- 5 Mart 2017
- 1.786
- 1.988
- Konu Sahibi Flamingolar12345
- #161
Aynı duyguları paylaşıyoruz. Kızımı çok seviyorum o doğunca hayat daha anlamlı yaşanılır oldu ama onu böyle bir dünyaya getirdiğim için vicdan azabı çekiyorum. Ölmek istemiyorum kızımı yalnız bırakmak istemiyorum. Öte yandan ölürsem hep beraber ölelim diyor bir kafam gözüm arkada kalmaz ama bu ne kadar sağlıklı bir düşünce ondan da emin değilim. Ülkece psikolojimiz bozuk her yönden. Maddi manevi sömürüldük istismar edildik. Eğer güzel günler gelecekse bile bence topluca psikolojik tedaviye ihtiyacımız var.tek bir şey diliyorum eger bulasacaksa ve oleceksem yanimda kizimida goturmeyi bu pis dunyada onu oksuz tek basina birakmamayi istiyorum aksi takdirde gözüm arkada kalir.
insan cocuk yaptigina pisman olurmu ben oluyorum b.k vardi da bide bir ton tedavi gorup su rezil dunyaya cocugu getirdim diyorum artik gercekten biktim ya
ne savasi bitiyo ne hastaligi bitiyo ne krizi bitiyo ne tecavuzu bitiyo ne toplumlarin ayrimciligi bitiyo delirmedigimize sukur etmek lazim