- 20 Ocak 2021
- 1.880
- 2.332
- 83
- 27
- Konu Sahibi okyanus777
-
- #41
Evliliğin ilk zamanları çok kavgalar oluyor.
Tepkini koydun mu? Böyle devam ederse boşanabileceğinizi ciddi bir şekilde dedin mi hiç?
Evliliğin ilk zamanları çok kavgalar oluyor.herkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
Kesinlikle öyleSürekli yalnız kalmak, anlaşılmamak ve sevgisizlik içinde yaşamak yerine, kendinize bir çıkış yolu çizmek artık bir ihtiyaç haline gelmiş. Bu ilişki, sizi büyütmüyor; aksine her geçen gün daha fazla tüketiyor. Şimdi kendiniz için bir adım atmanın ve duygusal olarak iyileşmenin zamanıdır. Gerçekten sevgi dolu, değer gördüğünüz bir hayatı hak ediyorsunuz. Ve bunun başlangıcı, artık görmezden gelmemek olabilir.
Ben demeden kendisi diyor zaten :) ben söylediğimde de tamam aç davayı diyor ya bu kadar cepte gördüğünden bu rahatlık ya da çoktan bitti özetle kaybetme korkusu yok. Ben de ilk kez çabalamıyorum bunun farkındadır eminimEvliliğin ilk zamanları çok kavgalar oluyor.
Tepkini koydun mu? Böyle devam ederse boşanabileceğinizi ciddi bir şekilde dedin mi hiç?
O zaman dediğini yap. Evi terket.Ben demeden kendisi diyor zaten :) ben söylediğimde de tamam aç davayı diyor ya bu kadar cepte gördüğünden bu rahatlık ya da çoktan bitti özetle kaybetme korkusu yok. Ben de ilk kez çabalamıyorum bunun farkındadır eminim
O boşanlım dediğinde siz de tamam artık boşanalım derseniz nasıl bi tepki verir acaba. Geri adım mı atar yoksa işine mi gelirherkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
Aşırı anneci olduğu için böyle bence. Annelerinin paşaları iki zorluğa gelince kaçıyorlar. Çünkü anneleri tarafından hep memnun edilmiş, bir lafları ikiletilmemiş, ayaklarına çoraplarına kadar giydirilmiş, hizmet edilmiş erkeğimsilerin kaybedecek bir şeyleri olmuyor. Şimdi koşarak gitse annesi eliyle besleyecek biliyor. Evlilik hazırlıklarını her aşamayı annesine soran erkek aslında çok büyük ipucu ama kızlarımız ben değiştiririm ben düzeltirim diyorlar. Her şeyi her tartışmayı her olumsuzluğu alttan alıyorlar ve bunu da marifet sanıyorlar.Bu adamın zoru neymis 9 ay nedir ki en kötü evliliklerde bile canım cicim ayları cinselliğin aşkın en çok olduğu zamanlar ne bu dede gibi yirmi gün küs kalmak hemen boşanma lafı etmek. Aldatıyor gibi sizi başkası olabilir
eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar
Okurken bile için sıkıldı ki siz bunları yaşıyorsunuz Allah yardımcın olsun evlilikte kolay değil boşanmakta ama sevgisiz bir hayat hepsinden daha zor cocukta yokken yani bence açık açık konuşun tüm sorunlarınızı dile getirin eğer agresif biriyse konuşma sürecinde yanınızda 3.bir kişide bulunabilir aklıma bunlar geldi bende evliyim iki çocuğum var ve yaşımda çok buyuk değil yazmaya kalkasam buraya sığmaz berbat 3 yıl yasadim ilk 3 yılım yani ama sevgi varsa çoğu şey çözülüyor tecrübe ettim şu an düşünüyormda bana seni sevmiyorum deseydi bir daha olamazdik herhaldeherkese merhaba çok içimin dolup taştığı kimseye anlatamadığım bir süreçten geçiyorum. uzun yazıcam biraz. eşimle 5 yıllık birliktelik sonrasında evlendik yaklaşık 9 aydır evliyiz ama düğün arifesinde sorunlar kendini göstermeye başladı bi anda uzaklaşma beraber vakit geçirme azaldı. ufak şeylerden sorunlar büyüdü. hatta düğünden 1 ay önce saçma sebeplerden bi tartışma çıktı ve yine ayrılık eşiğine geldik. hepsinde de yapıcı olmaya çalıştım stres vardır maddi kaygılar olabilir dedim hep. ve klasik düğün öncesi aman yeter ki mutlu olalım diyip çoğu şeyi istemedim yapabildiğim kadarıyla da elimi taşın altına koydum. çünkü hayatı paylaşmaktı amacım her zaman da ilişkide daha çok verici taraf oldum bu süreçte de almayı unuttum denge orda bozuldu. bu arada ailesinin hakkını yiyemem onlar da ne gerekiyorsa yapmaya gayret ettiler. ama eşimin ilk sorunu şu annesiyle bağlı değiller bağımlılar annesi her şeyi eşimle yapmış düğün öncesinde annesinin de çok negatif etkileri oldu. evlendiğimiz ilk hafta balayı dönüşünde tartıştık 1 hafta küs kaldık derken derken bu böyle devam etti beraber zaman geçirmiyoruz ne istediğimin bir önemi yok çok insani şeyler bekliyorum aslında beraber bi film izlemek mesela bi pazar dışarı çıkmak gibi ama yok. ev arkadaşı gibiyiz ayrı odalarda sadece yemek yerken ne kadar muhabbet edersek ediyoruz o kadar , her tartışmamızda da hemen boşanmayı öne sürüyor ve sevgim bitti sevmiyorum diyebiliyor. aralık ayında dipsiz kuyuda gibiydik eşyalarımı toplama aşamasına geldim ama yapamadım o da yapamadı tam düzeldik dedik ama bu sırada yine ev arkadaşlığı devam etti sadece tartışmalarımız bitti daha sakin bi hal aldık. 20 gün önce yine absürt şekilde tartıştık ve konuşmuyoruz hiç tartışırken çok kırıcı oluyor. dediğim gibi başlarda alışma sürecidir vs dedim ama bizim tartışmalarımız fikir çatışması veya adapte olmaktan kaynaklı değil alışma süreciyle bir alakası yok bana kalırsa. kendimi çok yalnız hissediyorum aynı evin içinde sanki sevgisi gerçekten bitmiş hatta düğünden önce bitmiş ama vicdan yapmış gibi düğün yazın oldu geçen sene marttan beri soğukluk var işte o zamanlar görmek istememişim hep biterse biter modunda evliliğe ben zorlamışım gibi bi tavırda evet sevgim bitmedi ama hissizleştim yoruldum görülmeye çalışmaktan. ona kalırsa bir şey yok ortada ben büyütüyorum ama normal değil normalleşmeye başladı. şimdi de konşmuyoruz ama aynı şeyleri konuşmak istemiyorum bitiyosa bitsin diyor işte sadece
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?