İşte çocuk var, çocuk var.
Büyük oğlumla tatile gittiğimizde 2 aylıktı, denize giremeden döndük.
Garsonlar ‘siz bize verin de bir ıslanın’ diye peşimizde geziyorlardı.
2 si ile gitmelerimizde tek hatırladığım, kamyon gibi yüklerle oradan oraya koşmalarımız, onları zapturapt altına almaya çalışmalarımız ve yoğun ağlama sesleri.
Benimkiler böyle, parka gitmek de işkence, restorana gitmek de öyle, komut alma durumları yok, çarşı her şeye karşı
Elbette benim tatil anlayışımda da sıfır iş, camış gibi yatmak var lakin bunlar çocuklarla nerde olsam da mümkün olamadığımdan, ev tatili bana çok daha keyifli geliyor.
Gidebileceği alan sınırlı, güvenlik kontrolü elimde, carlayacağı şeyler yine öncesinde tahmin edilebilir ve sal sonuna kadar keyfini sürsün mantığı.