kızlar o kadar uzun zamandır okuyorum ki yazılarınızı..benimki de anca bu güne nasipmiş.hikayem biraz uzunca:/
eşimle 2007 yılında tanıştık ve çok sevdik birbirimizi. 3 yıl kadar yıl ilerledi ilişkimiz evlenme imkanımız yoktu,eşimin ailesinden gizli yürütüyorduk ilişkimizi.beni ya da herhangi başka bir kızı oğullarının okulu bitmeden istemiyorlardı,değil evlenerek sevgili olarak bile.ailesi ilişkimizi öğrendiğinde bana ve oğullarına türlü baskılar yaptılar, entrikalar yaptılar ama aramızdaki bağ zayıflamadı bile,bir kez bile küsüp ayrılmamız olmamıştır o derece..onun her şeye rağmen sevgisi her şeye değiyordu sanki...ailesinin eşime yaptıklarına çok üzülüyordum.biran önce okulu bitirip iş güç sahibi olup kendi ayaklarımız üzerinde durmayı istiyorduk.aynı şehirde aynı üniversitede anca haftada bir kaç saatlik zamanlarda görüşebiliyorduk..
üniversiteyi bitirdiğimiz yıl birlikte olma girişimimiz oldu ama sebebini anlayamadığımız bir şekilde yapamadık,neden olmadığına da anlam veremedik.ikimizin de cinsel deneyimi yoktu ama eşim tıp fakültesinde okuyordu,teorik ve pratik olarak vajinanın yapısını iyi biliyordu.her ikimiz de de fiziksel bir anormallik olmamasına rağmen neden olmuyordu anlam veremiyorduk..her ikimiz de çok seviyorduk birbirimizi,bi isteksizlik de yoktu ama olmuyordu.meselenin üzerine gidecek vaktimiz de yoktu..bi kaç deneme sonrası eşim de ben de vajinismus olabilme ihtimalimi düşündük,üzüldük ama..çok da üzerinde durmadık, nasıl olsa evlenince çözmek için bol bol vaktimiz olacaktı.eşim bu meseleyi sonsuza kadar çözemesek de sorun etmeyeceğini beni çok sevdiğini söylüyordu.okullarımız bitti,iş güç sahibi olduk her ikimiz de,sevgimiz aynı yoğunlukta devam ediyordu ama o kadar uzak kalmıştık ki birbirimizden haftada bi kez görüştüğümüz günleri mumla arar olmuştum..sanki ayrılığa da alışmıştık.daha sonra geçen yıl nisan ayında evlendik düğünümüz oldu.herkese ve her şeye rağmen..eşim sorunumuzu evliliğimizin ilk bir haftasında çözeceğimizi düşünüyordu.eşim evlenmeden önce yaşadığı şehirdeki tüm medikalcileri dolaşmış ve dilatör set aramış ve bulmuştu.bu süreçte siz arkadaşlarımızdan çok faydalandık.evlendiğimiz gece eşimin ailesinin evinde olduğumuzdan birlikte olamadık.ertesi gün balayında dörtlü dilatör setin en ince çubuklarını denedik,epeyce zor oldu ama sorun zaten benden kaynaklanıyor bi de naz yapmaya hakkım yok diye ağlaya ağlaya denedim,ama 3 ve 4 numarayı deneyemedim.sanki orada tamamen kapalı bir yere sert çubukları zorluyormuşuz gibi hissediyordum.yine de içimde bu şeyi yapmak için bir yer olmasına çok mutlu olmuştum.tatili daha fazla berbat etmemek için denemeye ara verip eve dönünce yapmaya karar verdik.eşim çubukları kendim hareket ettirmem gerektiğini söylüyordu ama ben vajinama değil çubuk sokmak,aynayla dahi bakamıyordum
dilatörün çubuklarına dokunmaya başladım,aşama kaydettiğimi düşünüyordum,epeyce cesaretlendiğim bir gün dört numaralı olanında deneme yaptım.o gün galiba acıdan ölüyordum hep titriyodum ama bu kez titremem çok şiddetliydi.çok acı çektim ve bir daha en ince olanla dahi yapamadım
bir süre kesinlikle cinselliğin çok saçma gereksiz mutluluk vermeyen birşey olduğunu düşündüm.eşim anlayışlıydı bir yandan süper bir şeydi ama bir yandan da bizi çözümsüz bırakıyordu,ikimiz de çaba ve istek göstermemeye başlamıştık.evleneli 5 ay olmuştu ve halen başladığımız yerdeydik.doğrudan bu meseleden kaynaklanmayan geçimsizlikler yaşıyorduk yani evlilik de öyle güllük gülistanlık değildi..eşimi mutlu etmediğimi düşünüyordum.özel bir kliniğe gittik durumumuzu anlattık 1saatlik bi görüşmede öğrendğimiz ekstra tek şey tamamen sağlıklı olduğumdu.kist, yapısal bozukluk falan yoktu.eşim sonuçta kadın doğum uzmanı değildi.doktor dilatörlerle test yapabilmiş olmama çok şaşırdı,kasılmalarım çok şiddetliydi..bana yardımcı olduğu insanların yazılarını isimlerini kapayıp gösterdi(yüzeysel şekilde) oldukça güvenilirdi.ama ona tamamen 1 haftamı ayırmam gerekiyordu.ayrıca da üç bin beş yüz tl para lazımdı.eşim düğünden sonra istifa etmişti sınava hazırlanıyordu,çalışmıyordu çok borcumuz olmamasına rağmen benim maaşımla anca geçiniyorduk.ben çok üzülmedim düğüne gelen çeyrekleri verip bu meseleden kurtulmak istedim.ama eşim ekonomik olarak çok bunalacağımızdan sıcak bakmadı.ben o zaman çok üzüldüm.tekrar çözümsüzlüğe bıraktık.o da şikayet etmiyordu..sürekli ders çalışıyordu her şeyimizi zaten onun sınavından sonrasına ertelemiştik, bu da onlardan biri olacaktı
..buradan sonrası eylül ayından aralığa kadar böyle geçti.o son kasılmadan sonra dilatörlere elimi dahi sürmedim.tamamen gerilemiştim yani.
.iş yoğunluğumun epeyce azaldığı bir gündü,psikolojik olarak çok rahatlamıştım.kafamı kurcalayan çoğu işimi bitirmiştim,sömestrde aileme gidecektim mutluydum kısacası,ailesinin bize yaşattığı çoğu şeyi kafamdan uzaklaştırmıştım.(ki düğünüm zamanları entrika ve zulümleri tavan yapmıştı,balayından da bu yüzden verim alamadığımızı düşünüyorum).O gece de eşimi sevmek istedim,mutlu sonla bitmez genelde,vajinismus olan herkes bilir
Ama nasıl olduysa anlayamadan bu kez oluverdi!!!!!
sanki defalarca deneyen biz değildik..kesinlikle yine canım çooookkkk yandı ama bu kez oldu ya,değerdi yani
o dilatörün yanında bu acı bile sayılmazdı.Mutluluktan o kadar ağladım ki arkadaşlar
normal biri olduğuma, sorunu çözdüğüme.......bir kaç gün tekrarlamadan ikna olamadım bunu atlattığıma.hiç keyif almadım şu ana kadar ama olsun:) o da hallolur inşallah.kendim için dilediğim tüm dilekleri bu sıkıntıyı çeken çaba gösteren tüm arkadaşlarım için de diliyorum.eminim ki siz de başaracaksınız..herkesin farklı şanssızlıkları var,bizimki de bu,ama geçmeyecek bi dert değil emin olun.ben yaptıysam siz de yaparsınız inanın:):)çoook uzattım daha detaylı fırsat bulursam yardımcı olmaya çalışırım vakit buldukça,