Bende burs bulmadım, buradaya gelmeden önce türkiyede 3 yıl çalıştım para biriktirdim. Amaç araba almaktı aslında. Ama sonra amaaan kendime yatırım yapacağım dedim master a geldim o parayla burada. Şimdi o arabayı 1 ayda alabilecek güce sahibim bu arada. Hem aileme hemde kardeşime ne istiyorlarsa verebilecek durumdayım... Ama vermiyorum. Önce o çocuk çalışacak. Ray-Ban güneş gözlüğü, Armani Parfümü, Zara ceketi, iPhone telefonu, aylık masaja gitmesi, Marlboro sigarası, annemin arabasını kendi arabası gibi kullanması beni rahatsız ediyor.. Bu hiç çabalamadığı kendi parası olduğu halde böyle konforlu; ben kazandığım ve gücüm yetebileceği halde tedirgince para biriktiriyorum. Akıllı ol azcık çocuk. 26 yaşında aptal aptal harcamalar yapıyor, ve düşünceleride bir o kadar saçma...Muhtemelen biraz İspanyolca öğrendikten sonra o da Master yollarını deneyecek siz belki burs buldunuz zamanında. İnşallah babanızı parayla yapmaya ikna etmez bir ev daha gider yoksa
Bende belki 20 yaş küçük olsa daha keskin olurdum. Ama dediğim gibi, 6 yaş küçük sadece. Aynı kuşak değiliz ama neredeyse ucundan kaçırıyoruz.. Sevgim merhametim aşırı güçlü ona karşı. Ama ben 13 yıldır yalnız başka şehirlerde/ülkelerde yaşayıp yolunu bulmaya çalışan bir insanım- 17 yaşından beri-. Aslında aileme mesafem çok. Anne babamın onunla olan ilişkisi, benimle olan ile aynı değil. Ben hep uzakta oldum, ve kendi halinde. Ben daha kardeşime 1tl bile vermedim bu güne kadar. O da istemedi. İstese çünkü en detayına kadar soracağımı bilir karakterimden ötürü, yada belki de utandı istemedi... Bebeğimdi o benim desem bile, ben hiç ona daha maddi destekte bulunmadım bu güne kadar. Benim ona sevgi ve merhametim ayrı bi yerde, ama maddiyat ve doğrular ayrı yerde.Bu mesajınıza istinaden yazdım.
20 yaş küçük kardeşim var. Bebeğim gibi görmüyorum elimde büyüttüm, benim için çok kıymetli ama sorumluluklarını sıkça hatırlatırım. 10 yaşında dahi olsa yapmadığı takdirde ne cevap alacağını çok iyi bilir.
Bende burs bulmadım, buradaya gelmeden önce türkiyede 3 yıl çalıştım para biriktirdim. Amaç araba almaktı aslında. Ama sonra amaaan kendime yatırım yapacağım dedim master a geldim o parayla burada. Şimdi o arabayı 1 ayda alabilecek güce sahibim bu arada. Hem aileme hemde kardeşime ne istiyorlarsa verebilecek durumdayım... Ama vermiyorum. Önce o çocuk çalışacak. Ray-Ban güneş gözlüğü, Armani Parfümü, Zara ceketi, iPhone telefonu, aylık masaja gitmesi, Marlboro sigarası, annemin arabasını kendi arabası gibi kullanması beni rahatsız ediyor.. Bu hiç çabalamadığı kendi parası olduğu halde böyle konforlu; ben kazandığım ve gücüm yetebileceği halde tedirgince para biriktiriyorum. Akıllı ol azcık çocuk. 26 yaşında aptal aptal harcamalar yapıyor, ve düşünceleride bir o kadar saçma...Muhtemelen biraz İspanyolca öğrendikten sonra o da Master yollarını deneyecek siz belki burs buldunuz zamanında. İnşallah babanızı parayla yapmaya ikna etmez bir ev daha gider yoksa
Bende burs bulmadım, buradaya gelmeden önce türkiyede 3 yıl çalıştım para biriktirdim. Amaç araba almaktı aslında. Ama sonra amaaan kendime yatırım yapacağım dedim master a geldim o parayla burada. Şimdi o arabayı 1 ayda alabilecek güce sahibim bu arada. Hem aileme hemde kardeşime ne istiyorlarsa verebilecek durumdayım... Ama vermiyorum. Önce o çocuk çalışacak. Ray-Ban güneş gözlüğü, Armani Parfümü, Zara ceketi, iPhone telefonu, aylık masaja gitmesi, Marlboro sigarası, annemin arabasını kendi arabası gibi kullanması beni rahatsız ediyor.. Bu hiç çabalamadığı kendi parası olduğu halde böyle konforlu; ben kazandığım ve gücüm yetebileceği halde tedirgince para biriktiriyorum. Akıllı ol azcık çocuk. 26 yaşında aptal aptal harcamalar yapıyor, ve düşünceleride bir o kadar saçma...
Ve ben gerçekten ona konforunda destek olup, bir para akıtmıyorum. En fazla yaptığım bir t-shirt, sweatshirt, almak.. Bu yaşında ona verebileceğim tek destek; akıl vermektir.
Ben iyi bir devlet üniversitesinde okudum, aylık ailemin bana verdiği yurt masrafı dahil 500tl idi. (yanlış hatırlamıyorsam yurt da 129tl miydi ne aylık, unuttum inanınki). Bir ay, ay sonuna iki gün kala babamı aradım 'baba bana bir 50 tl 2 gün önden önden göndersen diğer ayki maaşımdan kessen olur mu param bitti' dedim. GÖNDERMEDI!!!!. O zamanlar Ankarada akşam belli bir saatten sonra simitçiler fiyatı düşürürdü, bir akşam saat 9 da onlardan birini buldum '3 simit 1 lira' diyen bir amca. O 3 bayat simiti aldım 2 gün yedim. Babam yinede göndermedi. Belki yoktu, belkide beni terbiye ediyordu.
Ama niye ona herşey var bana yoktu? Niye ben aç kaldım o Ray-Ban gözlüğü alabiliyordu aynı yaşlardayken?
Kendiniz bu hale getirmişsinizErkek kardeşim.... 26 yaşında, bu güne kadar hiç çalışmadı. Üniversite sınavına girdiğinde iyi bir puan almıştı, tüm ortalama üniversitelere gidebileceği bir puandı. Bizimki 'yok ben o sıradan ünilerde okursam çıkınca iş bulamam' diye baskı yapıp ücretli Bilkent e gitti. Mezun oldu 3 yıldır hiç iş bakmıyordu. Anlıyorum tam o dönemde pandemi falan araya girdi, herkes sorunlar ertelenmeler yaşadı ama bu artık abartı...
Etraftan, onun için 'bir bankaya sokalım biz onu' yada 'bizim tanıdığın büyük şirketi var oraya sokalım' falan filan diye ayağına gelen işlerde oldu. Ama hepsini beğenmeyip tepti. Ne zaman konuşsam, 'abla asgari ücrete ben öyle işlerde çalışamam, ayrıca ben masa başı banka gibi işler yapamam, o verilen paraya birinin altında çalışmak için mi okudum, buna değmez' gibi yorumlar yapıyor. Ben ünide yabancı dil okudum, 3 tane anadil seviyesinde yabancı dilim var, bende asgari ücrete başladım ilk işime 5 yıl önce, başlamayan var mı? Allahaşkına biri bana desin eğer ilk maaşı asgari ücretin iki yada daha fazla katı olan var ise?????
24 saat evde yatıyor. Gece bilgisayarda gündüz uyuyor. Kaç kere konuştuk, bişeyler diyip manipüle ediyor bizide. Yok ben şöyle şöyle planlıyorum, asgari ücrete orda burda çalışmaya değmez falan diyor. Bir ay diyorki 'ben kendi şirketimi kurcam Amazon'da bişeyler alıp satıcam' ses yok sonra. Öbür ay 'ben karar verdim, önce şu akrabamızın şirketinde deneyim edinip ondan sonra ticarete atılıcam çünkü hiç deneyimim yok'.. Sonraki ay diyor ki ' Australia da bir burslu master programı buldum ben ona başvurup gideceğim'. Öbür ay 'yok ben kararımı değiştirdim Bitcoin/ Borsa ya gireceğim'. Babam bir ara borçlarından ötürü babasından kalan bir evi satmıştı, sonra bi bölümüyle borçlarını ödedi, sonra biraz bana para verdi, biraz kardeşime, sonra kendine ayırdı az bişey, kalanınıda yine kardeşime verdi 'ablanın KYK borcu yapılandırmaya girmiş, onun borcunu yatır' diye. Kardeşimde ertesi gün yatırdım borcunu abla haberin olsun dedi. Aradan 1 yıl geçti bir e-devlete bir baktım benim KYK borcum var ve x3 olmuş. Gizli gizli sordum 'kusura bakma abla o dönem param yetmedi yatıramadım, hala biriktirmeye çalışıyorum onu ödemek için' dedi. Neyimiz var neyimiz yok herşeyi bitcoin e yatırıp kaybetmiş gerizeka, bide üstüne üstlük benim borcumu büyütmüş....
Her ne ise nereden tutayım bilmiyorum. Bu çocuk benim kardeşim, 6 yaş küçük, çokta seviyorum, ve küçük bebeğim gibi görüyorum onu. Ama o 'başkasının altında çalışamam' 'ben bankada masa başı çalışamam' 'onu yapamam bunu yapamam, kabul etmiyorum' lafları artık beni çok sinirlendirmeye başladı. Bende açtım bizimkilere söyledim onların benim KYK borcumu ödemek için verdiği parayla borcu ödemediğini (bu arada ben yurtdışındayım, onlarla yaşamıyorum). Birsürü olay oldu falan. Bu seferde, İstanbula gitmiş, orada iş bakacağım diye -- olmayan iş için İstanbula taşınıyor inanabiliyor musunuz?-- . Ve bikaç gün sonra,bi çok yer ispanyolca istiyor ben kursa yazılıcam 6 aylığına demiş annemlere. Annemde, en azından çabalamaya başladı buna seviniyorum dedi. Hayatımda böyle aptalca başka birşey daha duymadım. 9k ya ev tutuyorsun İstanbulda, bide o yaşta annemlerden kurs ve geçim masrafı alacaksın çalışmadan, ne İspanyolcalı iş gördüysen ona girene kadar. ....... Sinirden gerçekten çatlıyorum.. Nasıl düzelir normale döner bu çocuk bilmiyorum.. Hiçbir fikrim yok....
Vay canına çok gururlu çocuk ama ablanın anne babanın parasını yemeyi biliyorHayır aslında, ben kardeşimin yaşam tarzını savunup desteklemiyorum. Ama babama onun benim 1 yıl önce KYK borcumu ödemediğini söylediğimde abarttı..
Gerçekten... O asla kimseden para istemez ve almaz. (amcam, teyzem bile olsa) Öyle bir çocuk. Buna kefil olurum. Bu başka bir olay. Savunmuyorum ama babamın konuyu çektiği yerde yanlış. Orada kardeşimi savundum
Bende belki 20 yaş küçük olsa daha keskin olurdum. Ama dediğim gibi, 6 yaş küçük sadece. Aynı kuşak değiliz ama neredeyse ucundan kaçırıyoruz.. Sevgim merhametim aşırı güçlü ona karşı. Ama ben 13 yıldır yalnız başka şehirlerde/ülkelerde yaşayıp yolunu bulmaya çalışan bir insanım- 17 yaşından beri-. Aslında aileme mesafem çok. Anne babamın onunla olan ilişkisi, benimle olan ile aynı değil. Ben hep uzakta oldum, ve kendi halinde. Ben daha kardeşime 1tl bile vermedim bu güne kadar. O da istemedi. İstese çünkü en detayına kadar soracağımı bilir karakterimden ötürü, yada belki de utandı istemedi... Bebeğimdi o benim desem bile, ben hiç ona daha maddi destekte bulunmadım bu güne kadar. Benim ona sevgi ve merhametim ayrı bi yerde, ama maddiyat ve doğrular ayrı yerde.
Ayrıca 1 TL vermedim dediğiniz kardeşiniz kyk yapılandırma ücretinin üzerine yatmış en amiyane tabirle.Bende belki 20 yaş küçük olsa daha keskin olurdum. Ama dediğim gibi, 6 yaş küçük sadece. Aynı kuşak değiliz ama neredeyse ucundan kaçırıyoruz.. Sevgim merhametim aşırı güçlü ona karşı. Ama ben 13 yıldır yalnız başka şehirlerde/ülkelerde yaşayıp yolunu bulmaya çalışan bir insanım- 17 yaşından beri-. Aslında aileme mesafem çok. Anne babamın onunla olan ilişkisi, benimle olan ile aynı değil. Ben hep uzakta oldum, ve kendi halinde. Ben daha kardeşime 1tl bile vermedim bu güne kadar. O da istemedi. İstese çünkü en detayına kadar soracağımı bilir karakterimden ötürü, yada belki de utandı istemedi... Bebeğimdi o benim desem bile, ben hiç ona daha maddi destekte bulunmadım bu güne kadar. Benim ona sevgi ve merhametim ayrı bi yerde, ama maddiyat ve doğrular ayrı yerde.
Ailesinin imkani bitincede ailesi zor durumda kalacak herkes kendisinden birsey bekleyecek ya da yasli basli insanlar calisacak. Duruma uzulmesi normal bence. Ayrica kiskanabilirde hakki var.Kardeşinizi böyle yetiştiren anne ve babanızdır. Sizlik bir durum yok. Anne babanızın durumu elbet kötüleyecek, para bitecek, o zaman kardeşiniz de çalışır. Ben neden bu kadar dert ettiniz onu anlayamadım. Tabi ki kardeşinizi seviyor ve geleceği için endişeleniyorsunuz ama yazdıklarınızdan kendinize itiraf edemesenizee içten içe kardeşinize ailenizin daha çok imkan vermesini kıskanıyor gibisiniz.
Kesinlikle sıkıntılı bir durum ama anne babanın tavrını konu sahibinin değiştirebileceğini sanmıyorum. Ebeveyn olarak oğullarını bu kadar destekleyerek ona zarar verdiklerini göremiyorlar. Şimdi konu sahibi ne dese bence ailenin gözüne batar. Sen karışma gibi bir durum olur.Ailesinin imkani bitincede ailesi zor durumda kalacak herkes kendisinden birsey bekleyecek ya da yasli basli insanlar calisacak. Duruma uzulmesi normal bence. Ayrica kiskanabilirde hakki var.
Kardesi bulunan iyi isleri bile kabul etmiyormus soyledigine gore. Haklisiniz konu sahibinin yapabilecegi birsey yok ama kendimi onun yerine koydugumda anliyabiliyorum halini.Kesinlikle sıkıntılı bir durum ama anne babanın tavrını konu sahibinin değiştirebileceğini sanmıyorum. Ebeveyn olarak oğullarını bu kadar destekleyerek ona zarar verdiklerini göremiyorlar. Şimdi konu sahibi ne dese bence ailenin gözüne batar. Sen karışma gibi bir durum olur.
Daha önce bir üye sizin imkanlarınız çok iyi, kardeşinize bir iş bulun yazmış konuya, konu sahibi ise reddetmiş. Bunu okuduğum için kıskandığını düşündüm. Bence gerçekten kardeşini bir işe soksa durum daha düzelecek. Hem anne babası rahat edecek hem de kardeşi istediği işi yapacak.
Erkek kardeşim.... 26 yaşında, bu güne kadar hiç çalışmadı. Üniversite sınavına girdiğinde iyi bir puan almıştı, tüm ortalama üniversitelere gidebileceği bir puandı. Bizimki 'yok ben o sıradan ünilerde okursam çıkınca iş bulamam' diye baskı yapıp ücretli Bilkent e gitti. Mezun oldu 3 yıldır hiç iş bakmıyordu. Anlıyorum tam o dönemde pandemi falan araya girdi, herkes sorunlar ertelenmeler yaşadı ama bu artık abartı...
Etraftan, onun için 'bir bankaya sokalım biz onu' yada 'bizim tanıdığın büyük şirketi var oraya sokalım' falan filan diye ayağına gelen işlerde oldu. Ama hepsini beğenmeyip tepti. Ne zaman konuşsam, 'abla asgari ücrete ben öyle işlerde çalışamam, ayrıca ben masa başı banka gibi işler yapamam, o verilen paraya birinin altında çalışmak için mi okudum, buna değmez' gibi yorumlar yapıyor. Ben ünide yabancı dil okudum, 3 tane anadil seviyesinde yabancı dilim var, bende asgari ücrete başladım ilk işime 5 yıl önce, başlamayan var mı? Allahaşkına biri bana desin eğer ilk maaşı asgari ücretin iki yada daha fazla katı olan var ise?????
24 saat evde yatıyor. Gece bilgisayarda gündüz uyuyor. Kaç kere konuştuk, bişeyler diyip manipüle ediyor bizide. Yok ben şöyle şöyle planlıyorum, asgari ücrete orda burda çalışmaya değmez falan diyor. Bir ay diyorki 'ben kendi şirketimi kurcam Amazon'da bişeyler alıp satıcam' ses yok sonra. Öbür ay 'ben karar verdim, önce şu akrabamızın şirketinde deneyim edinip ondan sonra ticarete atılıcam çünkü hiç deneyimim yok'.. Sonraki ay diyor ki ' Australia da bir burslu master programı buldum ben ona başvurup gideceğim'. Öbür ay 'yok ben kararımı değiştirdim Bitcoin/ Borsa ya gireceğim'. Babam bir ara borçlarından ötürü babasından kalan bir evi satmıştı, sonra bi bölümüyle borçlarını ödedi, sonra biraz bana para verdi, biraz kardeşime, sonra kendine ayırdı az bişey, kalanınıda yine kardeşime verdi 'ablanın KYK borcu yapılandırmaya girmiş, onun borcunu yatır' diye. Kardeşimde ertesi gün yatırdım borcunu abla haberin olsun dedi. Aradan 1 yıl geçti bir e-devlete bir baktım benim KYK borcum var ve x3 olmuş. Gizli gizli sordum 'kusura bakma abla o dönem param yetmedi yatıramadım, hala biriktirmeye çalışıyorum onu ödemek için' dedi. Neyimiz var neyimiz yok herşeyi bitcoin e yatırıp kaybetmiş gerizeka, bide üstüne üstlük benim borcumu büyütmüş....
Her ne ise nereden tutayım bilmiyorum. Bu çocuk benim kardeşim, 6 yaş küçük, çokta seviyorum, ve küçük bebeğim gibi görüyorum onu. Ama o 'başkasının altında çalışamam' 'ben bankada masa başı çalışamam' 'onu yapamam bunu yapamam, kabul etmiyorum' lafları artık beni çok sinirlendirmeye başladı. Bende açtım bizimkilere söyledim onların benim KYK borcumu ödemek için verdiği parayla borcu ödemediğini (bu arada ben yurtdışındayım, onlarla yaşamıyorum). Birsürü olay oldu falan. Bu seferde, İstanbula gitmiş, orada iş bakacağım diye -- olmayan iş için İstanbula taşınıyor inanabiliyor musunuz?-- . Ve bikaç gün sonra,bi çok yer ispanyolca istiyor ben kursa yazılıcam 6 aylığına demiş annemlere. Annemde, en azından çabalamaya başladı buna seviniyorum dedi. Hayatımda böyle aptalca başka birşey daha duymadım. 9k ya ev tutuyorsun İstanbulda, bide o yaşta annemlerden kurs ve geçim masrafı alacaksın çalışmadan, ne İspanyolcalı iş gördüysen ona girene kadar. ....... Sinirden gerçekten çatlıyorum.. Nasıl düzelir normale döner bu çocuk bilmiyorum.. Hiçbir fikrim yok....
Çevremde o kadar çok ki bu ana babalardan.Sizin bu anne baba varken kardeş çalışmaz.Bankaya kadar eline verilmiş.Neden çalışsın.Size önerim siz dahil anne babayı alın uzmana gidin.Uzman anlatsın anne babanın yanlışlığını ve ne yapılması gerektiğini.İnanın başka türlüsü olmaz.Bizim aileler bu yaptıklarını düşkünlük olarak görüyor ve çocuklarına ne kadar zarar verdiklerinin farkında değiller.Aslada değişmezler.Size önerim bu.Erkek kardeşim.... 26 yaşında, bu güne kadar hiç çalışmadı. Üniversite sınavına girdiğinde iyi bir puan almıştı, tüm ortalama üniversitelere gidebileceği bir puandı. Bizimki 'yok ben o sıradan ünilerde okursam çıkınca iş bulamam' diye baskı yapıp ücretli Bilkent e gitti. Mezun oldu 3 yıldır hiç iş bakmıyordu. Anlıyorum tam o dönemde pandemi falan araya girdi, herkes sorunlar ertelenmeler yaşadı ama bu artık abartı...
Etraftan, onun için 'bir bankaya sokalım biz onu' yada 'bizim tanıdığın büyük şirketi var oraya sokalım' falan filan diye ayağına gelen işlerde oldu. Ama hepsini beğenmeyip tepti. Ne zaman konuşsam, 'abla asgari ücrete ben öyle işlerde çalışamam, ayrıca ben masa başı banka gibi işler yapamam, o verilen paraya birinin altında çalışmak için mi okudum, buna değmez' gibi yorumlar yapıyor. Ben ünide yabancı dil okudum, 3 tane anadil seviyesinde yabancı dilim var, bende asgari ücrete başladım ilk işime 5 yıl önce, başlamayan var mı? Allahaşkına biri bana desin eğer ilk maaşı asgari ücretin iki yada daha fazla katı olan var ise?????
24 saat evde yatıyor. Gece bilgisayarda gündüz uyuyor. Kaç kere konuştuk, bişeyler diyip manipüle ediyor bizide. Yok ben şöyle şöyle planlıyorum, asgari ücrete orda burda çalışmaya değmez falan diyor. Bir ay diyorki 'ben kendi şirketimi kurcam Amazon'da bişeyler alıp satıcam' ses yok sonra. Öbür ay 'ben karar verdim, önce şu akrabamızın şirketinde deneyim edinip ondan sonra ticarete atılıcam çünkü hiç deneyimim yok'.. Sonraki ay diyor ki ' Australia da bir burslu master programı buldum ben ona başvurup gideceğim'. Öbür ay 'yok ben kararımı değiştirdim Bitcoin/ Borsa ya gireceğim'. Babam bir ara borçlarından ötürü babasından kalan bir evi satmıştı, sonra bi bölümüyle borçlarını ödedi, sonra biraz bana para verdi, biraz kardeşime, sonra kendine ayırdı az bişey, kalanınıda yine kardeşime verdi 'ablanın KYK borcu yapılandırmaya girmiş, onun borcunu yatır' diye. Kardeşimde ertesi gün yatırdım borcunu abla haberin olsun dedi. Aradan 1 yıl geçti bir e-devlete bir baktım benim KYK borcum var ve x3 olmuş. Gizli gizli sordum 'kusura bakma abla o dönem param yetmedi yatıramadım, hala biriktirmeye çalışıyorum onu ödemek için' dedi. Neyimiz var neyimiz yok herşeyi bitcoin e yatırıp kaybetmiş gerizeka, bide üstüne üstlük benim borcumu büyütmüş....
Her ne ise nereden tutayım bilmiyorum. Bu çocuk benim kardeşim, 6 yaş küçük, çokta seviyorum, ve küçük bebeğim gibi görüyorum onu. Ama o 'başkasının altında çalışamam' 'ben bankada masa başı çalışamam' 'onu yapamam bunu yapamam, kabul etmiyorum' lafları artık beni çok sinirlendirmeye başladı. Bende açtım bizimkilere söyledim onların benim KYK borcumu ödemek için verdiği parayla borcu ödemediğini (bu arada ben yurtdışındayım, onlarla yaşamıyorum). Birsürü olay oldu falan. Bu seferde, İstanbula gitmiş, orada iş bakacağım diye -- olmayan iş için İstanbula taşınıyor inanabiliyor musunuz?-- . Ve bikaç gün sonra,bi çok yer ispanyolca istiyor ben kursa yazılıcam 6 aylığına demiş annemlere. Annemde, en azından çabalamaya başladı buna seviniyorum dedi. Hayatımda böyle aptalca başka birşey daha duymadım. 9k ya ev tutuyorsun İstanbulda, bide o yaşta annemlerden kurs ve geçim masrafı alacaksın çalışmadan, ne İspanyolcalı iş gördüysen ona girene kadar. ....... Sinirden gerçekten çatlıyorum.. Nasıl düzelir normale döner bu çocuk bilmiyorum.. Hiçbir fikrim yok....
Ben de anlayabiliyorum çünkü bu durumun benzerini yaşadım. Ama ben terazinin diğer tarafındaydım. Tıpkı kardeşi gibi yetiştirildim ve durumumuz kötüleşince gerçekten bunalıma girdim. Hem fiziksel hem de psikolojik olarak sağlığım bozuldu. Çalışma hayatına çok geç başladığım için şu anda çalıştığım pozisyon yaşımın pozisyonu değil. Seneler önce çok daha iyi fırsatları beğenmeyip tepmiştim, şimdi zar zor girdiğim bu işten çıkarılırım diye uykularım kaçıyor. Annem babam ve ben ancak geçinebiliyoruz. Gerçeken attan düşmüş eşeğe binmiş gibi oluyor insan. Yine de kendi ayaklarım üzerinde durmaya çalışıyorum elimden geldiğince.Kardesi bulunan iyi isleri bile kabul etmiyormus soyledigine gore. Haklisiniz konu sahibinin yapabilecegi birsey yok ama kendimi onun yerine koydugumda anliyabiliyorum halini.