- 1 Mayıs 2020
- 13
- 7
- 39
- Konu Sahibi Renkli Balonlar
- #1
Herkese merhaba, evliliğimizden önce 9 aylık bir ilişki yaşadık eşimle. Dış görünüşünden ziyade bana olan davranışları, hayata karşı bakış açısı gibi pozitif halleri etkilemişti beni. Herşey çok iyi gidiyordu hatta itiraf etmeliyim bazen hata da arar olmuştum çünkü bu kadar mı iyi biri çıkar bu kadar şanslı olabilir miyim ben diye soruyordum kendime. Neyse sonrasında evlendik, 9 aylık evliyiz şimdi fakat hiçbir şey flört dönemindeki gibi değil tabii olamaz onun da farkındayım. Fakat çoğu zaman ufak tefek şeyler tartışmamız için hep bahane oluyor. Hoşuna gideceğini düşünüp akşama yemeğe ne istersin diye soruyorum bunu sorduğum için sonrasında tartışıyoruz. Bir kez kıskançlık krizine girip kavga çıkarmıştı anlamsız yere. Alkol alıp hiçbir sorun yokken asabileşiyor itiyor yanından beni. Ertesi gün konuyu konuştuğumuzda ben biraz böyleyim seninle alakası yok seni seviyorum diyor. Akşama kadar çalışıp yoruluyor (bende çalışıyorum tabii) bu psikolojisini bozuyor. Hayattan sıkıldığını yapmak istediklerini yapamadığını ama benimle ilgisi olmadığını söylüyor fakat beni de mutsuz ediyor. Bekarlık hayatını özlüyor. Onu hiç bir zaman kısıtlamam. Sonuçta herkesin evli de olsa kendine ait bir zamanları olmalı. Buna rağmen sanki ona baskı yapıyormuşum gibi mutsuzlaşıyor ve bunu sürekli bana yansıtıyor. Bunları kendisine anlatıp beni de mutsuz ediyorsun dediğimde yapabileceğim birşey yok bunu düzeltemem diyor ama seni seviyorum diyor. 1 ay önce düşük yaptım dün bana hayatta en çok istediğim şey çocuk ama biz onu bile yapamadık dedi. O kadar kırıldım ki... Bu döngü mütemadiyen 2 ayda bir tekrarlanıyor. Yakınlarıma da yansıtmak istemiyorum üzmemek için. Ne yapacağımı nasıl bir yol izlemem gerektiğini inanın artık şaşırdım çoğu zaman içime kapanır oldum. Biraz uzun oldu ama okuduysanız
çok teşekkür ederim ve destek olabilirseniz çok sevinirim...
çok teşekkür ederim ve destek olabilirseniz çok sevinirim...
