- 20 Mart 2008
- 5.847
- 8.306
(dun acicaktim konuyu o saatte kimse okumaz diye bugune kaldi, bu kaydettigim kopyasi.)
sabah saat 6 da kapattik telefonu, 3 saat konustuk uyku tutmadi icimi dokmem lazimdı hemen buraya kostum.
2 ay once biten cok calkantili ama en az o kadar da tutkulu bi iliskiydi bizimki. bi suru konuda anlattim, o klise cumleyi kurucam ama -bilenler bilir- inanilmaz kiskanc, biri anlatsa yok artik nasil katlaniyosun diyebilecegim turden. mazosist falan da degilim ama bu adama itaat etmekten keyif alirdim. kisitlamalari oyle yapmayacaksin/gitmeyeceksin seklinde degil her seferinde ''peki sevgilim'' diye cevaplayabildiğim,tam duymak istedigim sekildeydi..
ama bu kiskanclik bana da bulasinca kendimi taniyamaz oldum. bu yasa kadar hic kimseyi kiskanmadigim kadar kiskandim. neticede birbirimizi oldurmeden ayrildik.
ayrilik fikri benden cikti, fikir de denmez ya bi anlik gozumun donmesi iste. o istemedi cok diretti ama sarsilmistik bi kere sonunda o da vazgecti. bi sabah saat 8de "Aysu'm butun gece dusundum, benim icin cok kiymetlisin, bu yasadigim en buyuk ask ama (o lanet ama) birbirimizi cok yiprattik, artik sevgili olarak yapamiyoruz" diye bir mesajla bana veda etti. vazgecmek kolaymis da vazgecilen olmak ne zormus. nefesim kesildi o ani hala unutamiyorum. "bu kadar dusunmene gerek yoktu biz zaten ayrilmistik" diyebildim.
2 ay içinde, cok fazla arama cabasi oldu. hep yanitsiz biraktim. kalbim o senin diger yarin sakin birakma dese de, beynimin "topukla kizim sana erkek mi yok" komutuna yenildim. ilgilendigi yeni biri olduguna dair suphelerim vardi cunku, cok kizgindim. ama bana baka erkek yokmus kizlar ondan sonra cok fazla insan tanıma sansım oldu ama olmuyo yapamiyorum. bitmis iliskideki adama ihanet ediyormusum gibi salak bi hisse kapiliyorum.
ne yaptigini merak edip kontrol etmedigim 1 gunum bile gecmedi. 3 gun once instagramdan fotogaflarimi begendigi bildirimi geldi.bunun ustune ben de dun gece aylar sonra facebook engelini kaldirdim oylesine bakmak icin. baktiktan sonra engelliycektim ama 24 saat icinde tekrar engellenemiyormus kaldi oyle. cocuk musunuz siz kizim bunlarla ugrasiyosnuz dediginizi duyuyorum kizlar ama ask adami cocuk ediyormus gulmeyin
O:beni bi arar misin?
Ben: evde degilim ne oldu ki? (gebericem heyecandan agir yapiyorum)
O:bi sey olmadi ara lutfen.
Ben: disardayim cok gurultu var (pijama terlik evde yatiyorum halbuki)
O:nerdesin ki? (sanane asil 2 aydir sen nerdesin?!)
Ben:abimlerleyim (hala kiyamiyorum )
sahura kadar yazistik. rehberi gitmis numaram yokmus, hatta konu da acmistim bununla ilgili -bilenler bilir:)- engeli kaldirdigim gibi yazmis demek takipteymis haspam. neyse sahur bitti yatarken numarami yazdim.
-yatiyorum simdi, sen caldir numarani kaydedeyim, yarin konusuruz. ( numarasini sildim saniyor halbuki her Allahin gunu sapik gibi whatsaptan takip ediyorum)
o: 2 dk konusalim oyle uyu olur mu? ( olma mi
aradi hemen , inanilir gibi degildi yani sanki hic ayrilmamisiz, sanki 2 ay gecmemis. daha dun birlikteymisiz gibi, ayni hararetimizle kaldigimiz yerden tam gaz tartismaya devam ettik
konusmanin basinda sevgilin var mi demistim buna, var gibi dedi. o an yuregime bldigin hancer indi ama hic bozmadim "hmmm hayirli olsun nasil bari yengeyle aramiz?" dedim. sanirsin kirk yillik kankam, caktirmamaya calismanin dozunu ayarlayamadim :) bana sordugunda sevgilim yok demistim sonra itiraf ettim (evet bi suredir gorustugum biri var, baslarda cok heyecanlandigim ama her gecen gun bu gerizekaliyi daha cok ozlememe sebep olan biri, bi konu da ona acicam birazdan)
Ben:benim de var yaa biri.
O: nasil ya kim?
Ben: var iste biri taniycak misin sanki.
O:birak yaa yalannn
Ben: niye o kadar mi tipsizim?
O:hayir o kadar hizli degilsin. bu kadar cabuk yeni birni bulmazsin,bu kadar cabuk unutmazsin.
Ben: o beni buldu. hem sen hemen birini bulmussun ama?
O: yalan soyledim. evet oldu ama bitti.
(kim oldugunu bildigim konusunda israr ettim kabul etmedi. konusmanin burdan sonrasi; kim o? yalan dimi yok biri beni yiyosun? -hayir gayet var. yaaa anlarim ben sesinden belli yok iste. -Allah Allah hasta misin var diyorum iste seklinde ikna cabamla gecti) ama çok bozuldu öyle böyle değil.
konusurken bi taraftan benim instagram hesabimi kurcaliyomus. bekle bulucam dedi. 2dk gecmedi bulmus. ama kizlar bulmasi imkansiz yeni adama dair hicbi sey yok. bi kac fotografi begenmis 140 foto var, benim profilim acik bi suru begeni var malum abazanlar tarafindan, profili de bu essek gorsun kiskansin diye kapamiyorum. ama bu pislik, bu hic yalan soyleyemedigim kurnaz pat diye adamin adını soyledi. o mu diye. ben ŞOK !
ben:nasil ya ne alaka niye o olsun ki ?
o: o dimi buldum iste
ben: hayir o degil ama neden o sandigini anlamaya calisiyorum
o: bilmiyorum valla ama oyle hissettim
hakkaten de o yani ama evet o diyemedim ya la
velhasil kelam kizlar (ay hala okuyan var mi bilmiyor​um amaa
amacim akil danismak degil anlatip uyumakti ama simdi dusunuyorum da oluru var mi ki? varsa affedilir mi? aradan bu kadar zaman gectikten sonra bu kadar sicak konusmak hayra alemet mi? yoksa ben salak miyim
sabah saat 6 da kapattik telefonu, 3 saat konustuk uyku tutmadi icimi dokmem lazimdı hemen buraya kostum.
2 ay once biten cok calkantili ama en az o kadar da tutkulu bi iliskiydi bizimki. bi suru konuda anlattim, o klise cumleyi kurucam ama -bilenler bilir- inanilmaz kiskanc, biri anlatsa yok artik nasil katlaniyosun diyebilecegim turden. mazosist falan da degilim ama bu adama itaat etmekten keyif alirdim. kisitlamalari oyle yapmayacaksin/gitmeyeceksin seklinde degil her seferinde ''peki sevgilim'' diye cevaplayabildiğim,tam duymak istedigim sekildeydi..
ama bu kiskanclik bana da bulasinca kendimi taniyamaz oldum. bu yasa kadar hic kimseyi kiskanmadigim kadar kiskandim. neticede birbirimizi oldurmeden ayrildik.
ayrilik fikri benden cikti, fikir de denmez ya bi anlik gozumun donmesi iste. o istemedi cok diretti ama sarsilmistik bi kere sonunda o da vazgecti. bi sabah saat 8de "Aysu'm butun gece dusundum, benim icin cok kiymetlisin, bu yasadigim en buyuk ask ama (o lanet ama) birbirimizi cok yiprattik, artik sevgili olarak yapamiyoruz" diye bir mesajla bana veda etti. vazgecmek kolaymis da vazgecilen olmak ne zormus. nefesim kesildi o ani hala unutamiyorum. "bu kadar dusunmene gerek yoktu biz zaten ayrilmistik" diyebildim.
2 ay içinde, cok fazla arama cabasi oldu. hep yanitsiz biraktim. kalbim o senin diger yarin sakin birakma dese de, beynimin "topukla kizim sana erkek mi yok" komutuna yenildim. ilgilendigi yeni biri olduguna dair suphelerim vardi cunku, cok kizgindim. ama bana baka erkek yokmus kizlar ondan sonra cok fazla insan tanıma sansım oldu ama olmuyo yapamiyorum. bitmis iliskideki adama ihanet ediyormusum gibi salak bi hisse kapiliyorum.
ne yaptigini merak edip kontrol etmedigim 1 gunum bile gecmedi. 3 gun once instagramdan fotogaflarimi begendigi bildirimi geldi.bunun ustune ben de dun gece aylar sonra facebook engelini kaldirdim oylesine bakmak icin. baktiktan sonra engelliycektim ama 24 saat icinde tekrar engellenemiyormus kaldi oyle. cocuk musunuz siz kizim bunlarla ugrasiyosnuz dediginizi duyuyorum kizlar ama ask adami cocuk ediyormus gulmeyin
O:beni bi arar misin?
Ben: evde degilim ne oldu ki? (gebericem heyecandan agir yapiyorum)
O:bi sey olmadi ara lutfen.
Ben: disardayim cok gurultu var (pijama terlik evde yatiyorum halbuki)
O:nerdesin ki? (sanane asil 2 aydir sen nerdesin?!)
Ben:abimlerleyim (hala kiyamiyorum )
sahura kadar yazistik. rehberi gitmis numaram yokmus, hatta konu da acmistim bununla ilgili -bilenler bilir:)- engeli kaldirdigim gibi yazmis demek takipteymis haspam. neyse sahur bitti yatarken numarami yazdim.
-yatiyorum simdi, sen caldir numarani kaydedeyim, yarin konusuruz. ( numarasini sildim saniyor halbuki her Allahin gunu sapik gibi whatsaptan takip ediyorum)
o: 2 dk konusalim oyle uyu olur mu? ( olma mi
aradi hemen , inanilir gibi degildi yani sanki hic ayrilmamisiz, sanki 2 ay gecmemis. daha dun birlikteymisiz gibi, ayni hararetimizle kaldigimiz yerden tam gaz tartismaya devam ettik
konusmanin basinda sevgilin var mi demistim buna, var gibi dedi. o an yuregime bldigin hancer indi ama hic bozmadim "hmmm hayirli olsun nasil bari yengeyle aramiz?" dedim. sanirsin kirk yillik kankam, caktirmamaya calismanin dozunu ayarlayamadim :) bana sordugunda sevgilim yok demistim sonra itiraf ettim (evet bi suredir gorustugum biri var, baslarda cok heyecanlandigim ama her gecen gun bu gerizekaliyi daha cok ozlememe sebep olan biri, bi konu da ona acicam birazdan)
Ben:benim de var yaa biri.
O: nasil ya kim?
Ben: var iste biri taniycak misin sanki.
O:birak yaa yalannn
Ben: niye o kadar mi tipsizim?
O:hayir o kadar hizli degilsin. bu kadar cabuk yeni birni bulmazsin,bu kadar cabuk unutmazsin.
Ben: o beni buldu. hem sen hemen birini bulmussun ama?
O: yalan soyledim. evet oldu ama bitti.
(kim oldugunu bildigim konusunda israr ettim kabul etmedi. konusmanin burdan sonrasi; kim o? yalan dimi yok biri beni yiyosun? -hayir gayet var. yaaa anlarim ben sesinden belli yok iste. -Allah Allah hasta misin var diyorum iste seklinde ikna cabamla gecti) ama çok bozuldu öyle böyle değil.
konusurken bi taraftan benim instagram hesabimi kurcaliyomus. bekle bulucam dedi. 2dk gecmedi bulmus. ama kizlar bulmasi imkansiz yeni adama dair hicbi sey yok. bi kac fotografi begenmis 140 foto var, benim profilim acik bi suru begeni var malum abazanlar tarafindan, profili de bu essek gorsun kiskansin diye kapamiyorum. ama bu pislik, bu hic yalan soyleyemedigim kurnaz pat diye adamin adını soyledi. o mu diye. ben ŞOK !
ben:nasil ya ne alaka niye o olsun ki ?
o: o dimi buldum iste
ben: hayir o degil ama neden o sandigini anlamaya calisiyorum
o: bilmiyorum valla ama oyle hissettim
hakkaten de o yani ama evet o diyemedim ya la
velhasil kelam kizlar (ay hala okuyan var mi bilmiyor​um amaa
amacim akil danismak degil anlatip uyumakti ama simdi dusunuyorum da oluru var mi ki? varsa affedilir mi? aradan bu kadar zaman gectikten sonra bu kadar sicak konusmak hayra alemet mi? yoksa ben salak miyim