yine ayrılırsak -ki bence yüksek bir ihtimal :)- gelir yazarım buraya zaten, ama kendisi her ne kadar meymenetsizin teki de olsa, çok sevdiğim için “bir kere daha deneme” kararımdan pişman değilim. şimdilik. yalnız ne olursa olsun bunun son deneme olmasını istiyorum. bir daha ayrılırsak son olmalı. zaten yeterince cılkını çıkardık.
Merhaba kürkçü dükkanı, ben geldim!
2,5 aydan fazla dayandık, ama 3'e giremedik, bitti yine.
Son yorumumda böyle yazmışım, ayrılırsak gelirim demişim, geldim de zaten. Ama "yine ayrılmamız yüksek bir ihtimal" lafına takıldım, son zamanlarda hiç öyle düşünmüyordum çünkü.
İlk 1 ayım "zaten ayrılacağız, obaa" ile, fazla bel bağlamadan geçse de, artık ikimiz de ayrılmayacağımıza emin bir şekilde ilerliyorduk. Hatta bunun dalgasını o kadar geçtik ki. "Bizim ayrılık zamanımız geldi yav" şeklinde birbirimize takılıyorduk.
Sonra bir anda gelişen olaylar silsilesi ve klasik kapanış.
Ama bu seferki ayrılığın öncekilerden çok farkı var: ben bariz hata yaptım.
Bu sefer "beni hiç sevmemiş, terk edildim
![KK43 :( :(](/styles/default/xenforo/icons/kk/xenforo-smilies-kk43.gif)
" diye ağlayamayacağım, hatayı ben yaptım.
Kendimi affettiremedim. Çok öfkeli, çok kırgın, çok soğumuş.
10 gün kadar görüşmedik, doğru düzgün konuşmadık ama öfkesi dinmedi, özleyip yumuşamadı.
Tek bildiğim bir şey var aynı hatayı o yapsa ben onu affederdim.
O affetmedi. Ona tek bir konuda kırgınım, beni affetmeyi denemedi bile. Hemencecik bitirdi.
Kendi içinde denemiştir belki ama affettirmem için bana izin vermedi, denemedi.
Çok güzel bir 2,5 ay geçirdim. Kavga ettiğimiz de oldu, ağladığım kırıldığım kırdığım, bu ilişki düzelmeyecek keşke barışmasaydım diyerek olayları büyüttüğüm de.
Ama her şey çok güzeldi. Verdiği sözleri tuttu. Gerçekten düzeldi. Kırgınlıklarım kavgalarım hep kısacık sürdü, geçmişin aksine sorunlar anında çözüldü.
Sevdiğimi sevildiğimi ben hissettim. Umarım o da hissetmiştir.
Hatayı yapan taraf olmak da ayrı üzüyor yahu.
Pişmanlık var içimde.
Bir de bugün "Keşke tekrar başlamasaydık…" diye içimden geçirdim.
Çünkü başlamasaydık artık ayrılalı 6 ay olmuş olacaktı.
Belki unutmuş olurdum, ama şimdi onu 1. milyonuncu defa unutmaya çalışacağım.
Güzel giden ilişkinin içine ettiğimden beri ona hep şunu söyledim;
"Çok kızgınsın ve kırgınsın, benden çok soğudun. Bu yüzden ayrılmak istiyorsun ama geçecek, 1 ay sonra yine benle barışmak isteyeceksin. Sen de biliyorsun bu ilişki bir ayrılığı daha kaldırmaz, şimdi ayrılıp 1 hafta sonra barışsak bile eskisi gibi olamaz artık. Yeter ki ayrılma, ayrılmadığımızı bilelim, bir 10 gün daha konuşmaz sakinleşmeni bekleriz"
Keşke böyle olsaydı. Ama olmadı.
Hak ettim mi? Sanırım evet…