• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yemek yemeden duramıyorum. Sadece yemek düşünüyorum.

Muhtemelen duygusal aclik yasiyorsunuz bu yuzden ackende tokkende yemek size haz veriyor. Kismen ayni durumla muzdaribim. Bu ara kendi kendime aburcubur tarzi seyleri kotulemeye calistim onlardan tiksinmeye calistim beyne bu sinyalleri gonderince ise yaradigini farkettim bide surekli ben tokum canim hic bisey istemiyor demeye basladim gercekten ise yariyor sagliksiz atistirmaliklar yerine yerini yogurt sut ayran gibi saglikli seylerle degistirdim suanlik iyi gidiyor gibi. Denemeni oneririm. Beyinde bitirmek gerekiyor. Birde o harcliklarini disardan yemek icin degilde bi diyetisyene gitmek icin harcasan aslinda durum farkeder hayaatinada bi yenilik gelmis olur hem.
 
Bence yemeğe verdiğin parayla psikoloğa git senin için daha iyi olucak. Yemek yedikçe yiyesi geliyor insanın hele fastfood daha yediriyor. Bi şeylerle meşgul ol yemek yemek istediğinde çık dışarı yürü temizlik yap müzik dinle.
 
Merhaba herkese. Benim derdim tüm gün yemek düşünmek. Boyum 155 kilom ise 76.

Ben her zaman yaşıtlarımdan daha kiloluydum aslında. Amma 3 sene önce kilo vermiştim istemeden. Ve 55 kilo olmuştum. Ama sonra kilomu koruyamadım. 3 sene içinde 21 kilo aldım. Sebebi de cips kola çikolata.

Şimdik zamana gelecek olursak, ben her gün eve yemek sipariş ediyorum. Günde 2-3 kez. Önceden de eve sipariş ederdim ama haftada bir-iki kez. Son 2-3 aydır her gün sipariş ediyorum. Yediklerim de cola, mcdonald's, pizza, waffle falan. 3 aydır evde yapılan yemekleri yemiyorum.

Son 2-3 ayda 6 kilo aldım. Her gün sözler veriyorum kendime bugün son siparişim olacak diye. Ama olmuyor yapamıyorum. Sorun doymak değil, doyuyorum. Ama hala yemek arıyorum. Doyunca durmuyorum, patlayana kadar yiyorum. Kiyafetlerim yakışmıyor, ailem çok kilo aldın diyor. Arkadaşlarım ima ediyorlar kilolu olduğumu. Utanıyorum. Diabet olmaktan korkuyorum. Çirkinleştiğimi hissediyorum. Obez kategorisindeyim artık. Ama hiçbir şey beni motive etmiyor. Zayıf olmak istiyorum ama kendimde o gücü bulamıyorum. Ne yapmam gerekiyor?
aile evinde kalmıyor, yalnız yaşıyorsan çok zor gerçekten. Yemek yapmaya erinip bir de üstüne uygulamalardan gelen indirimlerle ben de bayağı ölçüyü kaçırmıştım. Şimdi on iki gündür aile evindeyim ufak ufak tartıda farkı görmeye başladım. Velhasıl tencere yemeği, ölçülü olduğu sürece dışarıdaki her yemeğe kıyasla daha sağlıklı ve doyurucudur. Sevdiğin ev yemeklerini yaparak bu gidişe bir son demelisin.
 
Paranız bitince nolcak,aileniz de zayıflayın diye para vermezse?
Psikolojik destek alıp buna kendi cabanizla değil bir uzmanla beraber son vermeye çalışın. Umarım en kısa zamanda zayıflarsiniz.
 
Merhaba herkese. Benim derdim tüm gün yemek düşünmek. Boyum 155 kilom ise 76.

Ben her zaman yaşıtlarımdan daha kiloluydum aslında. Amma 3 sene önce kilo vermiştim istemeden. Ve 55 kilo olmuştum. Ama sonra kilomu koruyamadım. 3 sene içinde 21 kilo aldım. Sebebi de cips kola çikolata.

Şimdik zamana gelecek olursak, ben her gün eve yemek sipariş ediyorum. Günde 2-3 kez. Önceden de eve sipariş ederdim ama haftada bir-iki kez. Son 2-3 aydır her gün sipariş ediyorum. Yediklerim de cola, mcdonald's, pizza, waffle falan. 3 aydır evde yapılan yemekleri yemiyorum.

Son 2-3 ayda 6 kilo aldım. Her gün sözler veriyorum kendime bugün son siparişim olacak diye. Ama olmuyor yapamıyorum. Sorun doymak değil, doyuyorum. Ama hala yemek arıyorum. Doyunca durmuyorum, patlayana kadar yiyorum. Kiyafetlerim yakışmıyor, ailem çok kilo aldın diyor. Arkadaşlarım ima ediyorlar kilolu olduğumu. Utanıyorum. Diabet olmaktan korkuyorum. Çirkinleştiğimi hissediyorum. Obez kategorisindeyim artık. Ama hiçbir şey beni motive etmiyor. Zayıf olmak istiyorum ama kendimde o gücü bulamıyorum. Ne yapmam gerekiyor?
Bütçen nasıl elveriyor hergun dışarıdan yemeye.En azından evde kendi hamburgerini yapmayı denesen iyi bir diyetisyene gitsen.
 
Muhtemelen duygusal aclik yasiyorsunuz bu yuzden ackende tokkende yemek size haz veriyor. Kismen ayni durumla muzdaribim. Bu ara kendi kendime aburcubur tarzi seyleri kotulemeye calistim onlardan tiksinmeye calistim beyne bu sinyalleri gonderince ise yaradigini farkettim bide surekli ben tokum canim hic bisey istemiyor demeye basladim gercekten ise yariyor sagliksiz atistirmaliklar yerine yerini yogurt sut ayran gibi saglikli seylerle degistirdim suanlik iyi gidiyor gibi. Denemeni oneririm. Beyinde bitirmek gerekiyor. Birde o harcliklarini disardan yemek icin degilde bi diyetisyene gitmek icin harcasan aslinda durum farkeder hayaatinada bi yenilik gelmis olur hem.
Ben diyet yapamam.Kendimi yiyeceklerden kisitlayamam ama az yemeye çalışirim.Sporu da zorlanıyorum kilomdan ötürü.Spor yap yaparım
 
Merhaba herkese. Benim derdim tüm gün yemek düşünmek. Boyum 155 kilom ise 76.

Ben her zaman yaşıtlarımdan daha kiloluydum aslında. Amma 3 sene önce kilo vermiştim istemeden. Ve 55 kilo olmuştum. Ama sonra kilomu koruyamadım. 3 sene içinde 21 kilo aldım. Sebebi de cips kola çikolata.

Şimdik zamana gelecek olursak, ben her gün eve yemek sipariş ediyorum. Günde 2-3 kez. Önceden de eve sipariş ederdim ama haftada bir-iki kez. Son 2-3 aydır her gün sipariş ediyorum. Yediklerim de cola, mcdonald's, pizza, waffle falan. 3 aydır evde yapılan yemekleri yemiyorum.

Son 2-3 ayda 6 kilo aldım. Her gün sözler veriyorum kendime bugün son siparişim olacak diye. Ama olmuyor yapamıyorum. Sorun doymak değil, doyuyorum. Ama hala yemek arıyorum. Doyunca durmuyorum, patlayana kadar yiyorum. Kiyafetlerim yakışmıyor, ailem çok kilo aldın diyor. Arkadaşlarım ima ediyorlar kilolu olduğumu. Utanıyorum. Diabet olmaktan korkuyorum. Çirkinleştiğimi hissediyorum. Obez kategorisindeyim artık. Ama hiçbir şey beni motive etmiyor. Zayıf olmak istiyorum ama kendimde o gücü bulamıyorum. Ne yapmam gerekiyor?
Öncelikle para çok demek ki.. Her gün hatta 2 - 3 defa sipariş vermek iyi bir bütçe ister..

Onun dışında hazır yemeklerin bağımlısı olmuşsunuz. Neden böyle davrandığınızı iyi bir psikologla çözersiniz diye düşünüyorum.
 
Bu ekonomide sürekli dışarıdan yemeye para mı dayanır yazık değil mi paranıza? Ona vereceğiniz parayı geleceğinize harcayın, biriktirin, yatırın.
Ben kendimi motive etme şeklimi söyleyeyim: 28 yaşındayım. Evlendiğimden beri 10 kilo aldım. Kendime şunu diyorum ileride geçmişe baktığımda yani fotoğraflarıma kendimi nasıl görmek istiyorum? Kilolu görmek istemediğim kesin. Obez seviyesinde değilim o yüzden böyle motive ediyorum. Çünkü fotoğraflarda kilolu çıkmak en nefret ettiğim şeylerden biri😬
 
Bu ekonomide sürekli dışarıdan yemeye para mı dayanır yazık değil mi paranıza? Ona vereceğiniz parayı geleceğinize harcayın, biriktirin, yatırın.
Ben kendimi motive etme şeklimi söyleyeyim: 28 yaşındayım. Evlendiğimden beri 10 kilo aldım. Kendime şunu diyorum ileride geçmişe baktığımda yani fotoğraflarıma kendimi nasıl görmek istiyorum? Kilolu görmek istemediğim kesin. Obez seviyesinde değilim o yüzden böyle motive ediyorum. Çünkü fotoğraflarda kilolu çıkmak en nefret ettiğim şeylerden biri😬
Fotoğraf konusunda çok haklısınız. Arkadaşlarımla olan fotoğraflarda o kadar kilolu duruyorum ki. Hepsi çok zayıf.
 
yazdıklarınız doymanıza rağmen yemenizin duygusal kökenli olduğunu düşündürttü bu konuyla ilgili bir psikoloğa gitmeniz sorunu kökünden çözmenizi sağlar.

diğer bir ihtimal dümdüz iştahlısınız. bunun da fizyolojik bazı sebepleri var. doktorum ciddi kilo fazlası olan her insanın insülin direnci olabileceğini söylemişti. insülini normalleştirdikten sonra kendiliğinden kilo veren tanıdıklarım oldu. bu konuda da kan vermenizde fayda var.

son olarak boş vakit insanı inanılmaz şekilde yemeye yönlendiriyor. bir dönem iki sene evde boş boş takıldığımda en son 30 kilo fazla olarak kendimi bulmuştum. sonra hem işe ve hem doktoraya başladığımda o yoğunlukla gerçekten bana bir şeyler oldu ve bir anda tüm iştahım gitti çok kısa sürede zayıfladım normalleştim. çalışıyor musunuz? sık sık evden çıkıp bir şeyler yapıyor musunuz? bu çok önemli. misal gece sabahlara kadar oturup devamlı bir şeyler yemek çok zevkli biliyorum ama bunu çalışan biri istese de yapamaz.
 
yazdıklarınız doymanıza rağmen yemenizin duygusal kökenli olduğunu düşündürttü bu konuyla ilgili bir psikoloğa gitmeniz sorunu kökünden çözmenizi sağlar.

diğer bir ihtimal dümdüz iştahlısınız. bunun da fizyolojik bazı sebepleri var. doktorum ciddi kilo fazlası olan her insanın insülin direnci olabileceğini söylemişti. insülini normalleştirdikten sonra kendiliğinden kilo veren tanıdıklarım oldu. bu konuda da kan vermenizde fayda var.

son olarak boş vakit insanı inanılmaz şekilde yemeye yönlendiriyor. bir dönem iki sene evde boş boş takıldığımda en son 30 kilo fazla olarak kendimi bulmuştum. sonra hem işe ve hem doktoraya başladığımda o yoğunlukla gerçekten bana bir şeyler oldu ve bir anda tüm iştahım gitti çok kısa sürede zayıfladım normalleştim. çalışıyor musunuz? sık sık evden çıkıp bir şeyler yapıyor musunuz? bu çok önemli. misal gece sabahlara kadar oturup devamlı bir şeyler yemek çok zevkli biliyorum ama bunu çalışan biri istese de yapamaz.
Yok çalışmıyorum, ögrenciyim. Evden sadece üniversiteye gitmek için çıkıyorum.
 
Biriktirdiğiniz parayla diyetisyene gidin. Onbeş gün içinde tartılacak olmak etkiler. Destek alın.
İkinci olarak da mutlaka doktora da gidin bu aşırı kilo almayla kilo vermeye direnç de gelişiyor. İlaç veriyorlar en azından.
Ve son olarak her gün mutlaka yürüyüşe çıkın. Her gün en az 10 bin adım tempolu yapın. Hareket etmek de iştahı etkiliyor ben de
 
O kadar ayniyiz ki. Bunalimda miyim diyorum bazen. Hayir degilim de. Hayatimda her sey yolunda cok sukur. Cok mutluyken de, uzgunken de her halukarda yemek yemeyi dusunuyorum. Ne yapicam boyle bilemiyorum😔
 
Merhaba herkese. Benim derdim tüm gün yemek düşünmek. Boyum 155 kilom ise 76.

Ben her zaman yaşıtlarımdan daha kiloluydum aslında. Amma 3 sene önce kilo vermiştim istemeden. Ve 55 kilo olmuştum. Ama sonra kilomu koruyamadım. 3 sene içinde 21 kilo aldım. Sebebi de cips kola çikolata.

Şimdik zamana gelecek olursak, ben her gün eve yemek sipariş ediyorum. Günde 2-3 kez. Önceden de eve sipariş ederdim ama haftada bir-iki kez. Son 2-3 aydır her gün sipariş ediyorum. Yediklerim de cola, mcdonald's, pizza, waffle falan. 3 aydır evde yapılan yemekleri yemiyorum.

Son 2-3 ayda 6 kilo aldım. Her gün sözler veriyorum kendime bugün son siparişim olacak diye. Ama olmuyor yapamıyorum. Sorun doymak değil, doyuyorum. Ama hala yemek arıyorum. Doyunca durmuyorum, patlayana kadar yiyorum. Kiyafetlerim yakışmıyor, ailem çok kilo aldın diyor. Arkadaşlarım ima ediyorlar kilolu olduğumu. Utanıyorum. Diabet olmaktan korkuyorum. Çirkinleştiğimi hissediyorum. Obez kategorisindeyim artık. Ama hiçbir şey beni motive etmiyor. Zayıf olmak istiyorum ama kendimde o gücü bulamıyorum. Ne yapmam gerekiyor?
Eğer diyetisyenle calismayacaksaniz ve iradeniz yoksa hersey yavaş yavaş.
1. Önce eve abur cubur almayarak başlayin. Çikolata yerine kuru meyve, kola yerine maden suyu bulundurun evde.
2. Ilk başta tatlı siparişi vermeyi durdurun. Waffle yerine meyve yiyin.
3. Disardan siparis verirken hergün zincir restoranlardan vermeyin, bir gün mc yiyorsanız ertesi gün çorba, ev yemeği siparişi edin.
4. Daha sonra birgun fastfood, birgün ev yemeği, bir gün sipariş vermeme moduna dönün.
5. Hayatiniza yavaş yavaş hareket katin. Aksamlari otururken dur bir kitaplığı düzenleyeyim, dur bir camasir atayim, dur bir şu bulasik makinesi boşaltayim gibi bahanelerle oturup kalmayi engelleyin.
6. Sonra yürüyüş yapmaya başlayın. Akşam serininde kulaklığınızı takın ve 1 saat yürüyüş yapın.
7. Günde 3 öğün değil 2 öğün yiyin, öğle yemeğini hayatimdan cikaramam derseniz cacık, salata gibi ferah şeyler yiyin.
8. Agir sporlar sevmiyorsaniz (ben cardio sevmem mesela) yoga, pilates gibi sporlara başlayın.
9. Bir anda A*riana L*ma olmayacaksınız, kendinize ağır hedefler koymayin ki iradeniz kırılmasın. Düzeninizi bozarsanız da zaten bozdum diye daha da salmayin tekrar tekrar başlayın.
Kolay gelsin.
 
Yok çalışmıyorum, ögrenciyim. Evden sadece üniversiteye gitmek için çıkıyorum.

devamlı evde oturup da sizin gibi yemeyecek insan azdır. bizzat yakın bir arkadaşım yıllardır zayıftı bir dönem işsiz kaldı ve evde anında kilo aldı. hobi maksatlı part time da olsa bir işe girseniz işe yarayacağını düşünüyorum.
 
Yok çalışmıyorum, ögrenciyim. Evden sadece üniversiteye gitmek için çıkıyorum.
Üniversitede bir ara ben de yedim habire, yemek yemeyi aşırı seviyorum. Hayatta en keyif aldığım şeylerden biri net budur. 165 im, 50 kilodan 60 a çıktığım anda durmam gerektiğini fark edip diyete başladım. Olmadı bidaha olmadı bir daha. İnanın 20 kere falan baştan başladım ama yaptım. İradeyi her seferinde daha da zorladım. Geri kilo verdim. En önemlisi doğru zamanda müdahale. Tek çözüm iradeyi geliştirmek. Hiçbir şey size o kadar süre yemek odaklı yaşadıktan sonra yemeği unutturmaz. En büyük yanlış yemekleri unutturacak çözüm aramak. Oysa çözüm yemek düşünsen de yapmamak. Yok yani inat edip yememek dışında bir çözüm gerçekten yok. Ha gezdim tozdum alışverişti arkadaş toplanmaları kitap vs oyalardım kendimi ama unutmazdım asla. Yine de bin denemeden sonra inadına yememeyi başardım. Aşırı zor geliyor ama durmak dışında inanın çözüm yok. Ya duracaksınız ya da şiştikçe şişip, bir de özgüveni tamamen yitirip daha Fazla yiyeceksiniz. Yani bu böyle devam eder. Yememek dışında irade oluşturmak dışında bir şans, mucizevi bir çıkış yok. İyi tek bir tarafı var, yemedikçe yememek normalleşiyor. Kolaylaşıyor. Ama o zamana dek büyük bir direnç şart
 
Back
X