Kim bilir insanların ne dertleri var bunu bir dertmiş gibi göstermek istemem ama kafam çok karışık, akıl verecek yardımcı olacak birilerine ihtiyacım var. ben 18 yaşındayım bu sene tıp fakültesini kazandım haliyle en az 6 yıl daha okuyacağım. Hoşlandığım kişi 25 yaşında ama yeni başladı iş hayatına, 1 aylık teğmen ve sınır karakolunda görev yapıyor. aramızda 1200 km falan var. 2 yıldır arkadaşız. ben gururumdan bir şey söyleyemedim bu güne kadar. dün beni aradı böyle güzel konuşuyoruz falan ama ben neler düşünüyorum bi bilsen, 3-4 yıla nişan falan ama sonra kızıyorum kendime olmaz diyorum insanlar hakkımda ne düşünür diyorum vazgeçiyorum dedi. her şeyimiz çok uyumlu çok iyi anlaşıyoruz sen çok olgun düzgün bir insansın ama bu yaş farkı beni korkutuyor dedi. en iyisi hiç başlamadan birbirimizi kırmadan burda bitirmek samimi iki arkadaş gibi devam etmek dedi. ki zaten böyleydik biz, neden şimdi böyle söyledi anlamıyorum. kasımda izne gelecek o zaman yüz yüze konuşuruz bunları diyip konuyu kapattım ama içim içimi yiyor. gerçekten artık imkansız mı? sırf 7 yaş küçüğüm diye birbirimize duyduğumuz aşkı -hiç söylememiş olsak da ikimizin de bildiği- böylece çöpe mi atmalıyız? ne yapmam gerektiğini bilmiyorum