- 18 Kasım 2015
- 655
- 257
- 18
- 33
Merhaba arkadaşlar
Size anlatacaklarımı kalben yargılayabilirsiniz bunu söylemekten çekinmeyin lütfen.
Bu yaz hayatıma biri girmişti aslında daha önceden tanıdığım ama samimi olmadığım biriydi ve arkadaş olarak görüyordum. Dertleşiyorduk ve o da beni arkadaşı olarak görüyordu. Zaman içinde biz görüşmeye başladık,güzel vakit geçiriyorduk. Her üzüldüğümde evimin önüne geliyordu geceleri ama ben dışarı çıkmıyordum. Sanırım onun ilgisinden hoşlanmıştım. Zaman geçti sevgili gibi olduk ama sevgili değildik yani adını koymadık. Hala arkadaşım diye hitap edebiliyorduk birbirimize.Beni sevdiğini söylüyordu bunu sürekli dile getiriyordu. Ben ona çok güveniyordum ve sevgisine inanıyordum. Zamanla işler ilerledi aramizda gelecege yonelik evlilik konuşur olduk. Sonra madem sevgili olduk ona her şeyi anlatmam gerektiğini düşündüm. Ondan once 3 yıllık ilişkim olmustu ve aramızda gecenleri ona anlattım. İlk önce kızdı ama bu kızgınlığı bir gün sürdü.Unutmuş gibi davraniyordu.Bende gerçekten unuttuğunu düşündüm. Bir aksam mesaj attı. Sen benimle gelecekte ne düşünüyorsun yazdi. Bende ne düşünmemi istiyorsun yazdim.Yanımda olacağını ama yalnizca yanimda olacağını yazdi ve anladın sen dedi.Tabiki de anladim ne demek istediğini.Benimle geleceginin olmadığını söylemek istedi.Bu duruma çok kızdım çünkü ben ona karşı bu kadar dürüst olurken bana açık sözlü olmayıp mesajda ima edercesine söylemesi beni cok sarstı. Bogazimda düğüm oluşturdu o mesajı. O mesajının ardindan bir daha konusmama kararı aldım onunla.Beni arama vb seyler yazdim ve ona göre bu durum normaldi ona kızdığım için ben haksızdım. Suan konusmuyoruz konuşmayı görüşmeyi düşünmüyorum çünkü geçmişte bir şeyler yaşanmış olabilir ama bu durum seven birinin görüşünü bu yönde degistirmemeliydi diye düşünüyorum. Ben ona her şeyi göze alarak anlattım. Seni istemiyorum dese de tamam der susardım.Kalbim çok kırıldı. Biraz uzun oldu kusura bakmayın sadece derdimi anlatmak istedim.Okuduğunuz icin tesekkur ederim.
Size anlatacaklarımı kalben yargılayabilirsiniz bunu söylemekten çekinmeyin lütfen.
Bu yaz hayatıma biri girmişti aslında daha önceden tanıdığım ama samimi olmadığım biriydi ve arkadaş olarak görüyordum. Dertleşiyorduk ve o da beni arkadaşı olarak görüyordu. Zaman içinde biz görüşmeye başladık,güzel vakit geçiriyorduk. Her üzüldüğümde evimin önüne geliyordu geceleri ama ben dışarı çıkmıyordum. Sanırım onun ilgisinden hoşlanmıştım. Zaman geçti sevgili gibi olduk ama sevgili değildik yani adını koymadık. Hala arkadaşım diye hitap edebiliyorduk birbirimize.Beni sevdiğini söylüyordu bunu sürekli dile getiriyordu. Ben ona çok güveniyordum ve sevgisine inanıyordum. Zamanla işler ilerledi aramizda gelecege yonelik evlilik konuşur olduk. Sonra madem sevgili olduk ona her şeyi anlatmam gerektiğini düşündüm. Ondan once 3 yıllık ilişkim olmustu ve aramızda gecenleri ona anlattım. İlk önce kızdı ama bu kızgınlığı bir gün sürdü.Unutmuş gibi davraniyordu.Bende gerçekten unuttuğunu düşündüm. Bir aksam mesaj attı. Sen benimle gelecekte ne düşünüyorsun yazdi. Bende ne düşünmemi istiyorsun yazdim.Yanımda olacağını ama yalnizca yanimda olacağını yazdi ve anladın sen dedi.Tabiki de anladim ne demek istediğini.Benimle geleceginin olmadığını söylemek istedi.Bu duruma çok kızdım çünkü ben ona karşı bu kadar dürüst olurken bana açık sözlü olmayıp mesajda ima edercesine söylemesi beni cok sarstı. Bogazimda düğüm oluşturdu o mesajı. O mesajının ardindan bir daha konusmama kararı aldım onunla.Beni arama vb seyler yazdim ve ona göre bu durum normaldi ona kızdığım için ben haksızdım. Suan konusmuyoruz konuşmayı görüşmeyi düşünmüyorum çünkü geçmişte bir şeyler yaşanmış olabilir ama bu durum seven birinin görüşünü bu yönde degistirmemeliydi diye düşünüyorum. Ben ona her şeyi göze alarak anlattım. Seni istemiyorum dese de tamam der susardım.Kalbim çok kırıldı. Biraz uzun oldu kusura bakmayın sadece derdimi anlatmak istedim.Okuduğunuz icin tesekkur ederim.