Yemek yapma fobisi

yeniuye01 .!.:

Kadın bize kızıp bebeği döverdi. Böyle man yak bir kadındı.
O uygulamayı indirdim . Onlarca tarif ekledim de yapacak cesaretim yok. Hep kaçış bahaneleri uyduruyorum
Mutfağınıza çok özendim benimde öyle olur umarım

Genişletmek için tıkla...

yuvarlanan asi bir panda .!.:

Olur olur bunlar hem ucuza mal olacak hem de seni mutlu edecek şeyler. Eminim dahha güzellerini yaparsın. Bırak o pislik kadını düşünme bile. Hepimizin yaraları, sancıları var. Onları aştıkça daha güçlüyüz. Cesaret edemeyecek bir şey yok. Belki yanar belki olmaz ama yap. Ben ki çorbayı dibine tutturmuş insanım beceriksizim ama olsun. Öğreniyor insan :))

Genişletmek için tıkla...

Zeynoo40 .!.:

Aynen .. yemeklerin güzel.oluyor madem devam et ..

Genişletmek için tıkla...

sunsea .!.:

Yaa ne tatlısınız mutfak fobisi olabilir tabi =) ben size tavsiyeler vereceğim merak etmeyin (Mesleğim bu özelden yazın, tarif de paylasorım =) işin psikolojik kısmı zor o konuda da yardım alsanız rahatlarsınız, eminim =)
Şimdi öncelikle mutfagınızı güzel Br temizliyoruz ve tezgahınız oldukca bos olsun. Yenilik, genişlik ferahlık hissi verir. Acık renkler de öneririm.
İkincil olarak yemek yapmak sizin göreviniz değil ve bizler evimizde iyi yemekler yapmak zorunda değiliz yemek bazen tutar bazen tutmaz bu profesyoneller için bile böle ise varsın lapa olsun pilavlar
Şöle düşünmekte fayda var dısarıda kullanılan yağlar genelde sahlıga zararlı olabiliyor. Evde yapmak cok daha güvenli.
Mutfak esinizlr beraber eğlenceli vakit gecirebileceğiniz, özgür ve özgün olabileceğiniz bir alan. Yemeği sevdiyiniz seylerden baslayın. YouTube ta refika nın videoları var mesela oradan göre göre ne yapacağınıza dair bir ısık yanar o gün için ama genel olarak evde ne varsa o değerlendirilir böylece cok düşünmenize gerek kalmaz.
Sektörde calısmıs biri olarak söylüyorum bu işin tek bir formülü var denemek ve denemekten korkmamak =) sizin kekinizin daha güzel olması için 2.belki 3.keze ihtiyacı var. Göre göre dokuna dokuna olur bu işler =)

Genişletmek için tıkla...

yeniuye01 .!.:

Dalga geçmeyin lütfen. Hani başkalarına anlamsız gelen fobiler vardır ya bende de bu fobi var. Siz aman onda ne var diyebilirsiniz ve diyeceksiniz ama mesela bende sizin gibi korkuyorum dediğiniz şeye aman ne var onda diyebilirim.
Konuya gelirsek matematik işlemlerini( elbette çok abartılı olmadığı sürece ) kafadan yaparım, kanuni durumlarda iyiyim, bilgisayarı takır takır kullanır yetmedi içini açar tamire kalkarım vs vs. Yani bence kafası çalışan biriyim. Ama gel gör ki akşama ne yemek yapsam diye düşününce kafada şalter iniyor. Yok arkadaş çalışmıyor. Boş boş bakıyorum. Yemek nedir sorusundan öteye geçemiyorum. Hadi zor zahmet yemek buldum diyelim bu seferde o yemek pişene kadar gerim gerim geriliyorum.
Tahminim bunun sebebi çocuklukta. Ben küçükken abilerimle bir aradaydık. Yengelerden biri beni istemedi evde. Bildiğiniz istemedi. İlkokula gidiyordum daha. Ne suç işledim inanın bilmiyorum ki çocuk ne suç işleyebilir? Çok da sakin bie çocuktum akrabalar bile söyler hala. Bu yenge beni bakışıyla, yalnız bulursa diliyle döverdi resmen. Onun yüzünden, onunla karşılaşmamak için buz gibi odalara saklanır kimseyle görüşmezdim, orada uyurdum. Bir kişide aman Ali Rıza efendi tadımız kaçmasın diye itiraz etmedi bu duruma. Anlayacağınız gariban bir çocuk olarak büyüdüm. Bu durumda bırakın mutfağı salona bile çıkmazdım bişey demesin diye. Az bişey akşam yemeği yer, ortalıktan kaybolurdum. Sanıyorum bu sebeple bir yaştan sonra gelişimim de ilerlemedi çok zayıf bir çocuk olarak kaldım. Boyum kısa kaldı. Kızmasın diye haliyle mutfağa da girmezdim , odaları da mutfakla yanyanaydı. Su bile almaya girsem parmak ucumda girer çıkardım. Çıkıp gürültü yapıyorsun diye kızmasın isterdim. Falan falan işte. Onlar evde yokken mutfağa girer makarna yapardım mesrla. Ama annem der arada, o kadın yüzünden çocuğum babasının ekmeğini bile zor yerdi diye. Hiç birşey yapmadı değil ailem ama karşıdaki laftan anlayan biri değildi. Çok sinsiydi zaten, kimse yokken yapardı yapacağını.
Özetle tahminim bu kadın yüzünden hayatımda pek çok sorun yaşadım ve psikolojik olarakk hala yaşıyorum( yıllardır görmedim boşandı abimle ama rüyamda kavga eder, bazen döverim). Yıllarca arkadaşım olmadı, ezik kaldım falan . Bu sorunlardan biri de galiba bu mutfak mevzusu. Bunu yeni fark ediyorum. Mutfağa giresim bile yok. Vakit geçirirken mutfakta bunalıyorum . Çok dağınık zaten. Güzel mutfakları görünce özeniyorum, güzel yemek yapanları görünce de özeniyorum ama yok ben bir an önce kaçmak istiyorum oradan. Bu arada yapınca güzel yemek yaparım ama bu huy yüzünden tecrübe kazanamıyorum. Haftada 2 kez en az dışarıda yemek yiyoruz ve bu da sağlıksız biliyorum ama yenemiyorum bunu. Saatler öncesinden geriliyorum. Tıpta ismi de var bu fobinin.
Evlenmeden öncede böyleydim. Annemin dediğinden çıkmazdım mutfakta. Kendim ufak tefek şeyler dışında bir şey yaptığım nadirdir, kurabiye, patlıcan salatası, makarna, kısır vs
Evlenirken en büyük korkum pilav yapmaktı. Kimden duyduysam en zor yemek pilavdir diye, korktum. İlk kez annem olmadan yaptığım yemekelrden biri pilavdı. İnat ettim. Ve ilginç ki kaç yıllık evliyim, evlendiğimden beri yaparım ve lapa olmafı hiç. Belki yumuşak olmuştur ki o da bir elin parmağını geçmez. Herkeste çok beğenir çok şükür.
Uzun oldu kusura bakmayın ama lütfen yardım edin nasıl yenerim bunu. Destek olun bana. Utanıyorum artık herkesten. Bir yere gitsem gerekseyemek yapamam insanlar ayıplar beni diye stres yapıyorum. 2 yıldır belki yeni kek yaptım geçen gün. Ama tecrübesiz olunca içi azzııcık hamur kaldı. Çorba bile stres yahu
Yardım lütfen

Genişletmek için tıkla...

Suleymanin Hurremi .!.:

Ne demişler emek olmadan yemek olmaz
Evinize pazar yakın ise haftalık pazar alışverişi yaparak ne yapacağınız kafanızda bir hafta boyunca hemen hemen belli olur.

Genişletmek için tıkla...

yeniuye01 .!.:

Dalga geçmeyin lütfen. Hani başkalarına anlamsız gelen fobiler vardır ya bende de bu fobi var. Siz aman onda ne var diyebilirsiniz ve diyeceksiniz ama mesela bende sizin gibi korkuyorum dediğiniz şeye aman ne var onda diyebilirim.
Konuya gelirsek matematik işlemlerini( elbette çok abartılı olmadığı sürece ) kafadan yaparım, kanuni durumlarda iyiyim, bilgisayarı takır takır kullanır yetmedi içini açar tamire kalkarım vs vs. Yani bence kafası çalışan biriyim. Ama gel gör ki akşama ne yemek yapsam diye düşününce kafada şalter iniyor. Yok arkadaş çalışmıyor. Boş boş bakıyorum. Yemek nedir sorusundan öteye geçemiyorum. Hadi zor zahmet yemek buldum diyelim bu seferde o yemek pişene kadar gerim gerim geriliyorum.
Tahminim bunun sebebi çocuklukta. Ben küçükken abilerimle bir aradaydık. Yengelerden biri beni istemedi evde. Bildiğiniz istemedi. İlkokula gidiyordum daha. Ne suç işledim inanın bilmiyorum ki çocuk ne suç işleyebilir? Çok da sakin bie çocuktum akrabalar bile söyler hala. Bu yenge beni bakışıyla, yalnız bulursa diliyle döverdi resmen. Onun yüzünden, onunla karşılaşmamak için buz gibi odalara saklanır kimseyle görüşmezdim, orada uyurdum. Bir kişide aman Ali Rıza efendi tadımız kaçmasın diye itiraz etmedi bu duruma. Anlayacağınız gariban bir çocuk olarak büyüdüm. Bu durumda bırakın mutfağı salona bile çıkmazdım bişey demesin diye. Az bişey akşam yemeği yer, ortalıktan kaybolurdum. Sanıyorum bu sebeple bir yaştan sonra gelişimim de ilerlemedi çok zayıf bir çocuk olarak kaldım. Boyum kısa kaldı. Kızmasın diye haliyle mutfağa da girmezdim , odaları da mutfakla yanyanaydı. Su bile almaya girsem parmak ucumda girer çıkardım. Çıkıp gürültü yapıyorsun diye kızmasın isterdim. Falan falan işte. Onlar evde yokken mutfağa girer makarna yapardım mesrla. Ama annem der arada, o kadın yüzünden çocuğum babasının ekmeğini bile zor yerdi diye. Hiç birşey yapmadı değil ailem ama karşıdaki laftan anlayan biri değildi. Çok sinsiydi zaten, kimse yokken yapardı yapacağını.
Özetle tahminim bu kadın yüzünden hayatımda pek çok sorun yaşadım ve psikolojik olarakk hala yaşıyorum( yıllardır görmedim boşandı abimle ama rüyamda kavga eder, bazen döverim). Yıllarca arkadaşım olmadı, ezik kaldım falan . Bu sorunlardan biri de galiba bu mutfak mevzusu. Bunu yeni fark ediyorum. Mutfağa giresim bile yok. Vakit geçirirken mutfakta bunalıyorum . Çok dağınık zaten. Güzel mutfakları görünce özeniyorum, güzel yemek yapanları görünce de özeniyorum ama yok ben bir an önce kaçmak istiyorum oradan. Bu arada yapınca güzel yemek yaparım ama bu huy yüzünden tecrübe kazanamıyorum. Haftada 2 kez en az dışarıda yemek yiyoruz ve bu da sağlıksız biliyorum ama yenemiyorum bunu. Saatler öncesinden geriliyorum. Tıpta ismi de var bu fobinin.
Evlenmeden öncede böyleydim. Annemin dediğinden çıkmazdım mutfakta. Kendim ufak tefek şeyler dışında bir şey yaptığım nadirdir, kurabiye, patlıcan salatası, makarna, kısır vs
Evlenirken en büyük korkum pilav yapmaktı. Kimden duyduysam en zor yemek pilavdir diye, korktum. İlk kez annem olmadan yaptığım yemekelrden biri pilavdı. İnat ettim. Ve ilginç ki kaç yıllık evliyim, evlendiğimden beri yaparım ve lapa olmafı hiç. Belki yumuşak olmuştur ki o da bir elin parmağını geçmez. Herkeste çok beğenir çok şükür.
Uzun oldu kusura bakmayın ama lütfen yardım edin nasıl yenerim bunu. Destek olun bana. Utanıyorum artık herkesten. Bir yere gitsem gerekseyemek yapamam insanlar ayıplar beni diye stres yapıyorum. 2 yıldır belki yeni kek yaptım geçen gün. Ama tecrübesiz olunca içi azzııcık hamur kaldı. Çorba bile stres yahu
Yardım lütfen

Genişletmek için tıkla...

Visenyaa .!.:

Kıyamam sana ya cidden kıyamam bu tipler yüzünden ne gencecik yavrucukların psikolojisi alt üstüyoe kahretsin ya.
Fobileri önlemenin yolu psikolojik destek almaktan geçer, lütfen bir an önce vakit geçmeden yardım al. Eminim düzelecektir. Aklına getirmemeye özen göster beynini sürekli meşgul et çünkü meşgul etmezsen bu fobi kalıcılaşır.
Deneye deneye yanıla yanıla öğreneceksin, başaracaksın.

Genişletmek için tıkla...

yeniuye01 .!.:

Bibikaç haftada bir çıkıyorum ama işte beyin iş yemek konusuna gelince kapattık , mesai bitti diyip gidiyor. Boş boş tezgahlara bakıyorum. Haftalık planla bunu aşabilirim sanırım

Genişletmek için tıkla...

Kahvetelvesimoon .!.:

Bol bol yemek tarifi videolari izleyin deneyin caniniz ne cekerse mesela onu izleyin

Genişletmek için tıkla...

Starshine .!.:

Ben de ne pişirsem konusunda sıkıntı yaşayan ve sürekli aldığı malzemeler çöpe giden biri olarak yeni yeni uygylamaya çalıştığım yöntemi anlatayım. Haftanın her gününe bir kategori belirliyoruz. Kategorilerim şunlar, et(köfte, et sote, pirzola vs gibi et aırlıklı yemek) tavuk(şintzel, fırın vs.) Sebze(dolma, ıspanak, karnıbahar vs.) Bakliyat(nohut, fasulye vs.) Balık(buğulama, tava vs.) Diğer (gözleme, kumpir, börek vs.) Her kategoriye yapmayı ve yemeyi sevdiğim en az 3 yemek belirliyorum. Haftalık her kategoriye bu yemeklerden birini atıyorum. Mesela pazartesi et ise bu pazartesi izmir köfte, haftaya pazartesi mantarlı et sote, bir sonraki pazartesi yalancı iskender gibi.haftalık alışveriş de ona göre yapıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Konus dinliyorum .!.:

Mutfağa girmekten hala nefret ederim.
ama sevdiğim dizileri televizyondan izlemem sonraya bırakır, mutfakta telefondan açıp izleyip yemek yaparım. Ancak öyle sabredebiliyorum.
başka türlü mutfakta durmaktannefret ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

yuvarlanan asi bir panda .!.:

Olur olur bunlar hem ucuza mal olacak hem de seni mutlu edecek şeyler. Eminim dahha güzellerini yaparsın. Bırak o pislik kadını düşünme bile. Hepimizin yaraları, sancıları var. Onları aştıkça daha güçlüyüz. Cesaret edemeyecek bir şey yok. Belki yanar belki olmaz ama yap. Ben ki çorbayı dibine tutturmuş insanım beceriksizim ama olsun. Öğreniyor insan :))

Genişletmek için tıkla...

yuvarlanan asi bir panda .!.:

Ben bir şeyler yaparken müzik açarım ya da sevdiğim dizileri filan. Kafan dağılıyor iyi oluyor. Sessiz bırakma odayı.

Genişletmek için tıkla...

Suleymanin Hurremi .!.:

Mesela kış sezonunda pazarda karnabahar brokoli kereviz lahana pırasa ve ıspanak olur. Bunlardan yarımşar kilo alsanız zaten iki hafta rahat gider. Ben öyke yapıyorum. Sonra sabahları dolabı açınca ne pişireceğime karar verip ona göre planlama yapıyırum. Uğraştırıcı bi yemekse erken giriyorum mutfağa vs. Planlı olursanız sorunu çözersiniz.

Genişletmek için tıkla...