daha önceki konularımdanda bilen bilir eşim zor bir eş benim. 17gün oldu dogum yapalı ilk günler annemde kalmıstım 6.gün evinize dönecekken bebegim hastaneye yattı yetersiz beslenme sütün ve mamanın yetmemesi nedeniyyle ve eşim o gün itibariyle aileme ekstra bi düşmanlık besliyor onların yaptıgını düsünerek hangi anne evladının yavrusunu aç bırakır bilmem ama annemleri suçluyor hep. Neyse böyle başladık sonra 4 gün hastanede kaldı bebegimiz hastane cıkısı onun anne babası ve kaynımla evimize geldik onlar bizimle 4 gün kaldılar ablamla aynı şehirde yaşıyorum evime geldigim ilk 2gün ziyarete geldi ablam bunu yanlış anladı eşim benim gizlice çagırdıgımı bizi ve ailesini kntrole geldiklerini savunarak bunun için benimle tartışıyor.halbuki ben çagırmıyorum allah görüyor biliyor yukarıda. Yegeninoldu kızın merak ediyor onu diyorum yok fayda etmiyor. Biz ablmla daha 1 ay önce aynı şehirde yaşamaya başladık zaten.onlar gittikten 2gün sonrada benim anne ve babam yanımıza geldi eşim 1gece 1gündüz çalışıyor hemen yanlız kalmayayım diye. Ama eşim herşeyi yanlıs anlamaya devam ediyor. Dün ablamın kızı rahatsızlandı o hasta diye dün gelmedi ablam senin annen varken niye gelmiyo diyo bu kezde. Yarın ben böyle söyledim diye gelir simdi falan diyo.halbuki ablam bgn ögle arası mesaiden ugradı ama cocugu hasta niye gelsin bunu kasıt sanıyor eşim. Lohusayım ne yapıcamı şaşırdım zaten herşeye karısır herşeye burnunu sokardı simdi iyice manyak oldu cıktı artık çaresizim dualar ediyorum allahıma yalvarıyorum bi parça merhamet istiyorum onun için ama yok her sabah kalkınca aynı düşmanlık aynı güvensizlik aynı duygularla uyanıyor. Bebeğimiz bile onu merhamet sahibi yapmıyor.