Öncelikle umarım hiç yokluk görmezsiniz, tebrik ederim sizi. Ayşe de umarım çok iyi yerlere gelir. O kişi acıdığı halde yardım etmemezlik yapmamış. İkna olmamış sadece Ayşe'nin maddi olarak yardıma muhtaç olduğuna. Bir ruja ve rimele bakarak bu sonuca varmış. Ben yerinizde olsam o kişi ile iletişimimi keserdim. Ekonomik krizden bahsedilirken "telefonunu göster" diyen dayılardan pek farkı yok bence. Ayrıca şunu anlamıyorum, bir insanın okuyabilmek için yardıma/bursa ihtiyacı var diye, hiç mi şu hayatta başka bir zevki olmayacak? Ayşe genç bir kız muhtemelen, özenmiş bir rimel bir ruj almış kendine. Ki belki de birçok insanın yüzüne sürmeyeceği pazarda 15 20tlye satılan replika ürünlerden aldı sırf süslenip güzel gözükebilmek için. Ne var bunda? Yapılan iyilik söylenmez ancak ben ve yardım ettiğim kişi burada anonim olduğu için bu örneği vermekte bir hata görmüyorum; ben 28 yaşındayım ve ilk kez bu sene kendi paramı kazanmaya başladım. İyi sayılabilecek bir gelirim var aylık. Çok abartı olmasa bile bir öğrenciye burs vermeye başladım ve haziran sonuna kadar devam edeceğim. Çalışkan olduğunu bildiğim ancak okul masraflarına yetişmekte zorlanan bir öğrenci. Ancak ben bu bursu ona destek olsun diye veriyorum. Verdiğim tüm parayı sadece okula harcamak zorunda degil. Belki canı sinemaya gitmek ister ve benim verdiğim parayla sinemaya gider hatta belki kendine orda kola ve mısır da alır. Helali hoş olsun. Okuyup iyi yerlere gelmek sadece 7/24 ders çalışmakla olmaz. Psikolojisi de sağlam kalmalı hele ki şu zamanlarda. Yani demem o ki, Ayşe maddi olarak çoook zor durumda olsa dahi, arada sadece kendisi için bir etkinliğe katılabilir, kendine bir ruj veya parfüm alabilir. Bazı insanlar yardım ettikleri kişiler sadece karnını doyurup ders kitabı alsın başka bir hayatı olmasın istiyorlar. Saygı duymakla birlikte, şahsi olarak ben yanlış buluyorum.