Tükenmiş evlilik ve yeniden çocuk sahibi olma fikri

Boşanma aşamasına gelmiş bir insana ikinci çocuğu doğur demek mantıklı mı sizce? Kadının kendisi söylüyor zaten tükenme noktasına geldik boşanmak istiyorum diye bu evliliğe nasıl çocuk getirecek yarın öbür gün kocasıyla gerçekten boşansalar o zaman ne olacak bu çocuklar yazık değil mi? Sizin aileniz farklı onun ki farklı herşey herkeste işe yaramaz sizi mutlu eden birşey başkaları için ıstırap olabilir
 
Eşinizle kavga edip evi terkedip gittiğini düşünün bugün. Sizde iş yok güç yok iki küçük çocuk var kocanız bıraktı gitti 15 gündür sesi çıkmıyor evdeki erzaklar bitti ne yaparsınız?
 
Siz kardeş eksikliği değil anne babanıza bakıcı eksikliği yaşıyorsunuz bence zira kendinize tanıdığınız anne babanizdan uzak bir hayat kurma hakkını hayalinizdeki kardeşlere tanımak aklınıza bile gelmemiş....

Halbuki çok gerek gorseydiniz zaten siz onların yanında kalıp aslanlar gibi destek olabilirdiniz ama olmamişsınız...Yani anne babanıza destek olmamanizin tek çocuk olmakla ilgisi yok bu durumda öyle değil mi?
 
Sadece Bir kardeşim var ve gorusmuyorum üstelik herkes ile çok iyi anlaşan biriyim hayatta tek gorusmedigim kişi kardeşim. Yani bu dediginizin bir garantisi yok. Kardeş olanlar in iyi anlasabilme yada yoldaş olabilme ihtimali de yok . Bir kızım var ikinciyi düşünüyorum ama bir kardeşi olsun diye değil ben bebeği özlediğim ve yaşım geçmeden tekrar anne olmak istediğim için . Eğer bu düşüncede iseniz siz eşiniz ile bir bebek daha istiyorsaniz evet yapın ama sadece kardeşi olsun diye bu kumarı oynamaya değmez. Üstelik sınava hazırlanıyor musunuz bence önünüze bakın sınavı kazanın kendi ekonomik özgürlüğünüzü alın bu çocuğunuza kardeşten daha büyük bir iyilik olacak
 
İnsan kötü olduğu kocasından nasıl çocuk doğurmak istiyor anlamıyorum gerçekten

Ben kocamla kötü olsam çocuk filan doğurmam ya
Buna bir de çocuk yapmak için kendimi mi yorcam derim

Bilmiyorum ilginç geliyor bana kavgalı kocadan çocuk yapmak
 
Bunu nereden çıkardınız anlayamadadım annemin süreci 6 ay sürdü 3 ay hastanede beraber kaldık 5 yaşında çocuğumu bakıcıya bırakıp 12 yıllık işimi tüm haklarımı hiçe sayıp istifa ettim annem vefat etti 7 gün sonra babam hasteneye yattı 15 ay bebek gibi baktım geçen kış 6 ay hastenede yattı ne bakıcısı ben hayatımı hiçe saydım bugün çalışıyor olsaydım bütün bunları yaşamazdım bugün çalışıyor olsaydım 4 asgari ücret maaş alıyo olurdum ama ben aile mi ve onların refagını seçtım bilip bilmeden yorum yapmayın lütfen ben doğru mu anladım yazdığınızı anne babama bakmak zor geldiği için vicdan azabı çekiyorum gibi anladım ama umarım değildir
 
Sekiz yıldır yapmadığınız çocuğu sınava hazırlandığınız dönemde mi yapmaya karar verdiniz?
Bence siz sınavı kazanmak, mücadele etmek, çıkış yolu bulmak istemiyorsunuz.
Kendi tabirinizle ezik kalmak, kötü evliliğinizi güçlendirmek istiyorsunuz.
 
Yok yok istemiyorum bazen düşüyoruz ya bugün de burası vesile oldu ayağa kalkmama çok iyi ders çalıştım bugün o yüzden mutluyum dün gece 3 e kadar ağladım rahatladım
 
Kardeşinin ileride başına bela olmayacağının garantisi var mı? Sorumluluğunun abisine ya da abisinin sorumluluğunun kardeşine kalması durumu da var nasıl sadece pozitif yönden düşünüp doğuruyorsunuz ? Nasıl böyle bir sorumluluk yüklersiniz ? Milyon tane negatif de sayarım size ! Düşmana gerek yok annem doğurur diye bi atasözümüz bile var! Bilemezsiniz yani! Mesela benim annem kardeşleri ile can düşmanı hatta benimle de öyle. Yani bir de sorunlu bir evlilik sorunlu anne baba var mevcutta bir de çocuğa kardeş derdi yükleyin az gelmişsiniz
 
Konuyu anlayamadım gerçekten adamdan nefret edip boşanayım diyip koynuna girip üstüne çocuk mu yapıcaksinızkucağınızda bebekke bosandınız diyelim, eee nasıl çalışcaksınız??
 
Bela olduğunu düşündüğünüz çocuğu yapmayın zaten.
 
Şimdiden niye düşünelim? Ya hayırsız biri olursa ilerde?
Ooo ihtimal üzerine evlilik çocuk yapmak sevgili olmak hepsi saçma geliyor ya hayırsız eş olursa, ya hayırsız sevgili olursa diye düşünüp yanlız yaşlanmak lazım. Kimse mutsuz evliliğe düşünmesin tabiki de ama herşey yolunda gidiyorsa yetiştirme tarzı çok önemli. Kızım kardeşi için anne çok seviyorum bu ufaklığı İyiki bizim evimizin bebeği diyor her defasında. iki tane net yeterli bana göre ikisininde bahtı güzel olsun inşallah
 
ya daha bugün bi yerde Ali Riza Bey'in Ferhunde'ye biz çocuklarımızı iyi yetiştirdik iyi terbiye verdik demeleri videosu denk geldi bulabilsem yapıştıracaktım.

Valla benim yakın örneğim var. Amcamın bi oğlu içeri girdi çıktı ohoo ipsiz sapsız. Öbürü yurtdışında dil eğitimini tamamlama planları yapıyo. Aynı ana baba büyüttü sonuçta ikisini de.

Bahsetmeyelim mi hiç bunlardan? Aslansınız kaplansınız yaparsınız mı diyelim? Destek olsun diye düşünüyor, istiyor konu sahibi. E olmayabilir onu diyoruz.
 
Ailemden uzakta olduğum için üzgünüm ancak bu destek olamamışsınız falan gibi garip ithamlarınızı kabul ettiğim anlamına gelmiyor? Hak tanımak falan ne anlatıyorsunuz ya. İhtimalli konuştum burada. Kardeşim yaşasaydı evet başka şehirde de olabilirdi. Ama yine de annemler bu kadar yalnız hissetmezdi sadece bana bel bağlamazdı duygusal olarak. Tek çocuk olunca ailenin tek düşüncesi olunuyor e doğal olarak bu durumda ben de aileme daha düşkünüm. Kardeşim olsa böyle olmazdı ilgi alaka sevgi ikiye bölünüyor sonuçta. Her şeyi kötü yere bağlamayı ve en çok bilen benim şeklindeki eleştirel tavırlarınızı kendinize saklayın. Bu sitede klavyeyi açan konuşuyor gerçekten ağzına geleni hele de bu sitede herkes birbirine benziyor üslup olarak. En iyi siz biliyorsunuz :)
 
Herkes kendini mutlu edecek şeyi bilir. Bununla mutlu olmayacaksa elbetteki yapmasın. Ben zaten diyorum ki boşanma ihtimalin varsa çocuğu falan boşver anında boşan. İlla evliliği sürdür demiyorum. Anlatmak istediğim şey çok başka
 
Alıntıyı okumamissiniz sanırım, size değil yorum sahibi üyeye cevap yazdım ama sizin yazdiklariniz da kendisine güzel cevap olmuş zaten
 
2. Çocuğa yazık 9 yaş büyük abisine bakıcı olmak için dünyaya gelmeyi muhtemelen kimse seçmezdi ya şu ilk çocuklara padişah muamelesi yapıp ay yalnız kalmasın oğluşummm napar sonra diye başka yapmakta ne ya ne biçim düşünce.
Bir tane çocuğum var 2. Yi istemiyorum kimse de onun bakıcısı olmaya bu dünyaya gelmek zorunda değil.

Hadi yaptın 2. Çocuğu engelli oldu bisey oldu bu sefer ilk çocuğa bizden sonra sen bakacaksın diye yükleyeceksiniz
Üstelik kötü bir evlilik yani basmadıgınız tuş kalmamış
 
Beni burada az bişi tanıyan varsa durumumu biliyordur. Tek çocuğum, tek çocuk olmanın da ötesinde annem dışında kimsem yok, keza annemin de benden başka kimsesi yok. Her hastalık durumunda tek başıma uğraştım, yeri geldi 1 ay refakatçi kaldım yanında eve bile gidemedim duş almaya çünkü bırakıp gidecek kimsem yoktu 1 saatliğine bile olsa. Şu an hamileyim, annem yine hastanede ve ben gidemiyorum, yani aslında sizin durumu iyi anlayabilecek insanlardan biriyim. Hep düşünmüşümdür kardeşim olsaydı destek olurduk birbirimize, benim gidemediğim yerde o giderdi o gidemezse ben giderdim bi şekilde yürütürdük diye. Sonra halamlara bakıyorum, bombok bi kardeşlik, babam yoğun bakımdayken para derdine düşüşleri, cenazeye el kızı gibi katılıp evlerine dağılmaları, amcamla babamın yeri geldiğinde bıçaklı karşı karşıya gelişleri. Yani kardeş = destek değil her zaman.

Ha destek olsa bile çocuk denen şey sizin dünyaya getirdiğiniz bi canlı. Kendi istemiyor gelmeyi siz onu dünyaya getirmeyi istiyorsunuz, dolayısıyla en optimal şartları sağlamanız gerekli. Size veya abisine yara bandı olarak dünyaya gelmek ister mi ki? Mutsuz bir evliliği görüp büyümek ister mi? Kavgayla belki? Mutsuz bi anneyi görerek, mutsuz bi babanın işten gelmesini bekleyerek?
 
Hadi kötü evliliğe çocuk olmaz dersin anlarım da 2. çocuk niye 1.nin bakıcısı olsun ya da yok ikinci engelli olur ilki bakar ne garip söylemler.Dışarı çıkmayın,ayağınız taşa takılır ölürsünüz alimallah siz.
Hayata hep böyle olumsuzluklar yüklerseniz mutluluk zor bulur sizi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…