Yatalak aile büyüğüne bakmak

Ben size hak verdim o evde yaşıyorsunuz o ev sizin eviniz sayılıyor sadece annenizin ya da babanızın değil sonuçta sizi dünyaya onlar getirdi.
Fikriniz istekleriniz psikolojiniz göz önüne alınmak zorunda
Ben olsam kabul etmem biraz küçük çaplı da cıngar çıkartırdım
Yani evin bütün düzeni değişecek

Ki benim annem de dedeme baktı ama yerinde gidip bakıyorDu bizim eve almadı sırayla bakıyorlardı
 
ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.
Genişletmek için tıkla...
Bu demek oluyor ki anneniz o yaşa geldiğinde sizde ona bakmak yerine bakıcılara emanet edeceksiniz. Vicdan lazım insanlara ve kadının babası ona bakmak evine almak için sizden yada babanızdan izin alacak değil.
 
ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.
Genişletmek için tıkla...
Maddi durumunuz iyiymiş, bırakın bir süre baksın anneniz, yorulduğunu-çok fazla dahil olduğunuzu fark ettiğinde evinize bakıcı tutarsınız.
 
ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.
Genişletmek için tıkla...
Konu sahibi bir tuhafsınız... Bana ne derseniz deyin "istemiyorum" ... diye söyleyip neden başkalarının fikrini almak için konu açıyorsunuz.Fikriniz bu ise başlarının ne söylediğinin ne anlamı var . Konuya gelince dedeniz demans hastası ve psikolojik sorunları var ise bir rehabilite merkezinde bakılması sanki daha doğru gibi ...
 
Kendim de yaşlı bakmış biri olarak söyleyim, evde bu konuda tecrübeli bir bakıcı olmadan bakılması asla mümkün değil. Maddi durumunuz iyiyse işiniz daha kolay. Mutlaka yatılı bir bakıcı şart, arada da eve aile hekimi gelir bakar (sağlık bakanlığının böyle bir hizmeti var). Benim önerim evi yakınsa kendi evinde bakılsın ve anneniz hergün uğrasın. Evi yakın değilse ve illa sizin evinizde olacaksa dediğim gibi yatılı bir bakıcı lazım yine de, olmazsa olmaz. Dedeniz sizin evinize gelince anne anneniz ne yapacak? O da mi gelecek yoksa kendi evinde yalnız mı kalacak? Bence en iyi çözüm kendi evinde bakıcı ama anneniz de hergün ilgilensin.
 
ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.
Genişletmek için tıkla...
Annenizi anlayabiliyorum yani kimse anne babasının ortada kalmasına göz yumamaz. Eğer maddi durumunuz yerinizde ise sizin evinize bir bakıcı tutabilirsiniz yada dedenizin maaşı var ise onun maaşıyla tutulabilir. En azından gündüz biri tutulursa sizde annenizde çok zorlanmazsınız
 
Şu an tam zamanı dedenizin bakıma muhtaç oldugunu oturup konulup aile içind eiş bölümü yapmalrı lazım diğer çocuklarıd aaynı şekilde. Yoksa bayramdna bayrma agelip çaya oturup dedenizin yanında d aüç dk oturup hayırlı evladı oynayacaklar. Ben çook kişide görüdm bu durumu. Asla demezler bi gün de götüreyim bizde kalsın.
 
Anneniz vicdan yapıyor çok haklı ama haksız olduğu tek konu kendisi de hastayken psikolojik sorunlari varken babanız ve sizin desteğiniz olmadan bu bakım işini devam ettiremez Size danışmalı, yardımınızı istemeliydi.Ben istedim oldu olmaz .Bu bakım işi zor sağlıklı insanlar bile uzun vadede bu yükü kaldırmakta zorlanıyor.Plansiz öyle isteyince olan bir şey değil ...Yardımcı birini tutun en azından bilgi sahibi olan daha önce bu işi yapmış birini o zaman süreç daha hasarsız atlatılır .....
 
eftelya2015 .!.:
Bu demek oluyor ki anneniz o yaşa geldiğinde sizde ona bakmak yerine bakıcılara emanet edeceksiniz. Vicdan lazım insanlara ve kadının babası ona bakmak evine almak için sizden yada babanızdan izin alacak değil.
Genişletmek için tıkla...
Bakın bunu anlamıyorsunuz işte. Annem o yaşa geldiğinde "psikolojik ve fiziksel olarak iyi bir haldeysem ve çalışmıyorsam" elbette bakarım anneme babama.
Ama kötü bir haldeysem ve çalışıyorsam annem ve babam için en iyi ne yakabilirim diye düşünür ona karar veririm.
Bu bakıcı işine ülkemizde genel olarak kötü bir bakış açısı var ama bu insanlar işlerini o kadar iyi yapıyorlar ki...
Abim doktor ve hastanede refakatçisi bakıcı olan çok kişi gördü. Dediği şey şu: Evlattan bile güzel bakıyorlar. Amcaya her gün banyo yaptırıp tertemiz giydiriyor. Sakallarını tıraş ediyor... Çok da güler yüzlü biri.
Bakın mesela... Bu demek değil ki evlat anneyi babayı önemsemiyor.
 
Menekse bahcesi .!.:
Anneniz vicdan yapıyor çok haklı ama haksız olduğu tek konu kendisi de hastayken psikolojik sorunlari varken babanız ve sizin desteğiniz olmadan bu bakım işini devam ettiremez Size danışmalı, yardımınızı istemeliydi.Ben istedim oldu olmaz .Bu bakım işi zor sağlıklı insanlar bile uzun vadede bu yükü kaldırmakta zorlanıyor.Plansiz öyle isteyince olan bir şey değil ...Yardımcı birini tutun en azından bilgi sahibi olan daha önce bu işi yapmış birini o zaman süreç daha hasarsız atlatılır .....
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle haklısınız. Belki süreç içersinde kendisi de yapamayacağını anlayacaktır. Yok ben bakarım demeye devam ederse de belki eve yardımcı tutabiliriz belki. Teşekkürler...
 
Lady Mary .!.:
Ben size hak verdim o evde yaşıyorsunuz o ev sizin eviniz sayılıyor sadece annenizin ya da babanızın değil sonuçta sizi dünyaya onlar getirdi.
Fikriniz istekleriniz psikolojiniz göz önüne alınmak zorunda
Ben olsam kabul etmem biraz küçük çaplı da cıngar çıkartırdım
Yani evin bütün düzeni değişecek

Ki benim annem de dedeme baktı ama yerinde gidip bakıyorDu bizim eve almadı sırayla bakıyorlardı
Genişletmek için tıkla...
Yani istemiyorum ama keskin de konuşamam bu konu hakkında. Şu an çok üzgün çünkü. Biraz duygularıyla karar veriyor. Umarım bunun zannettiğinden zor bir şey olduğunu fark eder.
Evimiz çok uzak olduğu için gidip gelmesi zor olur. O yüzden evde istedi.
 
Toyumvar .!.:
Şu an tam zamanı dedenizin bakıma muhtaç oldugunu oturup konulup aile içind eiş bölümü yapmalrı lazım diğer çocuklarıd aaynı şekilde. Yoksa bayramdna bayrma agelip çaya oturup dedenizin yanında d aüç dk oturup hayırlı evladı oynayacaklar. Ben çook kişide görüdm bu durumu. Asla demezler bi gün de götüreyim bizde kalsın.
Genişletmek için tıkla...
Dedem bizde kalırsa gelip görmezler bile annemle karşılaşmamak için. Öyle sıkıntılı tipler maalesef. Duyguları alınmış gibi hepsinin. Ve mesela dedem de annemin kıymetini hiç bilmiyor. Senin gözün benim evde. Ben ölünce evimi alacaksın değil mi falan diyor. Evet kendinde değil ama annem sürekli bunları duyacak düşünsenize.
 
mahmut abi .!.:
Kendim de yaşlı bakmış biri olarak söyleyim, evde bu konuda tecrübeli bir bakıcı olmadan bakılması asla mümkün değil. Maddi durumunuz iyiyse işiniz daha kolay. Mutlaka yatılı bir bakıcı şart, arada da eve aile hekimi gelir bakar (sağlık bakanlığının böyle bir hizmeti var). Benim önerim evi yakınsa kendi evinde bakılsın ve anneniz hergün uğrasın. Evi yakın değilse ve illa sizin evinizde olacaksa dediğim gibi yatılı bir bakıcı lazım yine de, olmazsa olmaz. Dedeniz sizin evinize gelince anne anneniz ne yapacak? O da mi gelecek yoksa kendi evinde yalnız mı kalacak? Bence en iyi çözüm kendi evinde bakıcı ama anneniz de hergün ilgilensin.
Genişletmek için tıkla...
O kendi başına yaşayabilecek düzeyde psikolojik ve fiziksel olarak. 80 yaşında ama gerçekten iyi durumda. Dinç yani. Muhtemelen evde kendi kalır diye düşünüyorum. Hiç bilmiyorum.
Evet annem kolay olduğunu sanıyor çok duygusal yaklaşıyor. Bilmiyorum ya... Umarım anlar bunun bu kadar kolay bir şey olmadığını.
 
Bizim evde de aynı problem oldu. Biliyorum. Öyle ben bakarım demekle olmuyo yaşlı bakımı çok başka bişey. Şimdi anneniz diğer kardeşleriyle problemli konuşamamıştır adam akıllı mecbur kalmış olabilir. Bir de bakıcı tutmak da az para değil. Onun da evde nazı kaprisi olucak. Şimdilik alsın evine baksın o eve soktu, o sorumluluğu aldı. Onun babası. Siz girin odaya kapıyın kapınızı hiç o toplara girmeyin. Ben de yardım etmedim
 
Allah kimseyi elden ayaktan düşürmesin, aklımızı kaybettirmesin. Ben, kendi şahsi fikrimi söylüyorum, Babam bu şekilde olsa kardeşlerim umrumda olmaz açıkçası. Bir de sen bak, ben bakayım muhabbeti ile babacığımı üzmem. Sen bütün evladına bak ama bir evladın evine sığama. Bu duyguyu yaşatmam ona asla.

İki erkek kardeşim var, görünen o ki böyle bir durumda iş bana düşecek. Erkek tam manası ile bakamaz, gelinimiz ise mecbur değil ben, kızı dururken.

Ne kardeşlerim, eşiyle kötü olsun. Ne de babam bu duruma düşsün. O vakit halen çalışıyorsam, çalışma vaktinde bir bakıcı ayarlarım mecburen. Ama yine kendi evimde gecesi, hafta sonu, gündüzünde kamera ile elim üzerinde olur.

Çocuğumun buna laf etmesi haddine değil, eşim zaten bir şey demez. Çünkü o da annesini veya babasını getirse ona yine aynı şekil bakarım. Kendi anne ve babama beni yetiştirdikleri için, eşimin anne ve babasına bana böyle güzel bir eş verdikleri için vefa borcum var.
 
bizim toplum bu tarz konulara fazla duygusal yaklaşıyor
yatalak hasta bakımı profesyonel destek isteyen bir konu
vicdan gazına gelip ben kendim bakarım diyenlerin büyük bir kısmı ilk 1 ayda tıkanıyor
hem hastaya hem kendilerine hem de evde yaşayan diğer bireylere karşı büyük bir haksızlık ediyor, farkında değil
herkesin selameti açısından imkan varsa kendi evlerinde yatılı profesyonel bakıcıyla bakılması veya bakım evine verilmesi lazım
burada üyeler karışmak sana düşmez falan demiş ama o evde yaşayan bir bireysen bal gibi de karışmaya hakkın var
çünkü o dede evinize geldiği zaman ve annen senden yardım istediği zaman yardım etmezsen bunun sıkıntısını sen çekeceksin
bu konuda koyduğun tavrın mutlaka arkasında durman gerekiyor
eğer sana sormadan dedeyi evinize getiriyorsa senden hiçbir konuda yardım istememesi lazım bakımla alakalı şeylerde
fazla vicdan yapmana gerek yok annen seni yok sayıp bu sorumluluğu aldıysa bunun altından kendisinin kalkması lazım
sen de en kısa sürede sınavı kazanıp atanır ve bu saçma ortamdan kurtulursun umarım.
dedenin diğer evlatlarının umurunda olmasın ama işin sıkıntısını o evde yaşayan torun çeksin öyle mi? böyle bi dünya yok arkadaşlar.
 
Üzücü ve zor bir durum maalesef. Kendi anne babamı düşününce böyle bir durum olsa ileride oğluma sormam yani getireyim mi diye, orası öncelikle benim evim, annenizin babasına bakmak istemesi çok doğal. Siz dahil olmayın tabii ki bakımına falan yapabileceğiniz başka bir şey yok bence.
 
Arkadaşlar kadın annem DEPRESYON hastası diyor . Duyuyorsunuz değil mi? Hani dönem dönem yataktan kalkamiyor kendi ihtiyacini zor karşılayacak hale geliyormus kadın . Bunun yolu tüm kardeşlerin bir araya gelip bir bakıcı bulmaları . Hayatınızda kaç kere yaşlı bakımına şahit oldunuz? Bakan insanın bir anda yirmi yaş yaşlanmasına sebep olan bir durum. Hele ki yaşlı huysuzsa evden cikamiyorsan . Depresyon tanısı olan bir kadın iyice tetiklenir kendine bakamayacak hale gelebilir.
 
Yaşlı bakmak dışarıdan sanıldığı gibi basit bir iş asla değil. Bizim de yaşlılarımız var. Çok düşkün olduğum dedem deprem zamanı ben ve kardeşlerim de birer ay kalmıştı. Çok keyifle baktık. İkizlerim ve bir de büyük oğlum varken dedeme oda verdim, öz bakimini yapıyordu şükür elde ayakta bakmak nasip olduğu için de çok mutluydum ama her gün ona göre saatinde kahvaltı, yemek, ilaçlar, hastane işleri zorlu islerdi. Şimdi halalarim kendi aralarında bakıyor. Deprem sonrası düzenlerini oturttular. Babam hayatta değil annem de kendi annesine bakıyor ama ona rağmen annem bir dönem hem kendi annesine hem babamın babasına baktı.

Ama yaşlılar düzen ister. Hele de yatalak bir yaşlı bir ay bir evde diğer ay başka evde kalamaz. En güzeli bütün çocukları da aynı sehirdeyse çocukları maddi olarak bir araya gelip evinde yatılı bakıcı bulmaları. Hem anneanneye hem dedeye faydası olur. Yaşlı bakmak sağlam bir psikoloji isterken anneniz de bu haldeyken olacak iş değil. Herkes elini taşın altına koysun bir bakıcı tutulsun her günde çocukları yanına gitsin sırayla. Mutlaka görüp gozetsin. Adamın yasayagi maksimum beş hadi on yıl olsun. Sonuçta evlat bu bakacak. Başka yolu yok.

Anneniz illa da ben bakcam diyorsa sizin de babanızın da gönül koymaya hakkı yok. Babası o. İstediği gibi bakar. İster gider babasının evinde bakar, ister yanında bakar. Siz de duruma ayak uydurursunuz.
 
divankusu .!.:
Bizim evde de aynı problem oldu. Biliyorum. Öyle ben bakarım demekle olmuyo yaşlı bakımı çok başka bişey. Şimdi anneniz diğer kardeşleriyle problemli konuşamamıştır adam akıllı mecbur kalmış olabilir. Bir de bakıcı tutmak da az para değil. Onun da evde nazı kaprisi olucak. Şimdilik alsın evine baksın o eve soktu, o sorumluluğu aldı. Onun babası. Siz girin odaya kapıyın kapınızı hiç o toplara girmeyin. Ben de yardım etmedim
Genişletmek için tıkla...
Böyle yapmak durumunda kalabilirim maalesef. Ama eminim annemle aram bozulacak. Direkt söyleyemese bile istekleri olacak benden.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
4K
ceylan_miray
C
I
Sanki kayboldum
6 7 8
Yorumlar
148
Görüntüleme
19K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
Pisipatisii
Travmatik Doğum hikayem
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
8K
aden23
A
Z
Annem ve enteresan tavırları
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
2K
huzurluyum66
H
T
Eski nişanlımla evlenirsek düzelir mi her şey
10 11 12
Yorumlar
228
Görüntüleme
27K
poncik kelebek
poncik kelebek
X