Beni gerçekten anlamışsın canım..etrafımdaki mutsuz evlilikleri görünce öyle sandım..aaşık olduğum adam da bana tam sahip çıkmayınca eşimi dünyanın en doğru insanı sandım..diyorum ya çok yanıldım..meğer o bencilmiş..Seni anlayabiliyorum. Fazla sevilmek, eşinle evlenmek zorunda olduğunu düşündürmüş sana. Sanki her kadın böyle sevilemez, bunu bulmuşsun kaybedersen mutsuz olacaksın, nankörlük yapmış gibi hissedeceksin diye evlenmeye ikna etmişsin kendini. Hani çevremizde ki şartları görüp, halime şükür bulmuşum daha ne istiyorum moduna girmişsin. Zararın neresinden dönersen kardır artık ne diyelim. Eskiyi de unut, istese eşine karşı durabilir o kadın bana aşık diyebilirdi.
O zamna eşinle durumunuz tencere kapak olmuş kusura bakma.Vefa kelimesini yanlış kullanmış olabilirim..yaptığım baştan sona hata..bunu bilmesem bir derdim var demezdim..ben kimseyi aldatmadım..dürüst oldum..bu konuda vijdanım rahat..eşime gelirsek bu onun seçimiydi..ortak seçimimizdi..
O adama olan duyguların tamamen kimyasal...yani adını duyunca oluşan herşey kimyasal..onu suçlamıyorum..aaramıza girdiği için vijdan azabı çekiyordu..derdim o değil..Aşık olduğunuz adamın sizi düşündüğünü hiç sanmıyorum. Önceki konunuzu okudum, eşiniz evlenmeden önce onunla konuşmuş, adam da paşa paşa gitmiş. Siz şimdi diyebilirsiniz aşk karşılıksız da yaşanır. Tabi ki olur.. Ancak vefa diyerek başkasıyla evlenip, sizi eşinize bırakan adamın ardından aşk acısı çekmek biraz ''garip'' bir durum. Garip kelimesi yerine dilediğinizi koyabilirsiniz.
aldatmak denen şey gayet nesnel bir kavram..ben ne yaşadıysam dürüstçe konuştum..içinde bulunduğum durumu eşim biliyor..evet bunu açıkça konuşacak gücümüz yok ama..o da ben de biliyoruz bnm bu evliliğe bakış açımı..bşraz dayatmayla evlendiğimi..O zamna eşinle durumunuz tencere kapak olmuş kusura bakma.
Başka erkeğe aşık olupta 3 yıl acı çekmek sana göre dürüstlükse,aldatmaya girmiyorsa vicdanına kalmış.
Evet dışardan mağdur, fedakar görünen eşim..ama ben hayatımı mahvettim..Yorumları okudum eski konularını okudum bence sen eşine değil kendine haksızlık etmişsin keşke evlenmeseydin
Adamın suçu yok, yeteri kadar olgunlaşmadan evlenmeniz sizin hatanız. Gerçekten evliliğe hazır değilmişsiniz. 1,5 yıldır kafanızda kurduğunuz bir hayala tutunmanız çok çoçukça. Üstelik yanınızda sizi seven, güldürebilen, beraber gezip tozduğunuz biri varken.Daha önce dertleşmiştik kızlar..benim çalkantılı bir ilişkim vardı..başkasına aşık olduğum halde sevgilimi aldatmadım..ve vefamdan dolayı aşık olduğum adamdan vazgeçip 5 yıllık sevgilimle evlendim..tabi eşimi sevmiyorum nefret ediyorum diyemem ama..duygularım sürekli değişiyor..bazen eşimle iyi ki evlendim çok mutluyum diyorum..bazen ondan nefret edip evlendiğim için pişmanlıktan kıvranıyorum..sürekli iniş çıkıştayım..sosyal hayatım, iş hayatım maddiyatım herşeyim iyi, başarılı ve gerçekten güzel bir kadınım..24 yaşında evlenerek hata yaptığımı anladım..henüz hayattan ne beklediğimi bilmeden, aşık olmadan, hazır olmadan evlendim..eşimle geziyoruz, eyleniyoruz, gülüyoruz ama eksik bişeyler var..ben hala aşk acısı çekiyorum..1,5 yıldır unutamadığım bi aşk..onu özlüyorum..onunla yaşayamadıklarımdan dolayı eşimi suçluyorum..napacam bilmiyorum..bir yanım boşanıp kaçmak istiyor..bbir yanım belki toplum baskısı yada eşimle olan arkdaşlığımızdan dolayı evliliğimi sürdürmek istiyorum..ssizce napmalıyım..benle aynı şeyleri yaşayanlar var mı..yyardım edin..
nasıl öğrendi bunu eşiniz?Tüm bunları eşim bile bile evlendi benimle..başkasına aşık olduğumu bile bile..
Evet dışardan mağdur, fedakar görünen eşim..ama ben hayatımı mahvettim..
Çoooook teşekkür ederim kızlar..burda konuşmamın en önemli sebebi diğer insanlara yaptığım hatanın büyüklüğünü göstermek..bbelki benm gibi hisseden birileri vardır..bbu yazdıklarımı görüp tekrara düşünürler..aaşksız evlilik olmaz..eemin olmadan yuva kurulmaz..eerken ilişkiler hayatı kaydırıyor bunu herkes görmeli..Bence senin genel anlamda kendinle ilgili bir sorunun var. Hayattan beklentin ne istediğin konusunda, bence kendini anlarsan zamanla ne istediğini de anlarsın ve ona göre daha güçlü net kararlar alabilirsin. Umarım en kısa zamanda çözersin sorunlarını ve her şey senin hayal edebileceğinden bile güzel olur..
Açık ve net konuştum...gerçek hayatta tanışma imkanımız olmayacak belki ama ben gerçekten tanıdığınız birçok insandan daha daha açık sözlüyümdür...içimde tutamam..herşeyi açıkça söyledim ona ve diğer adama..nasıl öğrendi bunu eşiniz?
Sevilmenin konforu ve huzuru insanı cezbediyor...ve ben eşime sarıla sarıla uyuyan bir kadınım...onu eş gibi değilde başka türşü seviyorum..onun üzülmesine kıyamıyorum..onun o perişan halini görünce kahrolmuştum..ama artk çok eminim eşim bile bile hayatımı mahvetti...artık ona saygı duymuyorum..Ben eski konunu okumadan önce sana kızmıştım ama eşinin mağdur hiç bir tarafı yok. Eşinden davranışları yüzünden haklı olarak ayrılmışsın ve ayrıldıktan sonra başka bir adama aşık olmuş bunu ona söylemişsin o kabullenmek yerine adamın karşısına çıkmış o kadar laf söylemiş adamda senden hoşlandığı halde gitmiş. Kusura bakma kötü konuşmak istemem ama bir erkeğinde gururu olmalı. Eşinin davranışı çok saçma sapan. Çok bencilce ve gurursuz davranmış. Sanırım sırf vicdan azabından eşinle evlendin 10 kilo vermiş aşk acısından falan diye. Bence bazen sevmenin nedeni de bu onun seni sevip değer vermesi hani sevmek mi sevilmek mi diyoruz ya.
Artık istediğini hissedebilir...kafamda bu ilişki %70 bitti..baktım da üniversite hayatımdan itibaren onu mutlu etmek için yaşamışım..oonu mutlu etmek için insanların bulamadığı aşkı elimle tepmişim...bbu saatten sonra onda fırtına kopsa ben de yaprak kımıldamaz...sadece bu 5 ayı ilişkime bir şans olarak veriyorum o da bunu biliyor..artık o da olmayacaksa askerden dönünce bitirelim diyor...sadece Allah'ın kudreti büyük. ? Belki yeniden mutlu olurum onunla içime o aşk girer ve evliliğim kurtulur diye dua ediyorum...olmazsa olmaz..gerçekten yoruldum..daha 26 yasındayım ben..Eşin de boyle hisseder belki bi gun o zaman onun haberi olmasa bile nasil gunahina girdigini anlarsin
İşte bu yüzden ikilemdeyim...düşünceler değişebilir ama duygular değişmiyor telkinle...Adamın suçu yok, yeteri kadar olgunlaşmadan evlenmeniz sizin hatanız. Gerçekten evliliğe hazır değilmişsiniz. 1,5 yıldır kafanızda kurduğunuz bir hayala tutunmanız çok çoçukça. Üstelik yanınızda sizi seven, güldürebilen, beraber gezip tozduğunuz biri varken.
ben de böyle düşünüyorum elde edememenin verdiği arzu acaba onla nasıl olurdu sorusunu hayatının merkezine koymuşYarım kaldığı için kendinde saplantı yapmışsın, eşini de ayırdığı için suçlu görüyorsun o yüzden aklını toplayamıyorsun bence.ama unutma ayrılan sensin, sevsen ayrılmazdın. Eğer devam etseydin belki de eskisine koşa koşa sen dönmek isteyecektin. Hem o çok iyi biri olsa sessizce bırakıp gitmezdi seni, sen de gerçekten aşık olsan bırakamazsın kimsede aranıza giremezdi. Önce bu fikirlerinden ve takıntından vazgeçmelisin, sonra evliliğine odaklanırsın eğer hala olmuyorsa o zaman boşanırsın diye düşünüyorum. Eşine yazık diyemeyeceğim çünkü o da zamanında çok çektirmiş ve evliliğinizde bile bile lades demiş. Olanları kabullen, eşine ve evliliğine odaklan lütfen. Umarım mutlu olursunuz...