unutma günlüğüm

yeni resim koymuş yaaaaa
ay çok kötü oldum
hayatını yaşadığını biliyorum
1 haftadır ülke ülke gezdiğini biliyorum
1 hafta daha gezeceğini biliyorum
ama resim koymasını istemiyorum
çünkü o böyle şeyleri seven bir insan değildi
değişmesini istemiyorum
bayağı saçmalamışım
çocuk beni ne kadar sevdiğini söyledikten 1 hafta sonra benden ayrıldı
180 derece döndü yani
daha fazla ne kadar değişebilirdi ki sırf resim koydu diye "değişmesini istemiyorum" diyorum
 
Bi arkadaşımız Amerika'da tatildeyken odasından çıkmıyor böyle kederlenip sürekli bilgisayar başında oturuyormuş. Çok kızdım onada bacım okyanus ayağının dibinde bi git gör yahu dedik. Lütfen siz de bi çıkın gezin görün fink atın London sokaklarında:KK73:
 
https://gezimanya.com/ingiltere/londra-gezilecek-yerler
Yaa çıldırmak istiyorum. İnsan İngiltere'ye gidip hüzünlü olur mu böyle? Ben sizin yerinizde olsam hemen kırmızı bir otobüsü durdurur ya da telefon kulübesinde iki fotoğraf çekerdim. Ayol bi ingiltereye gitmişim her yeri gezip fotoğraf çekmeden olur mu hiç.

Bi arkadaşımız Amerika'da tatildeyken odasından çıkmıyor böyle kederlenip sürekli bilgisayar başında oturuyormuş. Çok kızdım onada bacım okyanus ayağının dibinde bi git gör yahu dedik. Lütfen siz de bi çıkın gezin görün fink atın London sokaklarında:KK73:
ben geziyorum mümkün olduğunca. londraya da gidiyorum. ama yine de üzülüyorum :)

mesela müze gezerken ne düşünüyorum biliyor musun? bir keresinde onunla bir müzeyi ayrı ayrı gezerken bir anda yanıma gelip elimi tutmuştu. ki öyle çok el ele tutuşmayı seven bir insan değildir, bu yüzden o an çok acayip hissetmiştim. her müze gezişimde o anı hatırlıyorum.

ya da şimdi anlatmaya kalksam yarım saat sürecek bir müze nuhabbetimiz var, onu düşünüyorum.

burda "consider" kelimesini her kullandığımda onun bu kelimeyle ilgili bir şakasını hatırlıyorum :)

ben odamda oturmuyorum ama yine de acı veriyor. nasıl çözcem bilemedim.
 
Son düzenleme:
Düşünmemeye çalışırım, süslenir püslenir gezer tozarım, bir şeyler başarırım takdir ve iltifat duymak beni çok mutlu eder böyle zamanlarda. Yeni birileriyle tanışıp flört etmekte iyi gelir. Demek ki bende hala iş var birilerinin ilgisini çekebiliyorum oh çok şükür elim yüzüm düzgün demek ki sorun karşımdakinde. Adam benim kıymetimi bilmedi diye üzülmeme gerek yok derim ve komik videolar izlerim ilaç gibi gelir:21:
 
antonie antonie az önce çok yakın bir arkadaşımla konuştum çok güzel olmuştu maşallah iyiki yanımda değilsin saçını çekerdim ya bu kadar güzel olma dedim :) çok duygulanmış:KK1: bu arkadaş çoooooook güzel ve akıllı olmasına rağmen hıyarın tekinden ayrıldı diye yemeden içmeden kesilmiş sürekli ayılıp bayılıyordu. Bende hep ona ne kadar güzel olduğunu bundan sonra hoşuna gitmeyen insanlara selam bile vermemesini söyledim. Sürekli kendin ol sen çok muhteşemsin lütfen kırolarla uğraşma dedim. Şimdi kendine uygun çok akıllı,romantik,kültürlü,ilgili ve yakışıklı sevgilisiyle saadet sürüyor. Bana da teşekkür ediyor:halay: baciko kimse senden kıymetli değil. Böylelerini silip atacaksın kendini üzmene değmez. :KK52:
 
gerçekten unutuyorum. hiç unutamaycakmışım gibi geliyordu. ama yavaş yavaş gidiyor

hala seviyor muyum? evet seviyorum. hala düşünüp ağlıyor muyum? evet ama çok azaldı. arada sırada anca.

kendimi birisinden hoşlanmaya zorladım. sırf eski sevgilimi unutabilmek için başkasından hoşlanmaya çalıştım. işe yaradı mı? yaradı. inanın çok daha iyi hissediyorum.

bir ilişkiye başlamaya hazır değilim sanırım. hala eskiyi tam unutamadım. ama zaten bu hoşlandığım kişiyle aramızda bi ilişki olmaz, ihtimal çok düşük. ama flörtleşmek iyi geldi. bayağı bayağı yakışıklı bir çocuk bir de. eski sevgilimi bine katlar. birkaç kişi gelip ben daha ondan hoşlandığımı söylemeden bana "bence bu çocuk senden hoşlanıyor" dedi. karşılıklı ufaktan bir şeyler var yani. bu durum hoşuma gitti. tekrar kalp kıpırdaması, tekrar birilerinin seni beğenmesi… hem de yakışıklı birilerinin beğenmesi… özgüveni artıyor insanın.

geçen bir film izledim. romantikti. ilk defa romantik bir filmi eski sevgilimi düşünmeden izledim. benim için muazzam bir adım.

bugün o çocuğun kokusu beni etkiledi. ilk defa eski sevgilimden başkasının kokusundan etkilendim.

gelecek için korkuyorum sadece. bu hoşlandım dediğim çocukla sadece 2 haftamız var. sonra o gidecek. zaten şu an ben yoğun ve çok sosyal bir dönem içerisindeyim. ama 1 ay sonra sorunlarla, bol sıkıntıyla ve asosyallikle dolu hayatıma geri döneceğim. şu an düşünmeye vaktim yok, her gün unutma konusunda daha fazla yol kat ediyorum. ama 1 ay sonra boşluğa düşünce tekrar geri gitmekten korkuyorum. onu okulda gördüğümde başa sarmaktan korkuyorum. tekrar kafayı eski sevgilime takmaktan korkuyorum.

eğer bu yazdığımı okuyan sevgilisinden yeni ayrılmış üzgün, gözü yaşlı kızlar varsa geçecek demek istiyorum :) ben bu konuyu açalı, biz ayrılalı 2 ay oldu. ilk başta günleri bırak saatleri sayardım. şimdi vakit nasıl geçiyor anlamıyorum. eskiden vakit geçtikçe birbirimizi zamanla unutacağız, ayrı kaldığımız gün sayısı artıyor diye üzülürdüm. şimdi tarihe baktıkça çok hızlı geçiyor, nasıl olduğunu bile anlamadan unutmuş olacağım diye seviniyorum.

biliyorum ara sıra gerçekten çok ağladığım ve "unutamadım işte!" dediğim günler olacak. ama hepsi unutma sürecinin bir parçası.

eskiden "tamamen" unutmak imkansız gelirdi. artık bir gün içimde ona karşı bir his kalmayacağına eminim.

son olarak sözlerimi bu ara çok sık dinlediğim bir şarkıyla bitirmek istiyorum :D

"kırılıyorsun bak hemen eriyorsun
şeklini ne bozuyorsun, geçiyor bunlar
ıslak yanaklarına ne bakıyorsun
oynayınca biraz taşlar, akıyor yaşlar"
 
sevgili günlükçüğüm, bu yakışıklı çocuk da benden hoşlanıyordu sanırım. -dı diyorum çünkü dün gece s.çtım sıvadım. bir daha yüzüme bakacağını zannetmiyorum :D her neyse. ihtimaller denizi bile güzeldi. belki yakında yeniden aşık olurum. kim bilir.
 
profil resmini görünce moralim bozuldu. unutamadığımı iliklerime kadar hissetmek.
 
Antonie şimdi nasılsın ? Biraz daha unutabilmiş,onu ardında bırakabilmişsindir umarım?
iyiyim teşekkür ederim sen nasılsın? :)
geçenlerde buraya yazdım okudun mu bilmiyorum ama yeni birisiyle tanıştım. aramızda bir şey olma ihtimali yok çünkü farklı şehirlerde yaşıyoruz. ama flörtleştik, bayağı ilgi gösterdi bana. bu çok çok iyi geldi. kafamı dağıttı bir süre. bir de çok yoğun bir süreçteydim, son 1 ayı yaşamamış gibi hissediyorum. şu an eskiye oranla çok daha iyiyim. tamamen unuttum diyemesem de büyük oranda iyileştim fakat okul başlayıp tekrar onu görünce ve yoğunluğum azalınca eski depresif moduma dönmekten korkuyorum sadece.
 
uf bugün kötüyüm günlük.
sevmediğim arkadaşlarını stalklıyordum arada ama sırf meraktan. benimkinin onlarla olduğunu asla düşünmüyordum çünkü farklı şehirlerde yaşıyorlar normalde. öylesine meraktan arkadaşları ne yapıyor diye baktım.
bugün öğrendim ki benimki istanbula gitmiş. o sevmediğim kızla resim koymuşlar. sinirim bozuldu. kafamda binbir soru. niye gitmiş istanbula? ne işi var? geçen sene yazın biz birlikte olmamıza rağmen benim için gelmemişti. bu sene ne için gitmiş kim için gitmiş niye gitmiş.
zaten birkaç gündür sürekli onu düşünüyordum. o "unutuyorum artık" dediğim günlerin aksine hafiften geriye doğru gitmiştim. üstüne hiç beklemediğim bi anda resmini görmek ve bunu öğrenmek çok kötü geldi.

ben ne zaman tamamen arkamda bırakabilicem?
 
antonie antonie yaklaşık aynı zamanlarda benzer şeyleri yaşamışız. Sanırım ohh ayrıldım, birlikteyken yapamadıklarımı şimdi yapayım diye düşünüyorlar :) Kadınlar daha farklı ya içimizde yaşıyoruz acımızı erkekler gibi çevreye aç yaratıklar gibi saldırmıyoruz.
Ben de ilk hafta çok kötüydüm,sonra iyileştim dedim sonra fark ettim ki iyileştim desem de iyilesmemisim. Ve dikkat ettim ki adet dönemi öncesi aşırı üzgünlük hali başlıyor.Hatta 2 hafta önce dışarda otururken birden ağlamaya başladım ve eve döndüm.
Peki biz üzülürken onlar ne yapıyor? Gezip eğleniyor, bol bol gülüyor. Üzülüyorlarsa bile bizim kadar uzulmedikleri kesin. Peki biz neden kendimizi üzmeye hırpalamaya devam ediyoruz ki?
Ilişki için elimizden geleni yaptım ama olmadı, onların mutlu olup olmaması da artık bizim sorumlulugumuz dışında.
Neden böyle yaptı? Nasıl bu kadar mutlu olabiliyor ben böyle üzgünken? diye soruyoruz ama inan bunlar bizim inisiyatifimiz dışında gelişen şeyler, onları geçmişte bırakıp önümüze bakmaktan başka bir çaremiz yok.
Geçmişte bırakmak için de ne kadar merak edersen et onu takip etmekten, ortak arkadaşlarına bakmaktan vazgeçmelisin. Ona bakmak gelince içinden hemen başka bir şeye yoğunlaş. Ya elinden telefonu bırak, balkona çık, ailenle konuş, arkadaşını ara... Yani ona bakmak dışında herşeyi yap.
Geçecek ben inanıyorum, sen de inan.:KK200:
 
antonie antonie yaklaşık aynı zamanlarda benzer şeyleri yaşamışız. Sanırım ohh ayrıldım, birlikteyken yapamadıklarımı şimdi yapayım diye düşünüyorlar :) Kadınlar daha farklı ya içimizde yaşıyoruz acımızı erkekler gibi çevreye aç yaratıklar gibi saldırmıyoruz.
Ben de ilk hafta çok kötüydüm,sonra iyileştim dedim sonra fark ettim ki iyileştim desem de iyilesmemisim. Ve dikkat ettim ki adet dönemi öncesi aşırı üzgünlük hali başlıyor.Hatta 2 hafta önce dışarda otururken birden ağlamaya başladım ve eve döndüm.
Peki biz üzülürken onlar ne yapıyor? Gezip eğleniyor, bol bol gülüyor. Üzülüyorlarsa bile bizim kadar uzulmedikleri kesin. Peki biz neden kendimizi üzmeye hırpalamaya devam ediyoruz ki?
Ilişki için elimizden geleni yaptım ama olmadı, onların mutlu olup olmaması da artık bizim sorumlulugumuz dışında.
Neden böyle yaptı? Nasıl bu kadar mutlu olabiliyor ben böyle üzgünken? diye soruyoruz ama inan bunlar bizim inisiyatifimiz dışında gelişen şeyler, onları geçmişte bırakıp önümüze bakmaktan başka bir çaremiz yok.
Geçmişte bırakmak için de ne kadar merak edersen et onu takip etmekten, ortak arkadaşlarına bakmaktan vazgeçmelisin. Ona bakmak gelince içinden hemen başka bir şeye yoğunlaş. Ya elinden telefonu bırak, balkona çık, ailenle konuş, arkadaşını ara... Yani ona bakmak dışında herşeyi yap.
Geçecek ben inanıyorum, sen de inan.:KK200:
sen atlattın mı?
 
Çok garip geliyor ama artık uyanınca hemen aklıma o gelmiyor ve göğsümde hissettiğim o ağrı ve sıkışma hissi büyük oranda azaldı. Aklıma gelse bile üzüntü hissetmiyorum, değer vermiyordu bana ilişki devam etse daha çok zarar görebilirdim diye düşünüyorum.
Bazen iyi zamanları özlemiyor değilim ama hatırlayınca hissettiğim acı geçti.
 
bugün o kadar kötü hissediyorum ki günlük.
hayallerim kırıldı, hiçbir şey istediğim gibi olmadı. düşündüğüm en kötü ihtimalden bile daha kötü oldu. oturdum ağladım. ama ağlarken fark ettim ki çoook uzun zamandan sonra ben ilk defa eski sevgilimden başka bir şeyler için hayal kurdum, başla bir şeyler beni üzdü ve başka bir şeyler yüzünden ağladım. bu yüzden ağlarken "güzel" dedim kendi kendime. "en azından artık başka şeylere de üzülebiliyorsun, başka bir hayat hayali de kurabiliyorsun". bilmiyorum. optimistik olup başka şeylere üzülüyor olmamı güzel bir şey olarak değerlendirmeye çalışıyorum ama imkansız. hayal kırıklığı kötü bi şey, biliyordum zaten. ama bir şeylerin içinde kalması çok daha kötü bir şeymiş.
iyi şeyler birdenbire olurmuş, benimkiler ne zaman olacak?
 
sevgili günlükçüğüm

az önce oturup saydım. bugün ayrılığımızın 76. günü imiş. bunu niye merak ettim bilmiyorum ama neyse.

şunu açık yüreklilikle söyleyebilirim ki ben artık ona aşık değilim.

ama tamamen unutabilmiş de değilim. çünkü ona karşı nefretim var. içim çok dolu. sözler kusmak istiyorum.

intikam almak istiyorum. hayatına devam ettiğini, çok mutlu olduğunu görünce mutsuz oluyorum. benden ayrılışını, yalanlarını düşündükçe hala sinirleniyorum. mutsuz olduğunu, beni unutamadığını vs öğrenmek istiyorum.

bazen güzel günlerimizi düşündükçe üzülüyorum. bazen onu çok özlüyorum. bazen keşke ayrılmasaydık diyorum. bazen onsuz mutlu olamayacakmışım gibi hissediyorum.

ama bunların hepsi alışkanlık. artık ona aşık değilim. buna eminim.
 
dün arkadaşıyla yazıştık. 10 dk anca konuştuk. şimdi hissettiklerine dair bir şey demedi ama ayrılırken beni hala seviyormuş, 1 hafta önce ettiği laflar yalan değilmiş de 1 haftada umutsuzluğa kapılmış, ikimizi birden üzmek istememiş. ben de bunlara inanmadığımı, sonuç olarak ayrıldığımızı ve bir daha barışmayacağımızı, bu yüzden nedeninin ve niçininin çok da önemli olmadığını söyleyerek konuşmayı bitirdim
 
Back