Fisslerle birlikte mutfakta fırın kullanımını artırmakta işimi çok kolaylaştırıyor benim. Fırında yemek yapmaya karar verdiğimde bile rahatlıyorum hemenFissler’i tasarlayan kişilerin önünde saygıyla eğiliyorum ben de. Bahsettiğin üçlü hayat kalitesini ciddi anlamda yükseltiyor.
Merhaba canım, ben kitabı piyasaya çıktıktan yaklaşık 1 yıl sonra okumuştum. Burada başka bir arkadaş okunacaklar listesinde paylaşmıştı o zaman ben de kitap hakkındaki görüşlerimi paylaşmıştım hatta.( şuan hatırlayamadım üyeyi) Kitaba öneri üzerine başladım, elime aldığımda arkasındaki not "iyi aile, -iyi aile yoktur- düsturuyla hareket edebilen ailedir." diyordu. Benim bakış açımda az çok böyledir; yani çocuklarımın anne-babası olarak kendimi, çocukların sahibi/üzerindeki söz sahibi kişiler olarak değil, emanetçi- büyümelerine tanıklık/yoldaşlık eden yetişkinler olarak görmeye çalışırım, çıkmazda kaldığımda bunu tekrarlarım kendime. (kitap hakkındaki fikrimi yazmadan bakış açımı belirtmenin faydalı olacağını düşündüm) Buna rağmen kitap bana pek iyi gelmedi ya. Yani belki dedim hatalar yapıyorum çocuklarıma karşı ve bunun rahatsızlığı beni ele veriyor, veya anne ve babamı düşündüm onların beni büyütürken yapmış olduğu farkına bile varmadığım hatalar...gibi gibi düşündüm uzun uzun nedeni bunlar mıydı diye. Kitap psikanalist Alice Millere adanmış, zaten kendisinden çok fazla alıntıya yer verilmiş. Bu noktada eserin özgünlüğü tatmin etmedi beni. Kitapta çok fazla tespit ve değerlendirmeler var, büyük çoğunluğu da çocuklara değer verilen saygı duyulan ailer tarafından kabul görecek çok iyi tespitler. Fakat dili çok keskin böyledir-şöyledir. Yani çok oldu okuyalı çok örnek veremeyeceğim fakat--Anne ve baba da toplumda çocuğa en çok zarar verenlerdendir, hatta en çok onlar zarar verir, esasında toplumda herkes çocuklara zarar verir--- şeklinde dozu giderek artan ifadeler. Çok karamsar, bana bu kadar karamsarlık çocuk sahibi iken iyi gelmedi. Bakış açısı karamsar fakat çözümler, telafiler kısmı yok denecek kadar yetersiz. Bu kadar hassas(!) detaycı bakış açısı sunan bir kitap faydalı önerile de yer vermeliydi diye düşünüyorum. Ben mesela çocuk gelişiminde çözüm odaklı, öneri sunan kitapları daha faydalı buluyorum. Toplumda iyi insanlar da var ya, çocukları kollayan çokça düşünen, ne bilim.. Yazdıklarım kitabı okumayanlar için çok basit ifadeler olabilir :) fakat okuyanlar ne demek istediğimi anlayacak bence. Nihan kayanın ilk okuduğum kitabıydı bu açıkçası öncesinde de kendisini pek tanımıyorum, yani belki diğer kitaplarıda bu denli keskindir. Anneliğim mükemmel değil olsun yönünde çabamda yok, benim son 2 yıldır takip ettiğim akım "mükemmel değil yeterince iyi anne babalık". bu kavramı benimsedikten sonra anneliğimden daha mutluyum. Senin görüşlerini de okumak isterim :)Merhabalar,
Nihan Kaya-İyi Aile Yoktur kitabını yeni bitirdim. Yalnız beni baya bir sarstı, altüst etti diyebilirim.elecda sen okumuştun ve okuyan diğer arkadaşlar kitapla ilgili neler düşünüyorsunuz?
(Elecda sanırım bir paylaşım yapmıştın kitapla ilgili yanlış hatırlamıyorsam. Hangi sayfadaydı acaba yine tekrar fikrini yazarsan sevinirim:)
Öncelikle uzun uzun yazdığın için çok teşekkür ederim. Açıkçası yazdıklarını birinden duymaya ihtiyacım vardı. Kitabı 4 günde bitirdim ve bu 4 gündür derin bir umutsuzluk içerisindeyim. Bir taraftan kendi çocukluğumu sorgularken bir taraftan kendi anneliğimi beni zaten çok tatmin etmeyen anneliğimi sorguluyorum. Doğru yaptığımı düşündüğüm şeylerin bile yanlış olabileceğini düşünerek çocuklara nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Şuna katılıyorum sorunlar ortada ama çözüm yok. Psilokolog, psikoterapist ve eğitimcilere de ciddi eleştiri var. Mesela bir öğretmen olarak da derin bir karamsarlığa düştüm, eğitim sistemi ile ilgili tespitler oldukça yerinde geldi. Kendimi kukla gibi hissettim. Elimden geldiğince iyi bir anne olmaya çalışıyorum, sorumluluk sahibi, şefkatli, adaletli bireyler yetiştimek benim de en büyük hedefim. Ama kitapta iyi olduğunu sandığınız şeyler de istismardır denince demekki ne yaparsam yapayım hedefime ulaşamam gibi hissettim, içim ciddi sıkıldı. Çocukluk cehennemdir diye başlıyor kitap oysa Benim gözümde çocukluk hep cennet, ilkbahar, çiçek bahçesi güzel olan her şey. Oğlumla belirli bir rutinimiz var her gün o günkü belirli etkinliği yapıyoruz. Bugün o kadar modum düşüktüki hiç bir etkinlik yapamadım, içimden gelmedi. Anneme de aksi davrandım. Yani sanki bir yara ortaya çıktı ama ilacı yok gibi hissediyorum.Merhaba canım, ben kitabı piyasaya çıktıktan yaklaşık 1 yıl sonra okumuştum. Burada başka bir arkadaş okunacaklar listesinde paylaşmıştı o zaman ben de kitap hakkındaki görüşlerimi paylaşmıştım hatta.( şuan hatırlayamadım üyeyi) Kitaba öneri üzerine başladım, elime aldığımda arkasındaki not "iyi aile, -iyi aile yoktur- düsturuyla hareket edebilen ailedir." diyordu. Benim bakış açımda az çok böyledir; yani çocuklarımın anne-babası olarak kendimi, çocukların sahibi/üzerindeki söz sahibi kişiler olarak değil, emanetçi- büyümelerine tanıklık/yoldaşlık eden yetişkinler olarak görmeye çalışırım, çıkmazda kaldığımda bunu tekrarlarım kendime. (kitap hakkındaki fikrimi yazmadan bakış açımı belirtmenin faydalı olacağını düşündüm) Buna rağmen kitap bana pek iyi gelmedi ya. Yani belki dedim hatalar yapıyorum çocuklarıma karşı ve bunun rahatsızlığı beni ele veriyor, veya anne ve babamı düşündüm onların beni büyütürken yapmış olduğu farkına bile varmadığım hatalar...gibi gibi düşündüm uzun uzun nedeni bunlar mıydı diye. Kitap psikanalist Alice Millere adanmış, zaten kendisinden çok fazla alıntıya yer verilmiş. Bu noktada eserin özgünlüğü tatmin etmedi beni. Kitapta çok fazla tespit ve değerlendirmeler var, büyük çoğunluğu da çocuklara değer verilen saygı duyulan ailer tarafından kabul görecek çok iyi tespitler. Fakat dili çok keskin böyledir-şöyledir. Yani çok oldu okuyalı çok örnek veremeyeceğim fakat--Anne ve baba da toplumda çocuğa en çok zarar verenlerdendir, hatta en çok onlar zarar verir, esasında toplumda herkes çocuklara zarar verir--- şeklinde dozu giderek artan ifadeler. Çok karamsar, bana bu kadar karamsarlık çocuk sahibi iken iyi gelmedi. Bakış açısı karamsar fakat çözümler, telafiler kısmı yok denecek kadar yetersiz. Bu kadar hassas(!) detaycı bakış açısı sunan bir kitap faydalı önerile de yer vermeliydi diye düşünüyorum. Ben mesela çocuk gelişiminde çözüm odaklı, öneri sunan kitapları daha faydalı buluyorum. Toplumda iyi insanlar da var ya, çocukları kollayan çokça düşünen, ne bilim.. Yazdıklarım kitabı okumayanlar için çok basit ifadeler olabilir :) fakat okuyanlar ne demek istediğimi anlayacak bence. Nihan kayanın ilk okuduğum kitabıydı bu açıkçası öncesinde de kendisini pek tanımıyorum, yani belki diğer kitaplarıda bu denli keskindir. Anneliğim mükemmel değil olsun yönünde çabamda yok, benim son 2 yıldır takip ettiğim akım "mükemmel değil yeterince iyi anne babalık". bu kavramı benimsedikten sonra anneliğimden daha mutluyum. Senin görüşlerini de okumak isterim :)
Teşekkür ederim geri dönüş için. Burda al denilince aldım ben de hemen. Şuan kargoda, sabırsızlıkla gelmesini bekliyorum :) çok heyecanlıyım :))))Merhaba 1,5 yıldır kullanıyorum ben de. Modeli eskidi artık öyle söyleyeyim. Her gün çalıştırıyorum, hayat kalitemi o kadar artırdı ki. Evde kedi de olduğu için evdeki tozu, tüyü ciddi anlamda azalttı. O kadar çok anlattım ki çevremde herkes bir bir aldı/alıyor. Arkadaşlar bahsetmiş benim de evdeki vazgeçilmezlerim: robot süpürge, kurutma makinesi, fissler düdüklü tencere(ki buna da tencere denemez bence baya teknolojik cihaz:).
Merhaba canım, ben kitabı piyasaya çıktıktan yaklaşık 1 yıl sonra okumuştum. Burada başka bir arkadaş okunacaklar listesinde paylaşmıştı o zaman ben de kitap hakkındaki görüşlerimi paylaşmıştım hatta.( şuan hatırlayamadım üyeyi) Kitaba öneri üzerine başladım, elime aldığımda arkasındaki not "iyi aile, -iyi aile yoktur- düsturuyla hareket edebilen ailedir." diyordu. Benim bakış açımda az çok böyledir; yani çocuklarımın anne-babası olarak kendimi, çocukların sahibi/üzerindeki söz sahibi kişiler olarak değil, emanetçi- büyümelerine tanıklık/yoldaşlık eden yetişkinler olarak görmeye çalışırım, çıkmazda kaldığımda bunu tekrarlarım kendime. (kitap hakkındaki fikrimi yazmadan bakış açımı belirtmenin faydalı olacağını düşündüm) Buna rağmen kitap bana pek iyi gelmedi ya. Yani belki dedim hatalar yapıyorum çocuklarıma karşı ve bunun rahatsızlığı beni ele veriyor, veya anne ve babamı düşündüm onların beni büyütürken yapmış olduğu farkına bile varmadığım hatalar...gibi gibi düşündüm uzun uzun nedeni bunlar mıydı diye. Kitap psikanalist Alice Millere adanmış, zaten kendisinden çok fazla alıntıya yer verilmiş. Bu noktada eserin özgünlüğü tatmin etmedi beni. Kitapta çok fazla tespit ve değerlendirmeler var, büyük çoğunluğu da çocuklara değer verilen saygı duyulan ailer tarafından kabul görecek çok iyi tespitler. Fakat dili çok keskin böyledir-şöyledir. Yani çok oldu okuyalı çok örnek veremeyeceğim fakat--Anne ve baba da toplumda çocuğa en çok zarar verenlerdendir, hatta en çok onlar zarar verir, esasında toplumda herkes çocuklara zarar verir--- şeklinde dozu giderek artan ifadeler. Çok karamsar, bana bu kadar karamsarlık çocuk sahibi iken iyi gelmedi. Bakış açısı karamsar fakat çözümler, telafiler kısmı yok denecek kadar yetersiz. Bu kadar hassas(!) detaycı bakış açısı sunan bir kitap faydalı önerile de yer vermeliydi diye düşünüyorum. Ben mesela çocuk gelişiminde çözüm odaklı, öneri sunan kitapları daha faydalı buluyorum. Toplumda iyi insanlar da var ya, çocukları kollayan çokça düşünen, ne bilim.. Yazdıklarım kitabı okumayanlar için çok basit ifadeler olabilir :) fakat okuyanlar ne demek istediğimi anlayacak bence. Nihan kayanın ilk okuduğum kitabıydı bu açıkçası öncesinde de kendisini pek tanımıyorum, yani belki diğer kitaplarıda bu denli keskindir. Anneliğim mükemmel değil olsun yönünde çabamda yok, benim son 2 yıldır takip ettiğim akım "mükemmel değil yeterince iyi anne babalık". bu kavramı benimsedikten sonra anneliğimden daha mutluyum. Senin görüşlerini de okumak isterim :)
Ben kitabı okumadım ; fakat yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla anne babalara ciddi yük bindiren ve karamsarlığa iten bir kitap. Bazı kitaplar insanları derin düşüncelere, hayatı yeniden sorgulamalara sevk eder. İnsanın tutunduğu dalın aslında çürük dalmış diye düşünüp zaten tek dayanağı olan çocuğuna iyi ebeveyn olma düşüncesini bu denli sarsan bir kitabı okumak istemem açıkçası.Öncelikle uzun uzun yazdığın için çok teşekkür ederim. Açıkçası yazdıklarını birinden duymaya ihtiyacım vardı. Kitabı 4 günde bitirdim ve bu 4 gündür derin bir umutsuzluk içerisindeyim. Bir taraftan kendi çocukluğumu sorgularken bir taraftan kendi anneliğimi beni zaten çok tatmin etmeyen anneliğimi sorguluyorum. Doğru yaptığımı düşündüğüm şeylerin bile yanlış olabileceğini düşünerek çocuklara nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Şuna katılıyorum sorunlar ortada ama çözüm yok. Psilokolog, psikoterapist ve eğitimcilere de ciddi eleştiri var. Mesela bir öğretmen olarak da derin bir karamsarlığa düştüm, eğitim sistemi ile ilgili tespitler oldukça yerinde geldi. Kendimi kukla gibi hissettim. Elimden geldiğince iyi bir anne olmaya çalışıyorum, sorumluluk sahibi, şefkatli, adaletli bireyler yetiştimek benim de en büyük hedefim. Ama kitapta iyi olduğunu sandığınız şeyler de istismardır denince demekki ne yaparsam yapayım hedefime ulaşamam gibi hissettim, içim ciddi sıkıldı. Çocukluk cehennemdir diye başlıyor kitap oysa Benim gözümde çocukluk hep cennet, ilkbahar, çiçek bahçesi güzel olan her şey. Oğlumla belirli bir rutinimiz var her gün o günkü belirli etkinliği yapıyoruz. Bugün o kadar modum düşüktüki hiç bir etkinlik yapamadım, içimden gelmedi. Anneme de aksi davrandım. Yani sanki bir yara ortaya çıktı ama ilacı yok gibi hissediyorum.
Yorumunuz beni biraz kendime getirdi, tekrar teşekkürler
Ah ah içi seni dışı beni yakar derler ya o hesapHem peş peşe hem de aynı sezon doğurmuş olmanın avantajı:)
Yalnız çok fazla kıyafet işi çıkıyor. Ela’nın küçülenlerini İpek’e saklanacaklar ve verilecekleri diye ayırıyorum. İpek’inkileri de öyle.
Sen bir seferde alıp, yine bir seferde kurtuluyorsun. Bence seninki daha güzel:)
Hayırlı olsun, birkere eve girdikten sonra kuracagın tek cümle neden bukadar beklemişim olacak:) kurutma makinasının filtresini boşaltmak beni psikolojik olarak okadar rahatlatıyor ki, içerisinde biriken tozu, çamaşır havını gormelisin. Çamaşır evin içinde kurusa o havın tamamı ortalıga yayılacak. Ben battaniye gibi tüylü seylerin tüyünü toplamak için de havalandırma programını kullanıyorum. Maddi ve fiziki olarak koşullar oluştuğunda edinmeni tavsiye ederim.Teşekkür ederim geri dönüş için. Burda al denilince aldım ben de hemen. Şuan kargoda, sabırsızlıkla gelmesini bekliyorum :) çok heyecanlıyım :))))
Düdüklüm de var, şuan için tek eksiğim kurutma makinesi kaldı :)
Onu da artık yeni evimizde uygun yer olursa alacağım. Bu yıl şehir değiştirme planımız var, bakalım.
Evet taşınmak gerçekten zor. Oğlum 3 aylıktı şuan ki yerimize taşıdığımızda ve eğer yine taşınırsak yeni doğacak olan oğlum da yaklaşık 4 - 5 aylık olacakHayırlı olsun, birkere eve girdikten sonra kuracagın tek cümle neden bukadar beklemişim olacak:) kurutma makinasının filtresini boşaltmak beni psikolojik olarak okadar rahatlatıyor ki, içerisinde biriken tozu, çamaşır havını gormelisin. Çamaşır evin içinde kurusa o havın tamamı ortalıga yayılacak. Ben battaniye gibi tüylü seylerin tüyünü toplamak için de havalandırma programını kullanıyorum. Maddi ve fiziki olarak koşullar oluştuğunda edinmeni tavsiye ederim.
Taşınma işlerinde kolaylıklar dilerim, ben yazın taşındım zor oldu ama bir suru ıvır zıvır eledim. Yeni eve yeni duzen kurdum. Minimalizm adına küçük, benim için büyük bir adımdı
Rüca ederim ne demek. Seni okadar iyi anlıyorum ki, kitabı bitirir bitirmez sordum etrafımdakilere fakat okuyan yoktu. İnternette taradım benzer duygularla kitabı bitiren var mı acaba diye.. ciddi ben de bıraktıgı his guzel değildi yani. Hatta bana bu kitabı aramızda sadece merhaba düzeyinde muhabbeti olan mahalleden bi bey tavsiye etmişti, yani kitabı elinde gordum sordum oda çok farklı bir kitap okumanızı tavsiye ederim dedi. Çok dusundum sonra; yaa adam acaba cocuklara ters bir davranışımı gordu de ondan mı onerdi bana kitabı diyeÖncelikle uzun uzun yazdığın için çok teşekkür ederim. Açıkçası yazdıklarını birinden duymaya ihtiyacım vardı. Kitabı 4 günde bitirdim ve bu 4 gündür derin bir umutsuzluk içerisindeyim. Bir taraftan kendi çocukluğumu sorgularken bir taraftan kendi anneliğimi beni zaten çok tatmin etmeyen anneliğimi sorguluyorum. Doğru yaptığımı düşündüğüm şeylerin bile yanlış olabileceğini düşünerek çocuklara nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Şuna katılıyorum sorunlar ortada ama çözüm yok. Psilokolog, psikoterapist ve eğitimcilere de ciddi eleştiri var. Mesela bir öğretmen olarak da derin bir karamsarlığa düştüm, eğitim sistemi ile ilgili tespitler oldukça yerinde geldi. Kendimi kukla gibi hissettim. Elimden geldiğince iyi bir anne olmaya çalışıyorum, sorumluluk sahibi, şefkatli, adaletli bireyler yetiştimek benim de en büyük hedefim. Ama kitapta iyi olduğunu sandığınız şeyler de istismardır denince demekki ne yaparsam yapayım hedefime ulaşamam gibi hissettim, içim ciddi sıkıldı. Çocukluk cehennemdir diye başlıyor kitap oysa Benim gözümde çocukluk hep cennet, ilkbahar, çiçek bahçesi güzel olan her şey. Oğlumla belirli bir rutinimiz var her gün o günkü belirli etkinliği yapıyoruz. Bugün o kadar modum düşüktüki hiç bir etkinlik yapamadım, içimden gelmedi. Anneme de aksi davrandım. Yani sanki bir yara ortaya çıktı ama ilacı yok gibi hissediyorum.
Yorumunuz beni biraz kendime getirdi, tekrar teşekkürler
Saglıkla gelsin bebişinEvet taşınmak gerçekten zor. Oğlum 3 aylıktı şuan ki yerimize taşıdığımızda ve eğer yine taşınırsak yeni doğacak olan oğlum da yaklaşık 4 - 5 aylık olacakher yeni çocukta taşınmayı huy edindik sanırım
Kurutma makinesinde o filtreyi ben de görünce mutlaka almalıyım dedim açıkçası.
Adı üstünde işte minimalizm, o yüzden küçük minimal adımlar bile çok kıymetli :))
Bu arada kurutma makinenin markası nedir acaba? Ben yengemizde samsungu gördüm güzeldi. O da memnun. Sen ne tavsiye edersin?
Evet ben de hemen kitabı okuyanlardan bir şeyler duymak istedim. Olumlu olduğunu düşündüğüm uygulamalar için bile acaba özgürlüğünü mü kısıtlıyorum doğasına aykırı mı davranıyorum diye sorgular oldum. Bir reçete de vermediği için tamam böyle davranmayacağım peki nasıl davranacağım diye durup düşünürken bulunuyorum kendimi. Asla mükemmel anne olmak gibi bi hedefim olmadı hiç, zaten anaç bir yapıda da değilim senin de dediğin gibi iyi bir rehber olayım istiyorum sadece. Kendi çocukluğumda da annem gerçekten fedakardı. Yani bilmeden hatalar yapmıştır illaki ama sonuçta bilmiyordu yani. Ama kitabın karşıt olduğu düşünceye rağmen iyiliğimi istiyordu ve buna Eminim.Rüca ederim ne demek. Seni okadar iyi anlıyorum ki, kitabı bitirir bitirmez sordum etrafımdakilere fakat okuyan yoktu. İnternette taradım benzer duygularla kitabı bitiren var mı acaba diye.. ciddi ben de bıraktıgı his guzel değildi yani. Hatta bana bu kitabı aramızda sadece merhaba düzeyinde muhabbeti olan mahalleden bi bey tavsiye etmişti, yani kitabı elinde gordum sordum oda çok farklı bir kitap okumanızı tavsiye ederim dedi. Çok dusundum sonra; yaa adam acaba cocuklara ters bir davranışımı gordu de ondan mı onerdi bana kitabı diyenihan kaya hakkındaki bazı bilgileri de kitap bitip internette gezinirken edindim aslında. Yani alice miller hayranlıgı, kitaptaki bakış açısının bizde yeni olsa da dünyada çok önceden tartışmaya açıldıgı falan.. dedim ya çok alıntı var. Cehendem istismar ifadeleri bana da fazla geldi. Ya bide psikoloji sosyal bir bilim bukadar keskin ifadeler zorluyor beni.Mesela ben kızlar küçükken bu guvenli baglanma konusuna kafayı cok takmıştım. Kızlarımdan biri hep bana fiziki ve duygusal olarak daha baglıydı, benden ayrılamaz, kucagımdan hiç inmezdi. Birgün kızları gözlemleyip tanıyan bi psikologa bu konuyu actım; acaba baglanmayı dogru kuramamış olabilir miyim? Neyi yanlış yaptım Diye. Oda ebebeyn ile guvenli baglanmanın kurulamaması durumunun gercekleşmesi için çocucugun surekli olarak ihmal edilmiş, kotu/ihmalkar davranışa uzun süreler boyunca maruz bırakılmış olması gerektiğini, ailemizi gozlemlediği şekliyle boyle bir durumun bizde mumkun olmayacağını soyledi. Endişenlemem için de Bu duruma gunumuzde eskisi kadar sık rastlanmadığını ekledi. Hani cocukla aramızdaki ilişki pamuk ipliğine baglı değil, hele ki 0-3 yaş da temelleri saglam attıysak.
Bunun yanında çok iyi tespitlerde var tabi. Belki okuyan arkadaslar çıkar daha, detaylıca konuşmuş oluruz.
En son Otomatik Portakalı okuduğumda böyle hissetmiştim. O ebeveynlikle ilgili değil ama kitabın kendi jargonu var ve baya baya argo kelimeler geçiyor. Esas karakter kötü bir karakter. Kitap bitince keşke okumasaydım demiştim. Bi de bu kitap böyle hissettirdi. Belki gerçekleri yüzüme vurduğu için bilemiyorum.Ben kitabı okumadım ; fakat yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla anne babalara ciddi yük bindiren ve karamsarlığa iten bir kitap. Bazı kitaplar insanları derin düşüncelere, hayatı yeniden sorgulamalara sevk eder. İnsanın tutunduğu dalın aslında çürük dalmış diye düşünüp zaten tek dayanağı olan çocuğuna iyi ebeveyn olma düşüncesini bu denli sarsan bir kitabı okumak istemem açıkçası.
Zaten dünya yeterince çıkmazda bir de üstüne bu tarz karamsar duygular, içinden çıkılmaz bir aldırıyor hele ki hassas insanlara.
benben00 in de dediği gibi artık popüler akım ve bencede doğru olan ve benim de desteklediğim akım mükemmler ebeveyn yoktur. Kendine, çocuğuna ve şartlara göre iyi ebeveyn vardır.
Mükemmelliğin sonu yok ucu yok. Yine düşününce evet annemiz babamız bizi nasıl büyütmüş, çocuğuma asla yapmam Dediğimiz şeyler bizlere yapılmış vs vs vs ama sonuç olarak biz o durumdan ne alarak çıkmışız, aldığımız şey bizi nasıl etkilemiş ve etkilemeye devam ediyor mu? Önemli olan insanın kendinin farkında olması, çocuğunun farkında olması.
Yanlışlar, hatalar hep oluyor. Geri dönüşü olmayan şeyler yapılmasın olmasın yeter ki.
Okumadığım bir kitap üzerine epey uzun bir yorum yaptım kusura bakmayınKonuşasım varmış :)))
Merhaba canım çok sadık bir çalışan olmandan dolayı seni tebrik ediyorumSelamlar hanımlar,
Bugün haftalık alışveriş günü. Önümüzdeki haftanın yemek planını yaptım. Evi dolaşıp eksikleri belirledim. Sabah ilk iş olarak çiftliğe gittim. 10:30’da gitmeme rağmen çok kalabalıktı. Oradan sonra market, kasap, kuruyemişçi şeklinde dolaşıp eve geldim. Kapıya alışveriş poşetlerini bırakıp kaçtım:)
Diğer eve geldim şimdi. Hayatımın ilk hisse senedini aldım az önce:) Hisselere bakıp bakıp, çalıştığım holdingin hissesini almaya karar verdim:)) Bu ayın birikimini yatırım fonu, hisse ve 2 gr altın şeklinde tamamlamış bulunuyorum. Şimdi hedef kredi kartında aylık belirlediğim limiti geçmemek.
Bunu bir de patrona söylemek lazım:)Merhaba canım çok sadık bir çalışan olmandan dolayı seni tebrik ediyorum
Eline sağlık canım her zamanki gibi plan program tamam :)Selamlar hanımlar,
Bugün haftalık alışveriş günü. Önümüzdeki haftanın yemek planını yaptım. Evi dolaşıp eksikleri belirledim. Sabah ilk iş olarak çiftliğe gittim. 10:30’da gitmeme rağmen çok kalabalıktı. Oradan sonra market, kasap, kuruyemişçi şeklinde dolaşıp eve geldim. Kapıya alışveriş poşetlerini bırakıp kaçtım:)
Diğer eve geldim şimdi. Hayatımın ilk hisse senedini aldım az önce:) Hisselere bakıp bakıp, çalıştığım holdingin hissesini almaya karar verdim:)) Bu ayın birikimini yatırım fonu, hisse ve 2 gr altın şeklinde tamamlamış bulunuyorum. Şimdi hedef kredi kartında aylık belirlediğim limiti geçmemek.
hangi marka model?Teşekkür ederim geri dönüş için. Burda al denilince aldım ben de hemen. Şuan kargoda, sabırsızlıkla gelmesini bekliyorum :) çok heyecanlıyım :))))
Düdüklüm de var, şuan için tek eksiğim kurutma makinesi kaldı :)
Onu da artık yeni evimizde uygun yer olursa alacağım. Bu yıl şehir değiştirme planımız var, bakalım.
Trendyoldan Roborock S5 Maxı 4170 liraya aldım. Bugün dağıtıma çıktı akşam gelir büyük ihtimalle. Yarın kurulumunu yapıp deneyip ilk gözlemlerimi paylaşırım.hangi marka model?
nerden aldın?
ne kadara aldın?
Anlamışsındır şu an tam gaz araştırmadayım. Ayın 15inden sonra ben de alacağım
Heyecanla bekliyorumTrendyoldan Roborock S5 Maxı 4170 liraya aldım. Bugün dağıtıma çıktı akşam gelir büyük ihtimalle. Yarın kurulumunu yapıp deneyip ilk gözlemlerimi paylaşırım.