdi doğum yaptım yerleri sildirdi bana eskiden.Annem 7-8 senedir köyde yaşıyor ara sıra istanbula oğullarının yanına gelir banada gelir tabi ama biz alır bırakırız harçlığını cebine koyarız köyde ki evini neredeyse eşim yaptı diyebilirim ama o bize 1 sene boyunca domates yediğimiz zamanda eline o zamanlar çocuğum vardı çok zordu Allah kimseye yaşatmasın ama bir kere bile bişey alıp gelmiş biri değil bunu yapanda benim annem özbe öz annem.Ama yinede annemdir her ne kadar oğullarının borcunu ödesede parasını onlarada verse her geldiğinde gider karşıdan alır getiririm.Oğlu ise benzin parası alarak getirir. evimin baş köşesine oturturum harçlığınıda cebine koyarım ama artık kullanılmaktan bıktım.Eşim zar zor bu günlere kendi başına geldi.Bu sene geldi harçlık vermedim.Hiçte pişman değilim çünkü kaç senelik eşime mahçup oluyorum.Oda annemi açıkca söyler sevmem der ama saygıdada asla kusur etmez.Sadece anlatmak istedim biliyorum biraz karışık eltimde kayınpederimde annemde şuan ağzımızın içine bakıyorlar ama çok geç o kadar şey yaşandıktan sonra şuanda eltimin 2 oğluda eşimin yanında çalışıyo arkadaşlar ayıp olmasın ama eskiden adam orda burda çalışırdı eşim adam etti gerçekten içten söylüyorum otobüse bincek parası yoktu sıfır araba aldı 70 mlyara maaşı 5 mlyar hayatında göremiceği bolluğu gördü her ne kadar onlar kötü olsada biz onlar kadar kötü kalpli olamıyoruz.Anneme gelince bana yaşattıklarının hiç birini kızıma yaşatmıyorum onunla arkadaş gibiyim derdini sıkıntısını dinlerim evini yoklarım çeviririm hiç birşeydende asla gocunmam yavrum o benim birine verirken birine vermemezlik yapamam.Sadece anlatmak istedim karışık olduysa kusura bakmayın ama senelerdir içimde tuta tuta yoruldum artık...İnsanın en yakınları böyle acımasız olabiliyorken nasıl mutlu olucaz ki biz
geçmişi bırakın anı yaşayın hayat kısa
