Yoğun bakımdaki amcayla vedalaşmak

Orangegreysky .!.:

Kızlar selam. Uzun yazacağım çok doluyum, kusura bakmayın şimdiden.

Ben doğduğumdan beri annem babam amcam dedem ben olarak 5 kişi yaşadık. Amcam babam gibiydi, çoğu zaman daha fazla değer verirdim babamdan hatta. Annemle babam evlendiğinde zaten amcam 10 yaşında yokmuş annem bakmış neredeyse. Önce babam sonra dedem vefat etti. Amcam bu zamanlar 50'li yaşlarına yakındı. Evlenmedi hiç.

Neyse dediğim gibi babam gibi olduğu için hep değer verdim. Babam dövmedi beni amcam dövdü. Annemi bile dövdüğünü hatırlıyorum. Ama annem alışmış hiç evi terk edemedi ben de zaten küçüktüm. Çok ağır şeyler söylerdi bana hala etkisini taşırım üstümde. Yine de affederdim sonra.

Bir gün sevgili amcam telefonları kapattı açmadı. Hafif serseri bi tipti annem öldü bi yerde kaldı diye telaş yaptı. Ertesi gün aradı ben evlenicem gelmicem diye. İyi dedik, bize ne zaten.

Sonra evden bizi kovmaya çalıştı. Ev dedemindi dedem de vefat edince hepimize pay düştü biz salağız biraz, amcama güveniyoruz diye amcama vermiştik hakkımızı. Annem inat etti gitmedi evden.

Bi gün geldi eve ben bıraktım o kadını sizi özledim sizle kalıcam diye. İyi dedik. Yine kadınla mesajlaşıyolardı kadını çağırmış kapıya. Mesajlarına baktım sen gel, yengemi kovarım ben bilmem ne demiş. Annem 70 yaşlarına yakın ve kanser hastası. Yine çıkmadık. Hatta o gün sinir krizi gibi bi şey geçirdim elimde bıçakla seni keserim diye dolanıyordum evde Tedavi gördüm sonrasında, küçük bi detay :)

Ben evlendim. Annem gelmedi benle bize taşın en kötü buradan ev tutalım sana dedim istemedi hastane işleri olduğu için. Amcam düğünüme falan gelmedi bu arada.

Ben evden gidince amcam fırsat bildi annemi kovdu evden. Annem artık uğraşamadı muhtemelen evdeki perdeleri bile alıp çıktı evden aynı gün içinde. Amcam beni aradı çıksın annen diye öncesinde. O kadar seviyorum dedim ama hayatımda etmediğim küfürleri ettim. Belki daha fazlasını da ettim sinir krizi gibi bi şeydi yine yarısını hatırlamıyorum.

Şu an başka bir yere taşındı annem yine gelmedi benim buralara. Taşındığı yer tüm sevdiği komşularına yakın ve gözüm arkada değil o yüzden zorlamıyorum artık.

Amcam uzun süredir yazmıyor ama bir süre önce gel eşinle buraya evi sana vereceğim dedi. Al evi... diyebildim anca :) Kanser oldum ben falan diyor inanmıyorum. Duygu sömürüsü sırf. Sanki annem turp gibi kadın.

Neyse buraya kadar okuyan varsa teşekkür edeyim öncelikle. Hepimizin az çok hatası var. 50 yaşındaki adama hala bakıyor olmak, dayak yediği evden gidememek belki annemin hatasıydı ama başka bi yolu öğrenmediği için çok da hata bulamıyorum yine de.

Benim hatam ise şu. Benim için baba gibi biri olan o şahsın düğünüme gelmemesi, beni yalnız bırakması, annemi evden kovmasına rağmen hala üzülüyorum düşününce. Hasta mı acaba diyorum. Annemi bırakmak da başka bi hatamdı ama çok ısrar ettim yalvardım neler neler yaptım gelmedi. Bazen iyi anılar geliyor yine üzülüyorum. Annem bize gelip geri döndüğünde istasyonun ortasında ağlıyorum annemi bu duruma düşürdüğü için o an nefret ediyorum.

Affetmemekte bi sorun var mı sizce? İçim rahat olmalı mı affetmediğim için? Ölümcül hasta olsam son çare o olsa yine bi alo demem demeyeceğim. Kararımda haksız mıyım?

Genişletmek için tıkla...

Orangegreysky .!.:

Hanımlar günaydın. Eski konumu şuraya bırakıyorum.

Okumak isteyen olursa diye.

Az önce halam aradı. Akciğer kanseri annemi evden kovan amcam akciğer kanseriymiş ve yoğun bakıma kaldırılmış. Hala senin oyuncakların vardı yanında diyor halam. Gelirsen çok sevinirim bi daha göremeyebilirsin durumu ağır dedi.

Affetmek değil mevzu, geçen sorum oydu. Ama gidip görmeli ya da vedalaşmalı mıyım sizce? Son günlerde annemle alakalı çok kabus görüyorum Allah'ım uzun ömür versin, geçen tam bu saat uyanıp sesini duymak için aradım kendisini ağlaya ağlaya. Aynı saatte halamın araması beni çok korkuttu anneme bi şey oldu sandım hala elim ayağım titriyor. O yüzden sağlıklı düşünemiyor da olabilirim. Ne diyorsunuz? Bir de kendisi de kanser oldum dediğinde inanmamıştım sanırım o sebeple de daha üzgün hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Orangegreysky .!.:

Hanımlar günaydın. Eski konumu şuraya bırakıyorum.

Okumak isteyen olursa diye.

Az önce halam aradı. Akciğer kanseri annemi evden kovan amcam akciğer kanseriymiş ve yoğun bakıma kaldırılmış. Hala senin oyuncakların vardı yanında diyor halam. Gelirsen çok sevinirim bi daha göremeyebilirsin durumu ağır dedi.

Affetmek değil mevzu, geçen sorum oydu. Ama gidip görmeli ya da vedalaşmalı mıyım sizce? Son günlerde annemle alakalı çok kabus görüyorum Allah'ım uzun ömür versin, geçen tam bu saat uyanıp sesini duymak için aradım kendisini ağlaya ağlaya. Aynı saatte halamın araması beni çok korkuttu anneme bi şey oldu sandım hala elim ayağım titriyor. O yüzden sağlıklı düşünemiyor da olabilirim. Ne diyorsunuz? Bir de kendisi de kanser oldum dediğinde inanmamıştım sanırım o sebeple de daha üzgün hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

berlin8982 .!.:

Hakkınızı helal edin ya da etmeyin bu sizin bileceğiniz iş neler yaşandı biz sadece burda okuduğumuz kısmı biliyoruz.
Bide yoğun bakımda bilinci açık bir adama, haktan konuşmak çok saçma bence ‘sen öleceksin’ demenin başka bir yolu.
Ha bilsin istiyorsanız yine de tabi orası da sizin kararınız. Ama ben yapmazdım.

Ama giderdim sanırım.hasta ziyaretine gider gibi.
Sonra yapmadığımız bir şeyin pişmanlığı daha ağır oluyor.

Annesini kaybetmiş biri olarak, annesizliğin ne demek olduğunu iyi biliyorum.
Dilerim anneniz şifa bulur

Genişletmek için tıkla...

Orangegreysky .!.:

Hanımlar günaydın. Eski konumu şuraya bırakıyorum.

Okumak isteyen olursa diye.

Az önce halam aradı. Akciğer kanseri annemi evden kovan amcam akciğer kanseriymiş ve yoğun bakıma kaldırılmış. Hala senin oyuncakların vardı yanında diyor halam. Gelirsen çok sevinirim bi daha göremeyebilirsin durumu ağır dedi.

Affetmek değil mevzu, geçen sorum oydu. Ama gidip görmeli ya da vedalaşmalı mıyım sizce? Son günlerde annemle alakalı çok kabus görüyorum Allah'ım uzun ömür versin, geçen tam bu saat uyanıp sesini duymak için aradım kendisini ağlaya ağlaya. Aynı saatte halamın araması beni çok korkuttu anneme bi şey oldu sandım hala elim ayağım titriyor. O yüzden sağlıklı düşünemiyor da olabilirim. Ne diyorsunuz? Bir de kendisi de kanser oldum dediğinde inanmamıştım sanırım o sebeple de daha üzgün hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Orangegreysky .!.:

Hanımlar günaydın. Eski konumu şuraya bırakıyorum.

Okumak isteyen olursa diye.

Az önce halam aradı. Akciğer kanseri annemi evden kovan amcam akciğer kanseriymiş ve yoğun bakıma kaldırılmış. Hala senin oyuncakların vardı yanında diyor halam. Gelirsen çok sevinirim bi daha göremeyebilirsin durumu ağır dedi.

Affetmek değil mevzu, geçen sorum oydu. Ama gidip görmeli ya da vedalaşmalı mıyım sizce? Son günlerde annemle alakalı çok kabus görüyorum Allah'ım uzun ömür versin, geçen tam bu saat uyanıp sesini duymak için aradım kendisini ağlaya ağlaya. Aynı saatte halamın araması beni çok korkuttu anneme bi şey oldu sandım hala elim ayağım titriyor. O yüzden sağlıklı düşünemiyor da olabilirim. Ne diyorsunuz? Bir de kendisi de kanser oldum dediğinde inanmamıştım sanırım o sebeple de daha üzgün hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Daydream_ .!.:

bence mutlaka görün, ileride pişman olursunuz gibi hissettim. evet yaşadıklarınız çok ağır. affedip affetmemek de size kalmış tabi ki ama affetmemek yüktür, affederek ona bir iyilik yapmış olmayacaksınız, üstünüzdeki yükten kurtularak kendinize iyilik yapmış olacaksınız. Allah anneciğinize de sağlıklı mutlu bir ömür nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

labellevie .!.:

Keşke dememek için gitmelisiniz. Çok değer vermişsiniz demek ki iyilikleri de olmuş. Gerçi ben annemi döven birine asla gitmezdim, kovmasını saymıyorum bile. Böyle birini nasıl seviyordunuz anlamadım.

Genişletmek için tıkla...

Orangegreysky .!.:

Cevaplarınız için çok teşekkürler. Kendisi aslına bakarsanız hiçbir şeyi hak etmiyor. Babam hastanedeyken evde yeğeniyle okey oynuyordu, annem çağırdığında gelmemişti bile. Dedem yine hastanedeyken vurduğunu hatırlıyorum koskoca adama. Kendinde bile değildi dedem. Annemin mevzusunu yazdım zaten. Zamanında kendisinden az da dayak yemedim kafamla komodinin kulbunu kırdığını hatırlıyorum ki birkaç sene öncesine kadar saklardım o kulbu hep aklımın bi yerinde olsun diye. Psikolojik şiddeti daha fenaydı, senden bi bok olmaz, kocan senden kaçar (bunu dediğinde ben daha 15-16 yaşındayım) çocukların senden kaçar bilmem ne. Düşününce benden uzak Allah'a yakın demek geliyor içimden ama dediğiniz gibi olay onun affedildiğini hissetmesi değil benim içimin rahat olması belki de. Anneme söylemeli miyim bilmiyorum eğer gidersem il değiştirmiş olacağım kalacak bi yerim yok başka mecbur annemde kalırım, öyle şak diye de gitmedim hiç illaki sebep sorar. Bilmiyorum cidden.

Genişletmek için tıkla...

Daydream_ .!.:

bizim de amcamla sorunlar vardı, benim şahsi değil ama ailevi konular annem cok tepkiliydi. babamı akciger kanserinden kaybettik amcam ortalıkta yoktu 6 ay sonra onun da akciger kanseri oldugunu öğrendik, eşinden ayrıydı cocugu yoktu beni aradılar hastaneden, gittim ilgilendim yeri geldi ihtiyaclarını karsıladım. benim annem de cok kızdı başta ama sonra karışmadı. sizin durumunuzda farklı olarak anneniz kanser ve tedavisi devam ediyor sanırım, eğer onu çok üzecekse annenize bahsetmeyin, amcanıza giderseniz annenizde kalmayın bir otelde filan kalın, belki olaylar soguduktan sonra bahsedersiniz annenize. amcanızı görmek sizi de sarsacak çünkü travmatik tecrübeler var, sizin üzüldüğünüzü görünce anneniz daha cok üzülebilir

Genişletmek için tıkla...