Yeniden evlenmek

Ben çok sevdiğim ve hayatımın en büyük mutluluklarını yaşadığım eşimle boşandıktan birkaç gün sonra tanıştım. Çevremin bir kısmından “yara sarma, boşluğu doldurma” eleştirilerini dinleseydim hayatımın aşkıyla beraber olmamış olacaktım. Bu ihtimali düşünmek bile beni yaralıyor.
Hemen evlenmeyin elbette ama neden denemeyesiniz ki? Neden olmasın? Kendi adıma, boşluk falan yoktu ortada. Zaten çok uzun zaman boşluktaydım ben, eski eşimle evliliğim koca bir boşluktu. Hiç pişman olmadım. Siz kalbinizi dinleyin, en doğru cevap oradadır.
 
Erkeklerinde aglamaya hakki oldugunu biliyoruz bizler hanimefendi, konu bu değil.

Yillar once kimin tercih edip etmedigi onemli degil, sonucta siz de olsaniz tercih etmeyen sonuc değişmiyor. Simdi neden istiyorsunuz?

Cünkü bosluktasiniz.
Ilk okul askinizla da karsilassaniz bir seyler olabilirmis.
 
Sizin hayatiniz evliliğiniz baska, konu sahibinin bam baska.. Guzel olabilir de sonu, olmayabilir de..
Ben yaptim oluyor demelik bir mevzu değil.
 
Birbirimize geç kalmışız cümlesi bana saçma geldi. Aradan geçmiş neredeyse 20 sene. O adamın eşinin öyle durumu olmasaydı bu yorumu yapacak mıydı? Ortada zamanında birbirinizi tercih etmemeniz var. Geç kalmışlık yok. İkinci olarak sizin eski eşinize karşı aşkınızın bitmesi. Hâlâ onu iyi anmanız. Ben de sizin sevgi anlayışınızın farklı olduğunu algılattı. Sanki bunla da birlikte olsanız zamanla aşkınız biter gibi geldi. Zaten evlilik denilen şey aşk değil. Sevgi ve anlayıştan ibaret.
Bu kadar koşar adımlarla gitmek beni ürkütürdü. Ki ben aracı kişi bile olsa o kişinin güvenirliliğini bile sorguladım boşanmış bir kadın olarak ...Lisedeki arkadaşlıklar zamanla çok evriliyor.
Kendinize zaman verin. Zaman geçsin. Korkularınız bitsin. Artılarını eksilerini yazın. Önceliğinizi yazın. Bu kişiye fırsat vermek istiyorsanız da verin. Ama önce kendini size ispatlaması lazım. Emin olun. Sonra yolunuza bakın. Hayatınızdan bir dönem daha çalınmasına izin vermeyin derim.
 
Ben de öyle çok sevdim ilk eşimi, ama evliliğim de çok yalnız kaldım bir süre, bir depresyon halinde idi ve sadece yiyor çalışıyor yatıyordu. Cinsel hayatımız ise 2021 Kasım ayında bitmişti. Aynı yatağı bile paylaşamaz hale gelmiştik. Kendi içine kapanmış konuşmuyordu kimseyle zamana bıraksam da üstüne gitmesem de kadınlığımı unutmaya başladım. İşten gelip yemek yapıp temizlik yapan bir robota dönmüştüm. Eşim seviyordu beni ama düştüğü çukurdan çıkamıyordu, konuşmak istesem de ulaşamıyordum ona. Terapi bile fsyda etmedi. Ayrılık en son şeydi ama beni mutsuz etmektense ayrılmanjn en doğrusu olduğunu söyledi, inanır mısınız o kadar yalnızdım ki bu evlilikte olmaz bile diyemedim. Bu eclilikte bir çocuk olsaydı belki katlanılabilirdi ama gençtim ve kendime değer verdiğimi farkettim, mutsuz bir evlilik içinde yıllarım gidiyordu. Bu yüzden boşanmak en doğru karardı. Sonrasında çok bocaladım, kararımı sorguladım, suçladım hem kendimi hem onu ama bir yere varamadığımı farkedince de yeniden doğmaya karar verdim. Kendime bakmaya karar verdim kilo verdim, makyaj yapmaya başladım, gezdim tozdum sinemaya gittim şehirler dolaştım alışveriş yaptım, baktım hala gülebiliyorum iyiyim toparladım, sonra da yoluma bakmaya karar verdim. Ama herkes çok erken diyor, ben hala yasımı tam tutmamış hala acı çekiyor farkında değilmişim, bir insanın hu kadar güçlü olması normal değilmiş kendimi kandırıyormuşum. Halbuki ben iyiyim, yemek yiyor uyuyorum ağlamıyorum, işin odaklandım ve gayet sağlıklıyım diye düşünüyorum bilmiyorum ki boşlukta mıyım, yoksa çoktan ayağaai kalktım mı:) ah bunu bir anlayabilsem..
 
Benim konum bile var bununla ilgili. Cidden iyi miyim diye :)


Benimki saygının da sıfırlandığı berbat bir evlilikti tabi böyle bir fark var ama sonuç olarak siz de mutsuzdunuz. Bence hayata atılmaktan çekinmeyin, aşka da. Denemek size ne kaybettirir ki? Tabi ki içiniz ısındıysa, öylesine değil
 
Elbette fikirlerinizde ta destek olacak ya da yereceksiniz. Lakin kalp kırmamak en güzeli. Yapıcı eleştiri istediğim için yazmadım bu konuyu yıkıcı eleştiri de olabilir hepsini alıp cebime koymaya geldim.
Ben bahsettiğim kişinin sevgisini sorgulamıyorum. O sevgi sürüyor mu hala ya da sürecek mi bunu elbette zaman gösterecek. Belki de bugün böyle düşünen adam benden önce bırakıp gidecek. Bunun garantisi elbette yok. Kararlarımızın doğru yada yanlış olduğunu bize gösterecek tek şey zaman.
Ben aslında bir kadın olarak boşandıktan kısa bir süre sonra yoluna devam etmek yanlış mı sizler bu konuda ne düşünüyorsunuz onu merak ettim, hemen evleneceğim demedim, bu ilişkide karşı tarafın evlilik niyeti taşıdığını söyledim sadece, ben bu niyeti taşımak için çok mu erken yoksa bu hayatın olağan akışında var olan birşey de ben mi bilmiyorum, boşandıktan sonra yoluna devam edenler pişman mı yoksa kızım aklını başına al ne flörtğ ne erkeği az biraz zaman geçsin diyenler mi çoğunlukta bilmek istedim, biz kadınlar çok şey yaşıyoruz her birimizin hikayesi farklı, duymak cesaret almak istiyoruz, yanlış bir şey söyledi isem affola şimdiden
 
Hakkınızda hayırlısı olsun en
 
 
Ben şunu çok merak ettim. İlk eşinizle aranızdaki sevgi bitti diye mi ayrıldınız. Tek nedeni bu mu. Hanginiz ayrılmak istediniz. Onun mu size karşı sevgisi bitti. Hakkınızda hayırlısı olsun inşaallah bu arada
 
Biz 7 yıllık evliliğimizde 3 yıl ayrı kaldık, tayinim bir türlü çıkmadı onun bulunduğu şehire çıktıktan sonra da bu aradaki 3 yılda değişmişti başlarda çok iyiydik ama sonrasında eleştiriler başladı, kilo almıştım ve sağlık problemlerim vardı, kendime dikkat etmiyordum, içinde bulunduğu maddi sıkıntılar dışarıda yaşadığı problemler ailevi sıkıntıları eve yansımaya başladı bir süre sonra da içine kapandı, arada bir manipule bile ediyordu beni. Sonra sessizleşti, yatağa bile gelmemeye başladı. Bu süre içerisinde ben hep destek oldum hem maddi hem manevi ama üstüne gitmedim bir kaç kez konuşup destek olmayı denedim, sorgulamadım. Sadece yalnzılaştım geçecek bu süreç tekrar iyi olacak dedim, babası da kanserdi, onun verdiği bir gerginlik de vardı. Tam 6 ay sadece yiyen uyuyan işe giden bir adam oldu, kimse ile konuşmadı, bağlamasını bile almadı eline, herkese kapattı kendini, terapi aldık ama çıkamadı yine de. Sonra beni mutsuz ettiğini söyledi en son konuşmamızda, sevgim yok demedi, sadece benden 3 yıl daha çalmak istemediğini mutlu olmamı istediğini söyledi bu evlilik devam ederse kavga etmeye başlarız ve birbirimize saygımız da sevgimiz de kalmaz dedi ayrılırken ben hala seviyordum, ama o sevmiyordu sadece beni değil artık kendini de sevmiyordu belli ki. Şu an hala bunalımda. Sessiz içine kapanmış bir derdi varsa bile kimseye anlatmıyor. Değişik bir ruh hali içinde. Ben elimi uzattım defalarca ama tutmadı ve çıkmadı o çukurdan. Seviyorsa bile kaybetmeyi göze aldı ben de kendime yeni bir hayat kurdum. Sevmek bazen yetmiyor bunu anladım. Hala daha ailesi ile görüşüyorum, kendisi ile de karşılaştığımız zaman iki arkadaş gibiyiz, ayrılık kararı bu toksikleşmiş evliliğe iyi geldi bana kalırsa aradaki 3 yıllık zaman onda sabrı ve sevgiyi bitirmiş söylemeye cesaret edemedi sadece ben gözlerinde gördüm ama. Umarım kararından mutlu olur. Ben hala değerliyim. Evliliğe ve aşka olan inancımı yitirmedim. Kasım ayından beri savaşıp direniyorum, sadece kadın olduğumu hatırlamak istiyor tekrar sevilmek sevmek istiyorum, beni sevmeyen bir adam için aylarca yıllarca gözyaşı dökmemeyi tercih ettim diye suçlanmak istemiyorum, bir kadının benliğinin ne kadar değerli olduphnu kendime hatırlatmak ve değer görmek istiyorum, çok şey istemiyorum sanki :)
 
Hemen evlenmeyin ama iliski yasayin yani sonucta yillar gecti ve ikinizde degistiniz birbirinizi tekrar taniyin ve gorun pisman olabilirsiniz evet ama buna deger belli bi yastan sonra boyle kolay kolay tekrar bu duygulari hissetmeniz bence bir sans bunu kacirmayin bukadar dusunerek mutlulugu kacirabilirsiniz uzulmekte var cok kutlu olmakta bunu goze alin almalisiniz
 
Hemen tabi ki evlenmeyin. Ağzı sütten yanan yoğurdu üfleyerek yer hesabı zaman verin başlayacaksanız da bu ilişkiye. En önemlisi de siz eski eşinizle anlaşamadık diyorsunuz ama bu adam neden ayrılmış eşinden?
 
Ben böyle lisedeki sevgilim, ikimiz de boşandık, sosyal medyaya girer girmez buldu beni demek ki kader ağlarını örüyor tarzı düşüncelerin insanları yanılttığını düşünüyorum. Ağustostan bu yana daha iki ay geçti. Temkinli davranmanızı tavsiye ederim
 
Boşanır boşanmaz başkasıyla evlendi diye konuşmak kimsenin haddine değil ancak boşanmış biri olarak daha temkinli adımlar atmanız gerekir.
Lisedeki sevgiliniz şu an farklı bir kişi, aradan yıllar geçmiş. Tamamen yeni biri gibi tanımanız lazım birbirinizi. Konuşması çok şov gibi geldi ayrıca, gözünüzü boyamaya çalışıyor. Biraz vakit geçirip gözlemleyin derim.
 
D
Daha çok yeni ayrılmissiniz karşınızda ki insan ile belirli seviye içerisinde uzun süre konuşmanızı tavsiye ederim iki tarafta da çocuk var mı bu konular aceleye gelmez
 

yapmayın siz hala lisedeki kız mısınız?
o da lisedeki çocuk değil.
ikinizde büyüdünüz değiştiniz kafalarınız aynı değil artık.
haklı yazdığınız için yazdım bunu.
sevgili olarak devam edin birbirinizi yeniden tanıyın evlenmek isterseniz evlenirsiniz.
 
Sevgililik olabilir ama evlenmeyi şu an asla düşünmeyin. Daha neler.
Uzun bir evlilik tecrübe etmişsiniz, üstelik pek az kişinin başarabildiği şeyi başarıp güzelce ayrılmışsınız eşinizden, saygıyla hatırlıyorsunuz.
Şimdi böyle lisedeki aşkımı buldum diyerek paldır küldür evlenilir mi? Aşk yetseydi ilk eşinizden boşanmazdınız, çok sevdim onu diyorsunuz.
Zamana bırakın, sevgili olun bakın bir duruma. Hem belli ki etrafı da takıyorsunuz. Boşanmanın ardından bu derece hızlı evlenen biri hakkında da emin olun herkes kalbinizi incitecek pek çok şey söyler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…