- 22 Kasım 2014
- 3.148
- 3.140
- 31
-
- Konu Sahibi kurk mantolu madonna
- #1
Şuan bile o kadar panik halindeyim ki. İlaçsız geçecek gibi değil. Belki aynı sorunu yaşayıp farklı şekillerde çözen var mıdır diye sordum aslındaAcilen ilaca başlayın.
O kadar korkuyorum ki ya ilaçlar da etki etmezse diye. Bir de iş görüşmem var pazartesi o da sabahın köründe. Şuan bile panik halindeyim. Annem öyle bir karşı ki ilaçlara dün kendimi iyi hissettiğim bir zaman diliminde ona verdim aptal gibi ilaçları. Şimdi ilaçlar nerde hiçbir fikrim yok :)İlacınıza başlasanıza bu kadar kendinizi üzeceğinize
En azından deneyin işe yarayıp yaramayacağını test edersinizO kadar korkuyorum ki ya ilaçlar da etki etmezse diye. Bir de iş görüşmem var pazartesi o da sabahın köründe. Şuan bile panik halindeyim. Annem öyle bir karşı ki ilaçlara dün kendimi iyi hissettiğim bir zaman diliminde ona verdim aptal gibi ilaçları. Şimdi ilaçlar nerde hiçbir fikrim yok :)
Aslında şuanda da korkuya rağmen uyuyabiliyorum biliyor musunuz. Benim korkum bir işe gideceğim zamaan vs patlak veriyor. Pazartesi için mesela. Önceden de korkardim hep ya uyuyamazsam vs diye ama kontrol altına alırdım, şimdi hiç alamıyorum. En kötüsü de annem ilaçları ne yaptı hiçbir fikrim yok şuanEn azından deneyin işe yarayıp yaramayacağını test edersiniz
bi bakmışsınız bebekler gibi uyuyorsunuz
sen sağlam bi yorulmamışsın anacım.. seni bu soruna iten şeyin asıl gerçek sebebini bulman lazım.. günde kaç saat uyuuyorsun ?Şuan bile o kadar panik halindeyim ki. İlaçsız geçecek gibi değil. Belki aynı sorunu yaşayıp farklı şekillerde çözen var mıdır diye sordum aslında
Ne güzel uzun uzun yazmissiniz sağolun:) doğru noktalara deginmissiniz. Bendeki sorun şu ki bu durum bende anksiyete yarattı. Yani uyuyamadigim zaman dehşete kapılmaya başladım. Öncesinde böyle değildi çok daha az bir panik seviyesindeydi. Şimdi bu şekilde. Bir de ben kendimi bir türlü rahatlatamiyorum, böyle yatak fobisi oluştu bende. Bilmiyorum tek basina ilaç bana yeterli olmayacak gibi. Terapi de alayım da onun için de sağlam maddiyat lazım.Bu eskiden bende de vardı. Mesela şehir dışına sınava giderdim, bir oteldeyim, sabah erken kalkmam lazım, bu yüzden de uykumu almam lazım. Ortam değişikliği zaten tek başına beni tedirgin etmeye yeterdi, bir de uykusuz kalırsam ne olacak paniği iyice çekilmez hale gelirdi. Nasıl çözdüm? Uyumazsam ölmem, boş ver uyuma, en kötü ne olabilir diyerek saldım çayıra... Uykusuzluktan zombi gibi dolaştığım çok oldu. Ama bu insanda bir özgürlük, hafiflik yaratıyor. Yani zombi olmanın da o kadar kötü olmadığını görünce, uykuya bakışınız değişiyor sanırım. En azından bende öyle oldu.
Ben uykusunda depreme yakalanıp, enkazda kalmış bir insanım. O yüzden çok uzun süre uyumaktan korktum. Bir yandan uyumaktan korkup, diğer yandan uykusuzluktan korkmak nasıl yaman bir çelişki yaratıyor, düşünün. =) Sorunlarımızın kökeni farklı, kökeni aynı bile olsaydı çözümü aynı olmayabilirdi. Bu işi ancak yardım alarak çözersiniz. Doktor ilaç diyorsa ilaç, terapi diyorsa terapi... Başka çözümü yok. Biz normal düz vatandaşlar size ancak kendi deneyimlerimizi anlatırız ama bu inanın çözümünüz olamaz. =)
Uykuyla ilişkim %100 düzeldi diyemem. Ama kendimce metotlar geliştirdim, rahatlayıp, uykuya geçmek için. Uyumaya karar verdiğimde bana huzur veren bir film açarım. Onu izlerken sızarım. Ya da hayal kurar, kafamda bir hikaye canlandırırım. Ama her ayrıntısına kadar. Ormanda bir ağaç kovuğunda yaşayan bir cadıymışım diye başlar, ağacın içine girip çıkan hayvanlardan, içerideki eşyalara kadar her ayrıntıyı düşlerim... Asla sonunu getiremedim bu hikayelerin. Hep bir yerinde sızarım. Bu iki yöntem de aklımı oyalayıp, kötü düşüncelerden uzaklaşıp, huzur içinde uyumamı sağlıyor. Siz de işe yarar mı bilmiyorum.
Uzun oldu. =)) Umarım çözersiniz bu işi.
Ahaha aynı annemin sözleri :) günde 6-7 saat uyurum. Üç gündür de bu şekilde zor da olsa uykuya dalabiliyorum. Aile yapım muhafazakar baskıcı otoriter bir annem ve baskın olmayan bir babam var. Uyuyamazsam ya delircem ya da ölcem diye korkuyorum..sen sağlam bi yorulmamışsın anacım.. seni bu soruna iten şeyin asıl gerçek sebebini bulman lazım.. günde kaç saat uyuuyorsun ?
bir de aile yapından bahseder misin ? okul yıllarından ? korkularının altında yatan asıl korkularından..
Sizin sorununuz esasında uyuyamama değil uykuda ölme korkusu.Ahaha aynı annemin sözleri :) günde 6-7 saat uyurum. Üç gündür de bu şekilde zor da olsa uykuya dalabiliyorum. Aile yapım muhafazakar baskıcı otoriter bir annem ve baskın olmayan bir babam var. Uyuyamazsam ya delircem ya da ölcem diye korkuyorum..
Benimki direk uyku fobisi oldu maalesef. Eskiden benim de normal seviyelerde sayılırdı ama ben şimdi direk uykuyu düşünüyorum. Sanki yaşamam ona bağlı gibi. İlaçları dün kendimi çok iyi hissedince anneme verdim, annem kullanmamı hiç istemiyor diye, çöpe attı galiba..Önemli bir sınava gireceğim zamanlar bende de oluyor uyuyamazsam yorgun nasıl gideceğim telaşı ve o gece muhtemelen stresten uyuyamıyorum yada çok gec uyuyorum. 2 tane alarm kurup eşime de kurduruyorum. Ama sizinki biraz fazla aşırı gibi bence ilacınızı kullanmaya başlayın mutlaka faydasını görürsünüz.
Yok hayır o da değil, böyle hiiic uykuya dalamicam, hiiic uyuyamiycam ve ya delircem ya ölcem korkusu :)Sizin sorununuz esasında uyuyamama değil uykuda ölme korkusu.
Aslında ilaçlar arasında belki uyku düzenleyici de vardır keske atmasaydınız. Yani sizin durumunuz hayatınızı ciddi anlamda etkiliyor ve bunu tek başına çözmeniz mümkün değil bence.Benimki direk uyku fobisi oldu maalesef. Eskiden benim de normal seviyelerde sayılırdı ama ben şimdi direk uykuyu düşünüyorum. Sanki yaşamam ona bağlı gibi. İlaçları dün kendimi çok iyi hissedince anneme verdim, annem kullanmamı hiç istemiyor diye, çöpe attı galiba..
Korkma, olmezsinAhaha aynı annemin sözleri :) günde 6-7 saat uyurum. Üç gündür de bu şekilde zor da olsa uykuya dalabiliyorum. Aile yapım muhafazakar baskıcı otoriter bir annem ve baskın olmayan bir babam var. Uyuyamazsam ya delircem ya da ölcem diye korkuyorum..
O zaman yatağa gitmeyin. Koltukta sızın. Eminim uyuyamadığınız her dakikayı da hesaplıyorsunuzdur, değil mi? Şimdi uyusam 7 saat uyurum, tamam güzel. Sonra geri sayım başlar. Zaman azaldıkça panik artar. Bakarsınız 5 saat kalmış, gözler kan çanağı ama uyuyamıyorsunuz. Bende durum böyleydi. İşte sonra saldım. Öff uyumuyorum be. Kalkıp bir kahve yapayım. Sabah havanın aydınlanmasını izlerim. Sevdiğim diziye bakarım. Sokakta seslerin nasıl gittikçe arttığına şahitlik ederim. Birkaç sayfa kitap okuyayım. Herkes uyuyor, ben de dünyanın bekçisiyim modu. =)) Anksiyete kısmına yorumum yok, o kısım için doktorunuz dışında kimseyi dinlemeyin. Yaşamış insanların deneyimleri de bir köşenizde dursun, belki işinize yarar, azıcık rahatlarsınız diye yazıyorum.Ne güzel uzun uzun yazmissiniz sağolun:) doğru noktalara deginmissiniz. Bendeki sorun şu ki bu durum bende anksiyete yarattı. Yani uyuyamadigim zaman dehşete kapılmaya başladım. Öncesinde böyle değildi çok daha az bir panik seviyesindeydi. Şimdi bu şekilde. Bir de ben kendimi bir türlü rahatlatamiyorum, böyle yatak fobisi oluştu bende. Bilmiyorum tek basina ilaç bana yeterli olmayacak gibi. Terapi de alayım da onun için de sağlam maddiyat lazım.