Herkese merhaba,
Oldum olası, daha doğrusu ilişkinin nasıl gerçekleştiğini anladığım andan itibaren bir korku vardı bende. Yasak bölge gibi, sanki korunaklı bir yer gibi... Dokunamıyordum bile. 2011 Haziran'ında evlendiğimde gerçekle yüzleştim. Sanki duvar gibiydi, giriş imkansızdı. Tamam korkuyordum ama bir şekilde olur diye düşünmüştüm. Olmadı. İnternette araştırma yapıp, bu forumu bulmuştum. Parmak egzersizlerini falan okudum buradaki arkadaşlardan ama hep tuhaf geldi bana. Parmak sokacağıma kocamla olur dedim, yine olmadı. Sabahlara kadar forumu okudum, vajinama dokunmaya çalıştım, yok olmadı. Normal şartlarda oradan çocuk çıkıyor diye düşündüm, insanlar küçücük yaşta ilişkiye girebiliyor vs vs bir sürü şeyle kendimi rahatlatmaya çalıştım, yok yine olmadı.
Sonra acaba fiziksel bir problem mi var dedim, evliliğimin 3. ayında doktora gittim, fiziksel muayene sırasında, yani doktor sadece baktı; kapalı kızlık zarı veya başka bir problem mi diye. Yok o da değil. Hatta doktor şöyle dedi, "vajinismussun ama gördüğüm en iyilerinden yani ben odaya girdiğimde göstermeyi bırak, kalkıp giden var" dedi. "Sana 15 gün süre, bunu yenersin, korkulacak bi'şey yok" dedi. Tabi biz rahatladık, bi'kaç deneme yaptık yine olmadı. Kullandığımız bebe yağının haddi hesabı yok. Burada yine bir arkadaştan duymuştum, ıkınma ile kolaylıkla açıldığını. Zar zor milim milim ilk girişi yaptık ama nasıl yaptık bir de bana sorun. Sonra eşim kafama çok taktığımı düşünüp, oluruna bırakalım elbet olur dedi. Sonra uzun süre denemedik hiç.
Ama hep aklımda, nasıl yapamam ben diye düşünmeden duramıyorum. Parmak egzersizi yapayım dedim, zar zor ilk boğuma kadar sokuyordum ve korkuyordum. Eşimle konuştuk birlikte yapalım diye hani onun parmağıyla. Şu an aşamaları tam hatırlamıyorum ama bir gece yatakta, öylesine yüzük parmağımı götürdüm aşağıya, ıkındım ve hoop diye sanki vakum gibi içeri çekildi parmağım ıkınmayla. Nasıl sevindim anlatamam, sokağa çıkıp, bağıracağım neredeyse öyle bir sevinç
Tabi eşimle hala bir şey yapamıyoruz. Bir doktorla görüştük, hipnozla tedavi için, 2012'nin son aylarıydı. Önümüzdeki ay başlayacağız artık tedaviye dedik. Sonra bir akşam kendiliğinden oldu. İnanamadım
Yani yine burada okumuştum, kadının üstte olduğu ve sırtının kocasına dönük olduğu pozisyon en rahatı diye. Bir de bu şekilde kontrol kadının elinde oluyor. Sanırım pen.sin giriş eğimi de en iyi o şekilde ayarlanıyor. Ben de o şekilde denedim ve diyorum ya inanamadım, ne acı ne baskı hiçbir şey hissetmedim
Allaha çok şükür o günden beri de çok rahat oluyor ilişki, tabi bebe yağsız çok zor :26:
Bu arada doktor bana, özel zamanlar yaratın, mesela mum ışığında yemek yiyin, aşk dolu, duygusal, açık sahnelerin de olduğu bir film izleyin falan demişti.
Yani kısacası, kafaya çok taktım, bir dönem uzaklaştım adını bile anmadım hastalığın, her şey normalmiş gibi davrandım. Sonra tekrar bu foruma döndüm ve bu sayfadaki herkes umudum oldu, yenenler için sevinenler, yenmek için birbirine yardım edenler.. Normal hayatta insanın en yakın arkadaşı bile anlayamıyor çünkü. Buradaki desteği hep takdir ettim ve gecikmeli de olsa ben de hikayemi anlatmak istedim. Tüm gücümü toplayıp, sürekli 'çocuk çıkıyor oradan', 'herkes yapıyor, acısa veya ölümcül bi'şey olsa insanlar zevk alamaz', 'bak isteyince yeniliyor', 'sonuçta orada bir delik var ve doğanın kanunu bu' gibi bir sürü şey vardı kafamda. Sonra filmler izledim, mesela Lolita gibi.. İşte bir şekilde oldu, zamanıydı belki de ama çok şükür oldu
İsteyen herkesin de bir gün bunu yeneceğini biliyorum, zamanı var belki, kimse umutsuzluğa kapılmadan devam etsin çalışmalara ve buradaki yorumları okumaya. Sonuçta istem dışı bir kasılma bu ve bilinçaltımızı değiştirmek bizim elimizde :44:
Herkese çokça sevgiler.