Yatalak aile büyüğüne bakmak

Monoceto · Çarşamba 12:57

Böyle yaşlı meselelerinde şunu farkediyorum,eğer o yaşlı torununa zamanında kıymet vermiş, emek sarfetmisse o torun onu canına ciğerine basıyor. Eğer emek vermemisse torunun da çok goresi gelmiyor. Ben dedeme bana verseler bir ömür bakarım. Çünkü bende çok hakkı var beni sever ben onu severim. Hayatım boyunca elini hep üstümde hissettim uzulse beni arar, mutlu olsa beni arar. Ama anneannemle bir muhabbetim yoktu şimdi annem bakıyor gerekeni ben de yaparım ama asla dedem gibi içten keyifle olmuyor.
O yüzden çocuğa yaptığımız yatırım gibi hatta fazlasını toruna da yapalım

hiç birini yaslandigimiz da baksın diye dogurmuyoruz tabi hatta ileride kendim için bakıcı ya da bakım evlerini daha cazip buluyorum. Ama torun da şöyle bı gelse iki gezdirse, sohbet etse, canım nenem dese oyyy ne tatlı olur

ztzt2 · Çarşamba 12:58

sino2023 .!.:
bizim toplum bu tarz konulara fazla duygusal yaklaşıyor
yatalak hasta bakımı profesyonel destek isteyen bir konu
vicdan gazına gelip ben kendim bakarım diyenlerin büyük bir kısmı ilk 1 ayda tıkanıyor
hem hastaya hem kendilerine hem de evde yaşayan diğer bireylere karşı büyük bir haksızlık ediyor, farkında değil
herkesin selameti açısından imkan varsa kendi evlerinde yatılı profesyonel bakıcıyla bakılması veya bakım evine verilmesi lazım
burada üyeler karışmak sana düşmez falan demiş ama o evde yaşayan bir bireysen bal gibi de karışmaya hakkın var
çünkü o dede evinize geldiği zaman ve annen senden yardım istediği zaman yardım etmezsen bunun sıkıntısını sen çekeceksin
bu konuda koyduğun tavrın mutlaka arkasında durman gerekiyor
eğer sana sormadan dedeyi evinize getiriyorsa senden hiçbir konuda yardım istememesi lazım bakımla alakalı şeylerde
fazla vicdan yapmana gerek yok annen seni yok sayıp bu sorumluluğu aldıysa bunun altından kendisinin kalkması lazım
sen de en kısa sürede sınavı kazanıp atanır ve bu saçma ortamdan kurtulursun umarım.
dedenin diğer evlatlarının umurunda olmasın ama işin sıkıntısını o evde yaşayan torun çeksin öyle mi? böyle bi dünya yok arkadaşlar.

Annem muhtemelen benden direkt dedemle ilgili bir istekte bulunmaz. Ama beklentisi olacağına eminim. Ve ben gidip odamda ders çalışacağımda aklımda annem kalacak. Dersimde odaklanıp hiçbir bakımı üstlenmezsem annemle aram açılacak. Hissediyorum bunları. Yani dediğiniz olacak.
Bilmiyorum ya hayırlısı olsun artık.
Umarım bir an önce atanır bireysel hayatımı kurabilirim. Belli bir yaştan sonra aile evi olmuyor işte. Dua edin lütfen.

Monoceto · Çarşamba 13:00

ztzt2 .!.:
Böyle yapmak durumunda kalabilirim maalesef. Ama eminim annemle aram bozulacak. Direkt söyleyemese bile istekleri olacak benden.

Ay siz de o evin bir ferdisiniz ya hu. Mal kalsa miras der keyfini surersiniz. Ata bu ata. Altını sen alacak değilsin ama adama da bir çorba içirip ayağına bir çorap geçirebilirsiniz. Bunla da ölünmez ya hu. Sinirlendim su an bu duyarsızlık seviyesine de. Annenizi kendinize tapulamis gibi, dedem olursa annemin benden istekleri artacak diye düşünmek de başka bir boyut olmalı.

Pamukannesi83 · Çarşamba 13:02

Ne güzel bahaneler buluyorlar degil mi. Onlar bakamazmis. Bakamiyorsan o zaman bakana bal gibi de maddi destek saglayacaksin. Küslük felan dinlemem haslarim hepsini. Zaten hep.en vicdanlisina yikip kenara cekiliyor serefsizler. Ortada miras olunca cikip geliyorlar ama. Dedenizin mal varligi var mi?

akasayalar · Çarşamba 13:03

ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.

Allah affetsin yarabbim o kadar zor bir kararki onu acik soyleyeyim ailemdede esimin ailesinde de yatalak hastalar var. Dunyanin en fedakar insani diyebikicegim teyzemin sinir stresten tum yapisi bozulmus durumda. Kaldiki bizimki agir hastada degil. Ama evde hersey batabiliyor. Kadin bende dunyaya bir defa geldim yeter diyebikiyor sonra gonlu el vermiyor yine devam ediyor bakmaya mecbur kildilar. Enistem bildigin zorluyor. Kadin ayrilamaz bile oyle adamdan. Evde yasli zor yatalim kalkalim Allahim kimseyi kimseye muhtac etmesin diyelim bir bakici olayini mutlaka ayarlayin. Adam zaten 97 yasindaymis daha cekmesin insallah. Onunda iyikigi icin. Ama bir kac ay bile yetiyor. Annenizin de dueumu cok iyi degilmis ona illaki destek olmaniz gerekecek. Allah kolaylik versin

FloppyDisk · Çarşamba 13:06

Dünyanın sonu zor derdi ananem, Allah sağlıklı ömür versin. Yük etmesin.

Sizi yargılamak haddim değil, ne olacağımız belli değil çünkü

Monoceto · Çarşamba 13:10

Bu konu bir torun gözünden beni çok etkiledi ya. Belki yaşlılarımız da olduğu içindir bilemiyorum. Ama şöyle düşünün sizin gibi sınava hazırlanıp üç çocuğuna evine bakan kadınlar var ve o arada derede çok güzel başarılar elde edebiliyorlar. Bir de bu yaşlı size dua kapısı da olur anneniz zaten ders çalıştığınızı biliyordur. Annenizin işini kolaylastirip çalışmanızı yine yapsanız ayrıca bol dua da alırsınız. Yine de annenize bu durumun yıkılmasına izin vermeyin gerekirse iyi niyetle teyze ve dayilari siz arayın, sizde bakilacaksa da annenize yardımcı günlük gelecek bir yardimciyi da onlar tutsun. Ben 90 sandım dedenin yaşını da adam 97 yaşındaymış. Yıllarca sürecek bir durum mümkün değil. Adam seneyeyi bakalım çıkarır mı. Lütfen annenize bir yük de siz olmayin. Kolaylaştırici olun. Yaşlı dede duası alın. Bunu da size bir nasip gibi görmeyi deneyin.
Ben dedem bende kaldığı zaman ayyy bana da nasip oldu diye aşırı heyecanlanmıştım ya

ztzt2 · Çarşamba 13:17

Monoceto .!.:
Ay siz de o evin bir ferdisiniz ya hu. Mal kalsa miras der keyfini surersiniz. Ata bu ata. Altını sen alacak değilsin ama adama da bir çorba içirip ayağına bir çorap geçirebilirsiniz. Bunla da ölünmez ya hu. Sinirlendim su an bu duyarsızlık seviyesine de. Annenizi kendinize tapulamis gibi, dedem olursa annemin benden istekleri artacak diye düşünmek de başka bir boyut olmalı.

Evet ben de o evin bir ferdiyim ve kendi hayatını kurmaya çalışan genç bir kadınım. Ve biliyorsunuz ki ülkemizde bir insanın para kazanıp bireysel hayatını kurabilmesi pek de kolay değil. Kpss gibi bir süreci az da olsa biliyorsanız kendi başına bile psikolojiyi alt üst eden bir süreç. Günde 10 saat çalışmam gereken günler olacak. Skolyozum olduğu için korkunç sırt ağrıları yaşıyorum ve sık sık uzanıp dinlenmem gerekiyor. Bir sene çalıştım kpss ve olmadı. Bu süreçte yemek yemeyi unuttuğum günler oldu. Böyle bir yoğunluğun içinde ufak tefek bile olsa dedemin bakım sorumluluğunu üstlenmek istememem normal değil mi? Bence büyük konuşmayın.
Kaldı ki ben kendimden çok annemi düşünüyorum. Kendisi depresyon hastası bir kadın. Gülmeyi unutmuş bir halde. Fiziksel olarak da iyi değil. Ayak ağrısı, omuz ağrısı, boyun ağrısı... Sürekli hastaneye giden biri.
İnanın mirasmış falan hiç o tip insanlar değiliz. Çok şükür maddi olarak gücümüz yerinde. Olmasa bile miras derdine düşecek insanlar değiliz.

Masteryapananne · Çarşamba 13:19

ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.

Dedenin bakımı senin kpss çalışma sürecini nasıl etkileyebilir? Sen hiç yaşlanmayacağım mı sanıyorsun? Hep 30 yaşında mı olacaksın?

ztzt2 · Çarşamba 13:20

Pamukannesi83 .!.:
Ne güzel bahaneler buluyorlar degil mi. Onlar bakamazmis. Bakamiyorsan o zaman bakana bal gibi de maddi destek saglayacaksin. Küslük felan dinlemem haslarim hepsini. Zaten hep.en vicdanlisina yikip kenara cekiliyor serefsizler. Ortada miras olunca cikip geliyorlar ama. Dedenizin mal varligi var mi?

Yok ya adamcağızın bir evi var bir de emekli aylığı. Bir şeyi de yok yani ama dediğiniz gibi olacağına eminim. Vefat edince üşüşecek insanlar.

ztzt2 · Çarşamba 13:21

Masteryapananne .!.:
Dedenin bakımı senin kpss çalışma sürecini nasıl etkileyebilir? Sen hiç yaşlanmayacağım mı sanıyorsun? Hep 30 yaşında mı olacaksın?

Bunları açıklamıştım aslında. Dedem demans hastası. Bazen bizi unutuyor. Ağza alınmayacak şeyler söylüyor sürekli. Öldüreceğim sizi. Beni zehirliyorsunuz. Gel yanıma yat vs... Elbette kendinde değil ama sürekli bunlara maruz kalmak çok zor. Dedemi böyle hatırlamak istemiyorum belki de

Mihrimah Sultann · Çarşamba 13:31

ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.

Kardeşleri küs ne demek ya , anneniz herkesle konuşup maddi olarak ortak bir karar alıp bakıcı tutmalı, bu sorumluluğu asla tek başına almasın çok zorlanır, ben size hak verdim ...

Pamukannesi83 · Çarşamba 14:32

ztzt2 .!.:
Yok ya adamcağızın bir evi var bir de emekli aylığı. Bir şeyi de yok yani ama dediğiniz gibi olacağına eminim. Vefat edince üşüşecek insanlar.

Sahsi fikrim: Cocuklar maddi destek olmayacaksa maddi imkanlarinin hepsi annenize verilip babanin bakimi icin harcanmasi (nene de babayla beraber gelecektir sonucta). Ortada paylasacak miras da kalmasin. Hem bir kisiye yüklüyorlar, hemde destek olmuyorlar. Yok öyle bir dünya. Bakima da para lazim. Rahmetli babama.evde baktik zamaninda ordan biliyorum. Gerektigi yerde mesela eve yardimci da tutabilirsiniz böyle ce

Vignette · Çarşamba 16:07

Küçük bebek mi ağlasın da ses yapsın. Gir odana çalış. Annen destek olmak istiyorsa bişey diyemezsin. İçinden yardım etmek gelirse yardım edersin. İstemezsen etmezsin. Kimse sana dedenin altını al demiyor herhalde. Biraz drama queenlik sezdim. Şahsen anneme babama kendi evimde bakacak olsam rahatsız olan kazık kadar olmuş kızıma "memnun değilsen git kendi evine" derdim herhalde.

Toyumvar · Çarşamba 18:42

ztzt2 .!.:
Dedem bizde kalırsa gelip görmezler bile annemle karşılaşmamak için. Öyle sıkıntılı tipler maalesef. Duyguları alınmış gibi hepsinin. Ve mesela dedem de annemin kıymetini hiç bilmiyor. Senin gözün benim evde. Ben ölünce evimi alacaksın değil mi falan diyor. Evet kendinde değil ama annem sürekli bunları duyacak düşünsenize.

Çok kötü sen haklısın ama haklı olman bi işe yaramayacak gibi

kahvetelvesi · Çarşamba 19:40

Sibelim84 .!.:
Herkes vicdan vicdan demiş te bu sandığınız kadar kolay birşey değil arkadaşlar. Birkaç hafta yataga bağımlı babama baktım evde iki çocuk. Akıl sagligimi yitiriyordum o derece. Sonra baktık ki olmayacak kardeşimle ortak para verip bakıcı tuttuk kendi evlerine geçtiler.kaldi ki konu sahibinin annesi de sikintiliymis. Mecbur herkkes para verip bakıcı bulacak. En doğrusu bu istemiyoruz demek kolay. Bence de eve gelmemeliler arkadaşım. Kolay bir şey değil bu yaşayan bilir ama sonuçta baba. Sokağa atılmaz. Mecbur bir şekilde bakılacak. Herkes elini taşın altına koymali

Ama 2 hafta denediniz, zorluğunu gördünüz.
Anne bu zorluğu görmeden bakamam diyemez ki, yine vicdan yani.
Ama tabii ki herkes katılmak zorunda, ortak bir çözüm olmalı.

Masteryapananne · Çarşamba 20:04

ztzt2 .!.:
Bunları açıklamıştım aslında. Dedem demans hastası. Bazen bizi unutuyor. Ağza alınmayacak şeyler söylüyor sürekli. Öldüreceğim sizi. Beni zehirliyorsunuz. Gel yanıma yat vs... Elbette kendinde değil ama sürekli bunlara maruz kalmak çok zor. Dedemi böyle hatırlamak istemiyorum belki de

Bence 1 ay denenebilir. Eğer zorlanıyorsaniz gerçekten diğer kardeşlerle küs olunsa dahi baba için görüşülmesi lazım. Kaç kardeş var bilmiyorum ama herkes 1 ay baksa bile baya iyi

hanyolcuhanciyolcu · Çarşamba 20:12

ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.

Yatalak bir aile büyüğüne bakmak hiç kolay değil. En basitinden günde en az 2-3 defa onun yatakta yönünü değiştirmek lazım ki yatak yarası olmasın. Bir erkeği de anneniz kesinlikle tek başına devamlı çeviremez. Bu verdiğim ilk aklıma gelen örnek. Eminim farklı konularda da sizden destek isteyecektir. Sizin için zor bir süreç olacağının farkındayım ama ne olursa olsun yasli, bakıma muhtaç bir insan oldugunu unutmayın. Ayrıca annenizin babasi, bu konuda açıkçası babanız ne düşünüyor?
Bir de ben şu konuya takıldım. Anneanne de hayatta ve kendi ihtiyaçlarını gideriyor yazmışsınız. O halde tüm kardeşler para koysun ortaya. Bir bakıcı tutulsun. Anneanne de başlarında olacak nasıl olsa. Kardeşlik görevlerini birbirlerine yapmıyor olabilirler ama evlatlık görevlerini yapsınlar bari.
Anneniz bir de psikolojik olarak tam sağlıklı bir insan değilse eminim bir süre sonra pişman olur. O daha büyük bir vicdan azabı yaratır kendisinde. O sebeple dedenin kendi evinde eşi ile birlikte doğru düzgün bir bakıcı ile kalması çok daha mantıklı bana göre.

kuyash · Çarşamba 20:20

Bakıcı yorucu işleri halletsin sizde aile olarak manevi desteği eksik etmeyin. Kimsenin düzenini bozulmamalı bence. Dede ve anaannenizin ayrı evi olmalı, bakıcı orada kalsın kamerada takılırmış, neden düzenler bozulsun ki? Burada önemli olan yorucu işlerin halledilip aile üyelerinin dede ve anaannenize yeterince vakit geçirilip ve ilgi verilmesi bence.

h a l i d e · Çarşamba 20:53

ztzt2 .!.:
Merhaba, annem 53 yaşında ev hanımı. Dedem 97 yaşında. Atatürk'ün vefat ettiğini hatırlar. Son günlerde tuvalet dahil bakımını yapamıyor. Anneannem de hayatta ve o da yaşlı ama kendi işini kendi halledebiliyor.
Annemin kardeşleri hep birbirleriyle küsler ve bu son zamanlarda dedemin bakım ihtiyacı söz konusu olunca herkes ben bakamam demeye başladı. Annem hariç. Dedem, biz ve diğer evlatlar... Herkesin maddi gücü yerinde. Evde bakıcı hizmeti düşünülüyor ama evlatlar birbirine küs olduğu için net bir şey konuşulmuyor. Annem bu süreçte evime getirir ben bakarım demeye başladı. İsterseniz beni yargılayabilirsiniz ama buna çok canım sıkıldı. Ne babama ne bana sordu ve kendi kendine böyle bir karara vardı. Anlıyorum babası. Benim de dedem sonuçta ama bu öyle basit bir karar değil. Annemin psikolojisi de yerinde değil çünkü. Ağır depresyon hastası ve belki bu bakım süreci yıllar sürecek. Buna hazır olduğunu düşünmüyorum. Kendisi psikolojik olarak yıkık bir haldeyken 90 küsür yaşında koca bir adama bakabilecek güçte değil. Buna eminim. Kaldı ki bu konu aynı evde yaşayacak olan babamı ve beni de ilgilendiriyor. Ben kpss ye çalışan biriyim ve illa ki bu sürece ben de dahil olacağım. Dediğim gibi bana ne derseniz deyin. Üzgünüm ama istemiyorum. Kpss dediğiniz süreç zaten çok zor bir yol. Bunu nasıl kaldırırım bilmiyorum. Genç bir kadınım. Kariyer hedeflerim var ve bir anda yaşlı dedemin bakımına dahil edilmek istemiyorum. Anneme "Anne bu süreç zannettiğinden zor olabilir. Acele bir karar verme. Bunu iş olarak yapan çok iyi bakıcılar var." dedim bu arada. Ama annem ben bakarım diyor başka bir şey demiyor. Açıkçası bu yaklaşımını bencilce buluyorum. Çok gerginim. Neler yaşanacak çok kaygılıyım. Lütfen bir akıl verin.

Rabbim kimseyi kimseye muhtaç etmesin. Anneniz bunu kabul etmiş ama tek başına altından kalkabilecegi bir durum olmayabilir bu. Diğer kardeslerin ben bakamam demesi de ayrı bir vicdansizlik. Bu durumda herkes elini taşın altına koyacak. Yoksa anneniz için bu Cook zor bir süreç olabilir. Bütün sorumlulu anneniz tek başına üstlenemez. Anneannemden biliyorum ve evet haklısınız, anneniz hem eşine hem de size sorması gerekiyordu.

Yatalak aile büyüğüne bakmak

Guru

Yeni Üye

Guru

Nirvana

Popüler Üye

Aktif Üye

Guru

Yeni Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Nev-i şahsına münhasır 🦋

Nirvana

♥

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Üye

Üye

Aktif Üye

Benzer Konular