Yorgun, kırgın ve değersiz hissediyorum...

Ay haspama bak çocuk bile yapamadık diyor bu ne şımarıklık ya fazla şımartmışsın onu. bi carla görsün dünya kaç bucak bu ne ya her kadının bir kere de olsa düşük yapma ihtimali var bu çok normal seni suçlamış resmen. bence çocuk işini rafa kaldır sorumsuz birinden çocuk yapmak çok sağlıklı gelmedi bana. sosyal takıl ona muhtaç olmadığını yansıt bi sirkelensin kendine gelsin.
 
Adam sizi sevmiyor. Evin isi görülsün, biri iki çoçukta olsa olur diye sizin ile evlenmis zaten. Sizde belli ki bu rolü üstüne almissiniz zaten, ezildikçe eziliyorsunuz.

En basiti sizde çalisiyorsunuz. Oda yemek yapsin, evin islerini yapsin. Sizi azarladiginda, onun agzinin payini verin.

Ve kesinlikle bir çoçuk yapmayin. Adam dengesiz, simdi çoçuk yapmak o çoçuga yazik olur, mutsuz bir ailede büyüdügü için.
Sorumluluk alma hususunda diyeceğim birşey yok sorumlulukları paylaşıyoruz bana bu hususlarda çok yardımcı oluyor fakat dengesiz davrandığı kesin
 
Sorumluluk alma hususunda diyeceğim birşey yok sorumlulukları paylaşıyoruz bana bu hususlarda çok yardımcı oluyor fakat dengesiz davrandığı kesin

Yardimci degil, is bölümü olmali. Bunlar zaten olmasi gereken seyler, buna minnet duyulmasi gerekmez. Ki bu konustugum ev isi.

Adam sana karsi duygusal sorumluluklarini yerine getirmiyor. Sevgi gösterisi yok, tam tersi, senden bikmis gibi ima etmeler. Bekar gûnlerini özlemek. Bunlar psikolojik siddet sayilir. Kesinlike süreci gözetle ve konuyu esin ile konus. Gereken tepkileri ver ve dedigim gibi sakin çoçuk yapma.
 
Yardimci degil, is bölümü olmali. Bunlar zaten olmasi gereken seyler, buna minnet duyulmasi gerekmez. Ki bu konustugum ev isi.

Adam sana karsi duygusal sorumluluklarini yerine getirmiyor. Sevgi gösterisi yok, tam tersi, senden bikmis gibi ima etmeler. Bekar gûnlerini özlemek. Bunlar psikolojik siddet sayilir. Kesinlike süreci gözetle ve konuyu esin ile konus. Gereken tepkileri ver ve dedigim gibi sakin çoçuk yapma.
Teşekkür ederim
 
Herkese merhaba, evliliğimizden önce 9 aylık bir ilişki yaşadık eşimle. Dış görünüşünden ziyade bana olan davranışları, hayata karşı bakış açısı gibi pozitif halleri etkilemişti beni. Herşey çok iyi gidiyordu hatta itiraf etmeliyim bazen hata da arar olmuştum çünkü bu kadar mı iyi biri çıkar bu kadar şanslı olabilir miyim ben diye soruyordum kendime. Neyse sonrasında evlendik, 9 aylık evliyiz şimdi fakat hiçbir şey flört dönemindeki gibi değil tabii olamaz onun da farkındayım. Fakat çoğu zaman ufak tefek şeyler tartışmamız için hep bahane oluyor. Hoşuna gideceğini düşünüp akşama yemeğe ne istersin diye soruyorum bunu sorduğum için sonrasında tartışıyoruz. Bir kez kıskançlık krizine girip kavga çıkarmıştı anlamsız yere. Alkol alıp hiçbir sorun yokken asabileşiyor itiyor yanından beni. Ertesi gün konuyu konuştuğumuzda ben biraz böyleyim seninle alakası yok seni seviyorum diyor. Akşama kadar çalışıp yoruluyor (bende çalışıyorum tabii) bu psikolojisini bozuyor. Hayattan sıkıldığını yapmak istediklerini yapamadığını ama benimle ilgisi olmadığını söylüyor fakat beni de mutsuz ediyor. Bekarlık hayatını özlüyor. Onu hiç bir zaman kısıtlamam. Sonuçta herkesin evli de olsa kendine ait bir zamanları olmalı. Buna rağmen sanki ona baskı yapıyormuşum gibi mutsuzlaşıyor ve bunu sürekli bana yansıtıyor. Bunları kendisine anlatıp beni de mutsuz ediyorsun dediğimde yapabileceğim birşey yok bunu düzeltemem diyor ama seni seviyorum diyor. 1 ay önce düşük yaptım dün bana hayatta en çok istediğim şey çocuk ama biz onu bile yapamadık dedi. O kadar kırıldım ki... Bu döngü mütemadiyen 2 ayda bir tekrarlanıyor. Yakınlarıma da yansıtmak istemiyorum üzmemek için. Ne yapacağımı nasıl bir yol izlemem gerektiğini inanın artık şaşırdım çoğu zaman içime kapanır oldum. Biraz uzun oldu ama okuduysanız
çok teşekkür ederim ve destek olabilirseniz çok sevinirim...
Henüz daha yeni evlisiniz, evliliğin ilk zamanları biraz sıkıntılı geçebiliyor alışma dönemi, güç savaşları, aynı evde iki ayrı insanın beraber yaşamaya alışması zamanla oturuyor ha belki de oturmuyor. Bence evliliğiniz oturmadan o huzuru mutluluğu yakalamadan çocuk düşünmeyin, mutsuzluğunuzu çocukla taçlandırmayın, çocuk insanları çok yoran tahammül sınırlarını zorlayan eşler arasında fikir ve duygu birliği gerektiren bir şey, henüz erken sizin için
 
Biraz kendi haline bırakın belki de siz çok üstüne düştüğünüz için o size bu şekilde davranıyor, biliyorum bu çok yanlış. Ancak kendinizi üzmemeye çalışın ve bana kalırsa çocuk fikrini biraz öteleyin. Eşinize karşı mesafeli davranın derim bir süre kendinizle işinizle ilgilenin :)
 
Adama evlilik sorumluluğu agir geliyor, disaridaki hayatini özlüyor. Akli hala yapamadiklarinda
Evliligin bile cok geldigi bir insani baba yapmaya emin misiniz? Cocuk instagram videolarinda gorulen her daim sevgi dolu,babasina hayran hayran bakan, kahkahalar atan bir sey degil ki . Inanilmaz bir sorumluluk. Gozunu asla ondan ayiramayacksin, banyoya girmek luks olacak, gunduz ilgilendigin yetmiyormus gibi gece boyu aglayacak, bes saat uyusan sansli olacaksın, evde devamlı bir gürültü hali...
Bu adam bunlari kaldirabilecek mi?
Bence cocuk yapma calismlarina ara ver ve korun. Bunu ona da söyle. Hatta 'sorun bende degil,sende. Iyi bir baba olacagina inancim yok' de, aslan egosunu kir biraz.
bak bakalım, nasil kendine geliyor.. pişpişlanmaya alismis beyimiz. Azicik kendine gelmesi lazim
 
Bu tip bir adamın en çok istediği şeyin çocuk olması beni çok şaşırttı 🙄
 
Herkese merhaba, evliliğimizden önce 9 aylık bir ilişki yaşadık eşimle. Dış görünüşünden ziyade bana olan davranışları, hayata karşı bakış açısı gibi pozitif halleri etkilemişti beni. Herşey çok iyi gidiyordu hatta itiraf etmeliyim bazen hata da arar olmuştum çünkü bu kadar mı iyi biri çıkar bu kadar şanslı olabilir miyim ben diye soruyordum kendime. Neyse sonrasında evlendik, 9 aylık evliyiz şimdi fakat hiçbir şey flört dönemindeki gibi değil tabii olamaz onun da farkındayım. Fakat çoğu zaman ufak tefek şeyler tartışmamız için hep bahane oluyor. Hoşuna gideceğini düşünüp akşama yemeğe ne istersin diye soruyorum bunu sorduğum için sonrasında tartışıyoruz. Bir kez kıskançlık krizine girip kavga çıkarmıştı anlamsız yere. Alkol alıp hiçbir sorun yokken asabileşiyor itiyor yanından beni. Ertesi gün konuyu konuştuğumuzda ben biraz böyleyim seninle alakası yok seni seviyorum diyor. Akşama kadar çalışıp yoruluyor (bende çalışıyorum tabii) bu psikolojisini bozuyor. Hayattan sıkıldığını yapmak istediklerini yapamadığını ama benimle ilgisi olmadığını söylüyor fakat beni de mutsuz ediyor. Bekarlık hayatını özlüyor. Onu hiç bir zaman kısıtlamam. Sonuçta herkesin evli de olsa kendine ait bir zamanları olmalı. Buna rağmen sanki ona baskı yapıyormuşum gibi mutsuzlaşıyor ve bunu sürekli bana yansıtıyor. Bunları kendisine anlatıp beni de mutsuz ediyorsun dediğimde yapabileceğim birşey yok bunu düzeltemem diyor ama seni seviyorum diyor. 1 ay önce düşük yaptım dün bana hayatta en çok istediğim şey çocuk ama biz onu bile yapamadık dedi. O kadar kırıldım ki... Bu döngü mütemadiyen 2 ayda bir tekrarlanıyor. Yakınlarıma da yansıtmak istemiyorum üzmemek için. Ne yapacağımı nasıl bir yol izlemem gerektiğini inanın artık şaşırdım çoğu zaman içime kapanır oldum. Biraz uzun oldu ama okuduysanız
çok teşekkür ederim ve destek olabilirseniz çok sevinirim...

Evliliğin ilk iki yılı zor, alışmak, yeni bir düzen, sorumluluk almak. Ancak şu var ki ; alışkanlıklarda bu dönemde yerleşir, tıpkı çocuk büyütmek gibi. Bazı konularda tavrını koyman lazım, mesela içki içip asabileşmek, bir kere rezillik çıkar bir daha asabileşemez. Artık evli olduğunu sindirip, ona göre yaşayana kadar bebek fikrini kaldır ortadan, şımarık çocuklar gibi en çok istediği şey bebekmiş bak sen paşama, önce hak edeceksin o bebeği, annesine güven, sevgi ve saygı vereceksin bebeğe sıra gelsin.
Evlilik için fedakarlık başka şeydir, ödün vermek başka şeydir, ikisini ayırt edin. O istiyor diye başka birine dönüşmeyin zamanla ya oturur ya da biter ama siz geri vites yaptıkça daha çok mutsuz olursunuz
 
Esiniz tam bir simarik. Sanki sizinle zorla evlenmis. Arkadaslarin dedigi gibi fazla pispislamissiniz...ki aslan burcu diyorsunuz, pohpohlanmaya bayilir. Allah size sabir versin...bir cocugu bile yapamadik falan cok arabesk laflar. Kac yasinda kendisi?
 
O nasıl davranıyor sa sende öyle davran , ne diyorsa aynı anlamda sende oyle de , alttan ala ala nereye kadar
 
X