Ben de benimseyecegim rol konusunda ayni sekilde dusunuyorum. Esim basta bunu kabul etmek istemedi, ona annelik yapmami bekledi. Ama simdi isler oylr bir hal aldi ki saglikli iletisim kuramiyoruz. Benimle surekli inatlasiyor ve vakit gecirmek istemiyor.
İçim acıdı okurken.burda bazı kadınlar hani diyo ya çocuklarım için katlanıyorum yuvasız kalmasınlar anne babayla büyüsünler.bazen onlara çok hak veriyorum.çünkü insan evladı için herşeyi yapar.
Cocuk beni sevmese bile ben onunla medeni bir sekilde iliskimi devam ettiririm. Zaten artik ona annelik yapma ya da samimi olma gibi bir beklentim kalmadı malesef. Olayları akisina birakiyorum. Eger zamanla birbirimizi daha iyi anlar ve sicak bir iliski kurabilirsek cok mutlu olurum. Olmazsa da birbirimizi kirmadan, dusmanlik yapmadan yasayip gidebilmemiz gerek. Ama.bircok arkadaşın soyledigi gibj esimin tavri cok daha incitici. Daha bu sabah tekrar soz vermesini istedim. Ama hatasini kabul etmis gibi degildi. Benim de onunla iletisim kurmayarak duygusal siddet uyguladigimi soyledi yine. Sonra da sana vurmayacagim dedi. Siddetten anladigi sey vurmak. Bana direkt vurmadi. Ama bilegimi tuttu, zorla sürükledi, sandalyeye itti, ustume masa itti, disari cikmamam icin elimden cantami, telefonumu zorla aldi vs. Bunlarin hicbirini siddet olarak kabul etmiyor. Dun hersey daha iyi gibiydi. Ama bu sabah uyandigimda beraber yaslanamayacagimizi dusunmeye basladim. Bana bir daha bunlari yapmayacagina dair garanti vermesini istedim. O ise bosanirsak cocugumuzu gormesini engellemeyecegime dair soz istedi. Yani hala beni ve bu evliligi benimsemis gibi gorunmuyor.
Esim ingilterede dogup buyumus ama aslen pakistanli. Evet malesef bizim turk erkeklerine cok benziyorlar. Ben avrupa kulturunu daha fazla benimsemis olacagini umit ediyordum fakat hem genler hem de icinde yetistigi aile gelenekleri yuzunden pek fazla olumlu degiaim olmamis.
Cahil cesareti gostermisim malesef. Ya da asiri iyimserlik..
Hayir kendimi boyle sizlerin yerine koyuyorum ben yapamam.
Kimseye cocuklu biriyle evlenmeyi tavsiye etmiyorum. Ozellikle daha once evlenmemis biriai icin hem evlilik hem de cocuk bir anda hic kolay degil. Zaten istatistiklere gore de boyle evliliklerin yaridan fazlasi bosanmayla sonuclaniyor. Bqna bunlari soyleyen akli basinda kimseler oldu, dinlemedim malesef. Benim yazdiklarimi okuyan benzer durumda birileri varsa sahsi kanaatim yok yakinken donmesi. Uzun yillardir tanisiyor ve cocukla iliskisini biliyorsa belki dusunulebilir. Aksi takdirde risk almaya hic gerek yok.
Cocuklari sevmek ve uvey anne olmak o kadar farkli ki..velhasıl çocukları seviyorum yaaa onlar melek melek
iyiki varlar cocugun olunca anlarsın diyecegm kızma ne olur seni kırmak degil niyetim vallahi
Eger ben de uvey anne olmasaydim yazdiklarinizi cok acimasiz bulurdum eminjm. Simdi en akillica yontemin sizinkisi olduguna kanaat getiriyorum yavas yavas. Bu sadece sevgiyle, ozveriyle cozulecek bir durum degil. Ancak politik olup bir strateji izleyerek duzelebilir bence de. Burda uvey cocuga kizmamak, bagirmamak, zarar vermemek, haksizlik yapmamak yeterli. Fazlasi cok utopik sanki. Esim ailemi görmeye toplam 5 kez geldi. Cogu evlenmeden onceydi. Hepsinde kizi yanindaydi. Gecenlerde ucumuz beraber gittik. Evlendikten sonraki ilk aile ziyaretimizdi. Annem ve babam uvey kizimi torunlarindan ayirmiyordu. Babam elleriyle yedirdi. Ama onlar da esimin bana karsi ihmalkar, kizina karsi da asiri bagimli tavrini gorunce rahatsiz oldular. Ben artik ucumuz beraber tatile cikmama karari aldim cunku her seferinde beni disarida birakip sanki sadece baba kiz tatil yapiyorlarmis gibi bir tavir takiniyorlar. Esimle ayri gittigimiz tatillerde ise cok egleniyoruz. Hamileyim diye beni sirtinda bile tasidi. Yani soylemek istedigim gercekci olmak lazim. Beni bircom insan uyarmisti neden turkiyeye kizi da sizle geliyor diye. Bense bu sekilde iliskimiz gelisir hayali kurmustum. Halbuki dondugumuzde hereey daha berbat oldu. Orda da beni surukledi, ailem sahit oldu. Benim onlara anlatmadigim tum sorunlar gun yuzune çıktı. Bundan sonra aynen sizin gibi duygusal davranmayip bunu zekice halletmeye calisacagim sanirim.
Cocugumuz dogdugunda ben de ona yogunlasip kendimi bu sorunlara gommeyecegim insallah. Birinci onceligim oglum sonra esim olacak. Uvey kizimi ise idare edecegim.
Kesinlikle haklısınız.
bosanabılırız evlenmek kadar dogal bır surec , kımse kendınden olmayan bır cocuga ekstra ılgı alaka gostermek zorunda degıl yanı bene skı es olsam cocuguma esımın yenı esının ekstra ılgı gostermesını beklemezdım tum beklentım babaya yogunlasırdı o nedenle sızınle aynı dusunce yapısına sahıp degılız.. ayrıca benım merhametsız oldugum kanısına kandı ısenız donup bırde etrafınıza bakın neler var neler benım cocuga en ufak bır zararım yok, ona karsı kırıcı bır hareketım hıc olmamıstır sadece ılgı alakanın fazlasını vermem ona da gerek olmadıgını dusunuyorum cunku ben onun annesı degılım uvey anne falan hıc degılım annesı sag Allah ona omur versın evladıyla yasasın ona annelık yapsın bu kadar basıt
yuzum neden dussun kı benım ıcın gelmıyor zaten babasını ve kardesını gormeye gelıyor, bende evıme gelınce dedıgım gıbı ekstra bır zahmete gırmıyorum yemek zaten pısıyor onune bır tas yemek koyuyorum, yatak hazırlamak beş dakıkalık iş, evıde dagıtan bır cocuk degıl kendı halınde takılır yanı bana bır zahmetı kahrı olmadıktan sonra yuzumun dusmesıne sebep olacak bır durum yok...
Çok akıllı ve mantıklı bir kadınsınız. Takdir ettim sizi.
Olmazzz el üstünde tutmanız onu şımartmanız lazım. Neden çünkü onun anası babası boşandı. En mükemmel muameleye layık.
Dışarıdan bakınca ne kadar basit görünüyor değil mi arkadaşlar.herkes ne güzel ahkam kesiyor.sizlerle ayni durumdayım ayni Duyguları paylaşıyorum tek eksiğimiz var,kendi Çocuğum henüz yok onu da yaparsak çok mutlu olacam.benim de olsun kimse kimseye zarar vermesin evde ,benim için de kafi..!
Evet aynı düşünce yapısına sahip değiliz kesinlikle.
Ayyyy cidden bu zihniyete sinir oluyorum..hatta ve hatta konu sahibine birisi Demiş ki şimdi sen çocuk doğuruyorsun,ikinci rakip !!
