Tabi ki düzene koyduğumda paylaşırım elecdacım Teşekkür ederim aminn inşallahAllah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin canım
Plan listeni buradan da paylaşabilirsen çok sevinirim.
Yürüyüş işine ben de çok sevindim. Lise bitene kadar Eskişehir’de yaşadım ve her yere yürürdüm. Evimiz çarşıdaydı ve hiç otobüse falan bindiğimi hatırlamıyorum. Ailecek arabaya da ihtiyacımız olmazdı. İstanbul’da yaşadığım dönemde de toplu taşıma kullandığım için yine yürüyordum ama Ankara bana hiç yaramadı:) Şu an kızımın okuluna yürüyebilmek bana inanılmaz iyi geliyor.2019 hedef listeme evde yapılacak 5 dakikalık eksersizi de ekliyorum, ne kadar iyi yapmışsın bu konuda. Yürüyüş candır benim favorim.
Mutlu yillar canım. Anlattığın durum gözümde canlandı , tahmin edebiliyorum maşallah ailene. Elecdacim sana ve diğer kızlara eşimle yaşadığım durumdan bahsetmek istiyorum.Eşim çok çabuk sinirleniyor öyle ki saçma sapan herşeye ve bu durum beni çok üzüyor, geriyor konuşuyorum bir iki gün düzelir gibi oluyor sonra yine aynı. Nasil bir tutum sergilersem eşim davranışlarının farkında olur ben artık ona aynı ayda sert cevaplar vererek degil, davranışlarımla farkında olmasını sağlamak istiyorum.. Oda artık bir baba olacak bu şekilde sinirli,sabırsız nasıl baba olur bilmiyorum.Sizler bu tarz durumlarla nasıl başa çıkıyorsunuz ben nasıl başa çıkabilirim. Bazen pamuk gibi olan adam bazen çok sinirli oluyor siniri saman alevi gibi çok kısa süreli oluyor. Ben kırılmış oluyorum yarim saat sonra hiçbirşey olmamış gibi davranıyor bu kez ben kırgınlıkla ona yumuşak davranasım gelmiyorSelamlar,
İlk defa bir yıla 4 kişi olarak giriyoruz. İpek’in gelişi ile birlikte bir tamamlanmışlık duygusu içerisindeyim.
Bugün sofrada Ela İpek’i taklit ediyordu, İpek ablasına gülüyor ve eşim de onları sevgiyle izliyordu. Hani bazı anlar olur ya hayatta, öyle sıradan, ama öyle sihirli. Bu an tam da öyle bir andı işte.
Bir sürü şey için şükrettim o an. Sağlıklı iki tane evladım olduğu için, onlara sıcak bir yuva, sağlıklı yiyecekler verebildiğimiz için, istediklerini ve ihtiyaçlarını karşılayabildiğimiz ve doğru bir adamı baba yaptığım için şükrettim. Büyüdüklerinde de böyle ailecek gülüp sohbet edebildiğimiz sofralar görmek en büyük dileğim.
Hepimizin yeni yılı kutlu olsun. Sağlıklı, huzurlu ve verimli bir yıl diliyorum
o nutella kazandibinin üstüne nasıl sürülür hala çözemedim ayrı bir yetenek seninkiCanım heyecanla ve kendime de notlar alarak devam ediyorum seriyi okumaya
Emzirirken yenen kalorili şeyler deyince aklıma geldi
KAzandibi tatlısının üstüne nutella sürüp yemiştim ya hiç unutmam ve bir daha da yapmam
ne demek @DenizGeldi, keşke yazdıklarım birkaç gönüle dokunsa…
günümüzde çocuklara davranış kalıpları ve bunun sonucunda ortaya çıkan problemler benim kanayan yaram maalesef… bu duruma gerçekten çok üzülüyorum. ne kadar yazmayacağım desem de, sussam, karışmasam da genelde bu tür konuların tam içinde buluyorum kendimi.
annelik kitaplardan, okuyarak öğrenilecek bir şey değil elbet… ama çocuğun, söz konusu “bir insanın temel ihtiyaçları” olunca okumak, anlamak gerek. ben bu anlamda pedagog Adem Güneş ten çok faydalandım. çocuğun gerçekten neye ihtiyacı var, en iyi, tatminkar açıklamaları onda buldum. anneliği anlatması ise ayrı bir konu onun… onun dünyasında anneler muhtemelen çalışmayan, çalışsa da yorulmayan, eşinden her daim tam destek bulan, annenin annesi de muhtemelen baya bir pedagoji, psikoloji kitabı devirmiş cinsten:) annede yetersizlik hissi oluşturabiliyor, ama en güzel anneliği de yine bence o gösteriyor. 10 yaşından beri neredeyse psikoloji, pedagoji, felsefe vs okumuşumdur. başka da çok yazarı okudum yerli, yabancı şimdi aklıma gelmeyen. Cüceloğlu, Tarhan, Mine İzgi, çeşitli Montessori lerden de faydalandım bu konularda. gördüm ki amaç çocuğu tanıyana kadar herşey, annelik ise kişiye özel… bu yüzden kendi anneliğimi kendim oluşturdum. bir çok anne gibi… okuduklarımı “kalbime” koydum. “vicdanımla” annelik yapıyorum. bütün gün yok komşumuza, yok idarecimize, yok iş arkadaşımıza şuna buna gayet güzel tahammül ediyoruz da, ya EN KIYMETLİMİZ tahammülü haketmiyor mu diyorum… 33 olmuşum artık, ben hayatımdakileri olduğu kadarıyla tolere edebiliyorum nasılsa, ama onun “tolere edebilme yeteneğini” törpülemeye hakkım yok… hayata yorgun başlamasın diyorum.
benim derdim ise bugün çocukların hep mutsuz olması, tatminsiz, huzursuz olması. çocuğa çocuk gibi davranılmaması. ya şımartılmış, ya baskı, ya şiddet görüyor çoğu farkına varılmadan… hep pedagoji okuyoruz, çocuğu “odağa koyuyoruz” ama kimse dönüp de kendine bakmıyor. kimse bu çocuğa ben ne “YAPMAMALIYIM” demiyor… “çocukların dedikleri, davranışlarıyla demek istedikleri hep kulak arkası ediliyor, bir kulaktan girip öbüründen çıkıyor, NEDEN sorgulanmıyor…” bu çocuklar genç olunca, aileden ayrılmak istiyorlar, aileleriyle sıkılıyorlar, aileleriyle vakit geçirmek, onlar için birşeyler yapmak istemiyorlar, neden? neden bunların sorumlusu hep dünya, diğer insanlar, yozlaşan ve gerileyen ahlak, eğitim sistemi, hayat düzeni bilmem ne? neden “aile” değil, anne değil, baba değil… çuvaldızın tadına da bakmak lazım artık biraz. alttaki komşunun çocuğu uzun uzun ağlıyor,tek başına diğer odada, bazen bağırışlar duyuyorum, içim gidiyor… çocuğun yaramazlığından şikayet ediliyor sonra, hırçınlığından… aynı çocuk benim yanımda tatlı bir prenses oluveriyor. bazen kıyamıyorum, kapıyı çalıp alasım geliyor ağlamasın diye, içeride anne nasıl durabiliyor… kimseye haksızlık etmek istemem-herkesin durumu,yaşadığı farklı, kimsenin hayatına-evine-düzenine dalmak haddim de değil, yapmam da tabii ki, içimden öyle geliyor işte. içim acıyor…
Gary chapman ın kitabı var 5 sevgi dili… bir de çocuklar için 5 sevgi dili var. okunmasını tavsiye ederim.
@Tryingtobeminimalist, canım çocuk 2 yaşa kadar annesini “kendisinin bir parçası” olarak görüyor. 2-3 yaş kendinin farkına varmaya başladığı, anneden ayrı olarak, hareketlerini bağımsız olarak gözlemlediği bir zaman aralığı… 3 yaşında tüm dünya onun zanneder, egosu tavan yapar:) 3-4 yaş aralığı sosyallesip, kendinin gibi başkalarının da olduğunu farkettiği, dünyasına başkalarını da katabildiği bir süreçtir… o vurmalar, kendini farketmeye başlamasının işaretleri muhtemelen:)sizdeki etkilerini ve sizin tepkilerinizi gözlemlemeye başladı haberiniz olsun:) olumsuz davranışın üzerinde durup, dikkatini çektiğini farkettirme. normalmiş gibi, sakin davran. olması gerekeni söyle (çok nadir) ve yap. sana yada başkasına, kendisine zarar vermesine izin verme. verdiği zaman da kızma, parmak sallama, üzülme davranışlarında bulunma. bu tür davranışlar onun bilinçaltında henüz farklı şekilde kodlanıyor çünkü. kısaca bileğini tutup, bırakabilirsin vuracağı zaman. hamilelik hem zor, hem çok güzel bir süreç… diğeri de henüz küçük olan bir çocukla hele, zor… fırsat buldukça kendini dinle. Hiç bir şey yapmadan, düşünmeden karnındaki ikinci canı hisset, sakin ol, hareketlerini duy, an da ol… o gelene kadar da diğer oğlunla vakit geçir, mümkünse yalnız. eşin yada annen olmadan… birkaç gün mesela izin al, eşin işteyken siz ikiniz takılın onunla:)resim yapın, uzanın çizgifilm izleyin, meyve tabağı hazırlayın, unla hamur yapın, bir bardaktaki suyu diğerine boşaltın, mercimek, bulgurlarla deniz, çöl yapın, sarılın öpüşün koklaşın vs vs. ve bunlar seni de mutlu eden keyifli şeyler olsun mutlaka. o anlardan çocuk gibi zevk almaya çalış. 4 yaşına dön:)sana zevk vermeyen oyunu illa zeka geliştirecek diye oynama. kesintisiz bir ilgiyle, oyunda olduğunu, bizzat keyif aldığını görürse o, oğlun için en kıymetlisi… her zaman empati yapmak lazım… çocuk da olsa karşımızdaki, biz ne isterdik diye sormak lazım bir şey yaparken. “kaygısızca” bir can’da huzur bulmak mümkünse, o anne yada evlattır bence… huzurunuz bol olsun:)
çok güzel hayaller, kopyala yapıtır yapsam yeridir. benim de yarım gün çalışma planım vat biliyor musun? belki de açacağım iş yerime +1 oda daha düşünüp çocukları da okul çıkışı yanıma alı tam gün de çalışabilirim.hayırlısı olsun inşallah.herkese merabalar
yılın ilk günü ilk sabahı..
bende 2019 hayal hedef plan ve çabalarımdan bahsetmek isterim..
daha sade olmaya devam,
her gün 15 sayfa kitap okuma
her gün bir sayfa kur an okuma
her gün iki sayfa meal/tefsir
her gün bir kaza namazı
her gün en az 20 dk egzersiz
tesbihat ve dua etmek
ayda en az bir film ve iki belgesel izlemek
ingilizcemi bi üst seviyeye çıkarmak bunun için bbc ayda iki çeviri yapmak
ayda iki defa kütüphane ziyareti
ayda bir cami ziyareti
sılai rahim yapmak
sevdiklerimle hediyeleşmek
finansal bağımsızlık için aylık en az 200 tl biriktirmek
her ay yeni bir tarif deneyip bunu sevdiklerimle paylaşmak
haftada bir sevdiklerimi aramak
daha az sosyal medya günde max.1 saat
masal anlatıcılığı eğitimine katılmak
dernek faaliyetlerinde okuma yapmak ve seminerler düzenlemek
ailemi daha çok sevmek saymak ailemle geçen her anı nimet bilip ona göre davranmak
daha az eşya daha az kirlilik
bir bitki dikmek
üretimde bulunmak
....
ve daha nicesi
elecda ve diğer dostlar uzun zamandır yazamadım
yarım gün çalışmaya başladım :)
çok şükür yıllar sonrasında
artık yarım maaş alıyorum
harcamalarımı azalttım
malum geliirm yarıyarıya düştü
çok birikimlerden ziyade gerçekleştirebileceğim hedefler koydum önüme.
en güzel birikim şekli harcamamaktır diyerek eldekileri değerendirmeye çalışıyorum
üretmeye çalışıyorum
sizleri özledimn
yokluğumda yazılanları okuyorum ..
iyi ki varsınız
canım bir derdin veya isteğin olduğunda bu dert için hangi esma okunur merak et, aç o esmayı onu oku onun ile dua et. o zaman kalıcı olur.merhaba kızlar burdan biri esma-ül hüsnayı öğrenme hedefi koymuştu kendisine ama kimdi hatırlayamadım, nasıl bir uygulama yapacaktı acaba, ben de yıllardır öğrenmek istiyorum hep yarım kalıyor da bu defa tamamlamak istiyorum inşallah
tebrik ederim, zayıflama takımında mısın? biraz bahseder misin neler yaptığındanha bu arada yıllar yıllar sonra 66 kg a düştüm..84 den ...
hedefime son bi kilo inşaallah :)
ayrıca okumalarım düzene girdi..az az da olsa daimi olması için çabalıyorum..her şeyi ritüeller şeklinde gerçekleştirip zinciri kırmamaya çalışıyorum ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?