• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Üvey anne olmak

Belki de adam psikopat değil ?
Konu sahibi kızdan kurtulmak için böyle hikayeler kuruyor?
Maili gördükten sonra çokta mağdur pozisyonunda olduğunu düşünmüyorum açıkcası
Bu hikayeleri burdan kurmuyordur tabi. Ama sosyal hizmetlere bu sekilde yalan beyan verse, sonrasinda kocasi en azindan bosanmak istemez miydi?
 
Valla muzurcuğum şu son güncellemeden sonra aklım karıştı benim de
Ki başından beri konu sahibine boşanmasının en iyisi olduğunu söylemiştim.

ben de hep konu sahibini kıza karşı hatalı buldum aslında en baştan beri ama adamı bilemiyoruz tabi
bu konuda daha fazla yorum yapmamaya karar verdim, ah mı alıyoruz ne yapıyoruz kafam karıştı ya, huzursuz oldum
kıza da çok üzüldüm, babasının evine gidemiyor bile, yasak
benden bu kadar diyeyim en iyisi
 
Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi yuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.
Küçük kızla alakası yok senin kocan melek değil.Kiza zarar vermeyi aklından çıkar.Bu ne cürret.Oğlunu alırlar elinden. Tedavi olmalısın.
 
Sosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.
2 ay boyunca cok iyiydi gercekten. Yani kavga etmedigimiz zamanlarda.. yemek yapar, camasirlari makineye atar, asar, toplar, bulasik makinesini yerlestirip toplar, evi duzenler, gezdirir, tatile götürür, ne istersem alir, iltifatlar eder vs. Ama öfkelendiği zaman bunlarin hepsinin sifira indiğini soyledim.

Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi yuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.

Ben artık sizi anlamıyorum çünkü anlaşılır şeyler yazmıyorsunuz. O göndermek istediğiniz maili kız eve hiç gelmesin diye mi eşimin bana iyi davranması şartıyla evime gelebilir, zarar görmez demek için mi yazdınız onu dahi anlamadım.

Eşim kızı yüzünden bana şiddet uyguluyor dediğinizin bir önceki gecesinde ortada kızıyla alakalı bir durum yokken olay çıkmış işte, kaldı ki tartışmalar kızıyla ilgili konulardan çıkıyorsa bile eşiniz size kızı yüzünden şiddet uyguluyor olmaz onun adı. Cidden küçücük çocuğa bu kadar takıntı yapıp kendinize düşman mı bellediniz, tek sorunun o mu olduğunu düşünüyorsunuz yoksa görüşme saatlerini kısaltarak eşinizden intikam mı almaya çalışıyorsunuz? İkisi de çok sağlıksız düşünceler ve bu düşünceler sonucu sizin aileniz o kız çocuğundan daha fazla zarar görüyor. Öfkeli, hayatından memnun olmayan, şiddet eğilimli bir baba ve böyle bir adama yapışmış kalmış hem kocasının yanlışlarına saçma sapan bahaneler bulan hem de bir yandan onun hayatını çekilmez hale getirmeye çalışan gerçekteb tutarlı davranışlar sergilemeyen, sağlıklı düşünemeyen bir anneyle büyüyen sizin çocuğunuz sonuçta o kız değil.
 
8 yaşındaki bir kız çocuğuna karşı nasıl bu kadar nefret duyabiliyorsunuz? Siz evlendiğinizde de bu kız çocuğu vardı. Bu kadar sorun olarak görüyordunuz madem, çocuklu bir adamla evlilik düşünmeyecektiniz. 8 yaşındaki çocuk dan çok fazla beklenti içerisine girmişsiniz.

Eşinizin size fiziksel şiddet gösterdiğini yazmışsınız ama sizde çocuk üzerinden psikolojik şiddetin alasını yapmışsınız. Çocuğu olmayan insanlar, hiçbir kan bağı olmayan insanların çocuklarını evlat edinip sonsuz sevgi verirken sizde en azından sevdiğiniz adamın çocuğuna sevgi veremeseniz bile saygı duyabilirdiniz.

Son yazdığınız mesajda kötü üvey anne tanımının tam karşılığı gibisiniz.
 
Sosyal hizmetlerin de mudahalesiyle eaim kizini cuma aksamindan cumartesi aksama kadar baska bir yerde goruyor. Yani kizi bu eve gelmiyor. Annesi benimle hicbir sekilde gorusmemesi sartini koymus. Bu durumdan hiç şikayetçi degilim. Kardesiyle bagi olaun diye su an 3.5 aylik olan oglumu esim birkac saat aliyor. Yaklasik iki aydir bu sekilde devam ediyorduk. Hicbir sorun yasamadik. Hersey mukemmel gidiyordu ta ki gecen haftaya kadar. Bir aksam esim bebegimizin bizim yatagimizda degil de besiginde uyumasi gerektigini soyleyerek bebegi aglatarak besige koydu. Ben kensi yontemim oldugunu ve ertesi gun baslayabilecegimizi, o gece yorgun oldugumu falan soyledim. Her neyse konu cok ufakti ama buyuk bir tartismaya donuatu. Yine bagirdi, odaya kapatti, zorla telefonu aldi, evden gitmemi söyledi falan. Ertesi gun sosyal hizmetlerden geleceklerdi. Ben gelen kisiye hiçbir şekilde kizini istemedigimi, cunku onun yuzunden esimin en ufak sorunda bile siddete basvursugunu soyledim. Küplere bindi tabi. Sosyal hizmetler beni aileici şiddet gruplarina yönlendirdi. O da terapiye gitti. Terapiden sonra cok iyiydi. Seansta agladigini, evliligimizi bu sekilde hayal etmediğini falan soyledi.
2 ay boyunca cok iyiydi gercekten. Yani kavga etmedigimiz zamanlarda.. yemek yapar, camasirlari makineye atar, asar, toplar, bulasik makinesini yerlestirip toplar, evi duzenler, gezdirir, tatile götürür, ne istersem alir, iltifatlar eder vs. Ama öfkelendiği zaman bunlarin hepsinin sifira indiğini soyledim.

Bir email hazirladim. Sosyal hizmetlere gonderip gondermemekte kararsızım. Ozetle sunlari yazdim. Esim kizi yuzunden bana şiddet uyguluyor bu nedenle onu evde istemiyorum. Hepimizin guvenligi icin, hem kizi hem de oglumuz icin. Ayrica eger esim.bana zarar verirse ben de kiza zarar verecegim, bana bagirirsa ben de kizina bagiracagim, beni evden kovarsa ben de kizi kovacagim, beni yerde suruklerse aynisini yapacagim, yazdim. Ama eger bana bunlarin hicbirini yapmayacaginin garantisini verirse ben de iyi davranacagim.
Simdi gonderip gondermemekte kararsizim.
Allah senin şerrinden o minik kızı korusun nasıl bir insansın sen böyle
 
Ben burada üvey anneli konular görünce çok üzülüyorum. Bir de o konuların içinde diğer üvey annelerin yazdığı destek mesajları oluyor bazen. Öyle merhametsizlik içeriyor ki o mesajlar, gerçekten çok üzülüyorum. Evladı olan biriyle evlendiğini bile bile o evladı dış kapının dış mandalı, adamın parasını yiyen biri olarak gören kadınlar beni çok korkutuyor. Küçücük çocukları kıskanan, onlarla inatlaşan, mücadeleye giren kadınlar yemin ederim beni mahvediyor.

Bir sürü kadın var kendi çocuğundan ayırmayan, dışlamayan, merhametli. Onlara değil lafım asla ama içim burkuluyor yani görünce. Kendime gelemiyorum. Bu konuyu bugünkü güncelleme mesajıyla birlikte gördüm. O çocuğun yerlerde sürüklenme anı geldi gözümün önüne resmen. Sonra baştan okumaya başladım konuyu. Konu sahibine de üzüldüm yaşadıkları için. Fakat ruh hastası bir adamla evli olup suçu çocukta bulmak ne demek. Çok acıdım o çocuğa. Babasının evine bile gidemiyor. Dayakla tehdit ediliyor.

Ben bu konuyu okuduğumdan beri ağlıyorum. Ne zaman üvey anneli konu görsem ağlıyorum. Sabaha kadar uyuyamıyorum. Bir günüm komple iptal oluyor. Gördüğüm üvey anneliğe, dışlanmışlığa, babamın yapmadığı babalığa ağlıyorum. Burada yazmış ya birisi "artık onun birinci önceliği yeni ailesi" diye. Doğru, öyle oluyor gerçekten de. Evlat eski oluyor bir anda, yenisi gelince o eskimiş ayakkabı gibi atılıyor köşeye. Bakkala giderken giyilen eski bir ayakkabı.

Benim bir erkek bir kız kardeşim var. Onları hiç üvey olarak görmedim. Çok da severim ama kız kardeşim ben 18 yaşındayken doğdu. Bir gün babam sofrada bütün sülalenin olduğu bir yemek sırasında "insanın kızı olunca anlıyormuş bir şeyleri" dedi. Ben 18 senedir onun kızıydım mesela. Bunu söyleyebildi. Babamın öldüğü hastane odasının önünde anneleri çocuklarını aldı kollarına, ben yere çöktüm kaldım yalnız öyle.

6 haftalık gebeyim. En büyük korkum çocuğuma benim yaşadıklarımı yaşatmak. Benim bugünüm de iptal oldu. Allah ıslah etsin. Bunu düşünebilen bir insan berbat bir insan. Çok kötü bir insansınız siz.

Dışlanmış, yalnız bırakılmış, kimsesiz, terk edilmiş bütün çocukları koynuma alabilsem keşke, hepsini sevebilsem, yaralarından öpebilsem keşke. Keşke biraz vicdanlı olsa insanlar. Çok değil, biraz.


Bu kadar vicdan yapmanıza gerek yok. Bu konudaki sorun üvey annelik değil, kadının kocasının kızına karşı mesafe koyamaması aşırı derecede şımartması ve kızı yüzünden kadına şiddet uygulamasıydı. Kadının kızla ilgili bir problemi yok. Ama 8 yaşındaki bir çocuğa bazı kurallar konabilmesi gerekiyorken babasının bunu yapamaması nedeni ile kadının zora düşmesiydi. Kadın 9 aylık hamileyken yerlerde süründü boğmaya çalıştı ? Kadın da kaç defa dedi sorunum kızla değil eşimle diye.
 
Bu arada umarım benim mesajım değildir bahsettiğiniz Auri Auri , çünkü eğer benim mesajım ise yazdığım şey yukarıda ve belirtmek istediğim konu sahibinin eşinin ikinci eşini ve oğlunu ciddi anlamda ihmal ettiğiydi. Yani kızı ile bağı baki ancak yeni evliliğiyle yeni eşine ve doğan bebeğine de ilgi göstermeli ve kızını da bu düzene kaynaştırabilmeli.
Ve sizin için üzgünüm,umarım hayatınızın geri kalanı oldukça güzel geçer ve mutluluklarınız üzüntülerinizi örter

Hayır sizin mesajınızı kastetmedim. Teşekkür ederim iyi dilekleriniz için.
 
Bu kadar vicdan yapmanıza gerek yok. Bu konudaki sorun üvey annelik değil, kadının kocasının kızına karşı mesafe koyamaması aşırı derecede şımartması ve kızı yüzünden kadına şiddet uygulamasıydı. Kadının kızla ilgili bir problemi yok. Ama 8 yaşındaki bir çocuğa bazı kurallar konabilmesi gerekiyorken babasının bunu yapamaması nedeni ile kadının zora düşmesiydi. Kadın 9 aylık hamileyken yerlerde süründü boğmaya çalıştı ? Kadın da kaç defa dedi sorunum kızla değil eşimle diye.

Kadının şiddet görmesi, ruh hastası bir adamla evli olması son güncellemesinde yazdıklarını normalleştirmiyor benim için. Dokuz aylık hamileyken yerlerde sürüklensem sosyal hizmetlere adamın kızıyla ilgili mail atmaktan ziyade boşanmayı düşünürüm. Ayrıca ben o mesajımda sadece bu konuyla ilgili yazmadım, duygusal bir anıma geldi genel olarak yazdım. Vicdan yapmak ne demek bilmiyorum.
 
Kadının şiddet görmesi, ruh hastası bir adamla evli olması son güncellemesinde yazdıklarını normalleştirmiyor benim için. Dokuz aylık hamileyken yerlerde sürüklensem sosyal hizmetlere adamın kızıyla ilgili mail atmaktan ziyade boşanmayı düşünürüm. Ayrıca ben o mesajımda sadece bu konuyla ilgili yazmadım, duygusal bir anıma geldi genel olarak yazdım. Vicdan yapmak ne demek bilmiyorum.

ben sizi anladim ve hak verdim , burada cocuklu adamlarla evlenen kadinlarin ( ki bende onlardan biriyim) actigi konulari ve cocuklara karsi tepkilerini okudukca tuylerim diken diken oluyor
bu isi beceremeyeceklerin cocuklu adamlarla evlenmemesi gerekiyor
anlattiklariniz cok ictendi , ne deseniz haklisiniz ama maalesef sizin babaniz baba olamamis , keske farkli olsaymis sizin icin hersey
 
Kadının şiddet görmesi, ruh hastası bir adamla evli olması son güncellemesinde yazdıklarını normalleştirmiyor benim için. Dokuz aylık hamileyken yerlerde sürüklensem sosyal hizmetlere adamın kızıyla ilgili mail atmaktan ziyade boşanmayı düşünürüm. Ayrıca ben o mesajımda sadece bu konuyla ilgili yazmadım, duygusal bir anıma geldi genel olarak yazdım. Vicdan yapmak ne demek bilmiyorum.

tabiki çoktan boşanması lazımdı.
 
ben sizi anladim ve hak verdim , burada cocuklu adamlarla evlenen kadinlarin ( ki bende onlardan biriyim) actigi konulari ve cocuklara karsi tepkilerini okudukca tuylerim diken diken oluyor
bu isi beceremeyeceklerin cocuklu adamlarla evlenmemesi gerekiyor
anlattiklariniz cok ictendi , ne deseniz haklisiniz ama maalesef sizin babaniz baba olamamis , keske farkli olsaymis sizin icin hersey

Ne yalan söyleyim o yazıyı yazarken siz okuyup kırılırsanız diye endişelendim aslında. Çünkü böyle bir evlilik yaptığınızı biliyorum ama çok merhametli birisiniz az çok burada okuduğum kadar tanıyorum işte ben de. Evet bizde babam da eşi de bunu yürütmeyi beceremedi pek. Olan oldu tabi artık bundan sonra umarım benim kurduğum aile bu aile olma işini becerebilir, tek dileğim bu, teşekkürler :) :KK200:
 
Ne yalan söyleyim o yazıyı yazarken siz okuyup kırılırsanız diye endişelendim aslında. Çünkü böyle bir evlilik yaptığınızı biliyorum ama çok merhametli birisiniz az çok burada okuduğum kadar tanıyorum işte ben de. Evet bizde babam da eşi de bunu yürütmeyi beceremedi pek. Olan oldu tabi artık bundan sonra umarım benim kurduğum aile bu aile olma işini becerebilir, tek dileğim bu, teşekkürler :) :KK200:
ne kadar incesiniz :) ben ustume alinmadim hic , zaten bu tarz konular acanlarda hep cocugu korurum adi ustunde o bir cocuk , koskoca kadinlarin kucucuk cocuklari kendilerine rakip gormeleri kadar tuhaf ve kotu birsey olamaz
bence siz gayet guzel bir aile olacaksiniz ve harika bir anne olucaksini , hep mutlu olursunuz insallah :KK200:
 
Burada yazilan yorumlar icin kimseye kizmiyorum cunku herkes sadece yazdiklarim kadarini biliyor, hatta çoğu zaman hepsini bile okumuyor.
Sosyal.hizmetlere boyle bir email gondermedim, gondermem. Cok ofkeli bir animda caresizlik icinde dusundugum sacma birseydi. Sanirim paikolojimin bozuk oldugu konusunda yazilanlara hak verecegim. Kolay bir surecten gecmedim.
Ama bu son bir yilda ne yasarsam yasayim uvey kizima bir kere bile bagirmadim, suratimi bile asmadim. onun yaninda siddet sayılabilecek tek eylemim hepimiz arabadayken esimle tartistigimizda arabadan inip kapiyi sertce vurmak oldu. Bu da kiza karsi degil esime karşı bir tavirdi. Evde siddet varken onun buna sahit olmasi bile beni uzuyor.

Su an Eve gelmemesi benim yüzümden degil esimin tavri yuzunden. Yoksa ben esim olmadigi zamanlarda eve gelebilecegini, onunla oyun oynayip derslerine yardimci olabilecegimi soyledim. Evde vakit gecirmesi icin cuma ya da cumartrsi gunleri ben uzaklasiyorum. Annesi benimle gorusmesini istemiyor cunku. Ama annesi bir yil boyunca bu eve dort gun gelmesine hic itiraz etmiyordu. Sadece olaylar sosyal hizmetlere intikal edip de bu evde siddet oldugunu ogrendiklerinde mecbur kaldi. Cunku aksi takdirde sosyal hizmetler sorumsuz bir anne oldugunu dusunecekler. Yoksa benim davranislarimla ilgili bir sorun yoktu.

Esimin hassas oldugu ve mantik disi davrandigi tek konu kizi. En son tartisma kızı disinda bir konuda gibi gorunse de ertesi gun sosyal hizmetler gelecegi icin stresliydi ve onu yansitti.
Kizi soz konusu oldugunda cok akil disi davraniyor ve beni yanlis anliyor. Mesela evde brikac degisiklik yapmak istedim. Cunku esimin eski esyalari ve benim tarzimi hic yansitmiyor. Bunu birlikte konusmustuk. Hemen degil ama zaman icinde evi daha guzel ve derli toplu yapacagiz dedik. Ama sosyal hizmetlere benim evi degistirmek istedigimi cunku kızının evde yabanci hissetmesini istedigimi soyledi! Ya da dogum gununde kizina fotograf cercevesi de verelim dedi. Bunu da vitrindeki fotografini kaldirmak istedigim seklinde anladi! Kizin nasil oldugunu sorarsam kızıyor, sormazsam yine kiziyor... yani ne yaprsam yapayim onyargisini atamiyor. Bu sekilde duygular icinde kizi gelirse basa doneecegomizden korkuyorum. Yazdiklarim gercekten oyle yapacahim icin degil sadece kendinden daha gucsuz birine siddrt kullanmanin ne demek olduğunu anlamasini istiyordum

Cift terapisine gidiyoruz. Ben destek gruplarina devam ediyorum. O ofke kontrol seansina katiliyor. Yani profesyonel destek anlaminda herseyi yapiyoruz.

Oglum cok sakin ve huzurlu bir bebek. Bu anlattiklarim disinda tek kelime bagirma, kavga veya ihmal gormuyor.

Uvey annelikle ilgili evlenmeden once cok farkli düşünüyordum. Herşey toz pembe olur saniyordum. Cunku cevremdeki tum cocuklarla cok iyi anlasirim. Yegenlerim gunlerce benim evimde kalirdi. Tum sirlarini anne babalariyla degil benimle paylaşırlar hala. Ama evde hele yeni evliyken, baska bir ulkede, baska bir kulturden biriyle, bir de hamile iken daha alingan ve hassas oluyorsunuz. Bu durumda beklentiniz siddet degil anlayış oluyor. Bu yasadiklarim bende hayalkirikligi, pismanlik, ofke, bezginlik, caresizlik .. yaratti. Biraz destek gorseydim kolay bas edebilirdik. Ben sakin bir ailede buyudum. Kavgayi birakin ses yukselmesini bile sevmem. Ama hayat insani hic ummadigi yerlere sürukluyor..
 
Burada yazilan yorumlar icin kimseye kizmiyorum cunku herkes sadece yazdiklarim kadarini biliyor, hatta çoğu zaman hepsini bile okumuyor.
Sosyal.hizmetlere boyle bir email gondermedim, gondermem. Cok ofkeli bir animda caresizlik icinde dusundugum sacma birseydi. Sanirim paikolojimin bozuk oldugu konusunda yazilanlara hak verecegim. Kolay bir surecten gecmedim.
Ama bu son bir yilda ne yasarsam yasayim uvey kizima bir kere bile bagirmadim, suratimi bile asmadim. onun yaninda siddet sayılabilecek tek eylemim hepimiz arabadayken esimle tartistigimizda arabadan inip kapiyi sertce vurmak oldu. Bu da kiza karsi degil esime karşı bir tavirdi. Evde siddet varken onun buna sahit olmasi bile beni uzuyor.

Su an Eve gelmemesi benim yüzümden degil esimin tavri yuzunden. Yoksa ben esim olmadigi zamanlarda eve gelebilecegini, onunla oyun oynayip derslerine yardimci olabilecegimi soyledim. Evde vakit gecirmesi icin cuma ya da cumartrsi gunleri ben uzaklasiyorum. Annesi benimle gorusmesini istemiyor cunku. Ama annesi bir yil boyunca bu eve dort gun gelmesine hic itiraz etmiyordu. Sadece olaylar sosyal hizmetlere intikal edip de bu evde siddet oldugunu ogrendiklerinde mecbur kaldi. Cunku aksi takdirde sosyal hizmetler sorumsuz bir anne oldugunu dusunecekler. Yoksa benim davranislarimla ilgili bir sorun yoktu.

Esimin hassas oldugu ve mantik disi davrandigi tek konu kizi. En son tartisma kızı disinda bir konuda gibi gorunse de ertesi gun sosyal hizmetler gelecegi icin stresliydi ve onu yansitti.
Kizi soz konusu oldugunda cok akil disi davraniyor ve beni yanlis anliyor. Mesela evde brikac degisiklik yapmak istedim. Cunku esimin eski esyalari ve benim tarzimi hic yansitmiyor. Bunu birlikte konusmustuk. Hemen degil ama zaman icinde evi daha guzel ve derli toplu yapacagiz dedik. Ama sosyal hizmetlere benim evi degistirmek istedigimi cunku kızının evde yabanci hissetmesini istedigimi soyledi! Ya da dogum gununde kizina fotograf cercevesi de verelim dedi. Bunu da vitrindeki fotografini kaldirmak istedigim seklinde anladi! Kizin nasil oldugunu sorarsam kızıyor, sormazsam yine kiziyor... yani ne yaprsam yapayim onyargisini atamiyor. Bu sekilde duygular icinde kizi gelirse basa doneecegomizden korkuyorum. Yazdiklarim gercekten oyle yapacahim icin degil sadece kendinden daha gucsuz birine siddrt kullanmanin ne demek olduğunu anlamasini istiyordum

Cift terapisine gidiyoruz. Ben destek gruplarina devam ediyorum. O ofke kontrol seansina katiliyor. Yani profesyonel destek anlaminda herseyi yapiyoruz.

Oglum cok sakin ve huzurlu bir bebek. Bu anlattiklarim disinda tek kelime bagirma, kavga veya ihmal gormuyor.

Uvey annelikle ilgili evlenmeden once cok farkli düşünüyordum. Herşey toz pembe olur saniyordum. Cunku cevremdeki tum cocuklarla cok iyi anlasirim. Yegenlerim gunlerce benim evimde kalirdi. Tum sirlarini anne babalariyla degil benimle paylaşırlar hala. Ama evde hele yeni evliyken, baska bir ulkede, baska bir kulturden biriyle, bir de hamile iken daha alingan ve hassas oluyorsunuz. Bu durumda beklentiniz siddet degil anlayış oluyor. Bu yasadiklarim bende hayalkirikligi, pismanlik, ofke, bezginlik, caresizlik .. yaratti. Biraz destek gorseydim kolay bas edebilirdik. Ben sakin bir ailede buyudum. Kavgayi birakin ses yukselmesini bile sevmem. Ama hayat insani hic ummadigi yerlere sürukluyor..
yine de çocukta değil eşinde suç. sadece kızı için mi hassas diğer şeylerde mükemmel misiniz mesela
 
Back