- 16 Kasım 2014
- 732
- 362
Nereden başlasam asıl anlatsam. Bir derdim var konusu pek sayılmaz belki banlanırımdiye buraya açayım konuyu dedim.
Hayat enerjim, hevesim yok. Eskiden hayallerim vardı. Mesela lisedeyken üniversite okumak hayalim vardı. Üni okursam bambaşka kapılar açılacak, istediğim gibi bir insan olabilecektim. Ama meslek lisesinde okudum, ailem öğretmenlerim çok istedi o dönemde meslek lisesi okumami, fakat son sınıfta çıkan 28 şubat kararlarıyla kendi bölümüm dahil tüm 4 yıllıklara gitme yolum kapandı. Katsayı engeli yani. Ben liseye başlarkwn böyle bir engel yoktu. Benden bir yıl önce mezun olan bambaşka bir bölüme ve 4 yıllığa gitti. Motor mezunuydu siyasal okudu mesela. Sadece tek yer tercih edebiliyordum onun içinde birinci olmam lazımdı. Yapamadım. Açıköğretim okudum ama nereye gitsem küçük gördüler. Yılmadım üzerine 2 yıllık bitirdim. Sonra işe girme hayalleri, kendi paramı kazanma hayalleri kurdum. Şükür kurumsal bir yerde kadrolu çalışıyorum. Ama şu anda neredeyim bilmiyorum. O eski hayal ettiğim kadın değilim. Hiç birşey için hevesim yok. İşim salgın nwdeniyle yoğun, şu anda izin kullanamıyorum. Sokağa çıkma yasağı var ama biz özel izinle çıkabilşyoruz ( polise kimlik göstermemiz yeterli) . Bugün izinliyim mesela. Yarın yine çalışacağım. İnanın dün akşam izinde ne yapsam diye kafayı yedim.
Yabancı dil öğrenmek
İleride gelirimi arttırmak için yazılımda kendimi geliştirmek ( temelim var)
Taş boyama
Kitap yazma( yarıda olan 2 romanım var)
Ve daha bir yığın şey. Hastayım bu arada çok ayakta kalamıyorum. ( rapor almadım. Çünkü çalıştığım yer bu dönemde yardım vb yapıyor. İşin bir ucundan tutmak istedim rapor kullanmadım)
Buna benzer şeyler. Sanıyorum kaçırdığım hayatı yakalamak istiyorum ama kafam karmakarışık. Hani hayal kur, imaj çalışması falan diyorlar ya. Yok kafamın içinde hiçbirşey. Çünkü ne gerek var diyorum. Bazen hayaller kuruyorum inandırıcı gelmiyor. Çok uzattım ama istediğimi yazamadım gibi geliyor. Borç çok olunca özelde psikoterapiye gidemedim. Devlette aylar sonrasına randevu veriyor ki iyi mi bilmiyorum.
Eskiden içimde bir şey kıpırdardı geleceği düşününce. Artık o kıpırtı yok. Hayallerim gerçekleşmesi imkansız şeyler üzerine. Her seferinde saçma imkansız hayaller üzerine.
Yardım edin. Eski hevesim geri gelsin
Hayat enerjim, hevesim yok. Eskiden hayallerim vardı. Mesela lisedeyken üniversite okumak hayalim vardı. Üni okursam bambaşka kapılar açılacak, istediğim gibi bir insan olabilecektim. Ama meslek lisesinde okudum, ailem öğretmenlerim çok istedi o dönemde meslek lisesi okumami, fakat son sınıfta çıkan 28 şubat kararlarıyla kendi bölümüm dahil tüm 4 yıllıklara gitme yolum kapandı. Katsayı engeli yani. Ben liseye başlarkwn böyle bir engel yoktu. Benden bir yıl önce mezun olan bambaşka bir bölüme ve 4 yıllığa gitti. Motor mezunuydu siyasal okudu mesela. Sadece tek yer tercih edebiliyordum onun içinde birinci olmam lazımdı. Yapamadım. Açıköğretim okudum ama nereye gitsem küçük gördüler. Yılmadım üzerine 2 yıllık bitirdim. Sonra işe girme hayalleri, kendi paramı kazanma hayalleri kurdum. Şükür kurumsal bir yerde kadrolu çalışıyorum. Ama şu anda neredeyim bilmiyorum. O eski hayal ettiğim kadın değilim. Hiç birşey için hevesim yok. İşim salgın nwdeniyle yoğun, şu anda izin kullanamıyorum. Sokağa çıkma yasağı var ama biz özel izinle çıkabilşyoruz ( polise kimlik göstermemiz yeterli) . Bugün izinliyim mesela. Yarın yine çalışacağım. İnanın dün akşam izinde ne yapsam diye kafayı yedim.
Yabancı dil öğrenmek
İleride gelirimi arttırmak için yazılımda kendimi geliştirmek ( temelim var)
Taş boyama
Kitap yazma( yarıda olan 2 romanım var)
Ve daha bir yığın şey. Hastayım bu arada çok ayakta kalamıyorum. ( rapor almadım. Çünkü çalıştığım yer bu dönemde yardım vb yapıyor. İşin bir ucundan tutmak istedim rapor kullanmadım)
Buna benzer şeyler. Sanıyorum kaçırdığım hayatı yakalamak istiyorum ama kafam karmakarışık. Hani hayal kur, imaj çalışması falan diyorlar ya. Yok kafamın içinde hiçbirşey. Çünkü ne gerek var diyorum. Bazen hayaller kuruyorum inandırıcı gelmiyor. Çok uzattım ama istediğimi yazamadım gibi geliyor. Borç çok olunca özelde psikoterapiye gidemedim. Devlette aylar sonrasına randevu veriyor ki iyi mi bilmiyorum.
Eskiden içimde bir şey kıpırdardı geleceği düşününce. Artık o kıpırtı yok. Hayallerim gerçekleşmesi imkansız şeyler üzerine. Her seferinde saçma imkansız hayaller üzerine.
Yardım edin. Eski hevesim geri gelsin
