- 15 Şubat 2017
- 119
- 40
- 13
Ee tabi oldukça güzel cevaplarMaşallah dikkatinizi çekmişim
Beklemezdim demedik, demeyiz de zaten. Aramızdaki iletişim bu tarz değil. Yalnızca bu faça, yapanların ilerideki en büyük pişmanlıklarından biri olduğunu söyledim mesela ben.benim lisede bir kız arkadasım atmıstı lise birde . birine asıktı karsılıksız. bizde sınıfta bakar gülerdik cocukluk işte.sonradan kız ögretmen oldu . ama o dönem gecis döönemi ne kadar iyi ahlaklıda olsa insan sapıtabiliyor. ve duygusal yönden zaten kızcagız zedeli baslamıs hayata. yanında olun beklemezdim gibi laflar etmeyin .
herzaman herderdindw onu sevdiğinizi gösterin
Ee tabi oldukça güzel cevaplar
Acikcasi kolundaki izlerden daha çok ruhundaki izlerin nasıl geçeceğini düşünüyorum... kendine çok daha büyük zararlar vermesinden korkuyorum...Eminim gelip geçici bir psikolojik bozukluktur veya özentidir veya her neyse. Benim en çok üzüldüğüm o izler ömür boyu geçmeyecek. Ömür boyu o kolları öyle kalacak, herkes de görecek
benim lisede bir kız arkadasım atmıstı lise birde . birine asıktı karsılıksız. bizde sınıfta bakar gülerdik cocukluk işte.sonradan kız ögretmen oldu . ama o dönem gecis döönemi ne kadar iyi ahlaklıda olsa insan sapıtabiliyor. ve duygusal yönden zaten kızcagız zedeli baslamıs hayata. yanında olun beklemezdim gibi laflar etmeyin .
herzaman herderdindw onu sevdiğinizi gösterin
psikoterapi için arkadaşlar bolca fikir vermiş zaten, kollarındaki yeni façaların izinin kalmaması için iyi bir cilt doktoruna danışın, bildiğim kadarıyla contractubex, kanataron yağı gibi bazı yöntemlerle taze yaraların izleri hafifetilebiliyor.
aynen örnekler işe yarıyor biz arkadasıma ilerde baska biri ile evlenince sorun olacak bu izler derdik sonra pişman olmustuBeklemezdim demedik, demeyiz de zaten. Aramızdaki iletişim bu tarz değil. Yalnızca bu faça, yapanların ilerideki en büyük pişmanlıklarından biri olduğunu söyledim mesela ben.
Yegeninizi gayet iyi anlıyorum.Onun asıl sorunu anne babasından yeterince ilgi görmemesi.Siz ne yaparsanız yapın o eksiklik hep olacak ama siz onu en aza indirebilirsiniz. İsterseniz annesiyle bir konusun sonucta annesi yani . Ona olabildiğince ilgi gösterin, birlikte bir şeyler yapın ya da derslerinin düzelmesi için bir kursa gonderebilirsiniz mesela .İyi geceler arkadaşlar. Bugün 15 yaşındaki kız yeğenimin sağ kolunun önüne ve arkasına sayamadığım kadar çok çizik attığını fark ettim. Bazısı biraz daha eski bazısı daha yeni görünüyordu. Neyle yaptı anlamadım ama sanki çok derin değillerdi emin değilim. Ben ve kız kardeşim dilimiz döndüğünce birşeyler anlatmaya çalıştık ama sizlerden de varsa tavsiyenizi veya kendi hayatınızdan vereceğiniz örnekleri dinlemek isterim.
Yeğenim hakkındaki bilgiler:
-Lise 1. sınıf öğrencisi
-Bildigim kadarıyla erkek arkadaşı yok ama koreli Çinli vs şarkı gruplarına aşırı hayranlığı var.
-Annesi babası boşandı ve diğer iki kardeşiyle beraber annemle yani anneannesiyle yaşıyorlar.
-Annesini 16 aydır hiç görmedi, annesi aramıyor sormuyor. Babası da ayda en fazla 3-4 gün geliyor.
-Ders notları ortalama diyebilirim ilk dönem teşekkür aldı. Öğretmenleri de yeğenimi ahlaki olarak çok beğeniyor şimdiye kadar hiç olumsuz birşey gelmedi okuldan diyebilirim.
-Daha önce birkaç kere psikologa götürdük iki büyük yeğenimi yaşadıkları bu olayları psikolojik hasar almadan atlatabilmeleri için. İkisinin de yaşıtlarına göre çok olgun olduğunu ve psikolojik hiç bir sorunları olmadığını söylemişti. Simdi 2 hafta sonrasına tekrar randevu aldım.
Yeğenimin böyle birşey yapmasını asla beklemezdim görünce şoka girdim ama asla kızmadık aksine gayet sevkatli yaklaştık. Yine de babası veya öğretmenleri görürse kizabilir diye korkuyorum ya da annem görürse çok üzülecek, aşırı bir tepki verebilir... Asıl büyük korkumsa kendine çok daha büyük zararlar vermesi. Geçenlerde "keşke annem kısır olsaydı da hiç çocuk doğurmasaydi" bile demişti.
Şimdi sizlerden ricam yeğenime de okutabilecegim üslupla bu meseleye yorum yapmanız. Yardımlarınızı bekliyorum...
İnşallah çok derin değildi.
Biz lisedeyken bizim kollarda da vardı
Hatta bizim sınıfta herkeste.
Özentilikti bizim mevzu. Erkek arkadaslarımda daha derinde kızların kı çizik.
Eşimdede var. Ergenliğin getirdiği bir durum.
Eşim şey demişti bi gün pişman mıısn falan demiştim de. Eğer ciddi olarak yapıyorsan bunu insanın yaptıkça yapası geliyo hastalık gibi demişti.
Benim çiziklerimden kan falan akcak kadar değildi. Hay kafama yani ama eşiminkiler derin.
İnşallah geçici bir süreçtir. Eşim şuan çok pişman esnaf birde hiç yakısık almıyo diyo.
Benimkiler bir haftada geçmişti
Aynen iğneyledir o zaman. Geçer inşalla.Derin degil sanırım ya igneyle filan yapmis gibi geldi. insallah o izler gecer bakalim asil onemli olan ruhundaki izler. Galiba jiletle yapmadigi icin faca cekmedim diye reddetti ilk anda bilmiyorum...
Şimdi kızmak çok yanlış olur elbette benimde kuzenimde vardı kolunda izler halam eczaneden bi krem almıştı izler kayboldu ismini bilmiyorum kremin her neyseİyi geceler arkadaşlar. Bugün 15 yaşındaki kız yeğenimin sağ kolunun önüne ve arkasına sayamadığım kadar çok çizik attığını fark ettim. Bazısı biraz daha eski bazısı daha yeni görünüyordu. Neyle yaptı anlamadım ama sanki çok derin değillerdi emin değilim. Ben ve kız kardeşim dilimiz döndüğünce birşeyler anlatmaya çalıştık ama sizlerden de varsa tavsiyenizi veya kendi hayatınızdan vereceğiniz örnekleri dinlemek isterim.
Yeğenim hakkındaki bilgiler:
-Lise 1. sınıf öğrencisi
-Bildigim kadarıyla erkek arkadaşı yok ama koreli Çinli vs şarkı gruplarına aşırı hayranlığı var.
-Annesi babası boşandı ve diğer iki kardeşiyle beraber annemle yani anneannesiyle yaşıyorlar.
-Annesini 16 aydır hiç görmedi, annesi aramıyor sormuyor. Babası da ayda en fazla 3-4 gün geliyor.
-Ders notları ortalama diyebilirim ilk dönem teşekkür aldı. Öğretmenleri de yeğenimi ahlaki olarak çok beğeniyor şimdiye kadar hiç olumsuz birşey gelmedi okuldan diyebilirim.
-Daha önce birkaç kere psikologa götürdük iki büyük yeğenimi yaşadıkları bu olayları psikolojik hasar almadan atlatabilmeleri için. İkisinin de yaşıtlarına göre çok olgun olduğunu ve psikolojik hiç bir sorunları olmadığını söylemişti. Simdi 2 hafta sonrasına tekrar randevu aldım.
Yeğenimin böyle birşey yapmasını asla beklemezdim görünce şoka girdim ama asla kızmadık aksine gayet sevkatli yaklaştık. Yine de babası veya öğretmenleri görürse kizabilir diye korkuyorum ya da annem görürse çok üzülecek, aşırı bir tepki verebilir... Asıl büyük korkumsa kendine çok daha büyük zararlar vermesi. Geçenlerde "keşke annem kısır olsaydı da hiç çocuk doğurmasaydi" bile demişti.
Şimdi sizlerden ricam yeğenime de okutabilecegim üslupla bu meseleye yorum yapmanız. Yardımlarınızı bekliyorum...
Çok sağolun, bu röportajı yeğenime okutacağım inşallah. Türkçe ifade etmeye dili varmadığında vs İngilizce konuşur yeğenim, biz de öyleydik, Türkçe küfür edemezdik filan. Ailede herkes birden fazla yabancı dil bilir. Yeğenim de kendini bu şekilde İngilizce konuşarak daha rahat, çekinmeden ifade etmiş sanki. Yeni nesil zaten, İngilizce capslerle konuşuyoruz, birbirimize gifle cevap veriyoruz filan.DIANA: Mmm. When no one listens to you, or you feel no one's listening to you, all sorts of things start to happen.
For instance you have so much pain inside yourself that you try and hurt yourself on the outside because you want help, but it's the wrong help you're asking for. People see it as crying wolf or attention-seeking, and they think because you're in the media all the time you've got enough attention, inverted commas.
But I was actually crying out because I wanted to get better in order to go forward and continue my duty and my role as wife, mother, Princess of Wales.
So yes, I did inflict upon myself. I didn't like myself, I was ashamed because I couldn't cope with the pressures.
Prenses diana yla bir ropörtajdan alıntı. O da aynı şeyleri yaşamış. ki dünyada isteyip de alamayacağı bir şey yok diye düşünürsün ama insanlar ağır baskı altında bunları yaşayabiliyorlar.
İngilizce biliyorsunuz sanırım ama kısaca "kimsenin sizi duymadığını, anlamadığını düşündüğünüz zaman, içinizdeki acı dayanılmaz hale geldiğinde fiziksel olarak kendinize zarar vermeye başlıyorsunuz, bu bir yardım çağrısı , ama yanlış yerde yardım arıyorsunuz" diyor.
O da bunları yaşamış ve aşmış. Büyük ihtimalle terapiyle. Yeğeninizin terapi görmesi çok faydalı olur. Size sahip olması çok güZel bir şey onun için. Aile zaten çoğu zaman en güzel terapi merkezi hepimiz için. Evet, çok zor şyşer yaşadı ve kardeşlerin içinde durumun en çok farkında olan ve şahit olan o. Sizinle paylaşsın her zaman bütün olumsuzlukları ve sevinçleri. Aşacağına inanıyorum. Ergenlik zaten zor bir dönemken, bu sorunlar onu zorlamış. Ama bir yandan çok şanslısınız birbirinize sahip olduğunuz için. Pek çok sorunsuz gibi görünen ailede bu kadar sahiplenme olmadığı için insanlar sorunların altından kalkamıyor. Bunu da aşacak ve ileride kendine kızacaktır. Ama terapiyi ihmal etmesin, 1 sefer değil, düzenli olarak devam etsin.
Çok sağolun, bu röportajı yeğenime okutacağım inşallah. Türkçe ifade etmeye dili varmadığında vs İngilizce konuşur yeğenim, biz de öyleydik, Türkçe küfür edemezdik filan. Ailede herkes birden fazla yabancı dil bilir. Yeğenim de kendini bu şekilde İngilizce konuşarak daha rahat, çekinmeden ifade etmiş sanki. Yeni nesil zaten, İngilizce capslerle konuşuyoruz, birbirimize gifle cevap veriyoruz filan.
Bu akşam direkt İngilizce olarak whatsapptan yazmak istiyorum ama üstüne gitmek de istemiyorum. Geçen haftasonundan bu haftasonuna ne değişti ki kendine zarar vermek zorunda hissetti kendini, onu merak ediyorum... Bir de ablama "my mental illness" demiş, bunu derken ne demek istedi, onu anlatması için bir şekilde fırsat vermek istiyorum. Psikologla konuşmadan yapmasam mı, onu da bilmiyorum ya...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?