- 24 Temmuz 2015
- 204
- 334
- 103
- Konu Sahibi Nightgreen
-
- #61
Tavsiyeniz için çok teşekkürler. Hemen edineceğim bahsettiğiniz kitabı.
Tavsiyeniz için çok teşekkürler. Hemen edineceğim bahsettiğiniz kitabı."Şimdi'nin Gücü"nü (Eckhart Tolle) okumadıysanız hemen alın okuyun.
Beni çok feci bir ayrılığın depresyonundan çekip çıkartmıştı bu kitap. Tavsiye ederim
Çocuk isteğim 2 yıl kadar önce olmuştu. Kendisine sizin yazdığınız şeyleri söyledim. Bu durumun kesinlikle benimle ilgili olmadığını, hayat şartlarının çok kötü olduğunu, çocuk istememesinin aslında ikimizin de iyiliği için olduğunu, eğer çok istiyorsam deneyebileceğimizi ama benim pişman olacağımı söyleyerek içimdeki hevesi de tüketti. (Çevremde toplam aile geliri benim gelirime denk olup, çocuk yapan onca insan var. Yani maddi şartlarımız bir çocuğun bütün sorumluluğunu karşılayamayacak kadar kötü değil)
anlıyorum insallah hakkınızda güzel şeyler olur. sevgiler
Geçimsiz biri olduğumu düşünmüyorum. Aile ve sosyal ilişkilerimde de kimseden böyle bir yorum duymadım. Aksine insanlarla kolay empati yapabilen biriyim.Geçimsiz biri misiniz ki tamammül ediyor size
İşiniz varmış ztn anladığım kadarıyla adama siz bakıyorsunuz doğru düzgün calismiyormus.. aile sorunlarına cabasi...Merhabalar, hayatımın en çıkmaza girmiş döneminde hissediyorum kendimi. Fikirlerinizle bana yardımcı olursanız çok sevinirim. 33 yaşında mesleği ve ekonomik şartlara göre ortalama geliri olan bir kadınım. 8 yıldır evliyim. Çocuğum yok. Eşim yaklaşık 7 yıl önce kısmen elinde olmayan sebeplerle işini kaybetti. Hayat standartlarımız azaldı. Evliliğimin ilk yılı eşimi ve dolaylı olarak beni maddi manevi sömüren eşimin ailesinin problemleri ile geçti. Ardından iş kaybı, maddi kayıplar ve mahkeme süreçleri ile geçen 6 yıl içinde ben ben olmaktan çıktım. Sürekli eşimin problemleri ile ilgilenmekten gerçekten kendimde değilim. Yarınımızı göremiyorum. Üstelik eşim bunları bana yaşattığı için kendisinde en ufak bir hata bulmayacak kadar nankörleşebiliyor. Bu kadar yıl içinde eve maddi anlamda destek olmak içi farklı işler ile meşgul oldu. Çabasını inkar edemem; fakat işe her gidişinde huysuzlanması, sürekli yaşadığı problemlerden bahsederek benim de modumu düşürmesi nedeni ile bir türlü aile olduk hissini yaşayamıyorum. Benim yaşadığım problemleri çoğu zaman dikkate almıyor. Bahanesi de ben neler yaşıyorum oluyor. İç muhasebe yapıyorum son birkaç yıldır. Maalesef yıllar geçiyor. Biz hep bir şeylerin düzeleceğini umut ediyoruz. Çocuk sahibi olmak konusunda da katı davrandı hala istemiyor. Hevesle istediğim çoğu şeyi gereksiz olarak nitelendiriyor veya şimdi sırası değil diye öteliyor. Kendimi çoğu zaman yetersiz hissediyorum. Toplamda 11 yıllık bir birlikteliğimiz var. Yıllardır acaba değişir mi, kolay şeyler yaşamadı diye kendimi avutuyorum. Bazen de kendime gelip boşanmanın en iyi çözüm olduğunu düşünüyorum. Geçtiğimiz aylarda boşanmayı düşündüğümü ifade ettim. Hemen alttan almaya çalıştı. Sonrasında ise boşanırsak, bir daha asla mutlu olamayacağımı, bana kimsenin onun kadar tahammül edemeyeceğini söyledi. Sanırım özgüvenim o kadar yara almış ki dediği her şeye inanıyorum. Bazen dışardan bir göz gibi bakıyorum ve boşanmanın en iyi çözüm olduğunu düşünürken; iş karar aşamasına gelince ya pişman olursam, onu unutamazsam ikilemi beni esir alıyor. Farklı bakış açılarına ihtiyacım var. Yorumlarınız benim için oldukça kıymetli.
(Not: Fiziksel herhangi bir şiddet şimdiye kadar yaşamadım; fakat psikolojik şiddete sıklıkla maruz kalıyorum.)
Full manipülasyon kokuyor maalesef korkunç bir durum.Yorumunuz için teşekkürler. Çocuk konusunda da aslında beni manipüle ediyor. Ben çocuk konusunu açtığımda (bir kaç yıl önce), ülkenin ekonomik şartlarını, kendi iş durumlarının belirsizliğini bahane ederek, bizim çocuksuz da gayet mutlu bir hayatımız olabileceğini, aslında çocuk isteğimin tamamen çevresel şartlardan kaynaklandığını, eğer çok istersem yapabileceğimizi ama pişman olacağımızı söyleyip durdu. Psikolojik olarak o kadar etkiliyor ki onun fikirlerini benimsediğimi şimdi şimdi farkediyorum maalesef.
Öyleyse bariz yönlendirmeye çalışıyorGeçimsiz biri olduğumu düşünmüyorum. Aile ve sosyal ilişkilerimde de kimseden böyle bir yorum duymadım. Aksine insanlarla kolay empati yapabilen biriyim.
Bahsettiğiniz gibi yıllar geçince keşke daha önce ayrılsaydım pişmanlığını yaşama ihtimalim çok yüksek, bir an önce bu kararı alacağım.Benzer durumları yaşamış bir tanıdığım kadın vardı, arada bir çocukları da vardi. Eşi birçok ise girmiş is kurmuş ve batirmisti. Yıllar içinde kadını maddi manevi sömürmustu. Ayrildilar ve kadın bir güzelleşti kariyerinde ilerledi yaşadığı yeri değiştirdi.. hayata yeniden gelmiş gibiyim diyordu. Güzel elbiseler giyiyor süslenip pusleniyordu. Eskiden bunları giymeme izin vermiyordu dışarı arkadaşlarımla çıkmama da izin vermiyordu diyordu. bu olayı nedense sizin durumunuza çok benzettim paylaşmak istedim. Eşinizin yaptığı en büyük yanlış bence size "seni benden başkası çekmez, mutlu olamazsin" vs.. demesi olmuş. Büyük ihtimalle sizi kaybetmekten korkuyor ama maalesef bu şekilde manipüle etmeye çalışıyor. Bence asla ve asla değişmesini beklemeyin. Babam 60 yaşında. Annem 37 senedir değişir mi diye bekledi ve şuan boşanmaya çalışıyor. Ama bir yandan artık çok geç diyor kendi kendine gencligine bakıp bakıp üzülüyor. Aşk sevgi görmedim onu değişir sandım ama artık bu yaştan sonra da göremeyeceğim. kimseyle evlenmem ama onunla da daha fazla yaşayamam diyor. Bence iyi düşünün, anlattıklarınizdan evliliğinizin sizi zaten mutlu etmediğini fark ediyorum. Hem bir kere hayattan beklentileriniz farklı. Siz çocuk istiyorsunuz o istemiyor. Bu bile çok önemli bir durum. Yaşınız gençken denemelisiniz. Ayrıca hadi karar verdiniz çocuk için, çocuk ha deyince olmayabiliyor. Burada bir sürü insan tedavi yöntemleri deniyor görüyoruz. Bence hayatınızı nasıl yaşamak istediğinize ve kiminle yaşamak istediğinize net karar verin ve boşanmak size bu konuda yardım edecek mi düşünün. Kolaylıklar dilerim. En başta bir alışkanlıktan vazgecmeniz gerekecek eğer boşanacaksaniz: Onun hayatınızda olması alışkanlığından.
Teşekkürlerçocuk olmaması hayırlı olmuş zaten.
boşanmak daha kolay olacak ve hayatınızdan sonsuza dek çıkarabileceksiniz.
yaparsınız. gücünüze güvenin. sevgi kırıntıları toparlamaya çalışmayın.
Evet.kocanız işinden ihraç mı edildi
Bu cümleye kadar eşinizi çok da suvlayamamistim ama eşiniz bir nankör söyleyin bunu onabir daha asla mutlu olamayacağımı, bana kimsenin onun kadar tahammül edemeyeceğini söyledi.
Beni yaralayan kısmı da aslında maddi kayıplardan ziyade bu nankörlüğü.Bu cümleye kadar eşinizi çok da suvlayamamistim ama eşiniz bir nankör söyleyin bunu ona
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?