Yaşlanınca kayınvalidenize bakar mısınız?

Khomyuk .!.:

Bakamam.
Oğlum da bana baksın istemem.

Genişletmek için tıkla...

Nerede günümüz kayınvalidelerde ki bu aydın düşünce…
Gelin baksın.

mahmut abi .!.:

Tabi ki ama nasıl bakacak onu soruyorum?

Genişletmek için tıkla...

Birisi bakacaksa bile o kişi kızı olmalı bence oğlum bakıyor adı altında gelin bakmamalı.

Çok genç olduğum dönemlerimde asla bakmam derdim ama şimdilerde eğer yanında bakıcı tutulacaksa anca bakabilirim.
Babannem yatalak gibi bir şey 6 senedir.
Evlatlar perişan durumda.
Bakıcı da tutulmuyor.
Benim de bakicisiz ne gücüm ne de sabrım el verir.

mahmut abi .!.:

Yani kayınvalidenizin öyle biri olması çok güzel, bence onun rahatlığı ile değil de sanki daha önce hiç geriatrik hasta bakmamış olmanızın rahatlığı ile de söylüyor olabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

uzun yıllar annem annesine ve kayınpederine baktı. dedem oldum olası huysuz bir insandı, son 10 yılı da demans ile geçti. sürecin nasıl olduğunu biliyorum, zorlayıcı olduğunun da farkındayım ama ben yine de bakarım diyorum. ikisi de 90 yaşından fazla yaşadı, annannem dedemden 5-6 sene önce vefat edene kadar sırayla geliyorlardı ve evde 6 aya yakın yaşlı olduğu oluyordu

mahmut abi .!.:

Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.

Genişletmek için tıkla...

Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin Evde bakılacak ve eziyet olmayacak bir hastalığı yoksa kv me evimde bakabilirim tabi benim anneme de.. Biliyorum ki eşim de annem için elinden geleni yapar. Ama babam ve kp aynı evde bakmak istemeyebilirim. Aynı apartman vs olabilir. Hastalık ayrı, geçinmek ayrı dert olur. Erkekler yaşlandıkça daha da çocuklaşıyor.

Bir de, tek çocuk değilse diğerleri de yükü paylaşmalı bence. Eğer paylaşmıyorsa kardeşim de olsa silerim. Kendi kardeşini bu durumda silmeyen ve değerimi bilmeyen kocayı da boşarım ya da yaşadığı güne lanet eder hale getiririm

Allah göstermesin ama bakarım ben çünkü kendi annem ile babamada bakma düşüncem var kaynanamda rahatsızlık veren biri değildir eşimde hiçbirşeyi benim üstüme yıkmaz her şeyi olabildigince kendi yapar ama allah kimseyi muhtaç etmesin

bihterini .!.:

uzun yıllar annem annesine ve kayınpederine baktı. dedem oldum olası huysuz bir insandı, son 10 yılı da demans ile geçti. sürecin nasıl olduğunu biliyorum, zorlayıcı olduğunun da farkındayım ama ben yine de bakarım diyorum. ikisi de 90 yaşından fazla yaşadı, annannem dedemden 5-6 sene önce vefat edene kadar sırayla geliyorlardı ve evde 6 aya yakın yaşlı olduğu oluyordu

Genişletmek için tıkla...

Allah Nur içinde yatırsın. Nineniz vefat ettikten sonra sizde mi kaldı dedeniz? Bir kaç tane çocuk varsa sırayla bakılabiliyor evet ama genelde birinin üzerine daha çok kalıyor. Ben 8 yıl yatalak babama baktım ve yıldım. O zaman evli değildim, bakıcı da vardı ama yine de yıldım. Sabah işe gideceğim gece uyumam mümkün değil. Komşuya kahve içmeye çıksam eh gittin gezdin geldin deniyordu.
Ben de yaşlanıyorum artık 50 yaşındayım, bana bakacak kimsem de yok. Dizlerimle sorun yaşıyorum, bir dizimi de zaten babamı kaldırmaya çalışırken zedeledim, bel fıtığı oldum. Bilemiyorum ben de yaşlanıyorum ben artık yaşlı maşlı bakmak istemiyorum. Ama vicdanım da susmuyor. Susmayan vicdanım bana ne söylüyor tam olarak da anlayamıyorum.. öyle bunalımdayım enerjim yerlerde.

Biz kayinvalidemi ve kayinpederimi yanimiza getirdik (bizim binaya aldik, kendi daireleri var). Su anda fiziksel bakima ihtiyaclari yok. Ama olsa bakimlarini en iyi sekilde ayarlamaya ugrasirim. Rahmetli babamin hastalik sürecinde ona baktik. Onlara da gücüm yettigi kadar yardim ederim, gücüm yetmedigi yerde disardan yardim alirim (maddi imkanimiz var). Bakmamak veya ilgilenmemek benim icin bir secenek degil. Aynisi benim annem icin de gecerli esim tarafindan. Sunu da ekleyim: aile büyüklerimiz imkan oldugu sürece kendi evlerinde kalmayo tercih ediyorlar, cünkü daha rahat ediyorlar. O da imkanlar el verdikce saglanmali.

Allah hiç kimseyi elden ayaktan düşürmesin inşallah,bakan içinde bakılan içinde çok zor

mahmut abi .!.:

Eğer çocuk veya iş gibi bir engeliniz yoksa ileride kayınvalideniz veya kayınpederiniz yaşlanıp bakıma muhtaç duruma gelirse ( kendi evinize alarak veya onun evine taşınarak) bakar mısınız? Yoksa ev üzerine ev olmaz, dünyaya bir kere geliyoruz, benim de bir hayatım var, deyip ona kendi evinde bakıcı mı tutarsınız?

Dürüst olmaya çalışın.

Konu açmayacaktım ama burada okuduğum çeşitli ve birbiriyle ilgisiz alakasız konularda bazı ayrıntılar beni sürekli tetikledi. BDV’de konu açtın ama kendi derdini anlatmadın derseniz, yani yeri gelirse anlatırım bu önemli değil ama bu soruya gelecek yanıtlar kafamdakileri biraz netleştirir belki diye açtım.

Genişletmek için tıkla...

Ben çok sevmem kv ve kp i hele kp ölse üzülmem bile o kadar sevmiyorum ama bakıma muhtaç kalsa bakarım. Kendi anne babama da bakarım evet büyük sorumluluk, meşakkatli bir durum hiç öyle kolay olmaz ama bakarım yani.

gelengiden .!.:

Birisi bakacaksa bile o kişi kızı olmalı bence oğlum bakıyor adı altında gelin bakmamalı.

Genişletmek için tıkla...

Peki kızı olmazsa

mahmut abi .!.:

Allah Nur içinde yatırsın. Nineniz vefat ettikten sonra sizde mi kaldı dedeniz? Bir kaç tane çocuk varsa sırayla bakılabiliyor evet ama genelde birinin üzerine daha çok kalıyor. Ben 8 yıl yatalak babama baktım ve yıldım. O zaman evli değildim, bakıcı da vardı ama yine de yıldım. Sabah işe gideceğim gece uyumam mümkün değil. Komşuya kahve içmeye çıksam eh gittin gezdin geldin deniyordu.
Ben de yaşlanıyorum artık 50 yaşındayım, bana bakacak kimsem de yok. Dizlerimle sorun yaşıyorum, bir dizimi de zaten babamı kaldırmaya çalışırken zedeledim, bel fıtığı oldum. Bilemiyorum ben de yaşlanıyorum ben artık yaşlı maşlı bakmak istemiyorum. Ama vicdanım da susmuyor. Susmayan vicdanım bana ne söylüyor tam olarak da anlayamıyorum.. öyle bunalımdayım enerjim yerlerde.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Kardeşleriniz var mıydı?

Bakamam. Benim cocugum yok belki de yapmayacagim hiç...
Yani bana bakacak kimse yok herkes basinin caresine baksin ama zaten kv kp bize kalmaz esimin baska kardesleri var, kizlar dq var abisi de var onlar kalabalik bakcak bulunur.

Zavallı annem geldi aklıma...
Babaannem... ah o dili varya o dili... neler derdi anneme. Babam akıllısı da getirmişti eve. Yaşım o zaman 8 ama hatırlıyorum annem ne çekti onun çenesinden. Bizler doğmadan önce telefon açıp anneanneme küfür etmiş bir kadın siz düşünün o çeneyi. Neyse ki 55 yasinda vefat etti ben 9 yaşında idim. Annem toplam 11 yil çekti. Son zamanları bizimle kaldi hep. 9 çocuğu vardı 5 tane kız. Ne alaka bize gelmişti.
Ben bakmam benim kayinvalide babannemden beter. Zaten 2 kizi var. Onlar baksın. Bakamazlarsa bakıcı tutar yollarım ama ben öyle altını falan almam yani o kadar da değil. Bana iyi davransa bakardım ama dürüst olayım. Ama o çenesi hiç durmuyor.

mahmut abi .!.:

Allah Nur içinde yatırsın. Nineniz vefat ettikten sonra sizde mi kaldı dedeniz. Bir kaç tane çocuk varsa sırayla bakılabiliyor evet ama genelde birinin üzerine daha çok kalıyor. Ben 8 yıl yatalak babama baktım ve yıldım. O zaman evli değildim, bakıcı da vardı ama yine de yıldım. Sabah işe gideceğim gece uyumam mümkün değil. Komşuya kahve içmeye çıksam eh gittin gezdin geldin deniyordu.
Ben de yaşlanıyorum artık 50 yaşındayım, bana bakacak kimsem de yok. Dizlerimle sorun yaşıyorum, bir dizimi de zaten babamı kaldırmaya çalışırken zedeledim, bel fıtığı oldum. Bilemiyorum ben de yaşlanıyorum ben artık yaşlı maşlı bakmak istemiyorum. Ama vicdanım da susmuyor. Susmayan vicdanım bana ne söylüyor tam olarak da anlayamıyorum.. öyle bunalımdayım enerjim yerlerde.

Genişletmek için tıkla...

tam tarihleri hatırlamıyorum ama uzunca yıllar ikisi de yazın köylerindeki evlerinde durup kışın sırayla çocuklarında kaldılar. annannem beyin kanaması geçirdi, kısmi felç yaşadı bir dönem; halalarım biraz anlayışsızdır o halde iken küçücük evimize dedemi de gönderdiler sıra sizde diyerek (sırayı değiştirmek de bir çözüm olabilecekken) dedem o zamanlar demans tanılı değildi, evlenmek istiyordu 80li yaşlarında hatta annanneme de talip olmuştu, o halde kimi zaman ikisine birden baktık bir ay. sıra vardı ama annannem de dedem de gitmek istemezdi, annannem ağlayarak giderdi nolur beni onların eline gönderme diye ama çaresiz gönderirdi annem. o vefat etti, dedeme de çeşitli bahanelerle daha çok annem baktı. babam pek yardımcı olmazdı ne yazık ki, bu annemi çok yıprattı. bir de dedem yine demanstan önce de evde kahvaltı yapıp ‘karın beni zehirledi, evde dövüyor” diye babamın iş yerinde bangır bangır bağıran bir adam. sürekli bir tiyatro oynardı zavallı

annem de vicdan yapıp baktı, Allah ondan razı olsun. ama çok didişirdi dedemle, şimdi de pişmanlık yaşıyor. o zaman da derdik bakmasan daha çok hayra girerdin diye, şimdi de pişman tabi keşke hiç karşılık vermeseydim onun laflarına diyor.

zorlanacaksanız bakın diyemem. dediğim gibi benim kayınvalidem zaten şu zamana kadar bana bir kez külfet olmamıştır, aynı sitede yaşıyoruz çağırmadıkça gelmemiştir, karışmaz etmez öyle birisi. bende onun rahatlığı var

Hangi dönemdeyiz bakmak zorundami zar zor 40 li yaslara kadar zaten cocuklarini büyütüyor o yastan sonra kv yemi bakacak oldu..daha anne babasina bakamiyor esinin annesinemi bakacak anne babasina zor yetisir kimse kimseye bakmak zorunda olmamali bakmamalida sacma geliyor

Pamukannesi83 .!.:

Biz kayinvalidemi ve kayinpederimi yanimiza getirdik (bizim binaya aldik, kendi daireleri var). Su anda fiziksel bakima ihtiyaclari yok. Ama olsa bakimlarini en iyi sekilde ayarlamaya ugrasirim. Rahmetli babamin hastalik sürecinde ona baktik. Onlara da gücüm yettigi kadar yardim ederim, gücüm yetmedigi yerde disardan yardim alirim (maddi imkanimiz var). Bakmamak veya ilgilenmemek benim icin bir secenek degil. Aynisi benim annem icin de gecerli esim tarafindan. Sunu da ekleyim: aile büyüklerimiz imkan oldugu sürece kendi evlerinde kalmayo tercih ediyorlar, cünkü daha rahat ediyorlar. O da imkanlar el verdikce saglanmali.

Genişletmek için tıkla...

Bakmak başka ilgilenmemek başka ben ilgilenmemeyi kastetmiyorum zaten. Arkadaşımın annesi de yatalak aynı apartmanda farklı dairede bir bakıcı tutuldu sizin de anlattığınız gibi.

Yok. Oğluna bakmak düşer.

Newmekan .!.:

Haklısınız. Kardeşleriniz var mıydı?

Genişletmek için tıkla...

Benim yok eşimin bir tane var.

Eşim evlatları olarak bakmak zorunda anne babasına.
Bunun bana yansıyacak kısmı olursa ben ilgilenmem, ne halin varsa gör diyemem, tüm sorumluluğu almamakla birlikte elimden geleni yaparım.
Babam ameliyat oldu, eşimde kaldı yanında, kalamam dediğini düşünemiyorum. Hastalık, yaşlılık süreçleri uzun olursa yardımcı vs.düşünülür imkana göre tabi, kolay da değil bu işler.