Pazar gününü ertesi gün işe gideceğinizi düşünerek stresli geçiriyorsanız, bu yüzden hafta sonunun bile tadı kaçmaya başladıysa uzmanlara göre “pazartesi sendromu” yaşıyorsunuz... Araştırmalar; en profesyonel, en başarılı, en çok kazanan insanlar dahi bu sendromu yaşıyor, pazartesi işe gitmekte zorlanıyor ve garip bir stres türü ile boğuşuyor diyor... Kimilerine göre pazartesi sendromumuzun nedeni çocukluk yıllarına, okula gitmek istememize dayanıyor... Pazarları seremoniye dönüşen banyo yapma ve okula hazırlanma süreci, çocukluk hatıralarınızdan bugüne bu stresi taşıyabiliyor. Kimileri ise çalışan kesimin sorunu olarak kabul ettiği pazartesi sendromunu, patron olmadıkça kurtulmak mümkün olmayan bir sorun olarak değerlendiriyor. Pazartesinin suçu ne? Niye bugünü sevmiyoruz? Neden haftanın ilk günü tatilden çıkmış olmamıza rağmen yorgun hissediyor, işe motive olmakta zorlanıyoruz? Faklı isimlere sorduk, farklı yanıtlar aldık....
Pazartesini gününü, pazartesi günü tatil yapanlar seviyor. Elbette ki pazartesinin bir suçu yok. Tatil sonrası ilk iş günü hangi günse onu sevemiyoruz. Bunun da tek bir yanıtı var: Gerçekten sevdiğim, kendimi ait hissettiğim, kendimle barışık bir işim olduğunda pazartesi hiç de sorun olmaz. Sadece işin kendisi değil, iş yerindeki baskı, insanlarla yaşanan sorunlar, yönetici baskısı, hatta mobbing pazartesinin zorluk katsayısını etkiliyor.
Her pazartesi ağlanırız, hatta hafta sonu bile tadını çıkartamayız ama her pazartesi de aynı döngüye devam ederiz. Stres yaratan, baskı oluşturan etkenler değişmedikçe onlara verdiğimiz tepki de değişmiyor. İki seçenek var: Ya dış etken olan her neyse onu değiştireceğiz, ya da kendimiz değişeceğiz. Birinci şıkka bakarsak işyerindeki sorunum gelirim olabilir, yöneticimle sorunum olabilir, hatta çalışma mekânım olabilir. Yapabileceğim şey bunları benim istediğim şekle getirebilmeyi denemek. Eğer yöneticimle sorun varsa oturup onu paylaşmak ya da sorunum her neyse onu açıkça dile getirmek. İkinci şıkta ise, madem ki mutlu değilim, madem ki işe gitmek bana iyi gelmiyor o zaman ben gerçekten ne istiyorum? Bunu çok net bir şekilde hatta boş bir kâğıda detaylıca yazmak. Pazartesi işe mutlu gidebilmem için ne olması gerekiyor? Çıkan tabloya göre işimi nasıl şekillendirebilir, beni rahatsız eden koşulları nasıl ortadan kaldırabilirim? Eğer deniyorsam ve değişen bir şey yoksa o zaman sakin bir şekilde B planıma yoğunlaşmalıyım. İstediğim iş ve koşulları başka bir yerde nasıl elde edebilirim? Belki de kendi işimi yapma seçeneği çıkacaktır. Ve unutmamalıyız ki, pazartesilerden bu kadar yakınırız, işimiz ve iş hayatı hakkında bu kadar söyleniriz ancak bir o kadar da işimizi kaybetmekten korkarız. Sorun dönüp dolaşıp gerçekten ne istediğimizi, yaşamda nereye gitmek istediğimizi net olarak bilememizdir.:2: