Uyuyamama korkusu

kurk mantolu madonna

Feinne meal ûsri yüsrâ...
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
22 Kasım 2014
3.148
3.140
31
Merhabalar,

Başlıkta da belirttiğim gibi saçma sapan bir korkunun içindeyim ve hayatımı resmen esir almış durumda. Uyuyamamaktan deli gibi korkulur mu? İşte ben korkuyorum. Senelerdir bu durum bende var. Önemli bir iş yapacaksam, bir yere gideceksem aklıma ilk gelen ya uyuyamazsam? Buraya kadar normal değil mi. Bende bu belirtiler panik atak gibi seyrediyor. Uyuyamayinca bir daha hiç uyuyamayacagim diye cildiriyorum. Uyuyamadigimin ertesi günü uyumak için resmen savaş veriyorum. Soğuk soğuk terler dokuyorum ya hiç uyuyamazsam deliririm, ölürüm diye düşünceler beynimden ışık hızıyla geçiyor. Piskiyatrist teşhisi anksiyete bozukluğu. İlaç tedavisi verildi. Henüz başlamadım. Var mı bunu yenmenin daha başka bir yolu. Korkunun üzerine git diyecekler olur belki, öyle bir korkuyorum ki. Üzerine gitme düşüncesi bile beni urkutuyor. Sırf bu yüzden geçenlerde yeni girdiğim isi biraktim. Çünkü sürekli anksiyete atakları geçirip, ya uyuyamazsam yine diye cildiriyordum. Önerilerinizi bekliyorum.
 
İlacınıza başlasanıza bu kadar kendinizi üzeceğinize
O kadar korkuyorum ki ya ilaçlar da etki etmezse diye. Bir de iş görüşmem var pazartesi o da sabahın köründe. Şuan bile panik halindeyim. Annem öyle bir karşı ki ilaçlara dün kendimi iyi hissettiğim bir zaman diliminde ona verdim aptal gibi ilaçları. Şimdi ilaçlar nerde hiçbir fikrim yok :)
 
En azından deneyin işe yarayıp yaramayacağını test edersiniz
bi bakmışsınız bebekler gibi uyuyorsunuz
 
En azından deneyin işe yarayıp yaramayacağını test edersiniz
bi bakmışsınız bebekler gibi uyuyorsunuz
Aslında şuanda da korkuya rağmen uyuyabiliyorum biliyor musunuz. Benim korkum bir işe gideceğim zamaan vs patlak veriyor. Pazartesi için mesela. Önceden de korkardim hep ya uyuyamazsam vs diye ama kontrol altına alırdım, şimdi hiç alamıyorum. En kötüsü de annem ilaçları ne yaptı hiçbir fikrim yok şuan
 
Bu eskiden bende de vardı. Mesela şehir dışına sınava giderdim, bir oteldeyim, sabah erken kalkmam lazım, bu yüzden de uykumu almam lazım. Ortam değişikliği zaten tek başına beni tedirgin etmeye yeterdi, bir de uykusuz kalırsam ne olacak paniği iyice çekilmez hale gelirdi. Nasıl çözdüm? Uyumazsam ölmem, boş ver uyuma, en kötü ne olabilir diyerek saldım çayıra... Uykusuzluktan zombi gibi dolaştığım çok oldu. Ama bu insanda bir özgürlük, hafiflik yaratıyor. Yani zombi olmanın da o kadar kötü olmadığını görünce, uykuya bakışınız değişiyor sanırım. En azından bende öyle oldu.

Ben uykusunda depreme yakalanıp, enkazda kalmış bir insanım. O yüzden çok uzun süre uyumaktan korktum. Bir yandan uyumaktan korkup, diğer yandan uykusuzluktan korkmak nasıl yaman bir çelişki yaratıyor, düşünün. =) Sorunlarımızın kökeni farklı, kökeni aynı bile olsaydı çözümü aynı olmayabilirdi. Bu işi ancak yardım alarak çözersiniz. Doktor ilaç diyorsa ilaç, terapi diyorsa terapi... Başka çözümü yok. Biz normal düz vatandaşlar size ancak kendi deneyimlerimizi anlatırız ama bu inanın çözümünüz olamaz. =)

Uykuyla ilişkim %100 düzeldi diyemem. Ama kendimce metotlar geliştirdim, rahatlayıp, uykuya geçmek için. Uyumaya karar verdiğimde bana huzur veren bir film açarım. Onu izlerken sızarım. Ya da hayal kurar, kafamda bir hikaye canlandırırım. Ama her ayrıntısına kadar. Ormanda bir ağaç kovuğunda yaşayan bir cadıymışım diye başlar, ağacın içine girip çıkan hayvanlardan, içerideki eşyalara kadar her ayrıntıyı düşlerim... Asla sonunu getiremedim bu hikayelerin. Hep bir yerinde sızarım. Bu iki yöntem de aklımı oyalayıp, kötü düşüncelerden uzaklaşıp, huzur içinde uyumamı sağlıyor. Siz de işe yarar mı bilmiyorum.

Uzun oldu. =)) Umarım çözersiniz bu işi.
 
Şuan bile o kadar panik halindeyim ki. İlaçsız geçecek gibi değil. Belki aynı sorunu yaşayıp farklı şekillerde çözen var mıdır diye sordum aslında
sen sağlam bi yorulmamışsın anacım.. seni bu soruna iten şeyin asıl gerçek sebebini bulman lazım.. günde kaç saat uyuuyorsun ?
bir de aile yapından bahseder misin ? okul yıllarından ? korkularının altında yatan asıl korkularından..
 
Önemli bir sınava gireceğim zamanlar bende de oluyor uyuyamazsam yorgun nasıl gideceğim telaşı ve o gece muhtemelen stresten uyuyamıyorum yada çok gec uyuyorum. 2 tane alarm kurup eşime de kurduruyorum. Ama sizinki biraz fazla aşırı gibi bence ilacınızı kullanmaya başlayın mutlaka faydasını görürsünüz.
 
Sizinki psikofizyolojik uykusuzluk ve ilaç çözüm değil.
Uyku tıbbı ile uğraşan doktorlara başvurmalısınız bu heyecan ve stresla alakalı değil.
Önce uyku korkusunun altındaki derin sebep araştırılır.
Sonrasında uyku testleri yapılır.
Buna göre terapi ve tedavi yöntemi uygulanır.
 
Bence hiç zorlama. Uyuma, uyuyamadıgin kadar uyuma. Vücudun elbet uykuya yenik düşecek ve uyku moduna geçecektir diye düşünüyorum. Ben bunu uyuyamazsam korkusu olarak değil de uykusuzluk olarak yaşadım. Ne kadar yorgun olursam olayım uyuyamiyordum. Beynim resmen çatlatacak gibiydi o dönem yorgunluktan.ama uyku moduna gecemiyordum bir türlü.ben de yatağa girip uyumaya çalışmak yerine kalkıp normal işlerim varsa gece onları hallettim ütü, çamaşır o bu.. en son TV izlerken sizmisim ve 12-13 saate yakın da uyanmadan uyumuştum vücut elbet kapanıyor. Direnmemeyi dene... Ama tabi bu olayın altında bir rahatsızlık ta bulunuyor olabilir. Orası için birşey söyleyemem
 
Ne güzel uzun uzun yazmissiniz sağolun:) doğru noktalara deginmissiniz. Bendeki sorun şu ki bu durum bende anksiyete yarattı. Yani uyuyamadigim zaman dehşete kapılmaya başladım. Öncesinde böyle değildi çok daha az bir panik seviyesindeydi. Şimdi bu şekilde. Bir de ben kendimi bir türlü rahatlatamiyorum, böyle yatak fobisi oluştu bende. Bilmiyorum tek basina ilaç bana yeterli olmayacak gibi. Terapi de alayım da onun için de sağlam maddiyat lazım.
 
Ahaha aynı annemin sözleri :) günde 6-7 saat uyurum. Üç gündür de bu şekilde zor da olsa uykuya dalabiliyorum. Aile yapım muhafazakar baskıcı otoriter bir annem ve baskın olmayan bir babam var. Uyuyamazsam ya delircem ya da ölcem diye korkuyorum..
 
Sizin sorununuz esasında uyuyamama değil uykuda ölme korkusu.
 
Benimki direk uyku fobisi oldu maalesef. Eskiden benim de normal seviyelerde sayılırdı ama ben şimdi direk uykuyu düşünüyorum. Sanki yaşamam ona bağlı gibi. İlaçları dün kendimi çok iyi hissedince anneme verdim, annem kullanmamı hiç istemiyor diye, çöpe attı galiba..
 
Aslında ilaçlar arasında belki uyku düzenleyici de vardır keske atmasaydınız. Yani sizin durumunuz hayatınızı ciddi anlamda etkiliyor ve bunu tek başına çözmeniz mümkün değil bence.
 
Korkma, olmezsin beynin hayatta kalman için herşeyi yapar. Senin yapman gereken şey biraz rahatlamak
 
O zaman yatağa gitmeyin. Koltukta sızın. Eminim uyuyamadığınız her dakikayı da hesaplıyorsunuzdur, değil mi? Şimdi uyusam 7 saat uyurum, tamam güzel. Sonra geri sayım başlar. Zaman azaldıkça panik artar. Bakarsınız 5 saat kalmış, gözler kan çanağı ama uyuyamıyorsunuz. Bende durum böyleydi. İşte sonra saldım. Öff uyumuyorum be. Kalkıp bir kahve yapayım. Sabah havanın aydınlanmasını izlerim. Sevdiğim diziye bakarım. Sokakta seslerin nasıl gittikçe arttığına şahitlik ederim. Birkaç sayfa kitap okuyayım. Herkes uyuyor, ben de dünyanın bekçisiyim modu. =)) Anksiyete kısmına yorumum yok, o kısım için doktorunuz dışında kimseyi dinlemeyin. Yaşamış insanların deneyimleri de bir köşenizde dursun, belki işinize yarar, azıcık rahatlarsınız diye yazıyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…