Oyuncak alabilirsiniz sikilacaktir çok normal saklayın oyuncakları değiştirerek verin bugün sıkıldıysa kaldırın 2 gün sonra verin. Sarki soyleyin abartin masal anlatin. Su doldurun legene icine koyun oyalayin.Aç çocuk oynayamaz ki zaten. Tamam gelişimsel durumu şu an açlıktan önemli ama burda bizim üzüldüğümüz aç olması değil halsız keyifsiz mutsuz olması. yapacağınız şey sabretmek devamli vermek yemez diye düşünmeden. Alın çıkın değişik yerlere götürün siz sürekli teklif edin. su içiyor demişsiniz acaba besleyici sıvı tarifler ise yarar mı bir deneyin. Süt bal ya da doğal hurma kayisi muz gibi içine seveceği şekilde birşeyler koyup blender da sıvı hale getirin belki onları içer. Ya da meyveli yoğurt dondurun kalıplarda dondurma gibi oluyor. Cocuk bu elbet vardır bir yolu. bir de inattan mi yemiyor yoksa acıktığında yemesi gerektiğini mi bilmiyor iyi gözlemleyin.Cok sagolun boyle uzun uzun yazilanlari okumaktan hic sıkılmıyorum ben. Ne kadar uzun olursa o kadar rahat hissediyorum. Teşekkür ederim ilginiz için. 2 ay sonra 2 yaşında olacak. Evet dediğiniz gibi hep ağzına atacak bir şeylerim olmalı. Böyle değişik oyuncaklar falan mı alsam acaba.. Ama onlardan da hevesini alınca bırakıyor. Sevdiği şeylerle ugrassa bile bazen inat edip agzını açmıyot. İnşallah aşarız bu durumu. 2 hafta sonra testimiz var. O da ayrıca korkutuyor. Hiç kafa kalmadı bende. Kaç gündür kafam balon gibi oldu. İnsanlarla konuşuyorum ama sanki orada değilim. cevap bile veresim gelmiyor. Bebeğim yemeğini bol bol yerdi. Üstüne de bir güzel gazını çıkarırdı afedersiniz. Sonra yanaklarına renk gelirdi koşardı eğlenirdi. Şimdi gözaltları çöktü. Oğlum kayboldu açlıktan
Hepsini yeniden denicem teşekkür ederim. Bir yolunu bulmam gerekiyor. Onu böyle görmeye dayanamıyorum.Kızım banyodan sonra aç karnına sızıp kaldı ona üzülürken konunuza denk geldim. Allah yardımcınız olsun, benim kızım da 2 yaşına bu ayın sonunda giriyor. 3 ay önce eşimin ailesinin yanına gelmek durumunda kaldık bir sürü çocuk var burada sosyalleşmek gelişimini çok etkiledi. Eğer öyle bir imkan varsa değerlendirin derim. Gerekirse sadece siz ve oğlunuz gidin eşiniz kalsın evinizde.
Eline çubuk kraker galete gibi şeyler verseniz. Külahta maraş dondurma aldanız patates kızartması yapsanız elinde sallana sallana yiyeceği şeyler yani. Belki yer birinden birini
Boncuk makarnayı parmağına takıp takıp yemeyi çok seviyoe benim kızım denemişsinizdir muhakkak ama hatırlatayım dedim.
Ilk olarak hala emiyorsa hiç kendini harap etme çocuğum aç diye. Ikinci olarak sadece sana değili annelere uyarı olsun, çocuk tv karşısında ya da cep telefonuyla oynarken yedirilmemeli. En sağlıklı çocuk için de geçerli bu. Ayrıca otizm tetiklenebilen bir hastalık ve tv bu tetiklemeyi en çok yapan araçlardan.Uzun uzun anlatmak istiyorum. Daha önce bebeğimle ilgili bir konu açmıştım hatırlarsanız. Doktor çocuğun bir şeyi parmakla işaret etmeyişi, adıyla seslenildiğinde her seferinde dönmeyişinden otizm şüphesi var demişti ve bizi çocuk psikiyatristine yönlendirmişti.
Gittik.
Dönen şeylere ilgisi var mı?
Hayır. Ama dönen şeyler renkli dikkat çekici şeylerse bakar.
Parmağıyla bir yeri işaret eder mi?
Hayır. Ama beni istediği şeyin yanına götürür.
Sana bir nesne gösterir mi?
Evet. Suyu bitince şişeyi elime verir.
Durdugu yerde döner mi?
Bazen.
İleri geri koşar mı?
Koşar. 2 yaşında.
Göz teması kurar mı?
Kurar.
Siz onu sevip sarılınca karşılık verir mi?
Verir. O beni daha çok sever.
Tv izler mi?
Tv genelde açık olur. Ama bazen seyreder bazen bırakır. Yemek yerken bir şeye dalması gerekir. O yüzden genelde yemek saatlerinde açıyorum.
Konuşur mu?
Hayır. Bazen gel diyor.
Adıyla seslenince bakar mı?
Bakar ama her zaman değil. Oyuna daldığında bir şeyle ilgilendiğinde tınlamaz.
10 kere seslensen kaç kere bakar?
5 kere.
Çocuğunuzda otizm bulguları var. Her seferinde bakması gerek. Bazen bakmaması, baktıgı anlamına gelmez.
Tv kapatılacak. Asla açılmayacak. Ne telefon ne başka bir şekilde asla hayatınızda olmasın.
Tamam. Ama oğlum çizgi film olmadan yemek yemeyi reddediyor. Aç kalıp zayıflar mı? Ben ne yapmalıyım?
Zayıflasın. Açma sen. Gelişim testi istedim. 2 hafta sonra gelip yaptırın. Ve kontrol edelim. Teknolojiden uzak olunca değişim oluyor mu.
Konuşma bu.
Şimdi içimin neden çekildiğine geçeyim. Oğlum günlerdir ağzına lokma koymadı. Tv, telefon asla çizgi film açmadım. Bebeğim aç uyuyor aç kalkıyor. Dayanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Çocuğum hep aç. Acıkınca mecbur yiyecek diyorlar. Sabret diyorlar. İstediğini alamayınca mecbur kabul edecek diyorlar. Doktoru dinle diyorlar. Dinliyorum.
Oğlumun hiç enerjisi kalmadı. Çocuk halden düştü. Yeter artık. Hem ona hem bana eziyet işkence sanki. Yemiyor işte acıkınca yemiyor. Fark etmiyor. Karnımı doyurayım demiyor. Eline ekmeği veriyorum. Kenarından kemirip kopan parçaları yiyor. Doymuyor çocuğum. Puding tatlı seyler uzatıyorum istemiyor. Gece ağlıyor açlıktan. Yanıma geliyor bir beklentisi var benden. Veriyorum bende ama hayır yemiyortekrar aç uyuyor. Ben üzüntüden hasta olucam artık. Bende yemiyorum. Boğazımdan geçmiyor. Bu nasıl sınavdır anlamıyorum. Oğlum için gerekli olduğunu biliyorum. Ama daha ne kadar aç kalacak benim bebeğim. Ben onunla inata tutuşacak kadar güçlü degilim. Aç kalsın diyemiyorum. Ben napıcam..
Sadece "bulgular"mış. Otizm değil şuan. Ama ben bir anne olarak elimden geleni yapmak istiyorum. Sosyalleşmesi için yaşıtlarının yanına bir çocuk yuvasına başlıcak. Her gün parka götürücem. Hep konuşuyorum onunla. Ne gerekirse yapıyorum yapıcam.
Dün hüngür hüngür ağladım. 1 kaşık yesin diye kahroldum. Aynı an an da salonda bir sürü misafirim vardı. Bebegime mutfakta yemek yedirmeye calısıyordum.
"Annecim, seni çok seviyorum birtanem. Çok açsın. Hiçbir şey yemedin. Lütfen benim için bir kaşık yer misin? Lütfen" Dedim. Bebegim gözlerimin içine baktı. Sanki beni anladı. Elimdeki kaşık için ağzını açtı. 1 kaşıkla günü bitirdi. Sonra daha çok ağladım. O bir kaşık beni mutlu etti. Ama aç yavrum.
Sonra kaynanam geldi yanıma. Ağlarken gördü. Bana "Ağlama bak. Kocan seni görürse işe giderken kafaya takar kaza yapar Allah korusun. Kocan üzülür. " dedi. O da oğlunu düşünüyor ne yapsın dedim içimden. Ama bekledim belki kayda değer bir şeyler daha söyler de biraz olsun teselli olur diye.
"Kocanı üzme." Dedi.
O an zaten sinirlerim tepemde, üzgünüm, elime ne geçerse fırlattım attım.
Demek isterdim. Çok çok çok isterdim. Ama hayır. Yüzümü gözümü silip yanından uzaklaştım.
Ne olur yardım edin bana tavsiye verin. Ben bu süreci nasıl tamamlarım. Annem de üzülüyor kadın. Çocuğunu aç bırakma sen manyak mısın diyor. Günde bir kere bile olsa aç 10 dk seyretsin karnını doyursun diyor. Ama hayır asla seyretmemeliymiş. Şimdi bir şeye başladım çomak sokmak da istemiyorum. Doktoru aramak istiyorum bir türlü ulaşamadım.
Bu durumu yaşayan var mı? Ne olur ya bana güzel şeylerde söylemeyin. Gerçekleri söyleyin sadece. 10 dk seyretmesi bile olumsuz mu etkiler bu gidişi? Ben aynı devam mı etmeliyim? Ama nasıl..
Vallahi yüreğimin başı sızladı okurken, lütfen maddi durumunuz varsa konu ile alakalı prof. Bir doktorun özeline gidin , her an elinizin altında danışacak biri olması çok önemli ,araştırıp konusunda iyi biri olmasına özen gösterin. Benzer durumları bende farklı bir rahatsızlık şüphesi sonucu yaşadım, çok.zorbeklemek çok zor allah yardım etsin .. bazen doğru bilinen yanlışlar, yanlış bilinen doğrular olabiliyor, lütfen başka bir doktora daha görününUzun uzun anlatmak istiyorum. Daha önce bebeğimle ilgili bir konu açmıştım hatırlarsanız. Doktor çocuğun bir şeyi parmakla işaret etmeyişi, adıyla seslenildiğinde her seferinde dönmeyişinden otizm şüphesi var demişti ve bizi çocuk psikiyatristine yönlendirmişti.
Gittik.
Dönen şeylere ilgisi var mı?
Hayır. Ama dönen şeyler renkli dikkat çekici şeylerse bakar.
Parmağıyla bir yeri işaret eder mi?
Hayır. Ama beni istediği şeyin yanına götürür.
Sana bir nesne gösterir mi?
Evet. Suyu bitince şişeyi elime verir.
Durdugu yerde döner mi?
Bazen.
İleri geri koşar mı?
Koşar. 2 yaşında.
Göz teması kurar mı?
Kurar.
Siz onu sevip sarılınca karşılık verir mi?
Verir. O beni daha çok sever.
Tv izler mi?
Tv genelde açık olur. Ama bazen seyreder bazen bırakır. Yemek yerken bir şeye dalması gerekir. O yüzden genelde yemek saatlerinde açıyorum.
Konuşur mu?
Hayır. Bazen gel diyor.
Adıyla seslenince bakar mı?
Bakar ama her zaman değil. Oyuna daldığında bir şeyle ilgilendiğinde tınlamaz.
10 kere seslensen kaç kere bakar?
5 kere.
Çocuğunuzda otizm bulguları var. Her seferinde bakması gerek. Bazen bakmaması, baktıgı anlamına gelmez.
Tv kapatılacak. Asla açılmayacak. Ne telefon ne başka bir şekilde asla hayatınızda olmasın.
Tamam. Ama oğlum çizgi film olmadan yemek yemeyi reddediyor. Aç kalıp zayıflar mı? Ben ne yapmalıyım?
Zayıflasın. Açma sen. Gelişim testi istedim. 2 hafta sonra gelip yaptırın. Ve kontrol edelim. Teknolojiden uzak olunca değişim oluyor mu.
Konuşma bu.
Şimdi içimin neden çekildiğine geçeyim. Oğlum günlerdir ağzına lokma koymadı. Tv, telefon asla çizgi film açmadım. Bebeğim aç uyuyor aç kalkıyor. Dayanamıyorum. Sürekli ağlıyorum. Çocuğum hep aç. Acıkınca mecbur yiyecek diyorlar. Sabret diyorlar. İstediğini alamayınca mecbur kabul edecek diyorlar. Doktoru dinle diyorlar. Dinliyorum.
Oğlumun hiç enerjisi kalmadı. Çocuk halden düştü. Yeter artık. Hem ona hem bana eziyet işkence sanki. Yemiyor işte acıkınca yemiyor. Fark etmiyor. Karnımı doyurayım demiyor. Eline ekmeği veriyorum. Kenarından kemirip kopan parçaları yiyor. Doymuyor çocuğum. Puding tatlı seyler uzatıyorum istemiyor. Gece ağlıyor açlıktan. Yanıma geliyor bir beklentisi var benden. Veriyorum bende ama hayır yemiyortekrar aç uyuyor. Ben üzüntüden hasta olucam artık. Bende yemiyorum. Boğazımdan geçmiyor. Bu nasıl sınavdır anlamıyorum. Oğlum için gerekli olduğunu biliyorum. Ama daha ne kadar aç kalacak benim bebeğim. Ben onunla inata tutuşacak kadar güçlü degilim. Aç kalsın diyemiyorum. Ben napıcam..
Sadece "bulgular"mış. Otizm değil şuan. Ama ben bir anne olarak elimden geleni yapmak istiyorum. Sosyalleşmesi için yaşıtlarının yanına bir çocuk yuvasına başlıcak. Her gün parka götürücem. Hep konuşuyorum onunla. Ne gerekirse yapıyorum yapıcam.
Dün hüngür hüngür ağladım. 1 kaşık yesin diye kahroldum. Aynı an an da salonda bir sürü misafirim vardı. Bebegime mutfakta yemek yedirmeye calısıyordum.
"Annecim, seni çok seviyorum birtanem. Çok açsın. Hiçbir şey yemedin. Lütfen benim için bir kaşık yer misin? Lütfen" Dedim. Bebegim gözlerimin içine baktı. Sanki beni anladı. Elimdeki kaşık için ağzını açtı. 1 kaşıkla günü bitirdi. Sonra daha çok ağladım. O bir kaşık beni mutlu etti. Ama aç yavrum.
Sonra kaynanam geldi yanıma. Ağlarken gördü. Bana "Ağlama bak. Kocan seni görürse işe giderken kafaya takar kaza yapar Allah korusun. Kocan üzülür. " dedi. O da oğlunu düşünüyor ne yapsın dedim içimden. Ama bekledim belki kayda değer bir şeyler daha söyler de biraz olsun teselli olur diye.
"Kocanı üzme." Dedi.
O an zaten sinirlerim tepemde, üzgünüm, elime ne geçerse fırlattım attım.
Demek isterdim. Çok çok çok isterdim. Ama hayır. Yüzümü gözümü silip yanından uzaklaştım.
Ne olur yardım edin bana tavsiye verin. Ben bu süreci nasıl tamamlarım. Annem de üzülüyor kadın. Çocuğunu aç bırakma sen manyak mısın diyor. Günde bir kere bile olsa aç 10 dk seyretsin karnını doyursun diyor. Ama hayır asla seyretmemeliymiş. Şimdi bir şeye başladım çomak sokmak da istemiyorum. Doktoru aramak istiyorum bir türlü ulaşamadım.
Bu durumu yaşayan var mı? Ne olur ya bana güzel şeylerde söylemeyin. Gerçekleri söyleyin sadece. 10 dk seyretmesi bile olumsuz mu etkiler bu gidişi? Ben aynı devam mı etmeliyim? Ama nasıl..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?