- 23 Şubat 2018
- 615
- 3.496
- 33
Göz teması kuramama check
İnsan ilişkilerini umursamamaya başlama check
Çok başarılı bir çocukluk check
Elin kitaplara gitmemesi check
Başladığım işleri yarıda bırakma check
Göz teması kuramama checkKendimde olduğundan ben de son zamanlarda şüphe etmeye başladım.
Ben ki ilkokuldan beri çalışma masasının başından kalkmayan,zamanında okuma rekorları kırmış, liseye kadar üstün başarılarla gelmiş birisi olarak, şuanki çalışma yaşamımda ve bireysel hayatımda resmen beyinsel,ruhsal ve psikolojik olarak dipleri görmekteyim.
Başladığım işleri yarıda bırakmam (spora başlayıp 3 ay gidip bırakma, en çok yapmayı istediğim hobiye başladıktan sonra devam ettirememe,eskiden kitap delisiyken şimdi ise 10 sayfaya zar zor odaklanabilmem).
İnsanlarla olan ilişkilerimde sıkıntılar yaşama, ani öfke patlamaları,dürtüsellik (göz teması kurmaktan kaçınmak mesela bu hastalığın belirtilerinden biriymiş ve sosyal fobi ile çok görülürmüş sizde var mı bu durum)
İnsanlarla iletişimlerde umursamamazlığım çok olmaya başladı ve beni rahatsız ediyo artık.
İlgim çok kısa sürede dağılıyo,şuan tez yazıyorum ama nasıl zul geliyor,çalışmayı o kadar seven eski benden şuan eser kalmadı.
Son 3 yılım böyle, herhangi bir şeyle ilgili çalışmak işkenceye dönüştü.
İşleri erteliyorum (kişisel veya iş yeri) ve bana zarar vermeye başladı üstünden gelemiyorum.
Teşhis kesin olarak koyulmamıştı doktor tarafından ancak bunları okuduğumda bi acaba demedim değil.Çok fazla örtüşüyor belirtileriyle.
Yazın psikiyatriste gidip muayene olmuştum, bu belirtlerle birlikte içimden hiçbir şey yapma isteği gelmiyo diyip anlatmıştım ve majör depresyon tanısı ve dikkat eksikliği başlamış diyip antidepresan başlattıydı bana.Tedaviyi reddetmeyip devam ettirdim halen daha devam ediyo, dopamin üzerine etkili olanlardan yazdı.
Baya fark görmeye başladım,odaklanmama çok iyi geldi ancak bu dehbnin sosyal sorunlarına henüz çözüm olabilmiş değil.
Hala elim kitaplara gitmiyo.
Dehb’nin beyinde etki ettiği yer frontal korteksmiş bu arada, dopaminlerimizin azalmasından mütevellit bünye şaşıyor yani:)
Yalnız değilsiniz,yetişkin dehb çok yaygınlaştı.Ancak kimse gidip tanı alamıyor,o yüzden toplumda bireyler kendilerinde olduklarının farkında değiller bile.
Siz çok şanslısınız,tanıyı doktorunuz koymuş.Tedavisi ilaç ve farkındalıkla mümkün diyorlar.İnşallah bu durum bize engel değil güzel bir farklılık olarak etki eder.Bu durumu avantaja çevirebilir miyiz acaba?
Bitiremediğim ve yarım bıraktığım tüm işlerimi bi sihirli çubukla tamamlamak şuan tek dileğim:) Bir de eski kitap delisi ben’e geri dönebilmek.Ah keşkeee…
Eşim de variyi aksamlar herkese, gectigimiz gunlerde dehb (dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozuklugu) tanisi aldim. hiperaktivite yok bende sadece dikkat eksikligi var. cocuklugumda farkinda degildim daha yeni yeni farkina vardim.
doktora gittim, gitmeye devam edecegim ancak doktorda da vakit kisitli biliyorsunuzdur. belki burda baska dehb olan vardir diye yazmak istedim. bana onereceginiz kitaplar ve dehb’le mucadele icin uyguladiginiz taktikler var mi? internette arastiriyorum ancak hep cocukluktaki dehb ile ilgili seyler cikiyor.
Dikkat eksikliği başlamış dediyse doktorunuz muhtemelen dehbden değil de depresyonun belirtilerinden biri olan dikkat eksikliğinden bahsetmiştir diye düşündüm. Bu sonradan başlayan bir hastalık değil, böyle doğuyoruz ama kadınlardaki hormonal farklılıklar, toplumsal cinsiyet kalıpları ve tanı kriterlerinin de erkeklere göre oluşturulmasından dolayı fark edilmiyoruz. Yetişkin dehb artmadı, sadece yeni yeni fark etmeye başladılar.Kendimde olduğundan ben de son zamanlarda şüphe etmeye başladım.
Ben ki ilkokuldan beri çalışma masasının başından kalkmayan,zamanında okuma rekorları kırmış, liseye kadar üstün başarılarla gelmiş birisi olarak, şuanki çalışma yaşamımda ve bireysel hayatımda resmen beyinsel,ruhsal ve psikolojik olarak dipleri görmekteyim.
Başladığım işleri yarıda bırakmam (spora başlayıp 3 ay gidip bırakma, en çok yapmayı istediğim hobiye başladıktan sonra devam ettirememe,eskiden kitap delisiyken şimdi ise 10 sayfaya zar zor odaklanabilmem).
İnsanlarla olan ilişkilerimde sıkıntılar yaşama, ani öfke patlamaları,dürtüsellik (göz teması kurmaktan kaçınmak mesela bu hastalığın belirtilerinden biriymiş ve sosyal fobi ile çok görülürmüş sizde var mı bu durum)
İnsanlarla iletişimlerde umursamamazlığım çok olmaya başladı ve beni rahatsız ediyo artık.
İlgim çok kısa sürede dağılıyo,şuan tez yazıyorum ama nasıl zul geliyor,çalışmayı o kadar seven eski benden şuan eser kalmadı.
Son 3 yılım böyle, herhangi bir şeyle ilgili çalışmak işkenceye dönüştü.
İşleri erteliyorum (kişisel veya iş yeri) ve bana zarar vermeye başladı üstünden gelemiyorum.
Teşhis kesin olarak koyulmamıştı doktor tarafından ancak bunları okuduğumda bi acaba demedim değil.Çok fazla örtüşüyor belirtileriyle.
Yazın psikiyatriste gidip muayene olmuştum, bu belirtlerle birlikte içimden hiçbir şey yapma isteği gelmiyo diyip anlatmıştım ve majör depresyon tanısı ve dikkat eksikliği başlamış diyip antidepresan başlattıydı bana.Tedaviyi reddetmeyip devam ettirdim halen daha devam ediyo, dopamin üzerine etkili olanlardan yazdı.
Baya fark görmeye başladım,odaklanmama çok iyi geldi ancak bu dehbnin sosyal sorunlarına henüz çözüm olabilmiş değil.
Hala elim kitaplara gitmiyo.
Dehb’nin beyinde etki ettiği yer frontal korteksmiş bu arada, dopaminlerimizin azalmasından mütevellit bünye şaşıyor yani:)
Yalnız değilsiniz,yetişkin dehb çok yaygınlaştı.Ancak kimse gidip tanı alamıyor,o yüzden toplumda bireyler kendilerinde olduklarının farkında değiller bile.
Siz çok şanslısınız,tanıyı doktorunuz koymuş.Tedavisi ilaç ve farkındalıkla mümkün diyorlar.İnşallah bu durum bize engel değil güzel bir farklılık olarak etki eder.Bu durumu avantaja çevirebilir miyiz acaba?
Bitiremediğim ve yarım bıraktığım tüm işlerimi bi sihirli çubukla tamamlamak şuan tek dileğim:) Bir de eski kitap delisi ben’e geri dönebilmek.Ah keşkeee…
ben boyle bir teshis almadim ancak gittigim bir doktor unıversite sinavina hazirlanirken concerta (konserta diye okunuyor) bir ilac vermisti.iyi aksamlar herkese, gectigimiz gunlerde dehb (dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozuklugu) tanisi aldim. hiperaktivite yok bende sadece dikkat eksikligi var. cocuklugumda farkinda degildim daha yeni yeni farkina vardim.
doktora gittim, gitmeye devam edecegim ancak doktorda da vakit kisitli biliyorsunuzdur. belki burda baska dehb olan vardir diye yazmak istedim. bana onereceginiz kitaplar ve dehb’le mucadele icin uyguladiginiz taktikler var mi? internette arastiriyorum ancak hep cocukluktaki dehb ile ilgili seyler cikiyor.
Ben de ileri derecede dikkat dağınıklı var. Üniversite de keşfettim.Fakat maalesef yapılabilecek cok birşey yok. Kopukluk yasadıgım noktada kendımı biraz daha zorluyorum.Maalesef ilaçlarda eser miktarda uyusturucu var ve bagımlılık yapıyor. Biz bu şekilde doğmamısız olduğu gibi kabul etmemız gerekiyor.iyi aksamlar herkese, gectigimiz gunlerde dehb (dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozuklugu) tanisi aldim. hiperaktivite yok bende sadece dikkat eksikligi var. cocuklugumda farkinda degildim daha yeni yeni farkina vardim.
doktora gittim, gitmeye devam edecegim ancak doktorda da vakit kisitli biliyorsunuzdur. belki burda baska dehb olan vardir diye yazmak istedim. bana onereceginiz kitaplar ve dehb’le mucadele icin uyguladiginiz taktikler var mi? internette arastiriyorum ancak hep cocukluktaki dehb ile ilgili seyler cikiyor.
ben cocukken caliskandim derslerim cok iyiydi, o yuzden dikkat cekiyodum herkes arkadas olmaya calisiyordu. dediginiz durumu universitede yasadim. sizin konulariniz da dikkat eksikligim oldugunu fark edip doktora gitmeme etki eden seyler arasinda, tesekkur ederim :)Ben de tani aldım ve concerta kullanıyorum. Concerta hayatımı çok değiştirdi. Ayni zamanda terapiye gidiyorum. Hayatım iyi yönde değişti gibi. Dehb ozguveni çok etkiliyor çünkü çocukken sürekli nedenini anlamadığın bi şekilde akran zorbaligina ugruyorsun. Sürekli sebepsiz yere farklı olduğunu hissediyorsun, hiç hak etmediğin halde sürekli tembel, düşüncesiz, bencil, aptal, garip... olmakla suclaniyorsun.
ritalinle basladim, ilerde concerta verebilirmisben boyle bir teshis almadim ancak gittigim bir doktor unıversite sinavina hazirlanirken concerta (konserta diye okunuyor) bir ilac vermisti.
ilaci icip ilk yarin saatte neyle ilgileniyorsan ondan kendini alamiyordun .
belki size faydası olur diye yazdim
aslinda dehb depresyona neden olmus olabilir diye dusunuyorum. cunku ben dehb’in ozelliklerinden dolayi bircok iste basarisiz oldum ve bir donem depresyon yasadim.Kendimde olduğundan ben de son zamanlarda şüphe etmeye başladım.
Ben ki ilkokuldan beri çalışma masasının başından kalkmayan,zamanında okuma rekorları kırmış, liseye kadar üstün başarılarla gelmiş birisi olarak, şuanki çalışma yaşamımda ve bireysel hayatımda resmen beyinsel,ruhsal ve psikolojik olarak dipleri görmekteyim.
Başladığım işleri yarıda bırakmam (spora başlayıp 3 ay gidip bırakma, en çok yapmayı istediğim hobiye başladıktan sonra devam ettirememe,eskiden kitap delisiyken şimdi ise 10 sayfaya zar zor odaklanabilmem).
İnsanlarla olan ilişkilerimde sıkıntılar yaşama, ani öfke patlamaları,dürtüsellik (göz teması kurmaktan kaçınmak mesela bu hastalığın belirtilerinden biriymiş ve sosyal fobi ile çok görülürmüş sizde var mı bu durum)
İnsanlarla iletişimlerde umursamamazlığım çok olmaya başladı ve beni rahatsız ediyo artık.
İlgim çok kısa sürede dağılıyo,şuan tez yazıyorum ama nasıl zul geliyor,çalışmayı o kadar seven eski benden şuan eser kalmadı.
Son 3 yılım böyle, herhangi bir şeyle ilgili çalışmak işkenceye dönüştü.
İşleri erteliyorum (kişisel veya iş yeri) ve bana zarar vermeye başladı üstünden gelemiyorum.
Teşhis kesin olarak koyulmamıştı doktor tarafından ancak bunları okuduğumda bi acaba demedim değil.Çok fazla örtüşüyor belirtileriyle.
Yazın psikiyatriste gidip muayene olmuştum, bu belirtlerle birlikte içimden hiçbir şey yapma isteği gelmiyo diyip anlatmıştım ve majör depresyon tanısı ve dikkat eksikliği başlamış diyip antidepresan başlattıydı bana.Tedaviyi reddetmeyip devam ettirdim halen daha devam ediyo, dopamin üzerine etkili olanlardan yazdı.
Baya fark görmeye başladım,odaklanmama çok iyi geldi ancak bu dehbnin sosyal sorunlarına henüz çözüm olabilmiş değil.
Hala elim kitaplara gitmiyo.
Dehb’nin beyinde etki ettiği yer frontal korteksmiş bu arada, dopaminlerimizin azalmasından mütevellit bünye şaşıyor yani:)
Yalnız değilsiniz,yetişkin dehb çok yaygınlaştı.Ancak kimse gidip tanı alamıyor,o yüzden toplumda bireyler kendilerinde olduklarının farkında değiller bile.
Siz çok şanslısınız,tanıyı doktorunuz koymuş.Tedavisi ilaç ve farkındalıkla mümkün diyorlar.İnşallah bu durum bize engel değil güzel bir farklılık olarak etki eder.Bu durumu avantaja çevirebilir miyiz acaba?
Bitiremediğim ve yarım bıraktığım tüm işlerimi bi sihirli çubukla tamamlamak şuan tek dileğim:) Bir de eski kitap delisi ben’e geri dönebilmek.Ah keşkeee…
Ben hem ritalin hem de concerta kullandım. Uuzn vadede gercekten çok zararlı. Üstelik psikiyatr'dan bence antidepresan da yazmasını rica edebilirsiniz daha sonra çünkü bu ilaçlar ihtiyaç hissettiriyor.Ben verilen antidepresanı kullanmayıp daha sonrasında psikolojim bozulunca hepsini bırakıp canım kendime sarılmıştım. Çünkü dikkat dağınıklığının tedavisi yok. Sadece ilaç kullanıldığında dikkati topluyor.ritalinle basladim, ilerde concerta verebilirmis
esinizi umursamazlikla suclamayin, beni hep sucluyorlardi iliskilerimde soyleyeyim dedimEşim de var
yeni basladim ama ilac bende etkili oldu. ilerde belki duruma gore doktorumla da konusup ara ara birakirim. kendisi ds tolerans gelismemesi icin arada biraktiracagini soylemisti.Ben de ileri derecede dikkat dağınıklı var. Üniversite de keşfettim.Fakat maalesef yapılabilecek cok birşey yok. Kopukluk yasadıgım noktada kendımı biraz daha zorluyorum.Maalesef ilaçlarda eser miktarda uyusturucu var ve bagımlılık yapıyor. Biz bu şekilde doğmamısız olduğu gibi kabul etmemız gerekiyor.
ben gecmiste antidepresan kullandim ve beni mahvetti ama yine bir sikayetim olursa doktora soylerim tabii. evet malesef cok yan etkisi var ama ben artik gunluk islerimi halledemeyecek noktaya geldim bu ilaca kesinlikle ihtiyacim var.Ben hem ritalin hem de concerta kullandım. Uuzn vadede gercekten çok zararlı. Üstelik psikiyatr'dan bence antidepresan da yazmasını rica edebilirsiniz daha sonra çünkü bu ilaçlar ihtiyaç hissettiriyor.Ben verilen antidepresanı kullanmayıp daha sonrasında psikolojim bozulunca hepsini bırakıp canım kendime sarılmıştım. Çünkü dikkat dağınıklığının tedavisi yok. Sadece ilaç kullanıldığında dikkati topluyor.
Vitamin eksikliklerinize de baktırmanızı öneririmiyi aksamlar herkese, gectigimiz gunlerde dehb (dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozuklugu) tanisi aldim. hiperaktivite yok bende sadece dikkat eksikligi var. cocuklugumda farkinda degildim daha yeni yeni farkina vardim.
doktora gittim, gitmeye devam edecegim ancak doktorda da vakit kisitli biliyorsunuzdur. belki burda baska dehb olan vardir diye yazmak istedim. bana onereceginiz kitaplar ve dehb’le mucadele icin uyguladiginiz taktikler var mi? internette arastiriyorum ancak hep cocukluktaki dehb ile ilgili seyler cikiyor.
iyi aksamlar herkese, gectigimiz gunlerde dehb (dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozuklugu) tanisi aldim. hiperaktivite yok bende sadece dikkat eksikligi var. cocuklugumda farkinda degildim daha yeni yeni farkina vardim.
doktora gittim, gitmeye devam edecegim ancak doktorda da vakit kisitli biliyorsunuzdur. belki burda baska dehb olan vardir diye yazmak istedim. bana onereceginiz kitaplar ve dehb’le mucadele icin uyguladiginiz taktikler var mi? internette arastiriyorum ancak hep cocukluktaki dehb ile ilgili seyler cikiyor.
Vitamin, eksikliklerinize de baktırmanızı öneririrm. Mesela b12, d citamini ve hele de magnezyum beyin fonksitonları, için çok çok önemli. Bir dönem sıkıntılarım vardı ve d vitamini, b12 ve magnezyum aldıktan sonra çok, farketti. En azınan sorununuzu çözme sürecinizi hızlandırabilir. En kısa sürede tğm, sıkıntılarınızın düzelmesini, diliyorumiyi aksamlar herkese, gectigimiz gunlerde dehb (dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozuklugu) tanisi aldim. hiperaktivite yok bende sadece dikkat eksikligi var. cocuklugumda farkinda degildim daha yeni yeni farkina vardim.
doktora gittim, gitmeye devam edecegim ancak doktorda da vakit kisitli biliyorsunuzdur. belki burda baska dehb olan vardir diye yazmak istedim. bana onereceginiz kitaplar ve dehb’le mucadele icin uyguladiginiz taktikler var mi? internette arastiriyorum ancak hep cocukluktaki dehb ile ilgili seyler cikiyor.
Ben de öyleyim hatta hala da öyleyim ama kendimize düşman ediyor bu hastalık.Çünkü insan endini hep başarısız ve mutsuz hissedebiliyor. Ama kendimi öyle kabul edip sevmeye başladım.Doktor bana herkesin iki böbreği varken sizin tek böbreğiniz var ilaç aldığınızda normal oluyorsunuz diyince aydınlandım. Hayat boyu kokain bağımlısı olmak istemediğim için açıkcası tıbbi de olsa...ben gecmiste antidepresan kullandim ve beni mahvetti ama yine bir sikayetim olursa doktora soylerim tabii. evet malesef cok yan etkisi var ama ben artik gunluk islerimi halledemeyecek noktaya geldim bu ilaca kesinlikle ihtiyacim var.
Ben de buradaki torumları okuyunca anladım ki eşimde kesin var.Eşim de var
ben de oyleydim, ilaci aldim ve beynim sustu, durtulerim azaldi. sanki mucize gibi inanilmaz. bazen bas agrisi yapacak kadar bir ton dusunce olurdu kafamda ve su an yok. keske uzun vadede zararli olmasa omur boyu kullanirim. psikolojim bile rahatladi.Merhaba, kendimin dikkat eksikliği olduğunu düşünenlerdenim
Beynimin içi yüzlerce fikir yüzlerce iş dolaşır. Güzel bir anda, acı dolu bir anda veya yemek yerken o an aklıma başka bir şey geldiğinde bulunduğum anı düşünemiyorum,hissedemiyorum. Yeni farkettim kendimde. Çok güzel muhabbet ettiğim bir anda aklıma akşam yemeği okumam gereken cüz veya yarına gelecekse misafirim,ertesi gün ki dersim onlarla uğraşıp dururum şu şekilde yapayım,şu zamanda çıkayım diye. Ana odaklanamiyorum, ders dinlerken, ezberlemek istediğim bir yazıda çok uğraşıyorum. Tedavi olarak hastane doktor şimdilik düşünmedim, bazen çok rahatsız oluyorum şu dikkatsizliğim olmasa diye bazen hiç olmuyor mutlu oluyorum.
Elimden geldiğince beynimi çok fazla şeylerle meşgul etmeye çalışıyorum.
İnşaallah hepinizin dikkat eksikliği çabucak geçer 🏵
benim tam tersi kendimle barismami saglayacak gibi duruyor. tembel, umursamaz ya da gerizekali degilmisim sebebi varmis...Ben de öyleyim hatta hala da öyleyim ama kendimize düşman ediyor bu hastalık.Çünkü insan endini hep başarısız ve mutsuz hissedebiliyor. Ama kendimi öyle kabul edip sevmeye başladım.Doktor bana herkesin iki böbreği varken sizin tek böbreğiniz var ilaç aldığınızda normal oluyorsunuz diyince aydınlandım. Hayat boyu kokain bağımlısı olmak istemediğim için açıkcası tıbbi de olsa...